|
|
Љубовна поезија |
Внеси реплика 
|
страница <1 2627282930 34> |
| Автор | ||
anakin 
Сениор 
Unidentified Flying Object Регистриран: 08.Август.2005 Локација: Machku Pichku Статус: Офлајн Поени: 18535 |
 Опции за коментарот
 Благодарам(0)
 Цитирај Одговор
 Испратена: 10.Август.2010 во 23:28 |
|
me seti a????  Изменето од anakin - 10.Август.2010 во 23:29 |
||
|
SILATA NEKA E SO VAS a ako ne vi treba, neka, i taka ne e nekoj trosok, ja ima nasekade okolu nas.
|
||
 |
||
|
sanja-a
Сениор
Only God Can Judge Me! Регистриран: 12.Април.2009 Статус: Офлајн Поени: 13457 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 10.Август.2010 во 23:35 |
|
секоја ноќ е добра и за тага и за љубов  Изменето од sanja-a - 10.Август.2010 во 23:35 |
||
|
Обожавам луѓе кои ме смеат.
Искрено, мислам дека смеењето е нешто што го сакам најмногу. Тоа лечи многу болести. Можеби тоа е најважното нешто кај човекот. Одри Хепберн |
||
|
||
|
anakin
Сениор
Unidentified Flying Object Регистриран: 08.Август.2005 Локација: Machku Pichku Статус: Офлајн Поени: 18535 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 10.Август.2010 во 23:39 |
|
|
hahahahah
pocna da me bies so moeto oruzje 1:0 za tebe
|
||
|
SILATA NEKA E SO VAS a ako ne vi treba, neka, i taka ne e nekoj trosok, ja ima nasekade okolu nas.
|
||
|
||
|
sanja-a
Сениор
Only God Can Judge Me! Регистриран: 12.Април.2009 Статус: Офлајн Поени: 13457 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 12.Август.2010 во 22:25 |
|
|
. те видов а ти невидлива си те допрев а ти, таква, недопирлива си те поздравив а тебе Сонцето наутро одамна ти рекло Добро утро . не ме виде а превидлив сум не ме допре, остана без доказ дека постојам не ме поздрави, а зашто и би кој поздравува нешто што не постои? . секој за некого постои секој некогаш некого ќе го види секој секого поздравува, намерно или ненамерно а само двајца можеби ќе се засакаат некогаш а некогаш никогаш 
|
||
|
Обожавам луѓе кои ме смеат.
Искрено, мислам дека смеењето е нешто што го сакам најмногу. Тоа лечи многу болести. Можеби тоа е најважното нешто кај човекот. Одри Хепберн |
||
|
||
|
sanja-a
Сениор
Only God Can Judge Me! Регистриран: 12.Април.2009 Статус: Офлајн Поени: 13457 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 14.Август.2010 во 13:15 |
|
|
ако еден ден не се сретнеме
а сепак се бакнеме по сеќавањето знам, тоа не сме ние |
||
|
Обожавам луѓе кои ме смеат.
Искрено, мислам дека смеењето е нешто што го сакам најмногу. Тоа лечи многу болести. Можеби тоа е најважното нешто кај човекот. Одри Хепберн |
||
|
||
|
zamislena
Сениор
Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 17.Август.2010 во 23:18 |
|
|
...Борба.....
Јас незнам зошто ме напушташ О, радост моја Кога пролетен воздух вдишувам За тагата нема место, знај Но, сепак, ме обзема Јас ја голтам, ја претопувам Ја задушувам, ја победувам Но, пак ме обзема Нов удар ми задава Јас си велам Бори се Јас сe храбрам Не предавај се Издржи, Воздивни, Победи, Насмевни се И Љуби |
||
|
||
|
sanja-a
Сениор
Only God Can Judge Me! Регистриран: 12.Април.2009 Статус: Офлајн Поени: 13457 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 20.Август.2010 во 15:36 |
|
|
.
се сеќаваш ли безимена на твоето име? кое долго време не било изговорено оставено таму некаде во скршеното огледало кое не одбивало зраци, и сликите беа невидливи . се сеќаваш ли невидлива на твојот лик? кој долго време не бил никаде забележан оставен таму некаде во недопишаната песна со разлеано мастило од неочекуваниот дожд . се сеќаваш ли водена на твојата насмевка која долго време не била слушната оставена таму некаде во белите облаци кои со ветерот заминаа, како тоа твоето име |
||
|
Обожавам луѓе кои ме смеат.
Искрено, мислам дека смеењето е нешто што го сакам најмногу. Тоа лечи многу болести. Можеби тоа е најважното нешто кај човекот. Одри Хепберн |
||
|
||
|
sanja-a
Сениор
Only God Can Judge Me! Регистриран: 12.Април.2009 Статус: Офлајн Поени: 13457 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 24.Август.2010 во 00:06 |
|
|
те гледам
а си белина во бела позадина те допирам а си светлина во заробена иднина ти се поклонувам а си пополнета празнина те сакам и кога не те сакам |
||
|
Обожавам луѓе кои ме смеат.
Искрено, мислам дека смеењето е нешто што го сакам најмногу. Тоа лечи многу болести. Можеби тоа е најважното нешто кај човекот. Одри Хепберн |
||
|
||
|
pagane
Сениор
Регистриран: 21.Февруари.2007 Статус: Офлајн Поени: 13044 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 24.Август.2010 во 13:41 |
|
|
"Една жена така да си обичал"
Обичал ли си някога така, че сладка лудост в тебе да узрее, една целувка да взриви света и тишината да е пълна с Нея, да те разплитат погледи и пръсти, от теб самия да те разсъбличат, от живият Й извор да възкръсваш, от нея като струя да потичаш, да си реката дето Я изпълва, и мостът, който свързва бреговете, а Тя във теб дълбоко да покълва, с мощта на дъб и крехкостта на цвете, да те засища, а да нямаш сита и още повече да пожелаваш, като светулка в теб да бъде скрита, като стихия да те разпилява, да си смирен, защото е огромна, и по- голям, защото е любов, да я извайваш в святост на икона, а Тя да е и грях и благослов. Обичал ли си някога така... от hristam.blog.bg Изменето од pagane - 24.Август.2010 во 13:46 |
||
|
||
|
bohrmann04
Профил од член
Испрати лична порака
Најди пораки од член
Посети го сајтот на членот
Додај во листа на пријатели
Нов член 
Регистриран: 19.Мај.2009 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 22 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 25.Август.2010 во 02:51 |
|
|
Д.Н.О - Чија ли си сега
Чија ли си сега, Или ти си никому ничија, Кому ли ќе кажеш, Дека те заборавам, Паметам.... Пријди ми под вода, Зборови од уста занемена, Каде ли ќе оди, Твојот глас кога си... заминуваш, Јас умирам. Ти само спиј, Ти само спиј, За тебе друг некој, Сонува, Патува, Заборава. А јас...Умирам. Во ноќта таа... Не ме...Радувај. |
||
|
IQ = 10 0000
|
||
|
||
|
zamislena
Сениор
Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 01.Септември.2010 во 00:25 |
|
|
Душевен спокој
Вечна самотија и затвореност!
безнадежно се обидувам да ги сокријам трагите од неспокој. Едно жарче таму некаде, длабоко во душата сè уште прикриено тлее... Но, немоќта не може да надвладее. Сè уште битието се држи на работ од бездната, ја чувствува надежта... Спасувајќи се од пропаста се издигнувам напред. Далеку во хоризонтот слободно ги пуштам: гневот, бесот и лутината. И ете доаѓа... Тука е... Мојот душевен спокој... .......walker girl.......
|
||
|
||
|
sanja-a
Сениор
Only God Can Judge Me! Регистриран: 12.Април.2009 Статус: Офлајн Поени: 13457 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 04.Септември.2010 во 21:37 |
|
|
.
шеташ низ мене ме шеташ мене лизгаш по гланката дланката лизга по тебе . ветуваш низ мене мене ме вети на самата себе а дланката од тебе гори . сплетена во мене како сам себе да се допирам зошто тогаш дланките болат? |
||
|
Обожавам луѓе кои ме смеат.
Искрено, мислам дека смеењето е нешто што го сакам најмногу. Тоа лечи многу болести. Можеби тоа е најважното нешто кај човекот. Одри Хепберн |
||
|
||
|
sanja-a
Сениор
Only God Can Judge Me! Регистриран: 12.Април.2009 Статус: Офлајн Поени: 13457 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 08.Септември.2010 во 21:20 |
|
|
знаеше да ме насмееш
а секогаш различно сега се смеам на тој еден начин мој убаво е, не велам не но ми недостасуваат и тие другите . знаeше да ме замислиш а секогаш различно сега замислувам само едно тебе убаво е, не велам не но, ми недостасуваш . 
|
||
|
Обожавам луѓе кои ме смеат.
Искрено, мислам дека смеењето е нешто што го сакам најмногу. Тоа лечи многу болести. Можеби тоа е најважното нешто кај човекот. Одри Хепберн |
||
|
||
|
zamislena
Сениор
Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 13.Септември.2010 во 00:00 |
|
|
Болката да знам, дека те има
Откинуват се листата. Тишина. омешана со очекуване за зима. Расеана студена светлина и мислата, дека некаде те има. Небо со далечни, диви светове, ѕвезди, што немат своjе име, хоризонт од земјени цветове... и среќа, дека некаде те има. Шетам. Краj мене минуват сенки. Две! За миг на оваа улица сме тројца: Зачуден поглед. Глуви гласове, И болката да знаjа, дека те има... .....Burgas...... |
||
|
||
|
Внеси реплика
|
страница <1 2627282930 34> |
Tweet
|
| Скок до | Овластувања Вие не може да внесувате нови теми на форумот Вие не може да одговарате на теми на форумот Вие не може да ги бришете вашите пораки од форумот Вие не може да ги менувате вашите пораки од форумот Вие не може да креирате анкета на форумот Вие не може да гласате на форумот |
Опции за темата
sanja-a напиша: