Димко Сарванов

Димко Сарванов (некаде познат и како Димче) меѓу народот попознат како Димче Могилче, Димко Могилче или Димче Могилчето е македонски револуционер, учесник во македонското револуционерно движење, член и војвода на Македонската револуционерна организација.

Роден е во 1879 година во селото Могила (Битолско), од каде го добива и својот прекар Могилчето со кој ќе стане познат и популарен помеѓу народот. По завршувањето на основното училиште Димко Сарванов, станува член на ВМОРО и активно се вклучува во борбата за ослободување на Македонија и македонскиот народ од неподносливата положба во Отоманската империја. Набрзо влегува во четата на Ѓорѓи Сугарев со која дејствува во битолскиот крај и Мариово. За време на Илинденското востание дејствува во реоните на Пелистер и Преспа. Во 1904 година станува војвода на самостојна чета. На 4 јануари 1908 година, со својата чета паѓа во заседа на турскиот аскер во селото Ношпал (Битолско), каде што се самоубива за да не падне жив во рацете на турскиот аскер


Особено се истакнува по својата храброст и јунаштво во борбата со турските даночници - арачлии како Селим и Шефкија, поради што Димче Могилче станува омилен херој на народот опеан во повеќе народни песни со комитска тематика од битолскиот крај. Меѓу народните песни за Димче Могилче од кои има повеќе разни верзии најпозната е песната Абер ми иди од Могила.





Абер ми иди од Могила

Абер ми иди од Могила е македонска народна песна во која се пее за подвигот на Димче Могилче по убиството на турскиот арачлија Шефкија, за што дознал и битолскиот валија Селим ефенди, кој се решил да се пресмета со Димче Могилче и комитите од Могила. Постојат неколку различни верзии на песната, чија разлика се состои единствено во некој од зборовите.
Абер ми иди од Могила,
низ поле Пелагониско,
право ми оди Битола
Битола кај валијата. x2
Валијо бре Селим-ефенди x2
Могила е полна кумити
таму е Димче Могилче. x2
Налутил се Селим-ефенди, x2
спрегнал си коња дорија
одбрал си аскер најсилен
утре ќе оди Могила
одбрал си аскер најсилен
низ прстен јајце да протни.
Излези бре Димче Могилче х2
жената ќе ти ја украдам
далеку ќе ја однесам x2
во сарај ќе ја потурчам.
Ај од тука Селим-ефенди
ај од тука куче касапско,
кожата ќе ти ја одерам
на плевна ќе ја обесам. x2

Изменето од mungos80 - 19.Јули.2010 во 09:33

mungos80 напиша: Пред да се јавите за капата,спомнете си за облеката на левски.

И што му е на облеката на Левски? Дури знам униформата венгерка со која е сликан Левски чија била, ама Македон избришал Ајде започни одпочеток за Левски на соодветна тема, па да видиме што толку се глупираш околу Левски.

Mungose, на капата на повекето воjводи е бугарскиот грб, со слоганот "Соединението ja прави силата".
Додека на сликите на бугарските деjци не гледам грбот на Романиjа.
Левски никогаш не велел "jас сум романец", додека македонските револуционери имаат изjави дека се бугари, коjшто факт не се оспорува од врвните историчари.

След смрта на Jон-паша, Димко Могилчето и Трајко Крало почнаа да деjствуват многу интензивно вo Морихово. Грк не можеше веќе да пристaпи вo таа област. Вo мeстността на Чебрен Трајко фрли во рeката Црна многумина цигани чергари. При сето дека на грцките чети му помага и турскиот аскер, тука, во Морихово, те беха уништени конечно. Димко Могилчето дојде при мене со четата си. ============
Оди Димко въ Караман и од тука облeчен во беjска облека отива за селото Ношпал. Пред селото на еден кладенец заварва група Цигани-работници на чифликчиите заедно со децата им. Димко разгонва со камшикот си събралите се Цигани и со неколко расипани турски зборови им вели да напоjaт коњот. Циганите се разбегали. Димко Могилчето не знаеше да зборува турски. Целата таа сцена не е останала незабележана од беговете и кехаите кои од кулата са гледали и се прашували смаjaно, какoв може да биде овоj бег, кој така тепа собралите се пред бунарот луѓе. Димко зашпорва коњот, влегува во селото и се запира въ дворот на една селска кука. Во тој двор наскоро се собират многу селани. Димко слегува од коњот и се ракува со сите селани. Турските бегове и кехаи гледат сето тоа и чак кога Димко слегува и се здрависва ко сите селани, тогаш веќе разбират дека тоа е Димко Могилчето. Разбират за здрависването, бидејќи турските бегове не се здрависваа со ракостискане. Димко останува да преноштува въ една кука во селото и дава наредба од селата Далбеговци и Дедебалци да дојде по единъ човек. Идват двајцата селски раководители и од тези села, Марко и Цветко за да го водат во своите села. През првата нок Турците не го предаватъ, бидејќи се стравуваат да не Димко да се спаси и потоа да си пострадат. Штом дошле к*риерите од горните две села и кога веќе Турците разбират дека Димко ќе напушти селото, сообштават на гарнизонот во село Могила. След како Димко водил на долго разговор со дошлите двајца селски раководители, тој имъ вели да си заминат бидејќи таа нок ке да останел во селото Ношпал. Раководителетие настоjавали Димко да замине веднаш со тех, но тој одбил, како им зарачил да изпракат селани пред техното село, да го причакат. Раководителите си отиват по селата. Доаѓа аскер отъ селото Могила и обсажда куката, во која е бил Димко Могилчето. Во куката имало скривалиште и Димко успеал на време да се сокрие. Доаѓаат Турците, претресиват куката, но не могат да откриjaт Димко и започнали да се готват да си одат. Скривалиштето, во што се наоѓал Могилчето, е длабока и темна дупка; воздухот е влизал само през едно мало отверстие. Една од домакините се уплашил многу, да не би Турците да забележат преку дупката Димко, та зема и затулва едничкото отверстие, од што влегувал во скривалиштето воздух и по таков начин се спрела воздушната струја. Турците след безуспешните тарашуваниja започнали да напускат веќе куката; од дворот се изтеглат последните турски војници и одеднаш еден приглушен грмеж ги натерал Турците веднаш повторно да се вратат назад кон куќата, наоѓајќи го скривалиштето и заварват прострениот труп на Димко, кој во едната рака е држал револвер. Трупот на Димко е бил доста поцрнет. Тој, по запирањето на воздушната струја, посегнал со револверот и така турил крај на бурниот си живот.
спомени на Алексо Стефанов

Изменето од Македон - 19.Јули.2010 во 16:43

Неееееееее / Бугарите отсекогаш знаеле дека сме Македонци но проблем е што и тие од ТуркоМонголи сакале да станат Македонци па се прекрстуваат у некакви БугароМакедони или обратно