Филозофирај

Marko Polo 1 напиша: Ama kolku i da go menuvas "umot", toj e edinstven tvoj "um"...

Zatoa sekoj ima svoj zhivot.

Kolku i da ja menuvam mapata na mojata realnost, niz ramkata niz koja gledam kje gledam samo od moj aspekt, a sistemot na veruvanja pak kje bide proizvod samo na mojot um...
Normalno, toj proizvod zavisi od moeto znaenje, iskustva, eticki i ostanati vrednosti... i na kraj, spored sto kje se vrednuva seto toa? Sto e reper?

Zatvor.

Nemoj da dozvolis malo nedorazbiranje da unisti golemo prijatelstvo

stravot od smrtta e vsushnost strav od zivotot .....

Koga ne se soglasuvame so necij stav obicno objasnuvame zosto ne se soglasuvame...???

Si nasol mnogu cuden nacin za osloboduvanje na duhot vo smisol na filozofijata...

Marko Polo 1 напиша: Kolku i da ja menuvam mapata na mojata realnost, niz ramkata niz koja gledam kje gledam samo od moj aspekt, a sistemot na veruvanja pak kje bide proizvod samo na mojot um... Normalno, toj proizvod zavisi od moeto znaenje, iskustva, eticki i ostanati vrednosti... i na kraj, spored sto kje se vrednuva seto toa? Sto e reper? Zatvor.

Не сум сфатен.Иако темата се вика филозофирај, гледам колку шо можам поразбирливо да го кажам то шо го мислам.

Ова сакав да го кажам: Ние немаме доволно алати за да ја видиме реалноста.Се шо ние перцепираме дека е реалност, не е.
Главните информаци ни идат од сетилата(вид и слух примарно)па од тој поток на податоци, шо иди од сетилата, нашиот мозок прај интерпретација, значи негова интерпретација на реалноста.
На пример, ова сега брзо го дознав, нашиот вид не функционира како шо не учеа на училиште, дека окото прима одразена светлина од предметите и во мозокот преку очниот нерв автоматски се креира слика, не е така.Дека окото работи на тој принцип, да, арно ама на тој начин само му носи наплив на информации на одреден дел од мозокот, па мозокот застанва и - почнува да ги анализира информаците.Па вели....хмм чекај сега врз основа на ова, да погодам шо има надвор.

Значи се шо примаме однадвор е наша(мозочна)интерпретација на ситуацијата, не е реалност.И врз основа на како ние ќе ја интерпретираме работата, ќе се раѓат одредени емоции.

А тие емоции се раѓат одвнатре, болка, среќа, еуфорија.Ама ние почнуваме да ги поврзваме со специфични настани.Но !Тие емоци можат да се родат само внатре во нас и да дојдат само одвнатре и од ниедно друго место.То шо нас ни треба надворешни стимуланти е наша вина.