Филозофџилница...

 Овој свет на перспективи, свет на окото, допирот, увото, е мошне лажен кога ќе се спореди со некој многу почувствителен сетилен апарат.Но неговата разбирливост, прегледност, употребливост, неговата убавина почнуваат да се губат ако ги изостриме нашите сетила:на ист начин се губи и убавината кога размислуваме за случувањата низ историјата, изнаоѓањето цел е илузија.Накратко, колку поповршно и погрубо го сфаќаме светот, толку повеќе ни се чини дека тој има повисока вредност, дека е поодреден, поубав, позначаен.Колку подлабоко во него ќе навлезе нашиот поглед, толку повеќе се губи нашата оценка за неговата вредност - и се приближува безначајноста!Ние сме создале свет кој има вредност!Согледувајќи го тоа, согледуваме и дека самото почитување на вистината е последица на една илузија - и дека многу повеќе е потребно да се цени обликувачката, поедноставувачката, творечката, поетската сила.
„Се е лажно!Се е дозволено!“
Дури и по извесна тапост на погледот и желба за едноставност, се појавува убавото „вредноста“............