Преговори за името

Профил на ‘рбетовиткачите


Отворено го поддржуваат катастрофалниот предлог за преименување во виртуелна „Северна Македонија“, божем само за некаква надворешна употреба. Не е возможно да не им е јасно дека тоа значи, макар постепено, откажување од националниот идентитет, јазикот, културата, историјата...


     
     
Евидентно е дека имаме два табора. Најкусо, едниот: сака да се брани името на државата, како симбол на националниот идентитет на народот; не дозволува да се згази на достоинството на Македонецот и да се прифатат непристојни услови, колку и да се атрактивни погодностите кои ги нудат членствата во НАТО и ЕУ... За вториот: името не смее да биде пречка за евроатлантските интеграции; треба да се свитка ‘рбетот и да се плати цената за влез во нив: опседнати се со власта (читај: со премиерот!) и – ништо друго не гледаат; јавно, не прифаќаат промена на идентитетот и јазикот (бидејќи тоа би било самоубиство) и бараат некакви гаранции за нив (како за шпорет), ама нивната согласност да ни се смени името неизбежно води точно кон тоа. Впрочем, што е името ако не е основно обележје на идентитетот?

Бегол поглед на ставовите и „аргументите“ на „нашите“ ‘рбетовиткачи (или „еурофили“) покажува:

1. Немаат лош збор, камоли критика, за грчката политика кон нашата земја. Нивната црвена линија не им пречи, а ги премолчуваат (или ги сметаат за неточни) сега веќе јавните барања за промена на нашиот национален идентитет и името на јазикот. Не сфаќаат (?!?) дека за Атина главен проблем се Македонците, а не името Македонија; дека сакаат да нé обезличат... Во јавните дебати бегаат од оваа тема;

2. Ги игнорираат причините на проблемот и катастрофалните последици ако го смениме името, а милуваат да нагласуваат: што ако (брзо!) не влеземе во ЕУ и НАТО? Ги заменуваат тезите: место вистинската опасност да ја лоцираат во обидите за разнебитување на македонскиот народ, со што државата го губи столбот на кој опстојува, вниманието го вртат на сосема друга страна;

3. Толерантниот однос на ЕУ кон Атина, политиката на двојни стандарди на Брисел кон нас, како и блокадите кои истите ни ги прават на патот кон Европа, се табу теми за нив;

4. Беа шокирани од демонстрациите (за жал, на шака луѓе) по повод „солидарната“ одлука на Брисел да не ни одреди датум за преговори. Веднаш измислија „опасност“ од некаква евроскептичност, а преку 90% од населението е за влез и во НАТО, и во ЕУ;

5. За сé што ни се случува во однос на името, крива им е власта. Сé до апсурд: ем тврдат дека ништо не се прави, ем сé што ќе се направи во наша корист - им пречи и исмејуваат. Никогаш не спомнуваат аргументи во наша полза. Спремноста да се бранат фундаменталните права, за нив е популизам дури – национализам! Критикуваат што не сме одредувале црвена линија и што сме немале иницијативи, а сем критики, не нудат ништо конкретно за излез од кризата;

6. Упорно се залагаат за наши нови концесии, пред процесот да влезе во некаква завршница. Од Атина - не бараат ништо;

7. Шират психоза дека проблемот може да се реши во кус период, за што била потребна само наша добра волја. Апелираат да не губиме време: сé било во наши раце. Тврдат дека ако решението не се најде веднаш, одговорноста е само наша. Атина и нејзините ултиматуми, не им пречат;

8. Инсистираат, за нереални шест месеци да се реши спорот. Создаваат атмосфера дека без тоа, земјата ќе остане изолирана, економски уништена, етнички конфронтирана. Со тоа: а) вршат силен додатен притисок да се самоуништиме и б) подготвуваат терен за незадоволство после шесте месеци, за да бараат виновници за „неуспехот“;

9. Сеат недоверба дека власта не е искрено заинтересирана за решение на спорот односно за влез во НАТО и ЕУ. Дека ништо не прави тие цели да се постигнат. А, беа исполнети критериумите и за НАТО, и за препорака во ЕУ;

10. И грчкото вето во Бук*решт 2008, го ставаат на наша сметка. Ние, божем, сме го оставиле Буш на цедило, а тој ги покани претседателот и премиерот на средба во Загреб;

11. Го глорифицираат членството во НАТО и ЕУ и шират пропаганда, без никаква аргументација, дека нема цена која не треба за тоа да се плати;

12. Го злоупотребуваат и подбуцнуваат албанскиот фактор. Ја лансираа тезата (најверојатно пласирана од странски тајни служби) дека Албанците во земјава не можат бескрајно да (нé) чекаат за влез во НАТО и ЕУ. Демек, ќе оделе сами! Дали пешки, или на магариња, не објаснуваат;

13. Постојано трубат против тн. „антиквизација“, како главен „аргумент“ против сопствената земја. Според Кумуцакос, поранешен портпарол на МНР, терминот бил лансиран во Стразбур. Погодете од кого?

14. Јавно се залагаат да си го свиткаме ‘рбетот. Некои дури тврдат дека после - ќе сме си го исправеле! Веројатно со некаков – корсет (против сколиоза);

15. Отворено го поддржуваат катастрофалниот предлог за преименување во виртуелна „Северна Македонија“, божем само за некаква надворешна употреба. Не е возможно да не им е јасно дека тоа значи, макар постепено, откажување од националниот идентитет, јазикот, културата, историјата...;

16. Се залагаат безусловно да ја повлечеме тужбата во Хаг, како гест на добра волја! (Дали како благодарност за блокадите?). Со тоа потврдуваат дека тужбата е тежок проблем за Атина и дека туѓите интереси (им) се поважни;

17. Го исплукаа Апелот за спас на Македонија, а тој беше своевиден тест - кој е да се бранат интересите на државата, а кој не е. Тоа беше потврда дека не дозволуваат да „помине“ ништо што не и одговара на Атина;

18. Ја минимизираат визната либерализација: што ќе ни е тоа кога народот е сиромашен и не може да патува!
19. Веројатно сами си ја ставиле и етикетата „предавници“ или ја прифатиле, штом некој ја спомнал. (Нападот е најдобра одбрана). Истовремено, сите што мислат поинаку ги етикетираат како „продолжена рака на власта“, „манипулирани“ од неа, како лица кои „своето мислење дневно го усогласуваат со потребите на власта“;

20....
Колку сите овие ставови целосно се вклопуваат во политиката на Грција и на меѓународните фактори кои неа ја поддржуваат, и колку сето тоа води во уништување на сé наше македонско - секој нека цени за себе.

Авторот е поранешен амбасадор     
     
Автор: Ристо Никовски

http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=21910113153&id=13&setIzdanie=21914


На крај што да се каже освен дека за Македонија како и секогаш најголемата опасност доаѓа од внатре од сопствениот народ...

mamamd напиша: KINGDAVID напиша: Se slozuvam so tebe deka ne treba da molcime samo zatoa sto sme mala zemja . Taka velese Josip Broz Tito I mu rece hrabro NE na Stalin. Taka i sega Gruevski, hrabro DEMANTIRAM. Dovolno e vospitan da ne mu kaze - Abe batka ne lazi, ne rekov takvo neshto.

koj be mala zemja bila?!.....a, kolkava pa treba da bide edna zemja da ne bide mala?...aman vishe so toa!...ima i mnogu pomali zemji od ovaa,..ama , ne veruvam dek stalno se vadat so toa deka bile malechki....koga  neshto ne im odi od raka !

...goleminata na edna zemja se gleda najprvin  sprema ...pametot na nejziniot narod,..tek posle doagja se drugo.

a i  ako yugoslavia bila mala pa, ...shto da se kaze .,..za deset pati pomal nekoj?!

KINGDAVID напиша: Se slozuvam so tebe deka ne treba da molcime samo zatoa sto sme mala zemja . Taka velese Josip Broz Tito

I mu rece hrabro NE na Stalin.
Taka i sega Gruevski, hrabro DEMANTIRAM. Dovolno e vospitan da ne mu kaze - Abe batka ne lazi, ne rekov takvo neshto.

значи , ќе видиме кој у ствари лаже .....вери сун

mamamd напиша: Iskreno mi se dopadna izjavata na premierot Nikola Gruevski „Би сакал да демантирам, такви конкретни разговори воопшто немаше“, рече Груевски. Kako bre ne im e sram na ovie belosvetski emisari da zastan i da lazat vo oci.

Ninja 35 напиша: index.html]Решете го името брзо или ќе има проблеми

ни самите не се свесни колку се во право!

и додека граѓаните се преоукупирани со најновиот горлив “ проблем “  наречен “ скопје 2014 - грујоленд “ , и забораваат на многу посуштинските и поважни нешта за државата , се случуваат нешта како на пример ова :

Изменето од МАРШАЛ - 19.Февруари.2010 во 15:32