Зошто луѓето се променуваат

Poradi sebe si... zatoa shto NIE chuvstvuvame taka pottiknati od reakcijata na drugite.

Ne se menuvame edinstveno koga sme indiferentni kon reagiranjeto na okolinata.

Prichinite za toa e nashiot "makeup" koj se sostoi od domashnoto vospituvanje, moralot, ochekuvanjata na zaednicata, opshtousvoenite normi, religijata, zakonite, tradiciite, obichaite, obrazovanieto...

Najgolemata doblest kaj eskimite e, koga nekoj gostin treba da prespie vo igloto, zhenata na domakjinot da legne so nego. Sto e toa, dobro ili losho?

Vo Stariot Zavet na roditelite koi imaat neposlushno dete im se nareduva:

Neka im kazhat na gradskite stareshini: "Ovoj nash sin e buen i nepokoren, ne gi slusha nash*te soveti, rasipnik e i pijanica". Togash site mazhi od gradot negov neka go kamenuvaat do smrt."
Petta Kniga Mojseeva 21:20-21

Shto e toa, dobro ili losho?

Kriterijumite za toa shto e dobro ili losho postojat samo vo nas. Tamu, nadvor od nas, vo Kreacijata, ne postojat takvi kriterijumi.






Изменето од Messenger - 12.Април.2010 во 17:20

KINGDAVID напиша:  Covekoviot karakter se promenuva , definitivno.  Nekoi se promenuvaat kon podobro, a nekoi kon poloso, zavisi od edinkata, od nejziniot stav i od nejzinoto opkruzuvanje. Ima i lugje koi ne se promenuvaat ni kon podobro , ni kon poloso, za zal, toa se lugje koi se so zatvoren um i nikogas ne napreduvaat vo zivotot tuku tapkaat vo mesto. Takvite lugje koi NE SAKAAT i NE SE SPOSOBNI DA SE MENUVAAT se malku i za zal, se mnogu teski karakteri so koi tesko se izleguva na kraj. Ova go zboruvam od moeto licno iskustvo  vo dosegasniot zivot, a sum videl mnogu raboti vo mojot zivot kako retko koj drug moj vrsnik. Mene licno, me promeni verata vo BOG pred okolu 12 godini , promenata nastapuvase postepeno. Ne bi sakal da se falam, no promenata e na mnogu podobra od toa sto nekogas bev. FALA MU NA BOGA ZA TOA!

Давиде, ама зошто се променуваат луѓето? Поради себе, или поради тие околу нив?

Има една убава изрека која вели:

„Доколку веќе неможеме да ги промениме работите, тогаш треба да се промениме самите себеси“

Секоја промена е добра, па макар изгледала најлоша во даден момент

Smeni se sebe si i kje go smenish svetot.

Ако дојдат 10 луѓе и упорно ми укажуваат дека јас нешто треба да променам од мојот карактер, а пак јас сум убеден дека мене си ми е топ така како што си функционирам, дека нема потреба од промени, дали тоа докажува дека сум тврдоглав, или пак дека за моите одлуки -  јас треба да одлучувам?

Карактерот се гради со тек на време, истиот се променува, во зависност од периодите во кои живееме. Карактерот е збир на искуства, знаења, проблематики.

Ако тргнеме од "Ова е мој живот, кој го живеам онака како што го сакам", треба да посветиме време на нас, да размислиме што е она што навистина го сакаме, што е она кон што се стремиме да бидиме, што е она што се стремиме да го направиме во иднина. Тие одлуки треба да бидат наши, без поголеми влијанија од останатите. Надворешниот свет, секако дека ќе има голема улога во она што ние ќе го замислиме за наша цел, за она кон што ќе се стремиме да бидиме, да го постигниме. Но, кога ние веќе фигурираме како единка во социјално општество, промените кои што се случуваат во нас, оставаат трага и врз општеството и обратно.
Ако кажеме дека општеството е изградено од самите нас, денешното општество е одраз на денешните луѓе, а милион људи - милион чуди. Од тука, секој си има своја улога во општеството, специфична улога.

Прашањето ми е, кога секој си има своја специфична улога, која што сама по себе кажува дека има и специфични карактеристики на таа единка, зошто тогаш јас да се трудам да бидам како некој кој што во моментот ми изгледа дека е добар, успешен човек, кој што на добар начин (барем за мене) си го живее животот.
И од тука целата дилема за темата. Ако дојдат 10 луѓе и упорно ми укажуваат дека јас нешто треба да променам од мојот карактер - како тие би знаеле што јас треба да променам? По тоа што тие си го живеат животот онака како што сакаат и замислиле. Тие не знаат дали мене ми е добро или не, за да ми наговестат кои промени се неопходни кај мене.

Секоја промена е добра, некогаш промените настануваат откако ќе добиеме некоја критика од оние околу нас, некогаш поради потреба од адаптирање во околината....ама пред секоја промена треба објективно да се разгледа ситуацијата и ние самите да бидеме иницијатори на таа наша промена. А, не комшиите.

Дали за честите промени на една личност би рекле дека се последица на тоа дека таа е лабилна личност, т.е. нема цврст карактер?
Дали за оној кој нема да ја направи промената која што 10 луѓе му кажуваат дека треба да ја направи, сметате дека е тврдоглав?

Messenger напиша: Ova mi izgleda kako oksimoron. Pa, sigurno za nash*te odluki nie odluchuvame. Druga rabota e shto podlegnuvame pod tugji sugestii... Toa vazhi za nashiot sevkupen karakteren makeup... nie sme onakvi kakvi shto ne formirale semejstvoto, uchilishteto, religijata, moralot, tradiciite, politikata i t.n. Kolku lugje znaesh shto ne se po religija, barem nominalno, onoa shto ne se nivnite roditeli? I istovremeno veruvaat deka samite pronashle i odbrale shto e najdobroto za niv vo svetot ???

Јас не сум по религија ист како моите родители, тие околу мене. Уствари, не верувам во религии...
И подобро така функционирам, отколку како што функционирав предходно.

Anarchy напиша: Дали за честите промени на една личност би рекле дека се последица на тоа дека таа е лабилна личност, т.е. нема цврст карактер?Дали за оној кој нема да ја направи промената која што 10 луѓе му кажуваат дека треба да ја направи, сметате дека е тврдоглав?

Messenger напиша: Vakvite raboti gi govorat samo onie koi sakaat da go svrtat choveka po nivniot pat i da go ustrojat so niv, a nikogash samiot chovek.

Ова се однесуваше на мојот погорен коментар?