Народноослободителна борба на Македонија

mungos80 напиша: Ако сакаш нешто да спамираш овој е начинот. Оваа е текст дајте коментар за текстот а не за буквите

Не ти го прифаќаат “ текстот “ како веродостоен , па се зезаат со тебе

Изменето од eptendosadno - 26.Јануари.2010 во 00:08

Љубчо Џеков напиша: mungos80 напиша: Ааа мунгос тие бугарски комунисти во 1944г. пишуват со букви воведени 1945г. ? Таленти !!!

Мислиш на “ Ќ “ ?

mungos80 напиша:

Ааа мунгос тие бугарски комунисти во 1944г. пишуват со букви воведени 1945г. ? Таленти !!!

eptendosadno напиша: Господа Бугари , во ни еден официјален документ издаден од ВМРО не пишува дека истата е организација за оставарување на “ големобугарските “ претензии , во ни едно интервју , пишан текст и сл. , лидерот на таа организација В.М. не напишал , изјавил дека он како лидер се борел за било каква “ големобугарска “ опција . Па прашање е што конкретно значело “ ванчомихајловист “ кај членовите на бившото ВМРО - обединета , комунистите и др. Тоа е време кога ВМРО повеќе од 10 годин не постои , В.М. е маргинална фигура .

Види сега - тука немаме спор односно позициjата на ВМРО на Ванче Михаjлов. Терминот "Ванчомихаjловист" има "срамно" значение само каj вас. За нас Ванчо Михаjлов има сштата тежина исто како Тодор Аликсандров.
Доколку у вас има извесна почит само кон Тодор Александров, а Иван Михаjлов се уште се демонизира. А ВМРО-то е било едно и исто и при двоицата.
Впрочем - не ми е извесно на кое ВМРО са били симпатизанти или членове Трајко Попов и Борислав Градишки - духовните ментори на Ефтим Гашев:

По жестоката репресија и по предочените аргументи за нашата илегална дејност, потврдив некои од фактите, кои веќе беа обелоденети во иследувањето. Дека организацијата се вика Македонско национално движење „Бунт“, дека раководители беа Трајко Попов и Борислав Градишки, а јас сум вклучен на крајот од 1941 година. Дека сум присуствувал и учествувал во разговорите на состаноците, за тоа дека организацијата имаше и свој амблем изработен во сребро, дека се залагаме за самостојна и обединета Македонија по идеите на ВМРО, оти сме експлицитно против каузата на ренегатот, бугароманот Ванчо Михајлов. Исто така, признав дека по налог на Трајко и на Борислав се зачленив во „Браник“ и истата сум ја напуштил по нивно барање, кој факт е одбележан во нашата пресуда.
Зграда проколната од повеќе генерации

Изменето од чоли - 25.Јануари.2010 во 15:16

Што ново требе да разбереме от горниот пост????

Kaртата од Фебруарскиот поход

Во втората половина на декември 1943 година и во јануари 1944 година во Мегленско, Егејска Македонија, јужно од Кожуф Планина, се наоѓаше главнината на македонската војска со македонското партиско и воено раководство. По формирањето на Втората македонска бригада на 20 декември 1943 година во тој реон, с. Фуштани, Главниот штаб на НОВ и ПОМ формира три борбени групи од воените единици што беа таму и им даде задача да тргнат во напад на окупаторските сили во Тиквешко, Гевгелиско и во Мариовско. Борбените активности, кои во тие реони беа мошне успешно изведени, ги предизвикаа германските и бугарските окупатори да преземат две офанзивни дејства против нашите сили во Мегленско, кое го користеа како своја оперативна база. Во Првата офанзива што траеше од 4 до 8 јануари 1944 година, учествуваа само германските војници од Солун и Воден, а во Втората офанзива покрај германски учествуваа и бугарски единици од 17 дивизија во Штип, и траеше од 16 до 20 јануари 1944 година. По завршувањето на овие офанзиви во кои нашите сили беа победници, Главниот штаб оцени дека се создадени услови воените операции на нашите сили од Мегленско да се насочат кон централна, западна и источна Македонија. За таа цел, Главниот штаб го направи следниот план: Првата борбена група ја сочинуваше Првата македонско-косовска бригада, на 31 јануари 1944 година изутрина од с. Бахово да тргне преку Мариово, Азот и Порече кон западна Македонија, а Третата борбена група наречена Тичова група, што ја сочинуваа еден македонски баталјон и бугарскиот баталјон "Христо Ботев" со Главниот штаб да тргне истиот ден во исто време од с. Зборско преку Беласица, Плачковица и Осогово да дојде до Кумановско. Втората борбена група, што ја сочинуваше Втората македонска бригада, да тргне изутрината на 31 јануари 1944 година од с. Зборско во борбени акции во реонот на Тиквешко и Гевгелиско, со задача на себе да привлече што повеќе непријателска војска за да им го олесни пробивањето на Првата и на Втората борбена група. Така започнаа борбени операции од пошироки размери на Македонската партизанска војска познати како Февруарски поход. Во тој поход нашите единици водеа тешки борби, полни со храброст, издржливост, ранувања, умирања... како што беа борбите кај Богомила.


Бугарскиот окупациски сили, кои ја презедоа целата администрација во Македонија, и очекуваа од луѓето да ги поздравува со отворени раце, но беа изненадени од отпорот што го решаваа со силна репресија. Според документи од бугарските архиви, тие уапсиле само во 1941 година 1.537 лица. Многу од нив ги интерниран во логор во Бугарија, 134 комунистите дојдоа на судот, 38 беа осудени на смрт.

Изменето од mungos80 - 26.Јануари.2010 во 18:10

Јуни 1942 година
Кочо Вангелов Десановски

Кочо Десано е роден во Битола 1920 година. По занимање бил занаетчија-столар. За време на стара Југославија бил истакнат синдикалист. По окупацијата на Битола, Десано бил примен за член на КПЈ. Во подготовките на исфрлување на првиот партизански одред „Пелистер“, Десано ги одржувал каналите по кои се префрлале илегалците до над селото Лавци.
По априлската провала бил уапсен. Му било судено од фашистички суд кој го осудил на смрт со бесење. Смртната казна била извршена во Скопје.