Православна самокритика

sard напиша: Само онаа Вера која е способна самата да се критикува може да биде вистинската која продабочено ја бара вистината и се усовршува во смиреномудрието. Онaa вера која не трпи самокритика ја носат лица чија вера е суетна и исплашена да проговори за себе.

Se slozhuvam po site stavki osven prvata.

Imeno, nominalnite hristijani se nominalni tokmu zatoa shto se povekje ili pomalu indifirentni prema religijata. Tie voglano se rodeni vo hristijanski semejstva i verata ja gledaat kako nasledna tradicija, a ne kako lichna religijska posvetenost.

Patem, istoto vazhi za stite nominalni vernici od site veri. Ne mozhe da se govori za nekakva vernichka samokritika kaj nekoj koj ne e posveten vernik.

No od druga strana, drugite zabeleshki ti se tochno na mesto i vredi da se diskutira za niv. Jas duri bi dodal ushte edna tochka, a toa e sveshtenichkata devijacija od principite na Pravoslavnoto Hristijanstvo i svojata Crkva so zemanjeto aktivno uchestvo vo nehristijanski manifestacii za svoj lichen benefit.

Messenger напиша: Se slozhuvam po site stavki osven prvata. Imeno, nominalnite hristijani se nominalni tokmu zatoa shto se povekje ili pomalu indifirentni prema religijata. Tie voglano se rodeni vo hristijanski semejstva i verata ja gledaat kako nasledna tradicija, a ne kako lichna religijska posvetenost. Patem, istoto vazhi za stite nominalni vernici od site veri. Ne mozhe da se govori za nekakva vernichka samokritika kaj nekoj koj ne e posveten vernik. No od druga strana, drugite zabeleshki ti se tochno na mesto i vredi da se diskutira za niv. Jas duri bi dodal ushte edna tochka, a toa e sveshtenichkata devijacija od principite na Pravoslavnoto Hristijanstvo i svojata Crkva so zemanjeto aktivno uchestvo vo nehristijanski manifestacii za svoj lichen benefit.

Номиналните припадници на одредена вероисповед би требало барам формално да ја проучат својата вера. Како што секој учи историја, книжевност... за својот народ, така и неизбежно е да ги спознае барем основите на верувањето на верата на која номинално припаѓа. Ако ништо друго барем од аспект на културата на која и припаѓа чиј суштински дел е Вероисповедта. Штом некој се крсти, се венчава и тн би требало да знае зошто се крсти, зошто се венчава... Според правилата и не би требало да им се даваат овие свети тајни без да ги разбира (освен за случаевите кај лица кои самите не се свесни, тогаш се бара истото да го разбира нивниот старател). Ама сега се гази преку тие правила (идниферетноста кај свештенството) се крштева се венчава, се осветува... и тн секој што ќе побара независно дали воопшто верува и како верува.

1. индиферентноста кај номиналните христијани
2. етнофилетизмот и партизацијата кај формалните христијани
3. зачауреноста и сеирџиството кај редовните христијани
4. елитизмот, партизацијата и комодитетноста кај свештенството
5. паганизмот во учењето и праксата на МПЦ
6. суеверието кај свештениците и верниците
7. иконопоклонство кај масите
8. бизнис во црквите - симонија
9. непроповедање на евангелието

Нешто преформулирав, има ли уште за дополнување на списокот?


Изменето од sard - 04.Февруари.2010 во 02:18

sard напиша: Ако го проповеда даденото Евангелие, ништо друго не ме интересира. Нека живее грешно, нека зема пари, нека има и хеликоптери ако сака, само да си ја работи свештено-мисионерско-евангелската мисија според претходно даденото. Другото ќе си го решава самиот тој со Господ. Ама ако ова не го работи православниот свештеник,тој за ништо не е. А во кој степен ова непроповедање на евангелието е присутно не би сакал да зборувам. Можеби подоцна надолу.

So ova ne se slozhuvam.

Toa e kako kriminalec, prostitutka i politichar da mi propovedaat chesnost i duhovna vozvishenost, i da me upatuvaat kako da go zhiveam zhivotot bez prvin da si go sredat sopstveniot.

Zarem ti bi im veruval i bi stanal niven sledbenik... mislam na nivnoto propovedanje?

Onoa shto nedostavuva e integritetot i doslednosta na takvite lichnosti. Ako onoj shto propoveda samiot ne se odnesuva spored svoite zborovi, togash toa mi pokazhuva deka toj prviot ne veruva vo niv i negovoto govorenje ne e nishto povekje od obichna demagogija so krajna cel da mi go odzeme vremeto i parite.

A kako shto mozhesh da zabelezhish od rekaciite na lugjeto, so pravo istoto go mislat i tie.

Ne mozhe da se obvinuvaat uchenicite za nesoodvetnosta ili nesposobnosta na uchitelite.

Изменето од Messenger - 04.Февруари.2010 во 04:03

Messenger напиша: sard напиша: Ако го проповеда даденото Евангелие, ништо друго не ме интересира. Нека живее грешно, нека зема пари, нека има и хеликоптери ако сака, само да си ја работи свештено-мисионерско-евангелската мисија според претходно даденото. Другото ќе си го решава самиот тој со Господ. Ама ако ова не го работи православниот свештеник,тој за ништо не е. А во кој степен ова непроповедање на евангелието е присутно не би сакал да зборувам. Можеби подоцна надолу. So ova ne se slozhuvam. Toa e kako kriminalec, prostitutka i politichar da mi propovedaat chesnost i duhovna vozvishenost, i da me upatuvaat kako da go zhiveam zhivotot bez prvin da si go sredat sopstveniot. Zarem ti bi im veruval i bi stanal niven sledbenik... mislam na nivnoto propovedanje? Onoa shto nedostavuva e integritetot i doslednosta na takvite lichnosti. Ako onoj shto propoveda samiot ne se odnesuva spored svoite zborovi, togash toa mi pokazhuva deka toj prviot ne veruva vo niv i negovoto govorenje ne e nishto povekje od obichna demagogija so krajna cel da mi go odzeme vremeto i parite. A kako shto mozhesh da zabelezhish od rekaciite na lugjeto, so pravo istoto go mislat i tie. Ne mozhe da se obvinuvaat uchenicite za nesoodvetnosta ili nesposobnosta na uchitelite.

Ние самите не можеме да живееме исправно, нашето спасение го стекнуваме благодарение на признавањето на Оној кој живеел исправно. Тоа е елементарната поштеност која се бара како основа, како залог за Христовата крвна жртва да биде исплата за човековите гревови. Истовремено таа номинална поштеност е основа за добивање на благодатта од Светиот Дух со која се намалува човековата грешна природа.
Од нас се бара номиналното: ние треба искрено да сакаме побожен живот, другото е дело на Бог. Ние самите немаме сили, туку треба само да цврсто одлучиме да го сакаме и избираме доброто.
Во случајов имаме ситуација. Позицијата, улогата, сознанијата се над исправноста која би требало да ја имаат оние кои самите се нафатиле на одговорната улога.
Сепак...
Постои период на меѓуфаза, кога несоодветно живеење може да потрае но поради Божјата долготрпеливост Бог да не ја ускрати благодатта на светлината на разумот. Човек во таква ситуација иако не на соодветно ниво на живеење релативно правилно расудува и се изразува, но го спасува сеуште ПРИЗНАВАЊЕТО НА ТАА СИТУАЦИЈА. Разумот сеуште не е помрачен. Умот прв забегува, но и последен се предава. Но неопходно е да излезе од таа ситуација бидејќи ако тоа потрае светлината на разумот сосема се губи. Во текот на таа меѓуфаза, се додека се зборува исправно и се додека постои признавање на сопствената грешност немаме право да отфрламе бидејќи помалку или повеќе сите сме во истата ситуација. Меѓутоа кога веќе се губи и таквата понизност и се живее во убедена „светост“ при очигледна помраченост тогаш треба да се постапи според:

15 Ако згреши против тебе братот твој, оди и искарај го насамо; ако те послуша, си го придобил брата си;
16 ако ли не те послуша, поведи со себе уште еден или двајца, па со устата на двајца или тројца сведоци нека се потврди секој збор;
17 ако ли, пак, не ги послуша и нив, кажи и на црквата; па, ако и црквата не ја послуша, тогаш нека ти биде тој како незнабожец и митник.

sard напиша: 2. етнофилетизмот и партизацијата кај формалните христијани

Лично сметам дека моментално ова е најсериозниот неаргументиран проблем на МПЦ.

Нелогично е да се удираш в гради дека си “св. Климентова Црква“, а да немаш преведено житие на св. Климент, па да мешаш баби жаби, св. Лидија Македнонка и слично...

Редно е народот да научи и разбере дека св. Лидија и св. Климент се од различен род и дека немаат врска со тоа што некој денес моривиран од романо-историчари пишува глупости...  (ова е прост пример; има безброј вакви... од типот на : св. Лука бил “Македонец“....)

Кога човек барем малку живее евангелски и се посвети на црковното учење, лесно ќе ги согледа работите и ќе се соочи со Вистината.

Затоа и проблемот со МПЦ е сериозен...

Не можам да разберам зашто и како некој денес од горенаведените причини пишува глупости...

Ако станува збор за името “МПЦ“, треба сите да признаеме дека во историјата такво име не постои...

Зачетоците на црква со такво име кај нас се далечната (или блиската) 1943 год...

(за да не бидам разбран погрешно, не сум против името, напротив денес кај нас треба да има црква со такво име, но не треба да се заборави и да не се признава дека таа црква и идејата за таква црква е од 1943 год.) Нашите денес треба малку посериозно да се заангажираат да го решат проблемот.

Според сите црковни норми и правила, денес заслужуваме таква црква и такво име (бидејќи сме самостојна држава, Албанската црква како модел е добар пример и споредба зашто ние денес треба да имаме МПЦ или МПЦ - ОА) ... но тоа е друга тема...


Сепак сметам дека денес “историската залутаност“ и непознавањето на својата култура и традиција се основна причина МПЦ да не биде признаена...

Кажав и ќе повторам... не може св. Климент да биде “македонец“, а со него и св. Лидија...

Едноставно овие двајца со сите историски фскти и документи припаѓаат на различна култура и разглина етно-генетска структура...

Се додека за овој проблем немаме определен став и лутаме како “муви без глави“... црква нема....

sard напиша: 4. елитизмот, партизацијата и комодитетноста кај свештенството

Залутаноста раѓа: елитизам... партизација... и све остало...

sard напиша: 8. бизнис во црквите - симонија

А за ова колку има да се пишува...

подобро “да молчит всја плот человеческаја“....