|
Разлика помеѓу к*ранска и библиска објава на... |
Внеси реплика | страница 123 12> |
Автор | |
el_kevser
Сениор Регистриран: 12.Ноември.2009 Статус: Офлајн Поени: 832 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Испратена: 01.Февруари.2010 во 22:21 |
temata e razlikata pomegu k*ranskata i bibliskata objava na verovesnicite,t.e bibliski i k*ranski prikazni,
za site verovesnici i nivnite slucuvanja sto veli biblijata , a sto veli k*ranot,i ako ima razlika da gi nasocime koi se tie razliki? na primer ke ja zemame prikazanata za jusuf ili josif jas ke se potrudam da go obrazlizam po detali kazuvanjata za jusuv spored k*ran, pa ke ve molam nekoj od hristijanite da se potrudi po detali da obrazlozi se za i okolu josif ,celta mie da vidime dali se sofpagaat i dali ima razliki okolu tie prikaazni , i ne samo za jusuv tuku i za site verovesnici za nuh (noe) za musa(mojsej) junus(jona) ejub(job) silejman(solomon) davud(david) i t.n ПРИКАЗНАТА ЗА ЈУСУФ А.С. Целата приказна за Јусуф а.с. е раскажана од страна на Возвишениот Аллах во чесниот к*р’ан. Во неа се содржани бројни примери, поуки и користи. Јусуф а.с. беше ставен на бројни искушенија, меѓутао успеа да ги препроди и надмине. Неговиот Татко Јакуб а.с., исто така пејгамбер, најповеќе го сакаше меѓу сите деца, па затоа неговите браќа почнаа да му завидуваат. Така еден побарале од татко им да им го пушти со нив да чуваат овци, па така среде пустина го фрлиле во запуштен бунар. Поминал караван за Египет и пуштил кофа да наполни вода, Јусуф а.с. се закачил за кофата и излегол надвор. Тие го земале и го продале во Египет на достојникот за ефтини пари. Потоа што се случи. Еден ден жената ги облече своите најубави алишта, се дотера со најлични украси и влезе кај Јусуф. Ги затвори вратите и му се приближи, посакувајќи да му ја понуди својата љубов. Јусуф ја погледна и ја виде преубава, но се сети на својот Господар кој го спасил од бунарот, го сврте своето лице од неа и и рече: „Бог да чува! Твојот сопруг е мој господар, ми пружил целосна грижа и удобност, не треба да му возвратам со лошо и да го изневерам.“ И итро тргна кон вратата да ја отвори, но таа побрза зад него и силно го фати за кошула. Јусуф а.с. беше младо момче, во туѓа земја, таа беше лична и убава жена, кај која се наоѓаа власт и убавина, таа плус ги затвори вратите и го наведе на себеси. Меѓутоа покрај сите овие предиспозиции, тој одби да му пристапи на харамот, Возвишениот Аллах го сочува. По извесно време, Возвишениот Аллах му даде власт, да биде главен и одговорен за житото во Египет, во време на голема беда и суша, потоа дојде жената, меѓутоа по дозволен пат да ја земе за жена. Кога влезе кај неа и рече: „Ова е подобро од она што претходно го посакуваше!“ Па размисли, муслимане, кога Јусуф а.с. го напушти харамот, Аллах му го замени со многу нешта што се подобри. Тој е еден од седумте групи кои ќе бидат во Аллаховата сенка на Судниот ден кога нема да има друга сенка. k*ranot istaknuva i svedoci kako jaudiite i hristijanite sakaat za svoi da gi prepisat ibrahima(abraham) ismaila ishaka i jakub da gi proglasat za everi odnosno hristijani, Allah dz.s gi prasuva vo k*ran, dali vie podobro znaete ili Allah ? evegi site kazuvanja od k*ran ; '' ONIE ZBORUVAAT; BIDETE EVREII I HRISTIJANI KE BIDETE UPATENI! KAZI. NE NIE JA SLEDIME VERATA IBRAHIMOVA- VISTINSKATA VERA, A TOJ NE BESE MEGU MNOGUBOSCITE. ILI PAK SVEDOCI BEVTE KOGA NA JAKUB MU SE PRIBLIZI SMRTIOT CAS I KOGA NA SINOVITE SVOI IM RECE; STO KE OBOZAVATE PO MENE? REKOA ; ALLAHA, KOJ E EDEN , ALLAH NA PRETCITE TVOI , ISMAIL I ISHAK NIE KE OBOZAVAME; I SAMO NEMU SME POSLUSNI. jusuf bese malo dete imase 11 braka bese ubavo i licno dete, pameten i intelegenten,, edna vecer jusuv na son videl 11 svezdi i sonceto i mesecinata site nemu sedze mu pravele.i otide na na TATKO mu da mu go raskaze sonot, O TATKO , VO SON VIDOV NAVISTINA 11 SVEZ DI I SONCETO I MESECINATA KAKO MI SE POKLONUVAAT!(JUSUF4) jusuv imase i drug brat od druga majka i se vikase benjamin jakub tatkoto na jusuf i na bejamina gi sakase poveke od drugite pa pocnaa da zboruvaat drugite sinovi zasto tatakomi poveke go saka jusufa, tie stanaa ljubomorni na nego i posaka da go ubijat ili da go frlat na nekoe dalecno mesto, taka site braka se soglasija da go frlat vo bunar,posle megusebno dogovaranje na brakata otidoa ka j jakub za da go zamolat da go pusta so niv. ISPRATI GO UTRE SO NAS VO PROSETKA DA SI POIGRAME, NAVISTINA KE GO CUVAME! a jakub im rece SE PLASAM DA NE GO IZEDE VOLKOT KOGA NE KE MU OBRNETE VNIMANIE jakub im dozvoli da go zemaat jusufi odejki nis pustinata ni go fatija i go frlija vo bunar i s vratija kaj tatkoim i mu rekoa; I DOJDOA BRAKATA NA JUSUF KAJ TATKOIM NOKE PLACEJKI I REKOA; O TATKO NAS NIE BEVME OTILE DA SE NATTRCUVAME I GO OSTAVIVME JUSUFA DA NI GI CUVA STVARITE ,PA GO IZEDE VOLKOT! I JA DONESOA KOSULATA NEGOVA SO LAZNA KRV, utre denta pokraj pustinata pominl karavan i zapral na toj bunar za iznesat voda koga ja pustile kofata oni iznesle dete i povikal; KAKVA RADOST EVE DETE.(JUSUF19) oni stignaa vo egipet i zastana na pazar da go prodadat i go kupi covek milozliv koj bese minister za finansii na egipet;i.t.n celata sura jusuf 12 poglednete ja tuka; http://d1.islamhouse.com/data/mk/ih_books/mk4025.pdf pa sega sledi nekoj hristijanin da ni raskaze sto podetalno veli biblijata za josif zedov samo primer. sekako i za site drugi verovesnici za da uvidime dali se sovpagaat k*ranskite i bibliskite zborovi i da se uvidat tie razliki koi se? sekoe dobro pozdrav Изменето од Анастеа - 07.Февруари.2010 во 14:26 |
|
kazuvajte ja vistinata kolku i da im e gorcliva na lugeto
|
|
Messenger
Администратор Vo ovoj svet, no ne od ovoj svet Регистриран: 21.Април.2006 Статус: Офлајн Поени: 18208 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
Ne znam kakva relevatnost ima ova za sekoja religija posebno, pa spored toa kolku bi go interesiralo vernik od edna vera kako veruvat vernicite na drugata vera za ist lik od svetite pisanija? Da ne izleze i ova kako onoa dosegashnoto "mojata Kniga e potochna od tvojata" ili "mojot verovesnik e podobar od tvojot".
Kako komparativno prouchuvanje ima vrednost, no kolku shto mi e poznato nitu eden chlen tuka ne e emotivno nepristrasen kon svojata vera... Vo sekoj sluchaj, da vidime kako kje se razvrze diskusijata... |
|
Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma.
|
|
el_kevser
Сениор Регистриран: 12.Ноември.2009 Статус: Офлајн Поени: 832 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
ke cekame nekoj hristijanski poboznik da ni gi iznese bibliskite prorostva za josif i na drugite verovesnici i da analizirame dali se soovpagaat ednata so drugata , ako ne togas da gi vidime koi se razlikite ,
bidiiki verata na boga e edna bog e eden i mora da postoi samo edno prorostvo i kazuvanjata mora da bidat isti za site verovesnici i nivnoto propovedanje. |
|
kazuvajte ja vistinata kolku i da im e gorcliva na lugeto
|
|
spiros
Сениор Регистриран: 28.Јули.2008 Локација: На пат Статус: Офлајн Поени: 4490 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
el-kevser, СОВРШЕНАТА ВИСТИНА не е изградена нити врз книгата , нити врз каменот , нити врз приказните на кои ти им веруваш (иако се доста слични на вистинските) но ја немаа одлучувачката СУШТИНА Која секогаш упатува на СОВРШЕНАТА ВИСТИНА (БОГ во СРЦЕТО ХРИСТОВО)!
Јосиф и Венјамин (Мир и Благослов БОЖЈИ да е врз ними) се деца на една мајка - Рахел - која е љубената жена на Јаков (Мир и Благослов БОЖЈИ врз него)! Приметуваш нешто? Љубената жена! Исто како кај Авраам (Мир и Благослов БОЖЈИ врз него и неговите чеда) чија љубена жена беше Саара! И уште нешто. Знаеш ли Св.Јосив, неговото предавство од страна на браќата, неговото фрлање во бунар, неговото ослободување, ... неговото поставување како Господар над сите останати, ... на Кого и на што упатува? Да, el-kevser, на истото и на Истиот на Кого што упатува спремноста за жртвувањето на љубениот син од љубената жена Авраамова (Мир и БОЖЈИ Благослов врз него и врз неговите чеда)! Ти простувам тебе - el-kevser - за сите обиди со кои сакаш да ја превртиш и девалвираш СУШТИНАТА на ВИСТИНАТА и Го молам БОГА во Господа Исуса Христа да ви го подари вам - и на сите луѓе - Тоа нешто што е безкрајно повеќе од вашите прикаски! АМИН Изменето од Анастеа - 07.Февруари.2010 во 14:25 |
|
Through the Blood of His Grace,
we are Forgiven and Free, in Time & Eternity! БОГ да го благослови Авраам, Исаaк, Израил ...! |
|
el_kevser
Сениор Регистриран: 12.Ноември.2009 Статус: Офлајн Поени: 832 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
zarem ke reces deka e laga onaa prikaska sto se kazuva vo k*ran jusuf 12 procitajgo podetalno.
|
|
kazuvajte ja vistinata kolku i da im e gorcliva na lugeto
|
|
spiros
Сениор Регистриран: 28.Јули.2008 Локација: На пат Статус: Офлајн Поени: 4490 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
Таа и сите други прикаски кои ги обожавате како вистинити - иако не се потполно грешни и содржат многу вистинити елементи (кои се позајмени од СОВРШЕНАТА ВИСТИНА) - тие не ја имаат СОВРШЕНАТА ВИСТИНА, Која е Лично БОГ во Чистото СРЦЕ ИСУСОВО!
Изменето од spiros - 01.Февруари.2010 во 23:45 |
|
Through the Blood of His Grace,
we are Forgiven and Free, in Time & Eternity! БОГ да го благослови Авраам, Исаaк, Израил ...! |
|
el_kevser
Сениор Регистриран: 12.Ноември.2009 Статус: Офлајн Поени: 832 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
pa daj da sporedime od biblijata kazuvanjata od biblijata i od k*ranot za bilo koj verovesnik evee prime bese jusuf ili josif , toj e eden i kazuvanjata mora da bidat identicni.
|
|
kazuvajte ja vistinata kolku i da im e gorcliva na lugeto
|
|
spiros
Сениор Регистриран: 28.Јули.2008 Локација: На пат Статус: Офлајн Поени: 4490 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
Целта на вашите споредувања не е БОЖЈАТА СОВРШЕНА ЉУБОВ и МИР во ХРИСТА, туку нешто сосема друго, кое што сакате да го преставите и легализирате како еднакво или дури и подобро од СОВРШЕНОТО!
Затоа секое споредување или соработка за таа нечесна (и нечиста) цел, е харам! |
|
Through the Blood of His Grace,
we are Forgiven and Free, in Time & Eternity! БОГ да го благослови Авраам, Исаaк, Израил ...! |
|
Messenger
Администратор Vo ovoj svet, no ne od ovoj svet Регистриран: 21.Април.2006 Статус: Офлајн Поени: 18208 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
Znaev deka kje dojde do ova... ... ako Knigite se Bozhji zbor, togash vo kazhuvanjeto mora da se identichni, a ako ne se, togash ednata mora da e greshna. Bidejki k*ranot e recitiran od nepismeniot Muhamed (koj poradi nepismenosta navodno nemal teoretski shansi da se zapoznae so Stariot i Noviot Zavet), togash toj mora da e tochen, a bidejki Biblijata e napishana od razni lugje i so vreme ponekade trpela menuvanja, togash mora taa da e greshna. Zakluchok - k*ranot e tochen, Bibijata e netochna! Ushte da beshe taka ednostavno... Glavniot kardinalen previd ili pretpostavka e deka i dvete Knigi se bukvalen Bozhji zbor. Bidejki za toa ne postoi nepobiten dokaz, istoto ostanuva samo vo sferata na veruvanjeto kaj nekoi vernici na obete veri. Ako se zeme stavot deka i dvete Knigi se napishani od lugje inspirirani od Boga, togash nema nikakov problem okolu nivnite razliki, kako i okolu sprotivnostite vo samite niv. Vtorata kardinalna pretpostavka e deka, dodeka povekje ili pomalu site bile zapoznaeni so Bibljskite pisanija na tie teritorii, Muhamed ne znael apsolutno nishto za niv. Koga kje se zemat site ovie neshta vo obzir stanuva jasno deka temava e irelevantna za bilo koj vernik od bilo koja vera, osven za onie koi sakaat da gi negiraat drugite religii za smetka na svojata. Изменето од Messenger - 02.Февруари.2010 во 01:38 |
|
Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma.
|
|
el_kevser
Сениор Регистриран: 12.Ноември.2009 Статус: Офлајн Поени: 832 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
prikaznata za jusuf(josif) spored bibllijata; Битие: 30:24 Му го даде името Јосиф, велејќи: „Господ нека ми придаде и друг син!” 33:7 И Лија истапи напред, со своите деца, па се поклонија. Најпосле, Јосиф и Рахила истапија напред и се поклонија. 35:24 Со Рахила: Јосиф и Венијамин; 37:2 Еве ја Јакововата историја. Како момче, на седумнаесет години, Јосиф ги чуваше стадата, со своите браќа, со синовите на Вала и Зелфа, кои беа жени на татка му. Јосиф му носеше на татка си лоши гласови за нив. 37:5 Еднаш Јосиф сонуваше сон, и им го раскажа на своите браќа, а тие го замразија уште повеќе заради тоа. 37:17 А човекот рече: „Заминаа оттука. Ги чув како зборуваат: „Да одиме во Дотан.” Така Јосиф замина по своите браќа и ги најде во Дотан. 37:23 Но кога Јосиф стигна при браќата, тие му ја соблекоа неговата облека, шарената облека што беше на него; 37:33 Тој ја препозна и рече: „Облеката е на мојот син! Див ѕвер го растрга! Јосиф е растрган на делови!” 39:6 И така сè свое и отстапи на Јосифовата грижа, па повеќе не се грижеше за ништо, освен за лебот што го јадеше. А Јосиф беше со складна става и убав. 39:11 Еден ден Јосиф влезе во куќата по работа. Бидејќи никој од слугите не беше во куќата, 40:3 па ги стави во затвор, во зградата на заповедникот на телохранителите - во истата темница каде беше затворен и Јосиф. 40:4 Началникот на телохранителите одреди Јосиф да ги послужува. Откако поминаа во затворот некое време, 40:6 Кога Јосиф дојде утрото при нив, забележа дека се нерасположени. 40:8 Му одговорија: „Видовме соништа, но нема никој да ни ги протолкува.” Јосиф им рече: „Зар толкувањето не Му припаѓа на Бога? Ајде, раскажете ми!” 40:12 Јосиф му рече: „Ова ти е значењето: трите млади прачки се три дни. 40:16 Кога главниот лебар виде како Јосиф даде добро толкување, му рече: „Сонував дека три бели кошници ми беа врз главата. 40:18 Јосиф одговори: „Ова е значењето: трите кошници се три дни. 40:22 а го обеси главниот лебар, како што Јосиф им протолкува. 41:16 „Јас не можам ништо - му одговори Јосиф на фараонот - туку Бог ќе му даде вистински одговор на фараонот.” 41:25 Тогаш Јосиф му рече на фараонот: „Фараоновиот сон е само еден: Бог му јавува на фараонот што сака да направи. 41:45 Фараонот го нарече Јосифа „Сафнат Панеах” и му ја даде за жена Асенета, ќерката на Поти Фер, свештеник во Он. И Јосиф тргна по целата Египетска Земја. 41:46 Јосиф беше на триесет години кога стапи во служба на фараонот, египетскиот цар. А откако отиде од пред фараонот, Јосиф патуваше низ целата Египетска Земја. 41:49 Така Јосиф натрупа многу жито, како песок во морето, па прекрати да го мери, зашто беше без мерка. 41:51 На првороденецот Јосиф му го даде името Манасиј, „зашто Бог - рече - направи да ги заборавам своите тешкотии и својот татков дом.” 41:54 а се приближија седумте гладни години, како што прорече Јосиф. Во сите земји беше глад, а во целата Египетска Земја имаше леб. 41:56 Кога гладот се прошири низ целата земја, Јосиф ги отвори житниците, па ги снабдуваше Египетците со жито, зашто гладот стана голем и во Египетската Земја. 42:6 Јосиф беше управител во земјата; тој му продаваше жито на сиот народ на земјата. Така и Јосифовите браќа дојдоа и му се поклонија со лицето до земјата. 42:7 Јосиф ги препозна браќата, штом ги здогледа, но се однесуваше кон нив како странец и им зборуваше остро. Ги праша: „Од каде доаѓате?” Одговорија: „Од Ханаанската Земја, дојдовме да купиме храна.” 42:8 Иако Јосиф ги препозна своите браќа, тие не го препознаа него. 42:9 Јосиф си спомна за соништата што ги виде за нив. И им рече: „Вие сте согледувачи! Дојдовте да ги согледате слабите места на земјава.” 42:14 Но Јосиф им дофрли: „Онака е како што веќе ви реков: вие сте согледувачи! 42:18 На третиот ден, Јосиф им рече: „Извршете го тоа, и ќе останете во живот, зашто јас сум човек, кој се бои од Бога. 42:23 Не знаеја дека Јосиф ги разбира, зашто зборуваа со него преку преведувач. 42:25 А Јосиф заповеда да им ги наполнат вреќите со жито; секому да му ги стават сребрениците во вреќата и да им дадат храна за по пат. Така им сторија. 43:16 Кога Јосиф го здогледа Венијамина со нив, му рече на управителот на своето домаќинство: „Одведи ги луѓето во куќата, заколи едно добиче и зготви, зашто луѓево ќе ручаат со мене на пладне!” 43:17 Човекот направи како што му рече Јосиф и ги поведе луѓето во Јосифовиот дом. 43:26 Кога Јосиф дојде дома, му ги дадоа даровите што ги донесоа со себе, и му се поклонија до земја. 43:29 Подигајќи ги своите очи, Јосиф го забележа својот брат Венијамин - синот на мајка си - и праша: „Овој ли е вашиот најмлад брат, за кого ми зборувавте?” И продолжи: „Божјата милост да биде со тебе, сине мој!” 43:30 Па Јосиф се оддалечи брзо, зашто му се возбуди срцето заради братот; му идеше да заплаче. Влезе во една соба и таму се изнаплака. 44:1 Тогаш Јосиф му нареди на управителот на своето домаќинство: „Наполни ги вреќите на луѓево, со храна, колку што можат да носат, а сребрениците на секого стави ги при отворот на неговата вреќа. 44:2 А мојата чаша - онаа од сребро - стави ја во отворот на вреќата на најмладиот, заедно со неговото сребро за житото.” Тој направи како што му нареди Јосиф. 44:4 Точно по излегување од градот - не беа заминати далеку - кога Јосиф му рече на началникот на својот дом: „На нозе! Тргни по луѓето! Кога ќе ги стигнеш, речи им: ‘Зошто враќате зло за добро? 44:15 Јосиф им рече: „Какво е тоа дело што го сторивте? Зар не знаете дека човек, каков што сум јас, се бави со пророкување?” 45:1 Јосиф не можеше веќе да се совладува пред оние, кои го опкружуваа, па извика: „Нека отстапат сите!” Така не остана никој со Јосифа, кога им се откри на браќата. 45:3 „Јас сум Јосиф - им рече Јосиф на браќа си. - Дали е татко ми уште жив?” Но браќата не можеа да му одговорат, толку се смутија пред него. 45:4 Јосиф им рече пак на браќата: „Приближете се кон мене!” Кога се приближија, продолжи: „Јас сум Јосиф, вашиот брат; кого го продадовте во Египет. 45:9 Побрзајте кон мојот татко и речете му: ‘Твојот син Јосиф ти го порачува ова: „Бог ме постави за господар на целиот Египет; слези при мене без двоумење. 45:21 Израелевите синови направија така. Според фараоновата повелба Јосиф им даде коли и храна за по пат. 45:26 Кога му рекоа: „Јосиф е жив и уште повеќе - владее над целата Египетска Земја!” Неговото срце се скамени, зашто не можеше да им верува. 45:27 Но кога му раскажаа сè што им рече Јосиф, и кога ги видоа колите, што ги испрати Јосиф, за да го превезат, духот на татка им Јакова оживе Битие: 45:28 „Доста - рече Израел. - Мојот син Јосиф уште е жив. Треба да тргнам и да го видам пред да умрам.” 46:4 Јас ќе слезам во Египет со тебе и Самиот ќе те вратам ваму; а Јосиф ќе ти ги склопи очите со свои раце.” 46:19 Синови на Јакововата жена Рахила: Јосиф и Венијамин. 46:29 Јосиф ја спрегна својата кола и се запати во Гесен - во пресрет на татка си Израел. Стапувајќи пред него, го прегрна околу вратот и така плачеше долго. 46:31 Потоа Јосиф им рече на своите браќа и на татковиот дом: „Ќе отидам и ќе го известам фараонот; ќе му речам: ‘Браќа ми и семејството на татка ми, кои беа во Ханаанската Земја, дојдоа при мене. 47:1 И Јосиф отиде и го извести фараонот: „Татко ми и браќа ми стигнаа со својот ситен и крупен добиток, и со сè што имаа, од Ханаанската Земја, и ене ги во Гесенската Земја.” 47:7 И Јосиф го доведе татка си Јакова и му го претстави на фараонот. Јаков го благослови фараонот. 47:11 Така Јосиф ги насели татка си и своите браќа, давајќи им го во сопственост најубавиот крај на Египетската Земја, во Рамзескиот Крај, како што нареди фараонот. 47:12 А Јосиф ги снабде со храна татка си, своите браќа и целото татково семејство сè до најмалиот. 47:14 Јосиф ги собра сите сребреници што се наоѓаа во Египетската Земја и во Ханаанската Земја за житото, што беше продавано, и ги однесе сребрениците во фараоновиот дворец. 47:16 Јосиф одговори: „Дотерајте го својот добиток, па ќе ви дадам жито во замена за добитокот, штом ги снема сребрениците.” 47:17 Така тие го дотеруваа својот добиток при Јосифа; а Јосиф им даваше леб во замена за коњите, за ситниот и крупниот добиток и за ослињата. И ги снабдуваше во таа година со леб во замена за сиот нивни добиток. 47:20 Така Јосиф ја купи за фараонот сета Египетска Земја, зашто секој Египетец, кога го притисна гладот, ги продаде своите ниви. Така земјата стана фараонова сопственост, 47:23 А Јосиф му рече на народот: „Бидејќи денес ве купив за фараонот и вас и вашата земја, еве ви семе, па засејте ја земјата. 47:26 Така Јосиф го постави земјоделскиот закон во Египет, што важи и денес: петината му припаѓа на фараонот; исклучувајќи ја само земјата на свештениците, што не му припаѓаше на фараонот. 48:2 Кога му рекоа на Јакова: „Еве ти дојде синот Јосиф”, Израел ја собра својата сила и седна на постелата. 48:9 Јосиф му одговори на татка си: „Тоа се моите синови, кои ми ги даде Бог тука.” „Доведи ми ги да ги благословам”, рече. 48:12 Тогаш Јосиф ги слезе од неговите колена и му се поклони со лицето до земја. 48:13 И Јосиф ги зеде двајцата - Ефрема со својата десница: одлево на Израел, а Манасиј со својата левица: оддесно на Израел - па ги приближи до него. 48:17 Кога Јосиф виде дека неговиот татко ја стави десницата врз Ефремовата глава, не му беше мило; затоа посегна по раката на татка си да ја премести од Ефремовата глава врз Манасиевата глава. 48:18 „Не, така, татко мој - му рече Јосиф на татка си - зашто овој е првенец; затоа возложи ја десницата на неговата глава!” 49:22 Јосиф е плодоносна гранка, плодна гранка покрај извор, гранчињата и се простираат над ѕидот. 50:1 Јосиф падна на лицето на татка си, го облеа со солзи и го изљуби. 50:2 Потоа Јосиф им нареди на лекарите, кои беа во негова служба, да го балсамираат татка му; и тие го балсамираа Израел. 50:4 А кога помина времето на жалост, Јосиф им рече на фараоновите придворници: „Ако имате пријателство кон мене, пренесете го ова во ушите на фараонот: 50:7 Така Јосиф отиде да го погребе таткото. Со него тргнаа и сите фараонови службеници - старешините на неговиот дворец и сите достоинственици на Египетската Земја; 50:10 Откако стигнаа во Горен Атад, отаде Јордан, одржаа таму големо и силно плачење. Јосиф направи седумдневна жалост по татка си. 50:14 Откако го погреба татка си, Јосиф се врати во Египет - тој, неговите браќа и сите, кои отидоа да го погребат татка му. 50:15 Кога Јосифовите браќа видоа дека почина татко им, рекоа: „Што! ако е Јосиф лут на нас и ако се обиде да ни врати за сето зло што му го направивме?” 50:17 ‘Речете му вака на Јосифа: „Прости им ги на своите браќа злото и гревот, зашто постапија толку сурово кон тебе.”‘ И така, прости им ја навредата на слугите на Бога на твојот татко!” На тие зборови Јосиф се расплака. 50:19 Јосиф одговори: „Не бојте се! Па зар сум јас место Бога! 50:22 Јосиф остана во Египет заедно со својот и со татковиот род; Јосиф живееше сто и десет години. 50:23 Така Јосиф ги виде Ефремовите деца до третото колено; а му се раѓаа деца и на Махир, синот Манасиев, на Јосифови колена. 50:24 Најпосле Јосиф им рече на браќа си: „Еве, јас ќе умрам скоро, но Бог, навистина, ќе се сети за вас и ќе ве изведе од земјава во земјата што им ја вети, под заклетва, на Авраама, Исака и Јакова.” 50:25 Тогаш Јосиф ги заколна Израелевите синови: „Бог вистина ќе се сети за вас, и тогаш изнесете ги моите коски оттука!” 50:26 Јосиф умре кога му беа сто и десет години; го балсамираа и го положија во ковчег во Египет. |
|
kazuvajte ja vistinata kolku i da im e gorcliva na lugeto
|
|
el_kevser
Сениор Регистриран: 12.Ноември.2009 Статус: Офлајн Поени: 832 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
spored k*ran;
samo na bosanski ako sakate na makedoski tuka samo pritisnete 12 sura jusuv;; http://d1.islamhouse.com/data/mk/ih_books/mk4025.pdf [12.1] Alif. Lam. Ra. To su znaci Kitaba jasnog. [12.2] Uistinu, Mi ga objavljujemo (kao) k*r’an naarapskom, da biste vi razumjeli. [12.3] Mi ti kazujemo najljepše kazivanje (time) štoti objavljujemo ovaj k*r’an, iako si prije njegasigurno bio od nemarnih. [12.4] Kad reèe Jusuf ocu svom: “O oèe moj! Uistinusam ja vidio jedanaest planeta i Sunce i Mjesec.Vidio sam ih sebi potèinjene.” [12.5] Reèe: “O sièiæu moj! Ne kazuj snoviðenje svojebraæi svojoj, pa da ti ispletu spletku. Uistinu!Šejtan je èovjeku neprijatelj otvoreni.” [12.6] I tako te je odabrao Gospodar tvoj i pouèio tetumaèenju hadisa, i upotpunjuje blagodat Svoju nadtobom i na porodici Jakubovoj, kao što ju jeupotpunio na precima tvojim prije, Ibrahimom iIshakom. Uistinu! Gospodar tvoj je Znalac, Mudri. [12.7] Doista su u Jusufu i braæi njegovoj znaci zaone koji pitaju. [12.8] Kad rekoše: “Sigurno su Jusuf i brat njegovdraži ocu našem od nas, a mi smo družina. Uistinu,naš otac je u zabludi oèitoj. [12.9] Ubijte Jusufa ili ga odbacite u (neku) zemlju,biæe samo za vas lice oca vašeg, i biæete poslijetoga narod pravednih.” [12.10] Govornik izmeðu njih reèe: “Ne ubijte Jusufa,a bacite ga na dno bunara; pokupiæe ga neki karavan,ako ste radini.” [12.11] Rekoše: “O oèe naš! Šta ti je, ne vjeruješnam za Jusufa, a uistinu, mi smo njegovi iskrenisavjetnici? [12.12] Pošalji ga s nama sutra da se provede iizigra, a uistinu, mi æemo biti njegovi èuvari.” [12.13] (Jakub) reèe: “Uistinu, mene žalosti da odetes njim, i bojim se da æe ga pojesti vuk, a vi biti onjemu nemarni.” [12.14] Rekoše: “Ako ga pojede vuk - a mi družina -uistinu bismo mi tad bili gubitnici.” [12.15] Pa pošto odoše s njim i saglasiše se da gasmjeste na dno bunara, i objavismo mu: “Sigurno æeših obavijestiti o odluci njihovoj, a oni neæeopaziti.” [12.16] I doðoše ocu svom uz jaciju plaèuæi, [12.17] Rekoše: “O oèe naš! Uistinu, mi smo išli dase utrkujemo, a ostavili smo Jusufa kod opreme naše,pa ga je pojeo vuk. A nisi ti taj koji æe nampovjerovati, iako istinu govorimo.” [12.18] I doðoše s košuljom njegovom sa krvljulažnom. Reèe: “Naprotiv, zavele su vas duše vaše(toj) stvari. Pa strpljivost je lijepa, a Allah jeTaj od kojeg se traži pomoæ protiv onog štaopisujete.” [12.19] I doðe karavan, pa poslaše vodonošu svog, tespusti svoju kofu. Reèe: “O radosne vijesti! Ovo jedjeèak.” I sakriše ga (kao) robu, a Allah je Znalaconog šta su uradili. [12.20] I prodaše ga po niskoj cijeni, dirhemanekoliko; a bili su o njemu uzdržljivi. [12.21] I onaj iz Misra koji ga je kupio reèe ženisvojoj: “Èasnim uèini boravište njegovo, možda æe namkoristiti ili (da) ga uzmemo djetetom.” I takouèvrstismo Jusufa na Zemlji, i da bismo ga nauèilitumaèenju hadisa. A Allah je Pobjednik nad stvariSvojom, meðutim, veæina ljudi ne zna. [12.22] I pošto dostiže zrelost svoju, dadosmo mu sudi znanje; a tako nagraðujemo dobroèinitelje. [12.23] I htjede da ga zavede ona u èijoj je on kuæibio i zamandali (sva) vrata i reèe: “Doði ti!” Reèe:“MeazAllah! Uistinu, on je gospodar moj, najljepšegboravka. Uistinu, to neæe uspjeti zalimi.” [12.24] A doista ga je željela i poželio bi (on) njuda nije vidio jasan znak Gospodara svog. Tako jebilo, da bismo otklonili od njega zlo i razvrat.Uistinu, on je bio od robova Naših iskrenih. [12.25] I potrèaše vratima, i razdera košulju njegovuotpozadi, i zatekoše gospodara njenog kod vrata.Rekla je: “Šta je plaæa onom ko tvojoj porodicipoželi zlo, osim da bude zatvoren - ili kazna bolna?” [12.26] (Jusuf) reèe: “Ona je htjela da me zavede.” Iposvjedoèi svjedok iz porodice njene: “Ako je košuljanjegova razderana sprijeda, onda je istinu rekla, aon je od lažaca. [12.27] A ako je košulja njegova razderana otpozadi,onda je sl*gala, a on je od onih koji istinu govore.” [12.28] Pa pošto vidje košulju njegovu razderanuotpozadi, reèe: “Uistinu, to je neka vaša (ženska)spletka. Uistinu, spletka vaša je strašna.” [12.29] Jusufe! Ostavi se ovog; i traži (o ženo)oprost za grijeh svoj. Uistinu, ti si od onih kojièine greške. [12.30] I govoriše žene u gradu: “Žena Azizova jenastojala da zavede slugu svog, doista je nju zaludioljubavlju. Uistinu, mi je vidimo u zabludi oèitoj.” [12.31] Pa pošto je èula spletku njihovu, posla ponjih i pripremi za njih naslonjaè, i dade svakoj odnjih pojedinaèno nož i reèe: “Izaði pred njih!” Papošto ga vidješe, zadiviše mu se i posjekoše rukesvoje i rekoše: “Hašelillah! Nije ovo èovjek, ovo jejedino melek plemeniti.” [12.32] Reèe: “Pa to vam je onaj zbog kojeg ste mekorile. I doista, nastojala sam da ga zavedem, pa seuzdržao. I ako ne uèini šta mu nareðujem, sigurno æebiti zatvoren i sigurno æe biti od poniženih.” [12.33] Reèe: “Gospodaru moj! Tamnica mi je draža odonog èemu me pozivaju; i ako ne odvratiš od menespletku njihovu, težit æu njima i biæu od džahila.” [12.34] Tad mu se odazva Gospodar njegov, te odvratiod njega spletku njihovu. Uistinu On, On je Onaj kojièuje, Znalac. [12.35] Zatim im se dogodi, nakon što su vidjeliznakove, da ga zatvore neko vrijeme. [12.36] I s njim u tamnicu uðoše dva mladiæa. Jedanod njih dvojice reèe: “Uistinu ja, ja sam vidio (da)cijedim vino.” A drugi reèe: “Uistinu ja, ja samvidio (kako) na svojoj glavi nosim hljeb kojeg jejela ptica.” (Rekoše): “Obavijesti nas o tumaèenjutoga, uistinu, mi vidimo (da) si ti oddobroèinitelja.” [12.37] Reèe: “Vama dvojici neæe doæi hrana kojom seopskrbljujete, a da vas ne obavijestim o tumaèenjutoga prije no vam doðe. To je od onog šta me jenauèio Gospodar moj. Uistinu! Ja sam napustio milletnaroda koji ne vjeruje u Allaha, a oni su u Ahiretnevjernici, [12.38] I slijedim millet predaka svojih, Ibrahima iIshaka i Jakuba. Nije za nas da Allahu pridružujemoikakvu stvar. To je iz blagodati Allahove prema namai prema ljudima; meðutim, veæina ljudi ne zahvaljuje. [12.39] O drugovi moji u tamnici! Jesu li gospodiraznoliki bolji, ili Allah Jedini, Onaj kojipokorava? [12.40] Obožavate mimo Njega samo imena koja stenadjenuli vi i preci vaši - nije objavio Allah zanjih nikakav dokaz. Sud je samo Allahov. Naredio jeda obožavate jedino Njega. To je vjera prava,meðutim, veæina ljudi ne zna. [12.41] O drugovi moji u tamnici! Što se tièe jednogod vas dvojice, pa napajaæe gospodara svog vinom; ašto se tièe drugog, pa biæe raspet te æe jesti pticaiz glave njegove. Presuðena je stvar - ona o kojojpitate.” [12.42] I reèe onom od njih dvojice za kojeg je znaoda æe on biti spašen: “Spomeni me kod gospodarasvog.” Pa uèini šejtan da on zaboravi spomengospodaru njegovom, te provede u tamnici nekolikogodina. [12.43] I reèe vladar: “Uistinu! Ja sam vidio sedamkrava debelih, jede ih sedam mršavih, i sedam klasovazelenih i drugih suhih. O uglednici! Objasnite misnoviðenje moje, ako san tumaèite.” [12.44] Rekoše: “Zbrka od snova! A nismo mi zatumaèenje snova znalci.” [12.45] I onaj od njih dvojice koji se spasio isjetio nakon (dugo) vremena, reèe: “Ja æu vasobavijestiti o tumaèenju njegovom, zato pošaljitemene.” [12.46] “Jusufe! O iskreni! Objasni nam (san) o sedamkrava debelih (kako) ih jede sedam mršavih, i sedamklasova zelenih i drugih suhih, da bih se ja vratioljudima, da bi oni znali.” [12.47] Reèe: “Sijaæete sedam godina uobièajeno. Pašta pokosite, tad to ostavite u klasu njegovom, osimmalo od èega æete jesti. [12.48] Zatim, doæi æe poslije toga sedam žestokih,(koje) æe pojesti šta ste pripremili za njih, izuzevmalo šta ste saèuvali. [12.49] Zatim, doæi æe poslije toga godina u kojoj æeljudima kišiti, i u kojoj æe cijediti.” [12.50] I reèe vladar: “Dovedite mi ga!” Pa pošto muizaslanik doðe, (Jusuf) reèe: “Vrati se gospodarusvom pa ga upitaj kakvo je stanje žena koje suposjekle ruke svoje. Uistinu, Gospodar moj je ospletki njihovoj Znalac.” [12.51] Reèe: “Šta je bila stvar vaša kad stenastojale da Jusufa zavedete?” Rekoše: “Hašelillah!Ne znamo o njemu ništa zlog.” Žena Azizova reèe: “Sadæe se pokazati istina. Ja sam nastojala da gazavedem, a uistinu, on je od onih koji istinugovore.” [12.52] To zato da zna da ga ja nisam izdao tajno, ida Allah ne vodi spletku izdajica. [12.53] I ne oslobaðam dušu svoju. Uistinu, duša jesklona zlu, izuzev onom èemu se smiluje Gospodar moj.Uistinu, Gospodar moj je Oprosnik, Milosrdni. [12.54] I reèe vladar: “Dovedite mi ga, izabraæu gaza dušu svoju.” Pa pošto je govorio s njim, reèe:“Uistinu, ti si danas kod nas uticajan, pouzdan.” [12.55] Reèe: “Postavi me nad magacinima zemlje.Uistinu, ja sam èuvar, znalac.” [12.56] I tako uèvrstismo Jusufa na Zemlji, stupao jepo njoj kud god je htio. Pogaðamo milošæu Našom kogahoæemo i ne uništavamo nagradu dobroèinitelja. [12.57] A sigurno je nagrada Ahireta bolja za onekoji vjeruju i boje se (Allaha). [12.58] I doðoše braæa Jusufova, te mu uðoše, pa ihprepozna, a oni njega ne prepoznaše. [12.59] I pošto ih je snabdio potrepštinom njihovom,reèe: “Dovedite mi brata vašeg, od oca vašeg. Zar nevidite da ja dajem po mjeri i da sam ja najbolji oduslužitelja? [12.60] Pa ako mi ga ne dovedete, tad kod mene neæeza vas biti mjere, i ne približujte mi se.” [12.61] Rekoše: “Nastojaæemo ga pridobiti od ocanjegovog, a uistinu, mi smo djelatni.” [12.62] I reèe (Jusuf) momcima svojim: “Stavite robunjihovu u vreæe njihove, da bi je oni prepoznali kadse vrate porodici svojoj, da bi se oni vratili.” [12.63] Pa pošto se vratiše ocu svom, rekoše: “O oèenaš! Uskraæena nam je mjera, zato pošalji s namabrata našeg, dobiæemo mjeru, a uistinu, mi æemo bitinjegovi èuvari.” [12.64] Reèe: “Zar da vam ga povjerim, osim kao štosam vam povjerio brata njegovog ranije? Pa Allah jeNajbolji u èuvanju i On je Najmilosrdniji odmilosrdnih.” [12.65] I pošto otvoriše svoj prtljag naðoše svojurobu njima vraæenu. Rekoše: “O oèe naš! Šta datražimo? Evo naše robe, vraæena nam je, i snabdjeæemoporodicu našu i èuvaæemo brata našeg, i dodat æemomjeru deve. To je mjera lahka.” [12.66] (Ja’kub) reèe: “Neæu ga poslati s vama, dokmi ne date zavjet (u ime) Allaha, da æete mi gasigurno dovesti, izuzev ako vi budete opkoljeni.” Papošto mu dadoše zavjet svoj, reèe: “Allah je nad onimšta govorimo, Jamac.” [12.67] I reèe: “O sinovi moji! Ne ulazite na jednukapiju, a ulazite na kapije razlièite; i neæu vam jakoristiti protiv Allaha nimalo. Uistinu, sud je samoAllahov. U Njega se pouzdavam, i u Njega zato neka sepouzdaju oni koji se uzdaju.” [12.68] I pošto uðoše kako im je naredio otac njihov,nije im pomoglo protiv Allaha ništa, izuzev žudnje uduši Jakubovoj, (koju) je zadovoljio; a uistinu, onje bio posjednik znanja za ono èemu smo ga nauèili;meðutim, veæina ljudi ne zna. [12.69] I pošto uðoše Jusufu, (on) uze sebi bratasvog. Reèe: “Uistinu! Ja, ja sam brat tvoj, zato sene žalosti zbog onoga šta su uradili.” [12.70] Pa pošto ih je snabdio potrepštinom njihovom,stavi pehar za piæe u vreæu brata svog, potom pozvamuezzin: “O karavano! Uistinu, vi ste kradljivci!” [12.71] Rekoše - a približavali su se njima: “Šta steto zagubili?” [12.72] Rekoše: “Zagubili smo pehar vladarev, a ko gadonese imaæe on devin tovar, a ja sam tome jamac.” [12.73] Rekoše: “Tako nam Allaha, doista znate danismo došli da èinimo fesad na Zemlji i nismolopovi.” [12.74] Rekoše: “Pa šta je kazna za to, ako budetelažljivci?” [12.75] Rekoše: “Kazna za to. Onaj u èijoj vreæi budenaðen - pa on je kazna za to. Tako kažnjavamozalime.” [12.76] Tad poèe s vreæama njihovim prije vreæe bratasvog, zatim ga izvadi iz vreæe brata svog. Tako smosplanili za Jusufa. Mogao je po zakonu vladarevomuzeti brata svog, jedino što je htio Allah.Uzvisujemo stepene kome hoæemo, a nad svakimposjednikom znanja je Znalac. [12.77] Rekoše: “Ako krade, pa veæ je ukrao bratnjegov prije.” Tad to pritaji Jusuf u duši svojoj ine otkri to njima. Reèe: “Vi ste u gorem položaju, aAllah je Najbolji znalac onog što navodite.” [12.78] Rekoše: “O vladaru! Uistinu, njegov otac jejako star, zato uzmi jednog od nas umjesto njega.Uistinu, mi te vidimo (jednim) od onih koji dobroèine.” [12.79] Reèe: “Saèuvaj Allahu! Da uzmemo, izuzev onogkod koga smo našli stvar našu; uistinu, mi bismo tadbili zalimi.” [12.80] Pa pošto izgubiše nadu u njega, odvojiše seza dogovor. Najstariji od njih reèe: “Zar ne znate daje vaš otac veæ uzeo od vas zavjet (u ime) Allaha?, ikako ste prije zanemarili Jusufa. Zato neæu napustiti(ovu) zemlju dok mi ne dopusti otac moj ili mi Allahdosudi; a On je Najbolji od sudaca. [12.81] Vratite se ocu svom i recite: “O oèe naš!Uistinu, sin tvoj je ukrao. A ne svjedoèimo, izuzevono šta znamo, i nismo za nevidljivo èuvari. [12.82] I pitaj grad - onaj u kojem smo bili - ikaravan s kojim smo putovali, a doista, mi istinugovorimo.” [12.83] (Ja’kub) reèe: “Naprotiv, zavele su vas duševaše (toj) stvari. Pa strpljenje je lijepo. Možda æeAllah sve da mi ih dovede. Uistinu! On, On je Znalac,Mudri.” [12.84] I okrenu se od njih i reèe: “O žalosti mojanad Jusufom!” A izbijelilo je oko njegovo od žalosti,pa se on savlaðivao. [12.85] Rekoše: “Tako nam Allaha, ne prestaješspominjati Jusufa, dok ne budeš poremeæen ili budešod propalih!” [12.86] Reèe: “Samo se žalim za jad svoj i tugu svojuAllahu, a znam od Allaha ono šta ne znate. [12.87] O sinovi moji! Idite pa se obavijestite oJusufu i bratu njegovom, i ne gubite nadu u rewhAllahov. Uistinu, u rewh Allahov nadu gubi jedinonarod nevjernika.” [12.88] Pa pošto uðoše kod njega, rekoše: “O vladaru!Dotakla je nas i porodicu našu nevolja, donijeli smorobu beznaèajnu. Pa napuni nam mjeru i daj namsadaku. Uistinu! Allah æe nagraditi davaoce sadake.” [12.89] Reèe: “Znate li šta ste uèinili sa Jusufom ibratom njegovim, kad ste vi bili neznalice?” [12.90] Rekoše: “Jesi li uistinu ti, ti Jusuf?” Reèe:“Ja sam Jusuf, a ovo je brat moj. Doista nas je Allahobdario. Uistinu, onaj ko se boji (Allaha) i strpi se- pa uistinu, Allah neæe dati da propadne nagradadobroèinitelja.” [12.91] Rekoše: “Tako nam Allaha, doista te je Allahodlikovao nad nama, a zaista smo bili èiniteljigrešaka.” [12.92] Reèe: “Nema vam prijekora danas; vama æeoprostiti Allah, a On je Najmilosrdniji odmilosrdnih. [12.93] Otiðite sa ovom mojom košuljom, te je bacitena lice oca mog, postaæe onim koji vidi; i doðite misa svojim porodicama svi.” [12.94] I pošto ode karavan, otac njihov reèe:“Uistinu, ja nalazim miris Jusufov, makar smatrali dabuncam.” [12.95] Rekoše: “Tako nam Allaha, uistinu si ti uzabludi svojoj staroj.” [12.96] Pa pošto doðe donosilac radosnih vijesti,baci je na lice njegovo, pa se povrati u onog kojividi. Reèe: “Zar vam nisam rekao: ’Ja uistinu znam odAllaha ono šta ne znate?” [12.97] Rekoše: “O oèe naš! Traži nam oprost grijehanaših, uistinu, mi smo bili oni koji èine greške.” [12.98] Reèe: “Tražiæu vam oprost Gospodara svog.Uistinu! On je Oprosnik, Milosrdni.” [12.99] Pa pošto uðoše Jusufu, primi k sebi roditeljesvoje i reèe: “Uðite u Egipt, inšaAllah, sigurni!” [12.100] I podiže roditelje svoje na prijesto ipadoše njemu nièice, i reèe: “O oèe moj! Ovo jetumaèenje snoviðenja mog od prije. Doista ga jeuèinio Gospodar moj istinitim, i doista mi je uèiniodobro kad me je izveo iz tamnice i doveo vas izpustinje, nakon što je šejtan posijao razdor izmeðumene i braæe moje. Uistinu, Gospodar moj je fin komehoæe. Uistinu On, On je Znalac, Mudri. [12.101] Gospodaru moj! Doista si mi dao nešto vlastii nauèio me tumaèenju hadisa - Stvoritelju nebesa iZemlje. Ti si Zaštitnik moj na Dunjau i Ahiretu. Uzmime (kao) muslimana, i prikljuèi me dobrima.” [12.102] To je (nešto) od vijesti nevidljivog kojegobjavljujemo tebi. I nisi bio kod njih kad supripremali stvar svoju, a oni su spletkarili. [12.103] A nisu veæina ljudi - makar žudio -vjernici. [12.104] I ne tražiš od njih za to nikakvu nagradu.To je samo Opomena svjetovima. [12.105] A koliko je znakova na nebesima i Zemlji,prolaze pored njih, a oni su od njih odvraæeni! [12.106] A veæina njih ne vjeruje u Allaha, izuzevkao mušrici. [12.107] Pa jesu li sigurni da im neæe doæi pokrovkazne Allahove ili im doæi Èas iznenada, a oni neæeopaziti? [12.108] Reci: “Ovo je put moj: pozivam Allahu sauvidom, ja i ko me slijedi. I slava neka je Allahu; anisam ja od mušrika.” [12.109] I prije tebe smo slali samo ljude kojima smoobjavljivali, od stanovnika gradova. Pa zar nisuputovali po Zemlji, te vidjeli kakav je bio kraj onihprije njih? A sigurno je kuæa Ahireta bolja za onekoji se boje. Pa zar ne razumijete? [12.110] Dok, kad su oèajavali poslanici i mislili daæe oni doista biti negirani, došla bi im pomoæ Naša,pa bi bio spasen onaj koga smo htjeli. I neæe bitivraæena sila Naša od naroda prestupnika. [12.111] Doista je u prièama njihovim ibret zaposjednike razuma. Nije prièa koja se izmišlja, negoje potvrda onome prije nje i objašnjenje svakestvari, i Uputa i milost za ljude koji vjeruju Изменето од el_kevser - 02.Февруари.2010 во 18:48 |
|
kazuvajte ja vistinata kolku i da im e gorcliva na lugeto
|
|
Messenger
Администратор Vo ovoj svet, no ne od ovoj svet Регистриран: 21.Април.2006 Статус: Офлајн Поени: 18208 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
I, shto e zakluchokot ?
|
|
Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma.
|
|
el_kevser
Сениор Регистриран: 12.Ноември.2009 Статус: Офлајн Поени: 832 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
dadov samo primer za jusuv
naglavno bi trbalo prikazksite da bidat identicni najpoveke sto me potikna e da ja postavam ovaa tema e mumijata od mineptah, denes se naoga teloto na mumijata t.e faraonot vo sala na kralskite mumii vo egipetskiot muzej vo kairo, vo koi mu se izvrsuvaa mnogu medisnciski ispituvanja koi vo 1975 god egipetskite vlsti donele odluka z transportiranje na mumijata na ramzes 2 vo francija, toj bil mumijata koj se spotistavuval na musa(mojesej) po medicockite ispituvanje zaklucile deka ovoj faraon najverojatno umrel od potopvanje.t.e davenje vo moreto,umren e vo voda.Prema istoriskite zapisi ovoj faraon bil potopen vo crvenoto more koga go progonal Mojsie,seta ova prikaska stoe spomnata vo k*ranot spomnata e i vo bilijata, sto veli biblijata vo vrska so ovoj faraon ; k*ran kerim jasno toa go kazuva vo ovj citat; "Јас верувам. Нема друг бог освен Оној во кој веруваат синовите Израилови и јас сум меѓу муслиманите!" Зарем сега, а понапред беше непослушен и беше меѓу безредниците! Па, денес Ние ќе го спасиме само телото твое за да бидеш знамение за оние по тебе da bide znamenie za onie po tebe. 1975. godine dr. Bucaille izvršio je detaljan pregled faraonove mumije, koja je donesena u Kairo. Njegovi nalazi su ga potakli da napiše u čuđenju: “Oni koji traže među modrenim podacima dokaz za svete knjige, naći će sjajnu ilustraciju k*r’anskih ajeta, koji se bave faraonovim tijelom, posjetom sali kraljevskih mumija egipatskog muzeja u Kairu. U ranom VII stoljeću k*r’an je ustvrdio da je faraonovo tijelo sačuvano kao znak za ljude, ali je tek i XIX-om stoljeću, kada je njegovo tijelo otkriveno, došao konkretan dokaz k*r’anskog predskazanja. Da li je potreban još ikakav dokaz da je k*r’an knjiga od Allaha dž.š? Sigurno je da među knjigama ljudi nema knjige koja nalikuje ovoj knjizi.Profesor Loret bil toj koj vo 1898 godina gi pronasol mumificiranite ostatoci od faraonot koj ziveel vo vreme na Musa a.s. 3000 godini negovoto telo ostanalo zamotano vo zavoi vo svojot grob vo tebanskata nekropola kade sto go pronasol Loret i pokrenal istrazuvanje. 1912 godina toj napisal kniga "kraljevse mumije''''. dobro pogledeneto ovaa klipce do kaj; http://www.youtube.com/watch?v=iJtJa11jzy4 faraonovoto telo ramzes 2 'koe e pronajdeno vo crveno more vo 1898 god kade vo k*ran pisuva pa denes nie ke go spasime samo teloto tvoe za da bides znamenie za za onie po tebe; mnozistvoto megu lugeto, se ramnodusni navistina kon ajetite nasi (10,92 prasanje mie dali seto ova go pisuva vo biblijata deka toaa telo ke bide znameie za drugite po nego, sto veli biblijata okolu faronovoto telo k*ran veli deka toa t.e negovoto telo ke bide spaseno.t.e znamine za drugite narodi, me interesira dali toa biblijata go veli? sekoe dobro pozdrav. Изменето од el_kevser - 02.Февруари.2010 во 23:21 |
|
kazuvajte ja vistinata kolku i da im e gorcliva na lugeto
|
|
sk
Сениор Регистриран: 25.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 515 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
Ne, vo Biblijata ne pishuva za faraonot, i ne znam zoshto toa e vazno? Faraonot i negoviot konflikt so Boga e dovolno objasnet za da se znae koj e "gazda" na zemjava.
Me interesira koe e mislenjeto na muslimanite za Avram? Zoshto muslimanite go slavat petok, sestiot den, a ne sedmiot den, Sabbath, kako i Avram? Neli se negovi sledbenici? Surah 16 (The Bee): 124 Procitav deka muslimanite veruvaat vo Tora, vo Bozjite zborovi izreceni na Mojsej. Dali e toa vistina? Изменето од sk - 03.Февруари.2010 во 14:51 |
|
Внеси реплика | страница 123 12> |
Tweet
|
Скок до | Овластувања Вие не може да внесувате нови теми на форумот Вие не може да одговарате на теми на форумот Вие не може да ги бришете вашите пораки од форумот Вие не може да ги менувате вашите пораки од форумот Вие не може да креирате анкета на форумот Вие не може да гласате на форумот |