Што е најважно во животот?

Anarchy напиша: pagane напиша: Anarchy напиша: renatax напиша: Anarchy напиша: Анастеа напиша: Да си го износиш својот крст (каков и да ти се паднал) - човечки и достоинствено. А крстот ни се паѓа, или сами го бираме? Кога би можеле да бираме,кој би одбрал крст кој носи тага,болест ,несреќа,сите би го бирале оној најблескавиот ,кој ќе ни ја покаже само убавата страна  на животот,но сигурно и тие би станале дефицитарни..... Се што правиме, ние бираме да го направиме. Секоја наша акција остава траг врз нешто и истото тоа нешто го променува. Ништо не доаѓа тукутака. Така да, секој сам го бира својот пат и го конструира крстот што ќе го носи. со коj точно своj личен потез сум предизвикала смрт, загуба, тешка болест??? Каде е изборот??? Дали сум избрала после кратките моменти на срекjа од тешки по тешки испитаниjа??? Дали??? Cest La Vie. На кој не му се допаѓа, не мора да го живее.

не мора???
самоубиството е лек?
избор???

Ок тогаш...што ти значи не мора?

pagane напиша: Ок тогаш...што ти значи не мора?

Па никој не е приморан да живее ако не сака да живее. Секој од нас е роден не по наша воља, а од самото наше раѓање учиме да носиме одлуки во животот. Се` што правиме, зависи од нас и оние најблиските до нас.

А кој сака, не мора да го живее животот ако не му се допаѓа.

Anarchy напиша: pagane напиша: Ок тогаш...што ти значи не мора? Па никој не е приморан да живее ако не сака да живее. Секој од нас е роден не по наша воља, а од самото наше раѓање учиме да носиме одлуки во животот. Се` што правиме, зависи од нас и оние најблиските до нас. А кој сака, не мора да го живее животот ако не му се допаѓа.

А по чија воља се раболуваме,умираме?

А за она не  мора да го живее животот доколку не сака,јас би сфатила дека штом дојде тежок момент во животот,независно од нашата воља
тогаш сами можеме да си пресудиме.....нешто овде не ми се совпаѓа.....




Изменето од renatax - 17.Август.2010 во 14:28

renatax напиша: А по чија воља се раболуваме,умираме?

Po nichija volja... razboluvanjeto e posledica od prichina - zarazuvanje ili infekcija. A umiranjeto e del od procesot narechen zhivot. Tuka provetlenost, mudrost, ljubov i milosrdie ne menuvaat nishto zatoa shto nemaat nikakva vrska so ovie pojavi. Svetecot se razboluva i umira isto kako i najgolemiot greshnik. Buda umrel od zatruena hrana.

Umiranjeto e posledica od prichinata narechena zhivot. Razboluvanjeto e posledica od prichinata navleguvanje shtetni mikroorganizmi vo nasheto telo. Dodeka smrtta ne mozheme da ja eliminirame, vo odnos na bolestite imame nekakva limitirana kontrola so nashata slobodna volja shto jademe, kakva higiena praktikuvame, kako se zashtituvame od niv i kako se lechime.

renatax напиша: А за она не  мора да го живее животот доколку не сака,јас би сфатила дека штом дојде тежок момент во животот,независно од нашата вољатогаш сами можеме да си пресудиме.....нешто овде не ми се совпаѓа.....

Nie go razbirame zhivotot spored onoa kako go dozhivuvame, no ushte povekje spored toa kako sme uchele za nego od domashnite, uchilishtata, tradiciite, religiite i opshtestvenite indoktrinacii. Zatoa vo razlichni delovi na svetot postojat razni priodi na ovaa tema.

Osnovnoto shto treba da razbereme e deka slobodnata volja e slobodna volja vo sekoj aspekt na nashiot zhivot. Taa ne mozhe da vazhi za edna rabota, a da ne vazhi za druga. Zakonot na prichina i posledica ne e zakon koj vazhi za nekoi momenti vo zhivotot, tuku vazhi postojano za sekoj i sekogo.

Zhivotot e dar koj ni ovozmozhuva da ostvarime sopstveno materijalno spoznavanje, ako i spoznavanje na materijalnata Kreacja vo koja egzistirame kako nejzin neddeliv element. Nepobiten fakt e deka nashiot zhivot ne mozhe da garantira samo prijatni dozhivuvanja. Isto taka, fakt na zhivotot e deka za negovo i nashe osoznavanje potrebni se sekakvi sluchki i emotivni dozhivuvanja za da se osoznae sekoj negov aspekt. Za da se osoznae zheshkoto treba da se osoznae i studenoto, da se razbere sevtlinata treba da se zapoznae i temninata, da se znae shto e srekja treba da se dozhivee i nesrekjata...

E sega, sekako sekako deka celta na zhiveejeto ne e postojano patenje... Ljubovta, srekjata i zadovolstvata vo sekojdnevieto pravat chovekot da go uzhiva svoeto materijalno egzistiranje. I na nekoj nachin toa e i celta na ova postenje. Toa e onoa shto Isus veli vo svojata molitva kon Boga "... da bide Carsvtoto Tvoe kako na neboto taka i na zemjata".

No nemozhnosta na sozdavanje rajska sredina na egzistiranje poradi chovekovata nesovrshenost ne znachi deka treba bespogovorno da se prifati i pekolno izmachuvanje. Za zhal, vo nekoi delovi na svetot kade shto se veruva vo ciklichnoto karmichko ragjanje se uchi tokmu sprotivnoto. Tie velat deka treba da se zhivee vo potpolnost seto onoa shto ni go nosi zhivotot bidejki toa e nashe iskupuvanje za prethodnite grevovi. Ne sum siguren dali toa e vistina i korektno gledanje na rabotite zatoa shto vo toj sluchaj slobodnata volja povekje nema nikava vrednost i kako takva se frla niz prozor. Ova povekje nalikuva na religijsko-opshtetveno indoktriniranje za da mozhe ljugjeto da se drzhat vo mir i pod kontrola, bez protestiranje i krevanje revolt poradi postoechkite uslovi na zhiveenje.

I taka dogjame do slobodnata volja, neshto shto ni e dareno so samoto ragjanje. Ovoj fakt nikogash ne bil vrednuvan od opshetsvoto zatoa shto toa ne bara slobodoumni edinki koi sekoja za sebe kje si odreduva shto ja pravi srekjna i zadovolna i shto kje stori vo sledniot mig, tuku pokorni lugje koi kje se otkazhat od svojata sloboda garantirana od Boga i bez pogovor kje go sledat onoa shto opshtestvoto, pochnuvajki od semejstvo, pa zavrshuvajki so religijskite i drzhavnite formacii, kje baraat od niv.

I dodeka otkazhuvanjeto na del od lichnite slobodi, kako zamena za zemanjeto del od opshtetsvenite privilegii, e neshto sosem razbirlivo, postavuvanjeto na granichna linija do kade mozhe da se odi so toa e neshto sosem drugo. Opshtetvoto tezhnee taa linija da ja zamati, a ako e mozhno i potpolno da ja izbrishe. Samo togash bi imalo potpona i maksimalna kontrola koja kje go garantira negovoto opstojuvanje.

Sega da se vratime na smrtta... od pogore posochenite prichini na opshetsvoto ne mu odi vo prilog namaluvanje na brojot na lugjeto. Toa e posilno koga ovoj broj e pogolem. Dozvoluvanjeto i afirmiranjeto sloboda na izbor dali nekoj mozhe da izleze od nego spored svojata slobodna volja e potpolno kontraproduktivno. Zatoa toa se otezhnuva i za mnogu poneseriozni neshta so voveduvanje na evidencii vo knigite na ragjanje, davanjeto drzhavjanstvo, (ne)dobivanjeto pasosh za napushtanje na drzhavata, prisilna verska pripadnost i t.n., a da ne zboruvame za potpolno i definitivno napushtanje so umiranje.

Ne e problemot do onoj shto kje go napushti semejstvoto i opshetsvoto kako celina , tuku do onie koi kje ostanat pozadi nego. Oti za chovek koj postojano zhivee vo nepodnoslivi duhovni i telesni maki odzemanjeto na sopstveniot zhivot, spored svojata slobodna volja, ne e nishto drugo tuku spasenie.

A koj go gleda toa kako tragedija? Toa se onie koi bile vrzani za nego i za koi negovoto ischeznuvanje pretstavuva nekakov sentimentalen ili materijalen gubitok - semejstvoto, socijalata, religijskata komuna (crkva, dzhamija, sinagoga...) i opshtestvoto kako celina. Tie se onie koi gubat eden produktiven chlen i poradi toa tie se onie koi ne dozvoluvaat da se sluchuva neshto takvo.

Ova treba da se razbere vo celost, so chist um i bez predrasudi i trevozhenje... samo taka mozhe da se osoznae vistinskata dispozicija na chovekot kako samostalna edinka so slobodna volja vo odnos na opshetsvoto kako formacija koja zavisi i opstojuva od nego. Samo taka mozhe da se razbere vzaemniot interes megju ovie dve partii i samo taka mozhe da se osoznae vo koj moment toj vzaemen dogovor povekje nema vazhnost i ne mozhe da se naturi i da go obezsili ultimativnoto pravo na chovekovata slobodna volja.

I taka doagjame do momentot koga se treba da se soochime so faktot koj veli deka chovek mozhe da se otkazhi od svoite prava, mozhe da vleze vo dogovor so opshtetsvoto i mozhe da izleze od nego spored svojata slobodna volja. Toa e negovo i samo negovo apsolutno pravo i nikoj toa nemozhe da mu go odzeme, iako site se obiduvaat da go potvrdat tokmu sprotivnoto.

Chovekot i opshetsvoto opstojuvaat vo edna simbioza koja podrazbira odredeni vzaemni odgovornosti , no treba da se razbere deka chovekot mu prethodi na opshetsvoto, a ne obratno. Chovekot so svojata slobodna volja go sozdava opshtestvoto, a ne obratno. Treba da se razbere deka toa go pravi za svoj benefit, a ne obratno.

Zatoa velime deka ne postoi chovekot za opshetsvoto, tuku opshtestvoto za chovekot. Spored svojata slobodna volja toj stanuva del od nego i spored istata taa slobodna volja toj mozhe da odbere da izleze od nego.









Изменето од Messenger - 17.Август.2010 во 17:33

Паметот
Здравјето
Личната среќа
Фамилијата
Љубовта
Друштвото
Парите

mene pak , mi ze chini deka ,..se kaza...

...za azlika od ,..ostanatite!