Поучни случки

BOG POSTAVIL CEL PRED SVOJATA CRKVA,,


,,Crkvata e Bozje orudie za spasuvawe na lugeto. Taa e organizi-rana da sluzi i nejzina zadaca e da mu go objavuva evangelieto na svetot.
Bozja namera uste od pocetok e svetot so pomos na crk-vata da go spoznae sovrsenstvoto na negovata dobrina, milost i mok. Vernicite na crkvata, sto gi povikal Toj od temninata “kon svoeto cudesno videlo”, mora da ja odrazuvaat negovata slava.
Crkvata e riznica na bogatstvoto na Hristovata milost i preku nea Bozjata ljubov konecno ke im se otkrie duri i na “nacalstva-ta i na vlastite na nebesata” (Efesjanite 3,10).
Crkvata e Bozja tvrdina, Bozji grad-pribeziste vo ovoj odmetnicki svet. Sekoe izneveruvanje od strana na crkvata pretstavuva predavstvo kon Onoj koj go otkupil covestvoto so krvta na svojot edinoroden Sin.
Uste od pocetok Bozjata crkva na zemjata ja socinuvale vernite i na Boga predani luge.
Vo sekoe stoletie Gospod imal svoi budni strazari koi verno mu svedocele na pokolenieto vo koe ziveele na zemjata. Tie strazari na svetot mu objavuvale poraki so opomeni, i koga istite bile povikani da go polozat svoeto oruzje, drugi go prodolzuvale deloto.

Bog so tie svedoci stapil vo zaveten odnos, soedinuvajki ja crkvata na zemjata so crkvata na neboto.
Toj prakal angeli od neboto da sluzat na negovata crkva, i silite na temninata, koi vo Biblijata se narekuvaat “pekolna vrata”, ne mozele da go sovladaat negoviot narod.“

 

Sto sees, toa i ke go poznees


"I taka, se sto sakate da vi pravat lugeto, pravete im i vie taka; zasto toa e Zakonot i prorocite." (Matej 7,12)
Maliot Karlo so svojata majka ziveel vo brdata srede visokite planini. Koga ednas koj znae po koj pat bil neposlusen, majkata go kaznila.
Naluten poradi toa potrcal do rabot na edna karpa i povikal:
''Ne te sakam! Nikogas nema da te sakam!'' Od negovoto silno vikanje se slusal drug glas: ''Ne te sakam! Nikogas poveke nema da te sakam!'' Deteto placejki se vratilo doma i se prasuvalo: ''Mamo, koj e toj los covek koj ne me saka ?''
Majkata go fatila deteto za raka i go odnela na istotot mesto. Potoa mu rekla: ''Vikaj uste ednas, no sega kazi vaka: 'Te sakam i sekogas ke te sakam!''' Karlo viknal glasno, a odzivot na isti nacin mu odgovoril.
Na toa majkata mu objasnila: Ona sto go davas, toa i ke ti se vrati.'' Se ona sto go pravime ili go propustame da go napravime ima posledici-pozitivni i negativni. Nam ni e poznat zakonot na posledici: sekoja akcija predizvikuva reakcija.
Toa posebno vazi za odnosot so drugite. Zatoa Isus go vospostavil zlatnoto pravilo: ''I taka, se sto sakate da vi pravat lugeto, pravete im i vie taka.'' Toa sekako se protivi na naseto sebicno srce.
Cesto pati ocekuvame mnogu od drugite, no ne sme podgotveni da dademe na drugite. Ja gledame svojata korist, a pri toa ne mislime dali toa ke im koristi na drugite. Sakame da bideme sakani, no retko se prasuvame kolku drugi kopneat za nasata ljubov.
Sto treba nie da storime?
'' Dusi, izmaceni od zivotot vo grevot,...pretstavete go Spasitelot...Zemete go za raka, ohrabrete go, upatete i zborovi na ohrabruvanje i nadez. Pomognete i da se fati za rakata na Spasitelot .''

    НАЈПАМЕТНИОТ ТИНЕЈЏЕР НА СВЕТОТ


   Еден убав сончев ден четворица луѓе летале со мал авион за четири лица:пилот свештеник и двајца тинејџери,а токму еден од двајцата штотуку ја освоил наградата за најпаметен тинејџер на светот.Додека летале пилотот се завртил спрема тројцата патници и им рекол:Имам лоша вест а имам и уште полоша вест.Лоша вест е дека ни снема гориво.Авионот ќе почне да паѓа и ќе се срушиме.А уште полошата вест е дека во авионот имаме само три падобрани.Ова секако би значело, дека некој ќе мора да се сруши заедно со авионот.

Пилотот продолжил:Јас дома имам жена и три деца.Имам многу обврски.Жал ми е но јас ќе морам да земам еден од падобраните.Со тие зборови, го грабнал еден од падобраните и скокнал од авионот.Најпаметниот тинејџер на светот бил следниот кој проговорил:Можеби токму јас ќе бидам тој кој ќе пронајде лек против ракот или сидата, а можеби ќе ги решам и светските економски проблеми.Целиот свет смета на мене! Најпаметниот тинејџер го зграбил вториот падобран и скокнал.Тогаш проговорил свештеникот и рекол:Синко, земи го ти последниот падобран. Јас се помирив со Бога и одлучив да се срушам заедно со авионот.Земи го последниот падобран и скокај.Опуштете се свештениче, рекол другиот тинејџер.Најпаметниот тинејџер на светот штотуку скокна од авионот со мојата вреќа за спиење.

ПОУКА:Многу деца мислат дека се прилично паметни. Но во стварноста, тие се слични на најпаметниот тинејџер на светот.Скокаат во светот без падобран. Мислат дека знаат се што им е потребно за да би живееле еден среќени исполнет живот се додека не се струполат или изгорат.Единственото нешто што го имаат тие е само-вреќа за спиење. Единствениот падобран кој на крајот може да ги спаси е Христовото Евангелие. Сите други начини се погрешни и водат кон смрт. Исус рекол ЈАС СУМ , патот, вистината и животот; никој не доаѓа при Отецот освен преку Мене . (Јован 14,6).Многу паметни деца не научиле како да донесуваат мудри одлуки.Тие се однесуваат импулсивно без размислување.Резултатот е понекогаш ист како и оној кој се случил со најпаметниот тинејџер на светот-смрт.

   


    БЕРБЕРОТ И ХРИСТИЈАНИНОТ
   



    Еден човек отишол во берберница како и секогаш, да биде истрижан и избричан. Започнал добар разговор помеѓу берберот и човекот. Зборувале за најразлични работи и теми. Наеднаш ја допреле темата за Бог. Берберот рекол: „Види човече, јас не верувам дека Бог постои.” „Зошто го велиш тоа?” - прашал клиентот. „Па, премногу е лесно, само треба да излезеш надвор низ улиците и да сфатиш дека Бог не постои. О, кажи ми, ако Бог постоеше, дали ќе имаше толку болни луѓе? Дали ќе имаше толку изоставени деца? Ако Бог постоеше ќе немаше болка ниту страдања. Не можам да си помислам за Бог кој не љуби и ги дозволува сите овие работи.” Клиентот запрел за момент размислувајќи, но не сакал да одговори со некои аргументи. Берберот ја завршил неговата работа и клиентот излегол од берберницата. Токму штом ја напуштил берберницата видел на улиците човел со долга коса и брада (изгледа поминало доста време откога последен си ја се стрижел косата и изгледал толку неуредно). Човекот повторно влегол во берберницата и му рекол на берберот: „Знаеш ли што? Берберите не постојат!” „Како можеш да речеш дека не постојат?” прашал берберот. „Еве, јас сум тука и сум бербер.” „Не!” клиентот воскликнал. „Тие не постоат бидејќи ако тие постоеја ќе немаше луѓе со долги коси и бради како тој човек што оди по улицата.” „Ах, берберите постојат, но тоа што се случува е затоа што тие не доаѓаат кај мене.” „Точно така!” - потврдил клиентот. „Тука лежи проблемот. Бог постори, но тоа што се случува е тоа што луѓето не одат кај Него и не го барат. Поради тоа има толку многу болка и страдања во светот.”

                           SEKOGAS KE BIDAM TUKA ZA TEBE

   Vo 1989 godina vo Ermenija imalo katastrofalen zemjotres, pri koj se urnalo i osnovnoto uciliste vo eden mal grad. Site ucenici bile zatrupani pod urnatinite.

Nekolku minuti po katastrofata, tatkoto na edno dete se strcal kon ucilisteto.

So uzas gledal kon urnatinite i vo toj moment se setil na vetuvanjeto sto mu go dal ednas na svojot sin : " Sto i da se sluci, sekogas ke bidam tuka za tebe ! "

Bez da razmisluva , vednas pocnal da go bara svojot sin vo urnatinite.

Nosel kamenja, kopal so goli race i ocajnicki si go baral svojot sin. Gledajki go toa i drugite roditeli pocnale da mu se pridruzuvaat.

"Sekogas ke bidam tuka za tebe! " So ova vetuvanje vo srceto tatkoto rabotel den i nokj  dodeka negovite race  bile krvavi i site muskuli go bolele.

Na krajot se slucilo nevozmoznoto na koe nikoj, osven tatkoto , ne se nadeval.

Po 38 casa baranje go slusnal tivkiot glas na svoeto dete: " Tate, ovde sme ! "

Otkako se spasile decata i toj go nosel svojot sin doma, deteto mu reklo:

"Tate, im rekov na drugite deca: Ne grizete se, ne plasete se, mojot tatko ke ne izvadi od ovde ! "




Onoj koj sto ima doverba vo Bozjeto vetuvanje, moze da zivee so prekrasnata sigurnost deka sto i da se sluci, moze da kaze:" Mojot Tatko ke me izvadi od ovde ! "

Eden covek nasol edno jajce od orel i go stavil pod kokoska. Orleto se ispililo vo isto vreme kako i pilinjata i rastelo so niv.

Cel zivot orelot pravel isto kako i kokoskite vo dvorot, mislejki deka e eden od niv. Kolvel naokolu bubacki i glisti, kokodakal i mavtal so kriljata, edvaj podignuvajki se od tloto.

Pominale mnogu godini i orelot ostarel.

Eden den zdogledal vo visinite , na vedroto nebo, cudesna ptica so mokni rasireni krilja, kako lebdi vo vozduhot.

Stariot orel vcudoneviden gledal nagore. " Sto e toa?" - prasal.

" Toa e orel, kralot na pticite", mu rekla edna kokoska. " Toj pripagja na neboto, dodeka nie, kokoskite, pripagjame na zemjata. "


I taka orelot umrel od starost megju kokoskite, ne znaejki deka i toj e orel.