Зошто ген.Атанасовски одби Диплома за зас

Која година е роден генералот?

mungos80 напиша: Која година е роден генералот?

Se za general Todor Atanasovski,
od negovoto ragjanje do denes..........potochno celiot negov dosegashen zjivoten pat............

pogledaj/te:

http://www.google.com/search?client=firefox-a&rls=org.mozilla%3Amk%3Aofficial&channel=s&hl=mk&source=hp&q=general+Todor+Atanasovski&btnG=Google+%D0%BF%D1%80%D0%B5%D0%B1%D0%B0%D1%80%D1%83%D0%B2%D0%B0%D1%9A%D0%B5

....jas gledam samo vaka: (a, taka me nauchile!)

....shto ke izgubi toj ,...shtom nema da ja zeme diplomata?
 mishto !

duri i povekje dobiva so toa shto ne ja odbiva i tuka i nadvor,  otkolku da ja zeme!

...ama ,sepak  da se raboteshe za pari,..

.da go vidam hrabrriot general togash...

mungos80 напиша: Se za nego. Znaci vo 1941 godina ima samo 16 godini

Vo kabinetot negov kje chuesh izvorno od nego.
A vo kancelarija mi se site DVD CD- a so nego od razni nastani i poseti i debati. Inaku rado bi ti gi ispratil.

Секоја чест на Генералот Атанасовски 

За Трајче,Огнен и Горјан

1925

ВОЈНАТА Дојде 6 април, авионите „штуки“ го нападнаа Кавадарци. Војската се разбега. Митролезите на местото каде што се вежбаше останаа без посада. Јас и моите другари отидовме на митролезите и удривме по „штуките“. Арно ама, авионите ни се свртија нам и едвај живи глави извлековме. Кога се вративме дома, изедовме добар ќотек. Таа детска игра излезе многу сериозна и опасна и за малку ќе изгиневме. По капитулацијата на стара Југославија веќе бев организиран и постојано учествував на воени задачи на собирање и подмачкување на оружјето. Потоа станав секретар на една млада група комунисти. Групата ја водев на обука во еден каменолом на влезот на Раечка Клисура на патот за Прилеп. Во каменоломот работевме без пари само за да се обучиме за минирање. Таму миниравме, а од спротивната страна беше Бугарската полициска станица. Во реката што беше во близината ќе фрлевме фишек и ќе ловевме риби. Потоа ќе испечевме пиперки, ќе направевме пинџур и еве ти ги бугарските џандари за да не' проверат. Ама и тие ќе се налапаа од нашето јадење. Тиквешијата никогаш не била гладна и најсиромашните луѓе имале што да јадат. Постојано имало голема бела погача. Во Кавадарци со 5 хектари земја си богат, но само ако ја работиш земјата.

Уште во 1941 година си одредивме партизански имиња, псевдоними. Јас го зедов името Јане. Имаше уште еден Јане. Тоа беше Никола Минчев. Тој беше големиот, а јас малиот Јане. Таа година формиравме одред, но не успеавме да го исфрливме на терен. Кавадаречкиот одред имаше две градски чети: Неготино и Кавадарци и селски Ресава, Бегниште, Калиново и други села. Одредот не се исфрли затоа што командантот се поколеба.

Јас присуствував на една заклетва на селска чета во селото Ресава. Денес не' обвинуваат дека сме биле анационални. Заклетвите тогаш беа на вкрстен пиштол и кама исто како комитите кога полагале заклетва за време на Илинденското востание. На капите носевме петокрака ѕвезда, но на градите црно-бел триаголник на кој пишуваше смрт или слобода. Тоа сега не го забележува никој.

Во 1942 година ме примија во партијата. Кога се формира Тиквешкиот одред „Добри Даскалов“, станав секретар на месното партиско поверенство. Не го кријам своето комунистичко минато. Чесно се борев и не сум му направил зло на никого. Брат ми Пане беше борец од 1944 година, бидејќи беше помлад. Тој самиот ја водеше фамилијата, бидејќи мајка ми и татко ми беа во затвор. Настана некоја провала и некои мои другари мене ме поткажале. Да бидеме искрени, Бугарите беа многу репресивни во затворите. Ужасно мачеа. Секој не можеше да го издржи мачењето и нешто ќе кажеше. Со тактизирање ќе го кажеше Тодора. Тој е во партизани, меѓутоа, страдаше фамилијата. Во текот на војната до ослободувањето сум учествувал во 170 акции во група, одред, бригада и баталјон. Но, сите акции не беа нападни, офанзивни. Имаше и бегање, а тоа е мисија затоа што ако не избегаш, ќе те фатат и ќе те убијат.