Преговори за името

Buggyman, а јас не можам да разберам: ми вадиш пост од поминат разговор помеѓу двајца членови (каде јас се вклучив со еден пост - мое лично изненадување од напишаното) и ме обвинуваш за немање аргументи, мешање емоции и личности...?

Знаеш, иако сме на пдф Политика, понекогаш на темите дискутираме и за личности, во напишаното внесуваме и емоции, во зависност од темите - некаде помалку, некаде повеќе. Понекогаш се дозволува и по некој “бунар на Славко“ - офтопик на темите (како на пример дискутираш за референдум за најниска плата и одеднаш почнуваш да анализираш бесплатно возење за пензионерите во петок).

А за аргументите што да кажам... Активно пишувам на форумов 2 години. Моите ставови и аргументи (аргументи ПРОТИВ промена на името) ги имам пишувано на темава, на старата затворена тема ПРЕГОВОРИ ЗА ИМЕТО - 1 како и на сите теми поврзани со тематиката, меѓу другите. Ако имаш време, не те мрзи и те интересира, можеш да ги прочиташ. Јас сметам дека е спамирање постојано да ги повторувам, посебно во муабет каде не се дискутира со аргументи.

Сите имаме право да знаеме во кој правец се движат плановите (и политиката) на власта за иднината на државата.
Прашуваш “во кој правец ќе се движиме“? Можеме ли секогаш да го имаме одговорот на тоа прашање? Сме го имале ли одговорот на ова прашање и во други слични ситуации, кога државата или народот бил пред клучни одлуки? Еве едно контра-прашање за компарација: бидејќи сме тука некаде со возраста, дали се сеќаваш на атмосферата пред референдумот за осамостојување? Јас добро паметам како душегрижниците политичари, интелектуалци, експерти кои жалеа по распаднатата држава не убедуваа дека нема да опстанеме како држава, дека ќе ни се случи војна, дека ќе се распаднеме и ќе пропаднеме..... и секакви црни сценарија? Огромно мнозинство од народот сепак изгласа самостојност, па еве не после 20 години, државата преживеа се и сешто и сеуште опстанува? Со сите проблеми кои ги имаме, со сите “детски болести“ (некои не толку наивни) кои моравме да ги прележаме како за една млада држава, досега се покажавме жилави... и еве, Република Македонија како држава сеуште постои.

И сега ние треба да се откажеме од државното име, поради некое идно членство во ЕУ, кое може да се случи најмалку за една деценија, а за тоа време ни самата Европа не знае што со самата себе, кога ја мачат проблеми од финансиска па до етничка основа?

Не мислиш дека цената која ни се бара да ја платиме е преголема, за влез во друштвото?

Не велам дека нема да има позитивности, но нас нема да не оправи ни ЕУ сосе сите нејзини комисии, тела, фондови. Проблемот е во нас, па во нас е и решението за него. Треба да се свртиме кон самите себе, да ги впрегнеме нашите ресурси, да ги промениме нашите грди навики. Како што кажа и Кингдавид понапред, земете ги за пример Романија и Бугарија, дали и колку се среќни нивните граѓани по влезот во ЕУ и колку оттогаш им просперирале државите. Ние ќе бидеме најслични на нив, по навиките и менталитетот балкански што го имаме: пак ќе се крадат пари од фондовите за приватни џебови, пак ќе сме само декларативно во борба со корупцијата, пак администрацијата ќе се трупа наместо да се кастри...

А и Европа откако се изгоре на млекото (Бугарија и Романија), сега дува и на матеницата, па не се знае колку ќе трае одолговлекувањето на евентуален наш прием во Унијата.
Така да мене не ми е јасно, чуму толкаво брзање и притисок?

kali,...uvek pravilno pishuva,.....i ne troshi "hartija" za djabe!

...i ushte ednash ,..

Анастеа напиша: Кали, секоја почит , но моите ставови се поинакви. ............................

  taka e ,..ama , kali,...gledash deka sepak ,..nekoj si misli deka negooto e pravilno,...ako napishe ..."beskraj" redovi,...

Kali секој збор ти е на место но секогаш ВИСТИНАТА БОЛИ и не сакаме да се будиме од сонот односно можеби во КОМА сме

Анастеа напиша: Малку почит и учење од примерите на оние кои се бореле за Македонија не е зијан, може да ни биде само од помош. Од нивните примери треба да ја црпиме енергијата која ни недостига во вакви клучни моменти. Зарем престанавме да веруваме во идеали, а истовремено зборуваме за достоинство и морал? Зарем треба да веруваме во некакви заеднички европски идеали, заборавајќи ги сопствените? Самосогласување на промена на државното име и се она што ќе следува потоа, за мене спаѓа во уште поголема беда на духот, низок морал и недостоинство, од она што ти го опишуваш. Како такви може да и служиме само за потсмев на Европа. Европјаните се почитуваат прво самите себеси, па потоа другите. Зошто ние да одиме обратно и притоа да очекуваме почит од нивна страна? “Почитувај се самиот себеси, ако сакаш да те почитуваат и другите.“ Тоа е основното нешто што треба не само да го научиме, туку да почнеме и да го применуваме. Инаку ќе си останеме вејки на ветрот... Како и секој народ на планетава, и Македонците имаат легитимно право да се самоопределат и да изберат име за сопствената држава. Тоа е основниот аргумент кој е на наша страна, се друго е манипулација.

Taka e, ne velam deka ova prasanje e najsrekjno za nas, chesno ili fer, bidejkji ne e.
Ima dve nesta koi bi sakala da gi kazam: tie koi se borele za nasata zemja, se borele najdobro sto mozele, so resursite koi gi imale, za ona sto go smetale za najdobro za zemjata.
Ne e izneveruvanje na niv, dokolku i nie denes toa go napravime.
Ne bi ne cenela Evropa pomalku, dokolku vo ime na napredokot na zemjata, go resime ova prasanje.

Naprotiv... se sekjavas kako na primer, vo situacii koga zivotot na nash blizok e zagrozen, i chovek kje napravi se, kolku i toa da e nepozhelno, za da go zashtiti..i togas, site navivame za nego, voopsto ne stanuva zbor deka toj go izgubil dostoinstvoto ili pocitta.
Ova e tokmu takvo prasanje, nie imame seriozni egzistencijalni problemi. I toa e vtoroto nesto koe sakav da go kazam: dokolku se soglasi ovaa zemja da podnesuva herojski i zhivurka vo ime na IMETO...do koga treba toa da go pravi? Dolgo vreme ne sledi toj arhetip na izmacen narod...neli ni e vekje dosta? Kolku generacii treba da ziveat vo ovoj sistem so vakvi vrednosti-ova mi e mene skroz neprifatlivo. Vo ovoj kontekst, imeto nema tolku silno znacenje na dostoinstvo, integritet, kolku sto mu pridavame.

Naprotiv, mislam deka tokmu promenata i izleguvanjeto na ovaa situacija kje bide dostoinstvena i za pochit i za nas, i za svetot- i nie ja imame taa odgovornost.

Mene nikogas ne bi mi bila prifatliva ovaa ideja, da sme zemja i narod koi imaat vodaci koi se dovolno sposobni, racionalni, chesni, odgovorni, veshti diplomati, i so zaednicka kolektivna cel za kolektivno dobro, nekoi na koi znaesh deka mozhes da smetash. Fakt e deka gi nemame, i ne znam koga bi gi dobile. I toa ja menuva celata slika.



Изменето од Kali - 07.Јуни.2010 во 22:54

aLbaneso напиша: Kali секој збор ти е на место но секогаш ВИСТИНАТА БОЛИ и не сакаме да се будиме од сонот односно можеби во КОМА сме

Имаш во потпис:

F*CK GREECE "I'm proud to be aLbanian"

Па со твојот потпис и ќе ти одговорам:

F*CK GREECE "I'm proud to be Macedonian!

Kali напиша: Ima dve nesta koi bi sakala da gi kazam: tie koi se borele za nasata zemja, se borele najdobro sto mozele, so resursite koi gi imale, za ona sto go smetale za najdobro za zemjata. Ne e izneveruvanje na niv, dokolku i nie denes toa go napravime. Ne bi ne cenela Evropa pomalku, dokolku vo ime na napredokot na zemjata, go resime ova prasanje.

Напротив!
Јас сметам дека е големо изневерување. Толку големо што покрај името, би требало да се откажеме и од сите нив кои за идеал ја имале Македонија и никогаш повеќе да не ги спомнеме. Оти сигурно не се бореле за ваква Македонија, која би се продала за грст евра.

Да го решиме прашањето, да, и јас сум за тоа, но не на наша штета, со додавки и придавки во името, кои имплицираат понатамошни проблеми.

Kali напиша: Ova e tokmu takvo prasanje, nie imame seriozni egzistencijalni problemi. I toa e vtoroto nesto koe sakav da go kazam: dokolku se soglasi ovaa zemja da podnesuva herojski i zhivurka vo ime na IMETO...do koga treba toa da go pravi? Dolgo vreme ne sledi toj arhetip na izmacen narod...neli ni e vekje dosta? Kolku generacii treba da ziveat vo ovoj sistem so vakvi vrednosti-ova mi e mene skroz neprifatlivo. Vo ovoj kontekst, imeto nema tolku silno znacenje na dostoinstvo, integritet, kolku sto mu pridavame.

Можеби нема Кали за тебе и за сите што го делат ова мислење, но не за мене и за уште многу народ како мене што делат спротивно мислење. Значи не се работи за вистина, туку за лична перцепција на вистината, во зависност од сфаќањата за поимите достоинство, интегритет... Кој е во право - не е на мене да судам.

И уште нешто за што јас и ти не се разбираме: мое мислење е дека излезот од егзистенцијалните проблеми е прво во нас, па дури после во пристап до Унијата. Ни фали самокритичност и работа врз себе, одвнатре. Прво ние дома да си ги средиме работите, оти дури не си ги средиме нема ни Европа да не прими, дури и веднаш да го смениме името. Додека не ги исполниме бенчмарковите нема ЕУ (минимум 7-8 години, најоптимално).
А дотогаш? Ќе умре ли пациентот или сам ќе си го најде лекот?




Изменето од Анастеа - 08.Јуни.2010 во 02:08