Дом за стари лица

Во земји како Македонија каде односите во семејството се сеуште на високо патријахално ниво е се уште незамисливо старите беспомошни лица да се сместуваат во дом каде би добивале соодветна грижа.
Но и условите во македонските домови за згрижување на стари се ужасни освен оние приватните кои коштат дебело.
Менталитетот и условите се уште не се созреани за прифаќање на старските домови како нормален дел од животот.
Стигмата е во тоа што кога едно старо лице оди во дом поголем дел од луѓето гледаат на тоа како-го испраќаат да умре демек.
Тоа не е точно и треба да почнат да се напуштаат некои размислувања.
Во семејството на мојот сопруг кое многубројно и имаат многу стари баби и дедовци освен оние кои се повитални и здрави и можат да живеат сами-другите си одат по домови.
Тие самите донесуваат таква одлука не ги ни прашуваат своите деца дали можат да се грижат за нив или не. И се гледаат стално кога можат, оти сите си имаат грижи и обврски.
Друга земја, поинакви луѓе каде самостојноста во живеењето е често пати над се. Оние сериозно болните и те како им треба постојан медицински надзор а тоа во домовите го има, барем по други држави.
Моментот на умирањето кај човекот особено кај оние од тешки болести е болен и обично е во болница со максимум еден до два членови од семејството, а понекогаш тие едноставно не се присутни во тие последни мигови.
ПОвеќето луѓе умираат сами, битно е како ќе го живеат животот и до последниот здив.
И размислувањето дека го „оставате„ стариот човек во дом мене ми е исто како да се прашам зошто детето да го оставам во градинка греота е ќе плаче, јас подобро можам да се грижам за него.
Старите луѓе сами донесуваат одлуки,никој не може да ги стави онаму каде тие не сакаат да бидат но треба да им се даде до знаење дали може да им се помага или не.

Има еден дом за стари лица..се вика Панада... честопати
поминувам од таму...но секогаш го тргам погледот на страна....иако изгледа многу современо и се наоѓа во
природа...сум видела тажни, замислени ...лица на балконите и во дворот.... Не верувам дека тие луѓе посакале таму да одат сами........ Јас нема да однесам
некој мој близок... во дом.... а не би сакала ...некогаш
ни мене ... да ме однесат.....

..spored mene treba da ja pocituvame odlukata na starite lica, ako nivna odluka e deka sakaat da zaminat vo starecki dom ok, toa i neka bidi, nivna odluka, ako ne sakaat da zaminat ok, pak nivna odluka, znam deka ziveeme vo brzo i moderno vreme,problemi, ova ona,ama sepak treba da ja pocituvame nivnata zelba, ako ne barem da se obideme...........

a , zoshto da go gonat?....ja zatvoril?,...golema rabota ako ja zatvoril!....barem e ziva seushte,....koj znae shto bi napravil da umrela sluchajno,...ke si ja chuval vo zamrznuvachot vo podrum ,...najverojatno.....

 

Искрено ме радува кога читам вакви рботи бидејки бабичките и дедовците заслужуваат да бидат сакани.
За жал има многу случаи како овој од написот во весникот. Македонското секојдневие стана грдо со убиствава на родителиве низ цела Македонија така речи секој ден некаде се случува.

izminatiov period imav moznost da vidam kako funkcionira eden dom......se ona shto izgleda fascinantno od nadvor ....taa udobnost..griza...vnimanie....se e toa samo edna maska.....bi trebalo nekoj koj e nadlezen ubavo da gi procheshla domovite......bidejki za toa shto se plaka.....vnimanie i nega ne s e dobiva.....za  zal.....a na tie bespomoshni lica nikoj ne im veruva koga se zalat