Напиши љубовен текст (дневник на вашата душа)...

.. Na granicata pomegju slatkoto i gorclivoto ... vkus na crno cokolado vo moite usta ... se topi i lizga niz moeto grlo ....gorclivo a slatko .....Se nasmevnav ..... Raka koja proagja preku korata na eden bor .... gruba kora na drvo koe im prkosi na mrazot i studot .... rasfrlano so svoite granki, gordo na zelenata boja, na milionte iglicki ... Bodat.... sekoja znae da se zarie dlaboko pod kozata ... da ostavi uste edna traga .... grebnatinka i nekolku kapki krv ..... Vo igrata na senki od blagata svetlina koja se probivase niz gustite granki se izdeluvase samo edna , jasna , ubavo odbelezana ..... cekor ponapred od mene .... ja sledam ... sekogas sum i zad petici a nikako da ja stignam ..... Se probivam niz grankite , znam deka navleguvam podlaboko ..... znam deka naskoro senkata pred mene ke ja snema i ke ostanam sama vo srceto na shumata ..... Visoki borovi stebla okolu mene a jas ja gledam samo nea ..... usnite mi se veke raspukani od mrazot i veterot ..... a jas i ponatamu go cuvstvuvam parceto cokolada ..... Igra .... mojata senka i jas .... Sakam da ja sledam i da bidam izdrzliva i uporna kako sto e taa vo topol leten den koga neumorno me sledi .....

... Dozd .... Mozam so casovi da sedam i da gledam kako vrne .... sekoja kapka ima svoja pateka ..... pagja i zemjata ja vpiva ..... Niz prozorecot se slevaat drugi, se naogjaat , se spojuvaat edna so druga , lizgaat niz stakloto zaedno vo kratkata pateka pred da padnat i patot pak go zavrsuvaat vo zemjata ..... Bezmilosno gi vovlekuva vo svote dlabocini ..... ja gasne svojata zed .... Sekoja nejzina pora kako zegoreni usni .... Go vlece zivotot od niv .... zivee od tie kapki koi izgledaat tolku mali , beznacajni .... Mali, beznacajni ... Kako? ..... Kako toa da se mali i beznacajni a vo sebe go nosat eleksirot na zivotot ... Vodata .... Si ja doprev usnata .... Zedna sum i jas ..... Zemjata nikogas nema da prestane da pie .... nikogas nema da ja izgasne zedta ..... sekogas ke bara uste .... sekogas lakomo je ja pie sekoja kapka koja ke ja dopre .... Od pocetokot se trudam da go izgasnam Ognot i da ja izgasnam sushata vo mojata dusa a moeto srce pak prodolzuva da pulsira na pustinsko sonce ... Pesok i pepel ....

... Cuvstvuvav deka doagja .... Vo mojata igra znaev da gi krenam ocite i da poglednam vo temnite oblaci na severnata strana ..... ke odmavnev so glavata i pak ke si prodolzev .... sonceto uste bese tuka .... Zosto da ne uzivam vo nego vo iscekuvanje na dozdot ? .... Srceto mi kazuvase deka doagja ..... Doagja uste edna bura , a jas bezgrizno tancuvav so peperutkite ..... uzvivav vo nivnata igra ..... stanaa del od mene i jas del od niv ...... Znaev deka nemozam da se izlazam sebesi .... Lagata ja gonev so ogan sekogas koga ke mi se priblizese .... Zatoa i go krevav pogledot , sekoj pat koga oblacite ke pocnea da se dvizat veterot mi sepotese deka doagjaat .... Mu se smeev vo lice ..... gorda na svojata igra .... sakav da mu pokazam deka nozete mi se dovolno cvrsti veke ..... prodolzuvav da igram ..... skoro isto tolku lesno kako peperutkite ..... Pocnaa grmotevicite ..... sekoja molja mi go obsjajuvase liceto i najavuvase nov tatnez ..... Gi zatnav usite , kako da toa ke me sprecese da go slusnam .... Ja pobarav muzikata vo mojata glava , se razvtev da gi pobaram peperutkite ..... Muzikata zastana ..... peperutkite se skrija ..... Prekina igrata .... Pod nalet na nova bura ..... So prvite kapki na dozd pocnaa i moite solzi .... Isplivaa od dnoto na mojata dusa .... Znam deka dozdot ke gi skokrie ... ke ja izmie solta od moeto lice .... a mojata dusa ke pocne pak da dise .... zatoa sto ke ja snema grutkata od moeto grlo ..... Gi rasiriv racete i i go krenav liceto ..... Neka lie ....

... Dali veruvas vo sonovite? - se zaprasav samata sebe .... Se nasmevnav ironicno .... Sonovite se fatamorgana , odraz na nesovladliva zed ..... a koga ke zavrsat pak ostanuva gola pustina i pesok .... Sonceto znae da boide bezmilosno koga ima pustina pred sebe ..... Bunilo koe trae i trae ..... Koj moze da se zalazuva sebe ? ..... Odamna sum na pustinsko sonce a ne ja baram oazata ...... Go baram okeanot ..... Tolku e potrebno da se ugasi zedtta .... Sebicna sum .... Sama ..... Gorda .... Naucena da gi eleiminiram slabostite gi otrgnav fatamorganite od mojata glava , dovolen e haosot vo nea i bez niv .....Oazata e malku za onaa sto mi e potrebno , ne ja baram , ne ja gledam ....... Okeanot .... Beskrajno .... Plavo ..... Da me izdigne na vrvot na branovite i da me spusti dlaboko na dnoto ..... Odraz na onaa sto go nasam vo dusata ..... Se dodeka ne me isfrli nekade kade sto postoi mirno more i zvezdeno nebo vo jasna nok ..... Dali veruvam vo sonovite ? ...... Veruvam vo celta na moeto traganje .....