ИСЛАМ

1. Sto znaci zborot "Islam"?
Islam znaci stvoranje mir, predanost i pozrtvuvanost. Stvoranje mir znaci da vernikot treba da zivee vo mir so sebe i so svojata okolina. Predanosta i pozrtvuvanosta se izrazuva so prifakanje i izvrsuvanje na Bozjata volja i niz toa, muslimanot postignuva mir so islamot.
Vo k*r`an, muslimanskata sveta kniga, Bog veli deka Toj go izbral islam kako religija za lugjeto.
"Sega verata vasa vi ja usovrsiv i blagodetot Svoj prema vas go potpolniv i zadovolen sum islam da vi bide vera." k*r`an (5:3)
Muslimanite go odbivaat zapadnjackiot izraz Muhammedanec, zasto Muhammed (sallallahu alejhi we sellem ) kako Bozji Pratenik bese prenesuvac na Bozjata poraka i zasto samo Bog e vreden za obozavanje.


Исламот е монотеистичка вера која е заснована на верување во еден Бог. Исламската вера го содржи теоретскиот и практичниот аспект, па слободно може да се каже дека исламот е начин на живот.

Од теоретски аспект, исламот се базира врз шест столбови на верувањето: Верувањето во Аллах, џ.ш., во Неговите мелеци (ангели), во Неговите книги, во Неговите пратеници, во Судниот ден и во Неговото одредение и дека проживувањето по смртта е вистина.

Според исламското учење, Аллах е Создателот на сè. Тој е Создател на природата и на сè што се гледа и што не се гледа. Тој е еден. Нема родители, жена ниту деца. Тој е без почекот и без крај. Знае сè, гледа сè и е семоќен. Кратко кажано, Тој е опишан со сите позитивни својства.

Исламот нè учи дека мелеците (ангелите) се создадени од светлина. Нивниот број е многу голем. Тие никогаш не работат лоши работи, туку само Го величаат Аллах. Најпознати мелеци се: Џибрил (Гаврил), Микаил (Михаил), Исрафил и Мелекул Меут (ангелот на смртта).

Според исламското учење, низ историјата на човештвото, Аллах им спуштил неколку книги на пратениците на земјата.
Најпознати книги се:
1. Тевратот (Тората), објавен на Муса (Мојсеј);
2. Зебурот (Псалмите), објавен на Давуд (Давид);
3. Инџилот (Евангелието), објавено на Иса (Исус) и
4. к*ранот, објавен на Мухаммед, а.с.


муслиманите веруваат во еден , единствен, не споредлив бог, кој нема син ниту здруженик, и никој нема право да виде обожаван освен него, тоје вистинскиот бог и секое друго божество е лажно, тој ги поседува најубавите и највеличествените имиња, и совршените и возвишени својства, никој не ја посдува неговата божественост, ниту пак неговите својства,
бог нее тројство,,бог рекол во к*ранот
СОСЕМА НЕ ВЕРУВААТ ОНИЕ КОИ ВЕЛАТ АЛЛАХ Е ЕДЕН ОД ТРОЈЦАТА, НЕМА ДРУГО БОЖЕСТВО ДОСТОЈНО ЗА ОБОЖАВАЊЕ ОСВЕН ЕДЕН БОГ , АКО НЕ ПРЕСТАНАТ СО ОНА ШТО ГО ЗБОРУВААТ БОЛНА КАЗНА, НАВИСТИНА ЌЕ ГО СТИГНЕ СЕКОЈ ОД НИВ КОЈ ШТО ЗА НЕВЕРНИК ЌЕ ОСТАНЕ.(5-73.

бог нее исус, и исус нее бог. дури и самиот исус го негирал тоа, бог во к*ран вели-

СОСЕМА НЕ ВЕРУВААТ ОНИЕ КОИ ШТО ВЕЛАТ АЛЛАХ Е МЕСИХ, СИН МЕРЈЕМИН, А МЕСИХ ГОВОРЕШЕ/, О СИНОВИ ИЗРАИЛОВИ , ОБОЖАВАЈТЕГО ГО АЛЛАХ ГОСПОДАРОТ МОЈ И ГОПОДАРОТ ВАШ! НА ОНОЈ КОЈ ШТО ЌЕ МУ ПРЕПИШЕ ЗДРУЖЕНИК, АЛЛАХ ЌЕ МУ ГО ЗАБРАНИ ЏЕНЕТОТ И ПРЕСТОЈУВАЛИШТЕ НЕГОВО ЌЕ БИДЕ ОГНОТ! НА НЕВЕРНИЦИТЕ НИКОЈ НЕМА ДА ИМ ПОМОГНЕ!.5-72.








Истотака, исламкото учење ни кажува Аллах испраќал многу пратеници на земјата. Од нив, 25 се спомнати во к*ранот. Најпознати се: Адем (Адам), Нух (Ное), Ибрахим (Авраам), Муса (Мојсеј), Иса (Исус) и Мухаммед, нека е Божјиот мир над нив.

Според исламското учење, овој свет има крај и треба да се случи Судниот ден. На овој ден сè ќе биде уништено, а потоа ќе бидат проживеани сите созданија. Искрените верници ќе бидат наградени со џеннет (рај), додека неверниците, злосторниците и криминалците ќе бидат казнети со џехеннем (пекол).

Освен теоретскиот аспрект, во исламот постои и практичен аспект кој се гледа во петте столбови на исламот:
1. Шехадетот (сведочењето);
2. Клањањето намаз;
3. Давањето зекат;
4. Постењето на месецот Рамазан и
5. Хаџџот (аџилак).

Со изговарањето на шехадетот, човекот станува муслиман. Неговото значење е следно: „Сведочам дека Аллах е Еден и сведочам дека Мухаммед е Негов пратеник“.

Според исламот, секој муслиман е обврзан пет пати во текот на денот и ноќта да клања намаз. Времето за намаз почнува со огласувањето на езанот. Намазот може да се клања поединечно и заеднички. Еднаш неделно, во петок, задолжително е заеднички да се клања во џамија џума намазот. Пред клањањето на намазот личноста треба да е со чисто тело, облека и место каде што ќе клања. Пред секој намаз треба да се абдести.

Богатите верници се должни во текот на годината да одвојат дел од своето богатство на оние коишто се сиромашни и потребни. Тој дел изнесува 2,5% од севкупното годишно богатство.

Истотака, муслиманите се должни во текот на годината да го постат месецот Рамазан. Постењето почнува в зори, оставајќи го јадењето, пиењето и интимните односи, и трае сè до зајдисонце. По завршувањето на месецот Рамазан, се слави празникот Фитр Бајрам.

Истотака, богатите и здрави муслимани се обврзани еднаш во својот живот да одат на хаџџ (аџилак). Аџилакот се извршува со посета на светата Божја куќа Ќаба и со посета и обреди на останатите места околку Мека. По завршувањето на аџилакот се слави празникот к*рбан Бајрам.

Треба да се истакне дека во Рамазан почнало објавувањето на к*ранот, додека на последниот простувачки аџилак на пратеникот Мухаммед, а.с., завршило неговото објавување.

После сево ова, може да се каже дека исламот е составен од теоретски аспект каде што се верува со срце и со разум, и од практичен аспект кој се применува со дела

Кога се вели дека Исламот е "најмладата од сите монотеистички вери", тогаш тоа е само делимично точно. к*ранот тврди дека првиот човек на Земјата кој воедно е и првиот пратеник, Адем а.с. кој воедно бил и првиот муслиман и дека тоа биле сите Божји Пратеници, од што произлегува заклучокот дека Исламот е најстарата и према верувањето на муслиманите, единствената вера која Аллах џ.ш. му ја објавил на човештвото и која Тој ја признава и прифаќа:


"Единствено призната вера кај Аллах е Исламот" (Али Имран,19).

"А оној кој што сака некоја друга вера сем Исламот, нема да му биде примена, и тој на другиот свет ќе настрада." (Али Имран,85).

Меѓутоа, конечната верзија на Исламот дошла со пратеништвото на Мухаммед а.с., и во тој смисол, историски, потполниот Ислам дошол после Христијанството и Еврејството. Како што се гледа, оваа вера не го носи своето име по Мухаммед а.с. (за муслиманите е навредливо кога Исламот ќе се нарече Мухаммеданство) ниту по некој народ.



Исламот значи доброволна и потполна предаденост на Возвишениот Аллах џ.ш., Створителот на луѓето и световите. Етимолошки, зборот Ислам е изведен од глаголот еслеме, кој пред се го означува човековото доброволно предавање на Аллаховата Воља на тој начин во него да се положат сите надежи и при тоа да се напушти секој вид на себичност и горделивост. Попратните значења на овој збор се: склад, хармонија, мир, вроденост.

к*ранот го открива Исламот во целиот видлив свет:

"Зарем не знаеш дека и оние на Небесата и оние на Земјата му се клањаат на Аллах, а и Сонцето, и Месечината, и sвездите, и планините, и дрвјата, и животните, и многу луѓе - а многумина заслужуваат и казна...." (Ел-Хаџџ,18).

Како верско искуство, Исламот е еден важен момент која ја означува почетната точка од која почнува човековата вистинска понизност, скрушеност и предаденост. Човекот во Исламот е Абдуллах, роб, понизна личност, и ,во исто време и само поради тоа - горд пред Бога кој е неговиот Рабб, Господар, Створител, Одржувач, Одгојувач.

Суштината на Исламското учење е содржана во Шехадетот, Очитувањето кое гласи: Ешхеду ен ла илахе иллеллах Ве ешхеду енне Мухаммеден абдуху ве ресулуху (Јас со срцето верувам,а со јазикот потврдувам дека нема друг Господ освен Аллах,и дека Мухаммед е Аллахов роб и Аллахов Пратеник)

Исламот им се обраќа на сите луѓе и народи. Најчестите вакви обраќања во к*ранот се: О, луѓе; О, верници; О, следбеници на Книгата...

"О, луѓе, плашете се од Господарот ваш кој ве создаде од еден маж. Од него создаде жена. И од нив расеа многу мажи и жени..." (Ен-Ниса,1).

Прописите кои ги донел Исламот не се ускладени према сталешката, материјалната, расната, географската или некоја слична позиција, туку према универзалната човекова природа која к*ранот ја нарекува Фитретуллах.

"Па, исправи го лицето свое кон чистата вера, кон Аллаховата природа, према која Тој луѓето ги создаде..." (Рум,30

Некој можеби некогаш ќе се запраша: колку е стара религија Исламот? Ова можеби ќе го запраша заведен од многумина христијански мисионери кои зборуваат дека Исламот е религија после христијанството, дека се после христијанството е лажно, дека луѓето немаат потреба од Ислам и тн.
Многу луѓе, заведени од ова создаваат недоразбирање за Исламот, мислат дека тоа е вистина, мислат дека Исламот е религија која ја создал Мухамед (с.а.в.с), мислат дека христијанство е тоа што го проповедал Исус (Иса с.а.в.с) во времето кога бил на Земјата, а некои одат до тамо да веруваат дека тоа што го практикуваат денес е она што Исус го проповедал.

Во к*ранот, сура Али-Имран ајет 85, Алах вели:


3:85. на оној кој сака друга вера освен ислам- нема да му се прими, но тој на ахирет ке биде меѓу поразените.


Алах јасно ни става до знаење дека Тој не прифаќа друга религија освен онаа која Тој ја заповедал, неговата религија, Исламот. Тој кој ќе прифати друга религија освен оваа ќе биде помеѓу изгубените како на овој така и на другиот свет. Тешко него кој ќе умре не-муслиман.

Исламот е религија на Алах, религија која ја заповедал Алах од Адам (Adem с.а.в.с) како прв човек и пророк на Земјата се до Мухамед (с.а.в.с) како последен Алахов пророк на Земјата.

Денес сме сведоци на многу религии кои се измислени од луѓето и служат за оттргнување од религијата на Алах, Исламот.


Што значи Ислам?

Што значи овој арапски збор на македонски?

Ислам, како што можеме да видиме од ајетот погоре, во загради ни е објаснето дека значи верување и предавања на Алах, твојата желба да ја предадеш на Алах – да биде Алаховата желба не твојата, мирно и со верба во Алах




2. Koj e "Allah"?
Allah e arapski zbor za "eden Bog" i ne e ime na nekoj privaten Bog na muslimanite, tuku e Allah edinstven so pravo obozavan Stvoritel na univerzumot; i arapskite hristijani Bog go narekuvaat Allah.
Toj gi stvori lugje i niz Negovata objava im go pokazal najdobriot pat na ovoj svet da bi ja izbegnale kaznata na drugiot svet.

3. Sto znaci izrazot "Musliman"?
Po znacenjeto na ovoj zbor musliman e nekoj koj svoevolno i se podredil na Bozjata volja i koj vo stvoranjeto mir ja gleda svojata dolznost. Musliman se postanuva koga ke se izjavi deka nema drug Bog osven Eden i da Muhammed e Bozji Pratenik. Kako sto e receno sekoj koj svesno i svoevolno ke ja prifati Bozjata volja e musliman i zatoa site prethodni Pratenici pred Pratenikot Muhamed s.a.v.s., bile muslimani. Vo k*r`an na poseben nacin se spomenuva Abraham (Ibrahim), koj ziveese dolgo pred Mozes (Musa) i Isus (Isa) i koj ne bese ni Evrein ni Hristijanin.
"Ibrahim ne bese ni Evrein ni Hristijanin, tuku vistinski vernik, veruvase vo eden Bog, i ne bese idolopoklonik" (k*r`an 3:67)
Na drugata strana ima lugje koi se narekuvaat muslimani, a ne i se podreduvaat na Bozjata volja, dodeka istovremeno ima lugje koi maksimalno se trudat da vodat islamski nacin na zivot.
Ne moze da se donesuva sud za islam koga se gledaat samo lugje koi nosat muslimanski iminja, no so svoeto odnesuvanje i nacin na zivot ne se odnesuvaat kako muslimani.
Kolku e nekoj musliman zavisi od negovata spremnort da verata i delata gi podredi na Bozjata volja.

4. Koj bil Muhammed?
Muhammed (s.a.v.s.) e roden 571.godina vo Mekka vo Arabija kako clen na edno ugledno pleme. Negovite pretci poteknuvaat od Pratenikot Ismail, Ibrahimoviot (Abrahamoviot) sin. Tatkoto mu umrel pred negovoto ragjanje, a majka mu koga imal 6 godini. Ne posetuval skola, tuku kako sto vo toa vreme bilo voobicaeno, bil othranet od edna dojkinja, podocna dedomu i negoviot amidza go primile i go odrastile. Od rana mladost bil poznat po svojata cestitost. Koga bil otprilika vo doba od cetirieset godini, mu se pojavil melekot Gabriel vo pesterata vo koja voobicaeno odel da meditira i mu objavil deka e Bozji Pratenik. Takvi objavi sledele vo narednite 23 godini podocna se sobrani vo forma na kniga, cesen k*r`an, za muslimanite e posledna i zaklucna Bozja Objava. Cesniot k*r`an e odrzan vo nepromenete i originalna forma; gi potvrduva Tora, Psalma, i Evangelium koi lugjeto so tekot na vremeto gi promenile (falsifikuvale).

5. Go obozavaat li muslimanite Muhammed?
Ne. Muslimanite ne go obozavaat Muhammed (s.a.v.s.) niti bilo koj drug Pratenik. Muslimanite gi priznavaat site bivsi Pratenici, kako Adam (Adem), Noah (Nuh), Abraham (Ibrahim), David (Daud), Salomon (Sulejman), Mozes (Musa), Isus (Isa) i site drugi. Muslimanite veruvaat deka Muhammed (s.a.v.s.) e pecat na Pratenicite, t.e. deka e posleden Bozji Pratenik. Tie veruvaat deka samo Bog, a ne nekoe covecko sustestvo smee da se obozava.

6. Sto velat muslimani za Isus?
Muslimani mnogu go pocituvaat Isa (a.s.) i negovata majka Mrjem. Cesniot k*r`an nas ne isvestuva deka Isus niz edno cudo bez tatko e dojden na ovoj svet.
"Isaoviot slucaj kaj Allah e ist kako Ademoviot: od zemja go stvori, a potoa rece: Bidi!-i toj bidna." (k*r`an 3:59)
Toj izvrsuvase so Bozja pomos kako Pratenik mnogu cuda, pomegju ostanatoto mozese da zboruva vednas posle ragjanjeto i da ja brani svojata majka i nejzinata bogoplaslivost da ja potvrdi. Bog mu dade i drugi sposobnosti kako na primer lecenje na slepi i bolni,ozivuvanje mrtvi, ozivuvanje na pticata napravena od glina i sto e najvazno: Toj mu dade poraka za lugjeto. Ovie cuda, koi Bog mu gi dade, go potvrdija kako Pratenik. Ne e staven na krst, tuku vozdignat na nebo.
"I nevernicite pocnaa da smisluvaat spletki, no Allah gi otkloni, zasto Toj umee najdobro.
I koga Allah rece: O Isa, dusata ke ti ja zemam i kaj sebe ke te vozdignam i ke te spasam od nevernicite i ke napravam tvoite sledbenici da bidat nad nevernicite se do Smak na svetot. Mene ke mi se, posle, site povratite i Jas ke vi za ona za sto ne ste se sl*gale presudam." (k*r`an 3:54-55)
Sura Merjem (19) gi opisuva cudata na Isa vo ajetite 27-37.

7. Ima li vo islam razliciti pravci na veruvanje?
Vo islam postojat dva glavni pravci: Siiti i Sunniti. Zaednicko za dvata pravci e deka k*r`an i primerot na Muhammed (s.a.v.s.) im se osnova na verata. Dvata pravci pet pati na den se molat na Bog, postat vo mesec Ramazan i odat na hadzd, hodocest vo Mekka. Razlikata na ovie dva pravci se gleda vo dva razliciti nacini na mislenje. Muslimanite koi izjavite i delata na Pratenikot Muhammed (s.a.v.s.) gi zemaat kako obvrska, se narekuvaat Sunniti, dodeka drugite dodatno izjavite i gledistata na Alija (zetot na Muhammed s.a.v.s.) gi zemaat za merodavni i nego go smetaat kako politicki i duhoven naslednik na Pratenikot se narekuvaat Siiti. Poimot "Sia", od koj doagja nivnoto ime, znaci partija - vo ovoj slucaj partijata na Alija. Pocnala vsusnost kako partija, koja sakala da mu pomogne na Alija so negovite politicki protivnici. Denes Siiti ima okolu 15% od celiot muslimanski svet. Pogolem del ziveat vo Iran i Irak, dodeka muslimanite od ostanatite zemji se pretezno Sunniti.

8. Koi se osnovnite obavrski na eden musliman?
Islam se bazira na pet stolbovi, od koi proizleguvaat slednite obavrski :
1) Svedocenje (sehadet), deka ima samo eden Bog i deka Muhammed e Bozji Pratenik.
2) Namaz (salah), koj e pet pati dnevno propisan.
3) Post(siyam), koj se pravi vo mesec Ramazan.
4) Danok (zekat), obvrzan danok za dobri celi od imotot na imasnite.
5) Hodocastieto vo Mekka (hadz), koj sekoj musliman najmalku eden pat vo zivotot mora da go napravi, ako toa vo zdravstven i materijalen pogled moze da go podnese.
Site ovie stolbovi na verata treba da imaat ista vaznost za eden musliman. Protivrecno e nekoj da napravi hadz, a da ne posti ili ne obavuva redovno namaz (molitva). Vo sporedba so nekoja gradba nezamislivo e da predvidenite stolbovi nedostasuvaaat. Uste ako zamislime deka i ponatamu na taa gradba i trebaat pokriv i zidovi, vrati i prozori, sto vo ovoj slucaj vo islam bi pretstavuvalo moralno odnesuvanje, vrlini kako postenje, trpenie, vistinolubie i slicni drugi vrlini, togas taa gradba bi bila potpolna. Zatoa muslimanite treba ne samo da gi praktikuvaat stolbovite na islam, tuku redovno da se trudat, da go razvivaat svojot odgovaracki karakter.

9. Koja uloga ja zavzema sluzenjeto na Bog vo islam?
Celta na sluzenjeto na Bog vo islam e da pisutnosta na Boga ja privikame vo svest. Sluzenjeto na Bog, kako pravenje namaz, postejki ili so davanje zekat e eden cekor nakaj celta da se postigne Bozjeto zadovolstvo so nas.
Ako nekoj vo svoite misli i vo svoite dela svesno zivee so Bozja volja, togas moze da se nadeva i na ovoj i na onoj svet na Bozja nagrada.

10. Sto ocekuva muslimanot posle smrtta?
Bog e praveden i da bi Toj svojata pravednost mozel da ja izvrsi, postoi vo islam princip na odgovornost. Lugjeto koi dobro pravat ke bidat nagradeni, a onie koi losi raboti pravat ke bidat odgovaracki kazneti. Zatoa Toj gi stvori raj i pekol, vo koi lugjeto dospevaat pod odredeno preduslovi.
Muslimanite znaat deka segasniot zivot e kratok i deka potoa sledi edendrug zivot. Ovoj zivot e samo ispit, test posle koj ako go polozime, sleduva vecen zivot vo sreka i vo zaednica so iskrenite lugje vo rajot.

11. Sto ke se sluci so "nevernicite" posle smrtta i ima li grevovi koi Bog ne gi oprostuva?
k*r`an jasno kazuva:
"Onoj koj ke napravi kolku troska dobro - ke go vidi, a onoj koj ke napravi i kolku troska zlo - ke go vidi." (k*r`an 99:7-8)
So toa se misli da lugjeto koi ne veruvaat, no koi na ovoj svet dobro cinat, deka na osnova na toa na ovoj svet ke bidat nagradeni. Lugjeto koi se muslimani i koi dobri dela cinat, ke bidat ne samo na ovoj svet tuku i nan onoj svet nagradeni. Konecnata presuda ke ja donese Bog (k*r`an 2:62) Grev kako sto e Nemu raven nekoj da se smeta, Bog nema da go oprosti.
"Allah nema da prosti da Mu se nekoj drug raven smeta, a ke gi oprosti malite grevovi od toa, komu Toj saka. A onoj koj drug na Allah raven smeta pravi, izmisluvajki lagi, grev e golem." (k*r`an 4:48)
"Allah sigurno nema da prosti da Nemu drugi ravni mu smetaat, a ke oprosti komu saka ona sto e pomalo od toa. A daleku zalutal onoj koj smeta deka na Allah raven mu e nekoj." (k*r`an 4:116)

12. Zosto moraat muslimankite da ja pokrivaat kosata?
Muslimanite treba da vnimavaat na skromnost i vo pogledot na oblekuvanjeto. Za da se izbegne toa da lugjeto se smetaat za objekt na posakuvanje, postojat vo islam propisi za oblekuvanje kako za mazite, taka i za zenite. Oblekata ne smee da bide ni tenka ni kratka, da ne bi doslo do vidlivost na telesnite formi. Oblekata na maskite mora najmalku da go pokriva podracjeto od papokot do kolenata, a kaj zenata mora da go pokriva celo telo osven liceto i racete. Prekrivanjeto na liceto ne e propisano. Ovie propisi proizleguvaat od k*r`an (24:31), a precizirani se so izjavite na Pratenikot Muhammed s.a.v.s. Ovie pravila, kako i ostanatite pravila vo islam se obvrzuvacki za muslimanite od pubertet, bidejki toa predstavuva vlez vo polnoletstvo.

13. Dali vo islam samo svinskoto meso e zabranjeno?
Na muslimanite ime zabraneto svinskoto meso, produkti od svinja i mrsa. (k*r`an 5:3). Pokraj toa i meso od divi zivotni ne e dozvoleno, bidejki i tie jadat mrsa. Na muslimani im e zabraneto da pijat i alkoholni pijaloci kako naprimer vino, pivo, a isto ne ime dozvoleno i zemanje droga.

14.Postoi li "sveta vojna" ili sto e "dzihad"?
Vo mediumite cesto se spomnuvaat i poistovetuvaat poimi kako "sveta vojna" i dzihad. Vo islam ne postoi poimot za "svetata vojna". Se misli na zborot dzihad sto znaci napreganje, ili uste potocno "napreganje na Bozjiot pat". Sekoja upornost koja se prevzema vo sekojdnevieto za da se postigne Bozjeto zadovolstvo, moze da se smeta za dzihad. Eden od najgolemite stepeni na dzihad e dignuvanjeto protiv vladeenjeto na nekoj tiranin i da mu se kaze vistinata. Borbata protiv sopstvenoto samolubuie i oddalecuvanjeto od losite nacini na odnesuvanje, moze isto taka da se smeta za "napregnuvanje na Bozjot pat".
Pod poimot dzihad isto taka se podrazbira i zemanje oruzje vo raka za odbrana na islam ili nekoja muslimanska zemja. Ovoj nacin na dzihad mora da se proglasi od religioznoto vodsvo na nekoja zemja ili od nekoj muslimanski poglavar, koj go sledi patot na k*r`an i Sunnet (primerot na Muhammed s.a.v.s.)

15. Koi praznici gi poznava islam?

Sa ld-ul Fitr (Praznik na prekinuvanje na postot,(turski:ramazan-bayrami) se zavrsuva so post vo mesec Ramadan. Ovoj praznik muslimani go slavat so javna molitva, posebno jadenje i vzaemno posetuvanje i so pokloni. Praznikot Id-ul Adha (zrtven Praznik; k*rban bajram) se slavi na krajot od hadz, znaci sekoegodisno hodocastie vo Mekka. Posle javnata molitva, muslimanite koi materijalno stojat dobro, kolat edno jagne ili nekoe drugo zivotno, za da se potsetat i da ja dovedat do izraz poslusnosta na Pratenikot Abraham (Ibrahim),koj bese spremen duri i sinot Ismael da go zrtvuva za Boga. (k*r`an 37:101-107)

16. Sto e Serijat?
Serijat e seobfaten zakon na muslimanite, koj proizleguva od dva izvori:
a ) od k*r`an
b ) i od Sunnet (zapisani izreki, dela i odobruvanja na Pratenikot Muhammad s.a.v.s.).
Toj gi opfaka site podracja na licniot i drustven zivot vo sekojdnevioeto. Cel na islamskiot zakon e zastita na osnovnite prava na lugjeto kako individui. Ova go opfaka pravoto na zivot i posed, na politicka i religiozna sloboda, zastita na pravata na zenata, i malcinstvata. I mala stapka na kriminal vo muslimanskite drustva niz primena na islamskiot zakon e ocigledna.

17.Da li islam se prosiril so "ogan i so sabja" ?
Vo k*r`an se veli:
" Vo vera ne e dozvoleno so sila da se tera" (k*r`an 2:256), zatoa nikoj ne smee da bide prisilen da prejde vo islam. Tocno e deka muslimanskite armii nosele sabji pri pohodite da se oslobodi nekoj narod ili nekoja zemja. No islam so sabja ne se prosiri, zasto na mnogu mesta kade sega ziveat muslimani, naprimer na Dalecniot Istok, vo delovi na Kina i vo mnogu podracja na Afrika, nema ni eden izvestaj deka muslimanskite armii zamarsirale vo tie zemji.Koga se veli deka islam se prosiri so sabja, bi moralo da se kaze deka hristijanstvo se prosiri so oruzje, F - 16 bombarderi i so atomski bombi, sto e isto taka netocno. Hristijanstvoto se prosirilo so deluvanje na misionerite, dodeka islam se prosiri preku trgovci i patnici. Deset procenti arapi se seuste hristijani. I vo drugite muslimanski zemji zaradi tolerantnost na muslimanite se odrzalo prezivuvanjeto na nemuslimanskite malcinstva. I denes skoro vo site muslimanski zemji postojat nemuslimanski malcinstva.
Vo Germanija, germancite svoevolno i od ubeduvanje preminuvaat vo islam. Tie i drugite muslimani sakaat da ziveat vo mir so svoite sogragjani i ne poseduvaat nikakvi sabji za da gi primoraat drugite da prejdat na islamska vera.

18. Sto veli islam za sila i terorizam?
Islam e religija na mir i predanost na Bog i ja ceni skapocenosta na coveckiot zivot. Eden ajet vo k*r`an veli:
"A ako nekoj ubie nekogo koj ne ubil nikogo, ili onoj koj na Zemjata nered ne pravi - kako site lugje da gi poubival; a ako nekoj bide uzrok da necij zivot se zacuva, - kako na site lugje da im go socuvale zivotot" (k*r`an 5:32)
Islam osuduva sekakov oblik na sila, kako napr. Krstonosnite vojni, vremeto na inkvizicija vo Spanija, 2. svetska vojna ili grozotiite koi Srbite gi pocinija vo Bosna. Onoj koj sproveduva sila nemoze istovremeno da praktikuva religija. Ponekogas upotrebata na sila e reakcija na potisnatiot narod. Terorizam i upotreba na sila postoi i tamu kade nema ili skoro nema muslimani, naprimer Severna Irska, Latinska Amerika i Sri Lanka. Ponekogas se slucuva upotreba na sila vo borba na bogatite protiv siromasnite ili potisnatite protiv tiraninot. Mora da se diferencira i najde pricina, zosto lugjeto postanuvaat teroristi. Terorizmot kako sredstvo za postignuvanje na nekoi odredeni celi se protivreci na osnovite na islamot. Duri i vo vojna Pratenikot Muhammed s.a.v.s. zabranil borba protiv lugje koi ne se vkluceni vo voenite raboti. Duri otisol i podaleku i zabranil vo vojna da se unistuva zetvata na protivnikot.

19. Sto e "islamski fundamentalizam"?
"Islamskiot fundamentalizam" koj vo ocite na Zapadot pocna so revolucijata vo Iran, se poistovetuva so terorizmot i zapadniot Svet gleda vo toa posle padot na Sovetskiot Sojuz najgolema opasnost za sebe. No za najgolemiot del muslimani na celiot svet poimot "islamski fundamentalizam" e pogresen poim. Tie prifakaat deka ziveat po fundamentot na verata, no ne i deka se ekstremisti.
Teroristickite napadi koi se obrazlozuvaat so islam, mediumite gi prikazuvaat kako akt na "islamskiot fundamentalizam". Terorizmot se protivreci na osnovite na islamot i atentatite so bombi ne mozat da bidat islamski ako postoi moznost za mirno resavanje na problemot. Islam ne ja poddrzuva vojnata. Islamskata vera i nejzinata kultura doziveala najgolem procvat vo vreme na mir, ane vo vreme na vojna. Zatoa treba da se diferencira i da ne se obvinuvaat ostanatite muslimani niz zloupotreba na poedinci.

20. Ima li islam sopstveno racunanje na vremeto?
Islamskiot kalendar pocnuva so iseluvanjeto (Hidzra) na Pratenikot Muhammed s.a.v.s. od Mekka vo Medina vo 662 godina pred Hidzra. Islamskata godina e meseceva godina so 354 ili 355 dena. Prviot mesec se vika Muharrem. 2006 greg. godina odgovara na islamskata 1427 godina posle Hidzra.

21. Zosto smeat muslimani mazi da ozenat poveke zeni?
Religioznite Objavi pokazuvaat deka osven Isus (Isa) koj ne bil ozenet, mnogu Pratenici imale poveke od edna zena. Za muslimanskite mazi postoi dozvola vo k*r`an deka smee da se ima istovremeno poveke od edna zena, no ne zaradi zadovoluvanje na strastite, tuku pokraj ostanatoto zaradi zgrizuvanje na vdovicite i siracinjata, naprimer posle vojna. Ne e obvrska i megju muslimanite toa e veke isklucok. Vo predislamsko vreme bilo voobicaeno bilo mazite da imaat poveke zeni, eden od niv npr. imal edinaeset zeni. Koga postanal musliman, go prasal Pratenikot Muhammed s.a.v.s.: "Sto da pravam so tolku zeni?" Pratenikot mu odgovoril: "Razvedi se od site osven od cetiri". k*r`an veli:
"...togas zenete se so onie koi vi se dopusteni, so po dve, so po tri i so po cetiri. A ako stravuvate deka nema da bidete pravedni, togas samo so edna" (k*r`an 4:3)
Mazite muslimani se zenat poveketo samo so edna zena, zasto vo praksa e mnogu tesko prema site zeni da se bide praveden. Pratenikot Muhammed s.a.v.s. od svojata 25. do 50. godina bil ozenet samo so edna zena. Vo zapadnite zemji ozenetite mazi imaat vonbracni odnosi i vo casopisot "Usa today" (4 april 1988), objavena e anketa vo koja 4700 lubovnici se prasani koj status bi go sakale. Izjavija deka rado bi postanale vtora zena, otkolku da ostanat vo statusot lubovnici, zasto so toa ne poseduvaat ni prava ni finansiska ravnopravnost so mazenite zeni i taka se cuvstvuvaat iskoristeni.

22. Da li zenite vo islam se podgazeni?
Ne, naprotiv. Islam ja vozdignal polozbata na zenata uste pred 1400 godini i toa niz pravoto na zenata za razvod na brak, pravo na finansiska nezavisnost i izdrzuvanje, kako i so pravoto na pokrivanje na kosata(Hidzab), zenata se gleda so pocit i toa vo vreme vo koe zenata vo ostanatite delovi na svetot, vklucuvajki ja i Evropa, ne gi imala tie prava.
Sto se odnesuva do religijata, zenite i mazite se ravnopravni.
"a onoj koj cini dobro, bilo da e maz ili zena, a vernik e, - ke vleze vo dzennet i nema da mu se napravi ni kolku troska edna nepravda" (k*r`an 4:124)
Islam dozvoluva da zenite si go zadrzat svoeto prezime i posle sklopuvanjeto brak, kako i da upravuvaat so parite koi gi zarabotuvaat i da gi upotrebat kako sakaat.
Islam gi zadolzuva mazkite da gi stitat zenite vo javnost od moznite neprigodi.
Pratenikot Muhammed s.a.v.s. im rece na muslimanite mazi: "Najdobar megju vas e onoj koj najdobro se odnesuva sprema svojata familija"
Ne islam, tuku nekoi muslimani gi potisnuvaat zenite vo denesno vreme. Ova se slucuva na osnova na nivnite kulturni naviki i nedovolno poznavanje na religijata.

23. Da li e islam netolerantan prema religioznite malcinstva?
Islam gi priznava pravata i religioznata sloboda na malcinstvata. Vo k*r`an pomegju ostanatoto stoi:
"Vo vera ne e dozvoleno so sila da se nagonuva" (k*r`an 2:256)
Za da bi se mozelo da im se garantira sigurnost i dobrobit, dolzni se da plakaat danok (Dzizja), a osven toa oslobodeni se od sluzenje voen rok. Pratenikot Muhammed s.a.v.s. im zabranil na muslimanskite vojski rusenje crkvi i sinagogi. Halif Omer ne i dozvolil na muslimanskata vojska ni obavuvanje na molitva vo crkvite, da ne bidat so toa cuvstvata na hristijanite povredeni. Evreite ziveele vo muslimanska Spanija zaedno so muslimanite i nivniot zaednicki zivot cvetal, dodeka vo ostanatite delovi na Evropa bile progonuvani. Tie go smetaat toa doba za zlatno doba. Vo islamskite zemji hristijanite ziveat vo blagosostojba, zazemaat polozbi vo vlada i ne im e zabraneto da ja posetuvaat crkva. Na hristijanskite misioneri dozvoleno im e da otvaraat i odrzuvaat skoli i bolnici.
Na drugata strana, muslimanskite malcinstva ne se sretnuvaat so taa ista religiozna tolerancija, kako sto se gleda na Spanskata inkvizicija i na krstonosnite vojni, i kako sto denes e slucaj so Izrael i Indija. Muslimanite znaat isto taka, deka ni vladarite pri izvrsuvanjeto na svojata dolznost ne obrnuvaat vnimanie na porakata na svojata religija.
k*rAN A.SH. e allahova objava koja ALLAH DZ.SH. mu ja dostavil na pratenikot MUHAMMED A.S.za period od 23 godini od koi 13 vo MEKA i 10 vo MEDINA.prvite zborovi koi mu bile isprateni na MUHAMMED A.S.preku melekot DZEBRAIL bile:"IKRE BISMI RABBIKELLEZI HALEK".Sto vo prevod znaci:"UCI,CITAJ VO IMETO NA GOSPODAROT TVOJ KOJ SE SOZDAVA".k*rAN A.SH. e sostaven od 114 surinja(poglavja)30 dzuzovi i duri 6236 ajeti(recenici).Sekoe sure go nosi svoeto ime od nekoj zbor upotreben vo toa sure.So ogled na toa deka MUHAMMED A.S.ne bil pismen objavata na k*ranot ja pisuvale posebni pisari koi bile zadolzeni za toa.Imalo nekoi od muslimanite koi objavata na k*ranot ja ucele napamet.Onoj musliman koj go znae cel k*ran napamet se narekuva so pocesnoto ime Hafis(prezedeno od islamski foruminsan)
Ислам – најстара религија

Исламот не е нова религија. Напротив, тоа е истата религија објавувана на сите поранешни Божји пратеници, како што се Авраам, Мојсеј, Исус или Мухамед. Можеби постои мала промена во нивното именување (Авраам = Ибрахим, Мојсеј = Муса, Исус = Иса), но се работи за истите истканати личности како и во христијанството. Кога муслиманот говори за некоја од овие личности, од почит кон нив додава „алејхис-селам“ или „мир над него“. Исто така, муслиманите се поздравуваат со универзално прифатениот исламски поздрав употребен во к*ранот на арапски „Селам алејкум“ што во превод значи „мир со вас“. Истиот овој поздрав го употребувал Пратеникот Исус (мир над него) како и неговите апостоли.


Верување во Исус

Да, муслиманите веруваат во Исус, син на девицата Марија. Исус во Исламот е истакнат и многу почитуван пратеник како и пратениците Мухамед, Мојсеј и Авраам, но тој е почитуван како Божји изабраник, а не како божество. Во к*ранот луѓето многу јасно се опоменати од страна на Семоќниот Бог:

Во името на Алах, Милостивиот, Сомилосен!

Кажи: Тој, е Алах, Еден е!
Алах е Заштитник секому.
Не родил и роден не е,
и никој не Му е рамен
Погрешни преводи

Големата лингвистичка збрка која имала катастрофални последици се сведува во 2 грешки кои од почетокот не требало да се толерираат. Тоа се преводите на зборовите син (чедо) и Бог (Господар).

И во Исламот, Исус, како и сите луѓе се чеда Божји, т.е. тие што имаат потреба од Божјата грижа, но никако не се негови деца.

И во Исламот слободно можеме да го насловиме Исус како наш господар, во смисол наш драг човек учител, изабраник, но никако наш Бог!

Во арапскиот јазик постои наслов “Rabul bejt”, што значи “Господар на куќата”, име кое може да му се придаде на секој сопственик на куќа, но ова никако не значи дека тој човек е Бог во таа куќа!

Во прв поглед зборовите во загради делуваат како синоними, но кога се зборува за Бог, тогаш мало лексичко преиначување може да доведе до катастрофален заклучок дека дека Бог има син, што за Бог е апсолутно неприфатливо.

Да, кај Аллах примерот на Иса е сличен на примерот на Адем: Он од земја го создаде, а потоа рече: “Биди!” - и тој, токму, би. (к*ран, 3:59)

Ќе ви прикажеме една паралела на зборовите на Исусовиот јазик:

Македонски
Англиски
Арамејски
Арапски

Бог
God
Alah
Alah

Господар
Lord
Rab
Rab

Син
Son
Ben
Ben

Чедо
Child
Ben
Ben




Арамејскиот термин РАББ = Господар (англиски=LORD), кој во арапскиот би бил еднаков на РАББ се однесува на Бог, но не стриктно нему. Така на пример, РАББУЛ-БЕЈТ = господар на куќата. Значи, прифатливо би било Исус да се нарече господар, во смисол господин, но не во смисол - Бог. Прифатливо би било Исус, како и сите ние да се наречеме чеда Божји, во смисол – слуги Божји, тие за кои Бог се грижи, и ги сака, но не биолошки синови! Во Библијата во врска со ова има многу пасуси кои велат дека Сите луѓе се Божји синови, па дури и сатаната (пример: Матеј 5:45; Јов 1:6).

Во к*ранот е поинаку. Во него луѓето се нарекуваат слуги Божји, но никаде не се вели дека се синови или чеда, за да не се измешаат поимите, па потоа и верувањето.

Главната причина за до ден-денешното неизјаснување на овие поими стои во тоа што денешната Библија не е во оригиналниот јазик на кој говорел Исус – арамејскиот (или дијалект на хебрејскиот). Овие се главните причини кои доведоа до потребата на религиското освежување што Бог одлучи да го направи со Мухамед (нека е Божјиот мир над него) како последен пратеник, објавувајќи му го к*ранот, Последното Откровение за целото Човештво. Исламот не е затворена религија, наменета за одреден народ или средина, туку последен отворен повик на Бог за секое човечко суштество за да Му се покори само Нему. Исламот го потврди тоа што го кажаа пратениците пред него, но исто така го филтрира од грешките што настанале во меѓувреме и го зајакна со потврда од самиот Бог:

Ние, навистина, ја објавивме Опомената (к*ранот) и Ние, навистина, ќе ја чуваме. (к*ран, 15:9)



Поими

Ислам = потчинување, предавање, покорување, послушност (кон Бога)
Муслиман = тој што е потчинет, послушен, покорен (само кон Бога)
к*ран = Божја Реч, Божјето последно откровение на Законикот за луѓето
Намаз = клањање, посебна дневна молитва кон Бога



Прво поглавје на к*ранот - Отварање (Фатиха)

Во името на Алах, Милостивиот, Сомилосен!
Благодареноста Му припаѓа на Алах, Господарот на световите,
Милостивиот, Сомилосниот,
Владетелот на Денот Суден!
Само Тебе Те обожуваме и само од Тебе помош бараме!
Упати нe на патот вистински,
на патот на оние врз кои ја разлеа Твојата благодeт, а не на патот од оние врз кои се разлеа гневот, а ниту на патот на оние кои во заблуда скршнаа!
Влијанието на муслиманите врз развојот на науката и цивилизацијата





Исламот од својата појава на просторите на тогашната идолопоклоничка Арабија, каде што немало никакви траги од науката и културата, ги поттикнува и обврзува муслиманите да ја бараат и изучуваат науката со цел ширење на верското и културно напредување. Во текот на првото столетие, со почетокот на објавата на к*ранот, исламот се ширел од Арабија на запад до Шпанија, завземајќи го просторот на Северна Африка, сè до брегот на Атлантскиот океан, Медитеранот, целата Шпанија до Пиринеите, јужна Франција, па на исток накај Кина сè до Големиот ѕид.
Ова не било само воено освојување, туку и хумано спасување на народите и заедниците од лудото и заблудено верување, во повик на чиста монотеистичка вера во еден Бог (Создателот). Овие освојувања со себе ги носеле и моралните пораки на исламот како што биле: човековата еднаквост, укинување на тиранијата, почитување на човековите права, просветлување на умот, итн. Исламот со своите пораки оставил големо влијание на многу култури и традиции, а многу битно е неговото пресудно влијание на почнување на зачетоците на човековата цивилизација и научен напредок.
Историските факти ни сведочат за вредните и плодните напори на муслиманските научниците на научните полиња, а посебно на полето на експерименталните науки. Многу запдни историчари и истражувачи пишувале, и уште пишуваат за допринесот на исламот врз развојот на цивилизацијата, културата и научните дисциплини како што се математиката, медицината, технологијата итн.
Ваил Дурант во делото „Историјата на цивилизацијата“ истакнува:
„Две стотини и петнаесет години по хиџрата, абасидискиот халиф Ме’мун ја основал „Куќата на мудроста“ (Бејтул-хикмех) во Багдад и опремил астрономски обсерваториум и јавна бибилотека за која одвоил 200000 динари. Исто така собрал голем број на учени луѓе кои ги познавале странските јазици и разните научни дисциплини, како што се Хонаин, Бакхтешо, Ибн Тарик, Ибн Мукаффа, Хаџџаџ бин Матар, Сиргис Рааси и други, издвојувајќи голема сума на парични средства за нивната работа, праќајќи ги низ целиот свет да бараат книги за медицината, математиката, убавата книжевност и другите науки на хинду, пахлеви, салдеан, старосиријски, грчки, латински и старо персиски јазик.“
Ваил Дурант ја истакнува големината и вредноста на библиотеката која е основана пред повеќе од илјада години, а која располагала со 4 милиони примероци на различни книги.
Се спомнуваат и историски факти дека некои биле пренесени во оваа бибиотека на преку стотина камилски товари. Освен оваа, во пространата исламска држава егзистирале и многу други библиотеки.
Меѓу најпознатите биле: каирската „Султановата бибиотека“ која располагала со милион книги, сиријската библиотека „Триполи“ со 3 милиони книги, шпанската библиотека „Ел–Хаким II“ во Кордоба со 600.000 книги, во истамбулските џамии вкупно се наоѓале преку 80 библиотеки и во секоја од нив повеќе десетици илјади книги.
Во врска со ова сведочат западните научници и историчари кои се увериле во тоа и тоа свое уверување го пренеле во пишаните дела на повеќе страници.

Така, познатиот француски историчар д-р Густав ле Бон во своето познато дело „Исламско–арапска цивилизација“ пишува:
„Восхитувајќи делува озбилноста на муслиманите во својот истражувачки труд. Во секој град кој ќе го завземеле прво граделе џамија, а потоа училиште. Тоа влијаело на создавање извонредни институции за образување во многу градови. Бенџамин Тул вели дека во Александрија сретнал повеќе од 20 колеџи кои активно работеле. Багдад, Каиро, Кордоба и други места имале универзитети со лаборатории, обсерваториуми, големи библиотеки и сите останати помагала за научните истражувања. Само во Андалузија се наоѓале повеќе од 70 јавни библиотеки. Библиотеката „Ел-Хаким“ во Кордоба имала 600.000 книги, а потребни биле 44 книги за да се каталогизира содржината на бибиотеката. Кога „Чарлс разумниот“, четри векови подоцна ја основал париската библиотека, бил во состојба да собере само 900 изданија, а и тоа после голем напор, додека една третина од тој фонд содржал верски книги. „Само Кордоба имала 50 болници, 900 амами (бањи) и 600 џамии“.

Исто така и Џ.Л. Естренџ во делото „Наследството на исламот“ изнесува воодоошевувачки податоци:
„Универзитетот „Мустансарија“ беше прекрасно дело на пространата локација покрај реката Тигар, а инвентарот од уметнички дизајн и квалитет, каков што не било во целиот свет. Познати се неговите четри правни колеџи, секој со 75 студенти и профессор кој учениците ги подучувал бесплатно. Студентите имале редовни месечни стипендии во висина од еден златник. Кујната на колеџот обезбедувала дневни оброци.
Ибн Ел–Фурат бележи дека библиотеката содржела ретки книги на непроценлива вредност во многу гранки од науката, за потребите на студентите. Било обезбедна хартија и перо за секој студент што сакал да ги препишува книгите. Универзитетот имал амами и амбуланти. Нивните доктори обезбедувале дневни прегледи и им препишувале рецепти на сите што биле болни. Амбулантите можеле да ги дадат пропишаните рецепти истиот момент. Да не заборавиме дека сето тоа било во 13 век!“

Зашто треба да не заборавиме?!
Затоа што во тоа време над христијанската Европа владеела тиранијата на црквата и хиерархијата која на клада ги палела научниците кои се обидувале да ги докажат своите научни откритија, заведувајќи ги луѓето под изговор дека нивното учење е еретичко и дека се коси со христијанската вера. Се разбира дека се косело со верата која христијанските свештеници ја искривиле и ја прилагодиле во своја корист.

Додека црквата во 1634 година, му судела на Галиео Галилеј поради потврдувањето на Коперниковате теорија, за кружењето на Земјата околу Сонцето, муслиманите веќе го користеле календарот кој го направил големиот астроном и математичар Омер Хаџам од Насапур, петстотини години порано. Овој календар е подобар од грегоријанскиот, затоа што прецизно го одредува почетокот на нашата нова година, не само во ден туку точно во час, минута и секунда, кога Земјата завршува едната орбита и почнува нов круг околу Сонцето на пролетната еквиноција.

Доволно е да се спореди тогашната исламска Шпанија која се наоѓала во Европа и соседните христијански земји. Впрочем, секој жител на тогашната Шпанија знаел да чита и пишува, без разлика на општествената класа, додека овие способности во христијанаската Европа ги поседувале само фратарите и клериците. Останатите луѓе, па дури и најголемите племиња сметале дека тоа не е вредно за нивниот труд, па не се обидувале ни да учат. Овој народ не бил свесен во каква очајна, духовна и материјалана беда се наоѓа. Од другата страна, целиот исламски свет, читањето и пишувањето биле веќе завршена работа, нешто сосема нормално. Развитокот на разни научни дисциплини, како што се медицината, фармакологијата, математиката, хемијата, физиката, географијата, индустријата, итн. довело до продуктивни изучувања. Многу муслимански имиња се забележани во светлите страници на историјата како основоположници на науката(prezedeno od makislam).

Освен тоа што беше кажано претходно, за основите на исламот, исламот го опфаќа и етичкиот аспект. Постојат многу текстови од к*ранот и изреки од Мухаммед, а.с., кои зборуваат за етиката на човекот.

Исламот нè учи дека човекот е должен да бара знаење од секој вид. Првиот спуштен збор од к*ранот е: „Учи!“. Барањето на знаење треба да се извршува во текот на целиот живот, зашто само учениот може да биде од корист на себеси, на семејството, на местото каде што живее и воопшто на човештвото.

Етика на училиште: Доколку знаењето највеќе се бара на училиште, тогаш таму треба да доминира атмосферата на толеранција, почитување и разбирање, како меѓу учениците од двата пола, така и во односот ученик-наставник и наставник-наставник.

Етика во семејството: Доколку семејството е првото гнездо каде човекот го добива воспитанието, тогаш таму треба да доминира разбирањето како меѓу родителите, така и меѓу децата. Родителите прво треба да создадат амбиент кој ќе го прилагодат почитувајќи се и уважувајќи се меѓусебно. Оваа почит директно се рефлектира врз децата. Децата треба да бидат воспитувани да се почитуваат меѓусебно. Братот да го почитува братаси, братот сестрата и обратно.

Етика на пат и на други места: Според исламското учење, када и да се наоѓа верникот треба да покаже добро воспитание. За време на средбите на пат или на други места, треба да се поздравува, без разлика на верата, полот или нацијата.

Врз основа на тоа дека сите луѓе се создадени од Бога, тогаш сите треба да се почитуваат меѓусебно. Само со меѓусебна почит можат да се создадат услови за соживот.

Земајќи предвид дека Македонија е земја каде што живеат преставници на различни вери и нации, тогаш задолжително е меѓу сите жители да доминираат основите на почитувањето и соработката.
Накратко, исламот нè учи дека каде и да се наоѓа човекот, тој со своето однесување мора да покаже дека има основни и високи вредности.


к*ран so prevod na македонски јазик,







http://d1.islamhouse.com/data/mk/ih_books/mk4025.pdf

Изменето од el_kevser - 22.Јануари.2010 во 22:37

Науката за модерната астрономија, обсервациона и теоретската, јасно укажуваат на фактот, дека во еден момент, целиот универзум бил само еден облак на непрозирен и многу густ чад, топол и во гасовита состојба. Ова е еден од неспорните принципи на денешната модерна астрономија. Научниците сега можат да набљудуваат како се формираат нови ѕвезди кои настануваат од остатоците на тој чад. Ѕвезди кои навечер светат, предходно биле како и целиот универзум, во гасовита состојба. Бог ни вели во к*ранот:

„Потоа се упати кон небесата, а тие беа како магла...“(к*ран, 41: 11)
Поради тоа што Земјата и небото над нас (Сонцето, Месечината, ѕвездите, планетите, галаксиите итн.) настанале од истиот „чад“, можеме да заклучиме дека Земјата и небото биле една поврзана целина. И тогаш од тој хомоген „чад“ се формирале и одделиле едно од друго. Бог ни вели во к*ранот:

„Зарем не знаат неверниците дека небесата и Земјата беа една поврзана целина, па Ние ја распарчивме...?“(к*ран, 21: 30)

Д-р Алфред Кронер е еден од светски реномираните геолози. Тој е професор по геологија и шеф е на катедрата на одделот за геологија на Институтот по геолошки науки на универзитетот Јоханес Гутенберг во Маинз, Германија. Тој рекол: „Размислувајќи, од каде дошол Мухамед... мислам дека е скоро невозможно тој да знаел за овие работи, како што е необичното настанување на универзумот, бидејќи научниците ги откриле овие работи дури во изминатите неколку години, со многу комплицирани и напредни методи на технологијата, како и во овој случај.“

Исто така рекол: „За некој кој пред илјада и четиристотини години не знаел ништо за нуклеарната физика, мислам дека не можел да биде во состојба само така, од свој памет, да ги знае тие работи, како за пример, дека Земјата и небото имаат исто потекло





Книгата насловена како „Земјата“ е темелната книга на многу универзитети низ целиот свет. Еден од двата автора е проф. Емеритус Френк Прес. Тој бил научен советник на поранешниот председател на САД, Џими Картер, и 12 години бил претседател на Националната Академија на Науките, во Вашингтон. Во неговата книга стои дека планините имаат подземни корени. Тие корени се длабоко вкопани во земјата, и со оглед на тоа планините имаат облик на клинец.

Модерните научници докажале дека планините имаат длабоки корени под површината на Земјата и дека тие корени можат да ја достигнат својата величина над површината на земјата за неколку пати.

И поради тоа, најсоодветниот збор за да се опишат планините, базирајќи се на овие информации, е зборот „клин“, бидејќи повеќето соодветно наместени клинови се наоѓаат под површината на земјата. Историјата на науката ни говори дека теоријата за планините била поставена дури во последните години од деветнаесеттиот век.
Планините исто така имаат важна улога во стабилизирањето на кората на Земјата. Тие го спречуваат тресењето на земјата. Бог ни рекол во к*ранот:

„И по Земјата Ние кренавме планини без таа да ги стресе...“
(к*ран, 16:15)

Исто така, модерната терија за тектонската обвивка држи до тоа дека плани-ните функционираат како стабилизатори на Земјата. Оваа наука за улогата на планините како стабилизатори на Земјата што туку почнала да се разбира, во рамките на обвивката на кората и тоа во доцните шеесетти години на овој век.
Дали можел некој во времето на животот на Пратеникот Мухамед, нека е Божјиот мир над него, да го знае вистинскиот облик на планините? Дали можел некој да си замисли дека таа цврста масивна планина, кој ја гледа пред себе, всушност се протега и има корени, длабоко во Земјата, како што изјавуваат научниците? Многу голем број на геолошки книги, кога пишуваат за планините, само го опишуваат делот кој се наоѓа над површината на Земјата. Ова е поради фактот, што повеќето книги не се пишувани од специјалисти по геологија. Сепак, модерната геологија ја има потврдено исправноста на к*ранските стихови




за време на Аллаховиот Пејгамбер, с.а.в.с., никој од луѓето не знаел ништо за тркалезната форма на Земјата, ниту тоа било дел од чие било знаење. Во тој период се објавува к*р'анот и се објавува к*р'анскиот ајет:
"И Земјата Ние ја раширивме…" (Ел-Хиџр,19; Каф,7)

Мораме да ја нагласиме прецизноста и совршенството на овој к*р'ански израз.
Употребен е единствениот соодветен израз за времето во кое е објавен и за сите наредни векови. Со изразот ја раширивме, истовремено се постигнати две важни значења. Првото значење на ајетот: И Земјата Ние ја раширивме… зборува дека Земјата е раширена, што не преставуваше проблем, бидејќи во тоа време луѓето можеле со своите очи да ја видат вистинитоста на тој ајет. Подоцна, кога се востанови дека Земјата е тркалезна, гледаме дека тоа било единствен израз кој целосно одговара на описот на Земјината топка



После тоа да го погледнеме овој к*р'ански ајет:
"Он ноќта ја покрива со денот, а денот го покрива со ноќта". (Ез-Зумер,7)

Зошто Возвишениот Аллах го употребува зборот (јукеввиру) покрива, обвива. к*р'анскиот израз потекнува од Аллах и затоа е неверојатно прецизен и непогрешлив. Но, зошто е кажано покрива, обвива, а не ја раширува ноќта и денот, што подобро би одговарало на описот ако Земјата е рамна, или ги сменува денот и ноќта, или со кој било друг збор. Ако вие донесете нешто и го обвиете тоа околу тркаелст предмет ќе кажете: «Ја обвив ткаенината, на пр. во клопче, т.е. добив тркалеста форма така што завиткав клопче. Ако сакате некој човек да ви направи нешто тркалесто ќе му кажете: «Земи го ова и заобли го!» т.е. направи од него топка. Директното значење на зборовите на

Возвишениот Аллах:

"Он ноќта ја покрива со денот, а денот го покрива со ноќта".
е тоа, дека направи тие да ја обвијат Земјината топка…
Совршениот к*р'ан укажува дека ноќта и денот ја опфаќаат Земјината топка истовремено во секој момент. Возвишениот Аллах не рекол:» Он Земјата ја покрива со ноќта, а потоа ја покрива со денот.» Зборовите: Он ноќта ја покрива со денот, а денот го покрива со ноќта., со употреба на предлогот ала на глаголот кеввере, заслужува поголемо внимание, за да добиеме дополнителен увид во доменот на совршенството на к*р'анот. Он ноќта ја покрива. Значењето на овој ајет е дека тие истовремено и заедно се наоѓаат околу земјината топка, и на тоа к*р'анот укажал пред четиринаесет векови, а до што човечката наука успеала да стигне дури во последниот период од историјата.

Ова прашање, прашањето за тркалестата форма на Земјата, к*р'анот го спомнува и на други места. Зошто? Затоа што е тоа голема природна вистина…



Втора научна вистина: Денот и ноќта заедно се на Земјава
Денот и ноќта истовремено се наоѓаат на Земјава. Да ги погледнеме сега другите зборови на Возвишениот Аллах:

"Ниту Сонцето не треба да ја стигне Месечината, а ниту ноќта да дојде пред денот…" (Ја-син, 40)

Каква е пораката и значењето на овој к*р'ански ајет? Неговото наведување на оваа појава е во тоа да се исправи оновремското убедување. Тие зборуваа: »Ноќта го престигна денот. Денот почнува со излезот на Сонцето и завршува со неговото заоѓање. После тоа настапува ноќ, т.е. ноќта го престигна на денот». Аллах џ.ш. во к*р'анот вели:

"а ниту ноќта да дојде пред денот…"

Со овој ајет Тој го негира нивниот говор дека ноќта го престигна на денот, порачувајќи им: «Не, никако. Ниту ноќта може да го престигне на денот, а ниту денот може да ја престигне на ноќта.»

Ова воедно е и објава дека Земјата е тркалеста, и дека ноќта и денот истовремено се присутни на Земјата. Ако го прифатиме мислењето дека Земјата е голема рамна плоча, тогаш би биле можни само две состојби. Прво: Дека Аллах џ.ш. го создаде Сонцето и му определи положба така што неговите зраци директно да се насочени кон Земјината рамнина. Во тој случај, на целата Земја прво е присутен денот. Потоа Аллах џ.ш. би го оддалечил Сонцето и тогаш би настапила ноќ. Второ: Аллах џ.ш. го создаде Сонцето и тоа воопшто не е насочено само на Земјата. Во тој случај на Земјата прво би била присутна ноќта, а после тоа доаѓа Сонцето над Земјината рамнина и настапува ден. Трета солуција не е можна. Така, кога Аллах џ.ш. вели: а ниту ноќта да дојде пред денот… целосно ја исклучува можноста денот да ја престигне на ноќта и обратно, бидејќи меѓу нив нема престигнување. Од кога? Од почетокот на создавањето на Земјата, или од кога Аллах џ.ш. ја создаде Земјата. Во говорот за материјалните предмети оваа ситуација е можна единствено во случај Земјата да е тркалеста. Кога Аллах џ.ш. ги создаде Сонцето и Земјата, ги постави денот и ноќта заедно. Земјината половина свртена кон Сонцето станала ден, а втората половина, ноќ. Потоа Земјата почнала да ротира околу својата оска, па ноќта стана ден, а денот стана ноќ.

Значи, со зборовите на Aллах во к*ранot: а ниту ноќта да дојде пред денот… индиректно е кажано дека Земјата е создадена во форма на топка






prezedeno odhttp://islam-nauka.blogspot.com/

Изменето од el_kevser - 22.Февруари.2010 во 18:11

bravo el _kevser mn si znael da ti e allal allah v dzenet da te odnesit

Vcera go gledav igraniot film " Dolina na Volcite" , i iskreno bev impresioniran od eden od likovite koj bese so visok rang vo Islamskata religija ,i istiot vo tie voeni slucuvanja gi odvrakase od samoubistveni napadi tamosnite Muslimani velejki deka toa ne e ugodno na Boga.I deka so toa se pomaga na neprijatelite na islamot za da veruvaat vo losata dogma na ova ucenje.Dodusa vo eden poranesen razgovor so eden musliman mi bese kazano deka spored K*ranot toa e opravdano i deka tie dusi ke odat vo rajot sto mislam iako ne ja poznavam ovaa religiska grupa i veruvanje mislev deka gresi.A vcerasniot film iako samo film mi gi potvrdi mislenjeto,i svakjanjeto deka Islamot sam posebe ne e losa religija niti dava takvi zakoni ami siri ljubov no i kaj niv kako i kaj nas Hristijanite zaradi golemo neznaenje na narodot se izopacuva i se koristi od razni strukturi vo obratna nasoka.

Селам Алејкум на сите, еве нешто за ИСЛАМОТ како религија и од мене:



Условите за валидноста на шехадетот Ла илахе ил-лаллах

Изговарањето на шехадетот не му користи на оној што ќе го изговори доколку не ги исполни осумте услови за валидност на шехадетот:

1. Знаењето кое е спротивност на незнаењето

2. Убеденоста која е спротивност на сомнежот

3. Искреното исповедање на верувањето кое е спротивност на многубоштвото

4. Вистинитоста која е спротивна на лагата.

5. Љубовта која е спротивна на омразата.

6. Покорувањето кое го негира спротивставувањето.

7. Прифаќањето кое е спротивно на отфрлањето

8. Негирањето на сите лажни божества кои се обожуваат.



Првиот услов: Знаењето кое е спротивност на незнаењето

Подразбира познавање на значењето на шехадетот со двата столба негацијата и потврдувањето.

Доказ е ајетот:



„Знај дека нема друг бог освен Аллах!“ (Мухаммед, 19)



Вториот услов: Убеденоста која е спротивност на сомнежот

Тој што го изговара шехадетот треба да биде убеден дека Аллах е едниствениот кој заслужува да биде обожуван.

Доказ е ајетот:



„Вистински верници се само тие што веруваат во Аллах и во Пратеникот Негов и потоа веќе не се сомневаат, и се борат на Аллаховиот пат со имотите свои и со животите свои. Тие се искрените!“ (Ел Хуџурат, 15)

Третиот услов: Искреното исповедање на верувањето кое е спротивност на многубоштвото

Секој верник треба искрено да му ги посвети своите дела само на Аллах и ништо од своите дела да не му посвети на некое лажно божество.

Доказ е ајетот:



„а наредено им е само Аллах да Го обожуваат, искрено, како правоверни, верата да Му ја исповедаат...“ (Ел Бејјине, 5)



Четвртиот услов: Вистинитоста која е спротивна на лагата

Да бидеш искрен при изговарањето на сведочењето на Теухидот. Твоите зборови да се во согласност со тоа што е во твоето срце.

Доказ е ајетот:



„Елиф-лам-мим. Зарем луѓето мислат дека ќе бидат оставени на мира ако кажат: „Ние веруваме!“ и нема да бидат искушувани. А ние во искушение ги стававме и оние што беа пред нив, па Аллах, навистина ги знае тие кои вистината ја говорат и тие кои лажат.“ (Ел Анкебут, 1-3)



Петтиот услов: Љубовта која е спротивна на омразата.

Значењето на овој услов е да го изговараме шехадетот со љубов кон Аллах и Неговиот Пратеник, да го сакаш шехадетот и сето она што ова сведочење го подразбира.

Доказ е ајетот:

„Има луѓе кои наместо Аллах обожуваат идоли, ги сакаат како што Аллах се сака! Но вистинските верници уште повеќе Го сакаат Аллах!“ (Ел Бекаре, 165)

Шестиот услов: Покорувањето кое го негира спротивставувањето

Ова значи да се обожува само Аллах, субханеху уе те’ала, спроведувајќи го Неговиот верозакон (Шеријатот) и да веруваме дека Шеријатот е вистина објавена од Аллах, џел-ле ше’нуху.

Доказ е ајетот:



„И вратете Му се на Господарот свој и покорете Му се...“ (Ез Зумер, 54)



Седмиот услов: Прифаќањето кое е спротивно на отфрлањето

Ова значи да се прифати ова сведочење, да се прифати тоа што тоа го подразбира а посебно искреното исповедање на верата и дистанцирање од обожувањето на лажните божества и идолопоклонството.

Доказ е ајетот:



„Кога им се велеше: „Само Аллах е Бог!“ – тие беа вообразени, и говореа: „Зарем да ги напуштиме божествата наши поради еден луд поет?!“ (Ес Сафат, 35-36)



Осмиот услов: Негирањето на сите лажни божества кои се обожуваат.

Ова значи дистанцирање од сите форми на многубоштво и идолопоклонство и убеденост дека обожувањето на лажните идоли е ништовно.

Доказ е ајетот:

„Тој што не верува во тагутот (го негира), а верува во Аллах, се држи за најцврстата врска, којашто нема да се прекине!“ (Ел Бекаре, 256)

„Знаењето за Теухидот во олеснета форма“

Автор:

Абдуллах ибн Ахмед Ел Хавил

http://www.youtube.com/watch?v=-KsoS0KDOcY&feature=plcp&context=C4765c63VDvjVQa1PpcFOt0ClKDygyH4V_57Xbgv-Ivg5G-dtsg-A= 2-дел
http://www.youtube.com/watch?v=XJCA5Yyuveo&feature=plcp&context=C4af2c83VDvjVQa1PpcFOt0ClKDygyH37HJ_Q9NOzXhCdUe_1mRBI=3-дел
http://www.youtube.com/watch?v=FvSEzcERmVg&feature=plcp&context=C42873b1VDvjVQa1PpcFOt0ClKDygyH-JQollam-Uqf9wGRTCdwXQ=4-дел
http://www.youtube.com/watch?v=4-8mskEbOx8&feature=plcp&context=C479a8f2VDvjVQa1PpcFOt0ClKDygyHyOEQrbJjBaUpea0dySldDw=5-дел
http://www.youtube.com/watch?v=HpSdglWqWZc&feature=plcp&context=C4008175VDvjVQa1PpcFOt0ClKDygyH2-WHX4Ug3lWvWLzPkvYt_s=6-дел

Kој е Аллах? Аллах е нашиот Создател. Аллах никој не Го знае како што Тој самиот Возвишениот себеси се знае. Човековиот разум е немоќен да ја замисли големианта на својот Создател.



Возвишениот Аллах вели:Аллах има најубави имиња и со нив именувајте(повикувајте) Го, и тргнете се од тие што Неговите имиња ги извртуваат-како што ќе работат така и ќе бидат казнети.(Ел-’Араф,180)



Мухаммед а.с. вели: „Аллах, џ.ш., има 99 имиња и кој ќе ги постигне ќе влезе во Рајот.“

Некои исламски учењаци велат дека „постигне“ значи „кој ќе ги научи напамет“, други мислат „кој ќе го сфати нивното значење“, додека трети сметаат дека „кој ќе го примени нивното значење и смисла во својот живот и однесување“.

1) Аллах - Аллах освен Кого нема друг бог.

2) Ер-Рахман – Благиот

3) Ер-Рахим – Милостивиот

4) Ел-Мелику – Владетелот

5) Ел-Куддусу – Светиот

6) Ес-Селаму – Чист од мани

7) Ел-Му’мину – Кој го потврдува ветувањето

8) Ел-Мухејмину – Кој дава сигурност

9) Ел-Азизу – Којсе внимава и следи1

0) Ел-Џеббару – Јакиот

11) Ел-Мутекеббиру – Силниот

12) Ел-Халику – Творец

13) Ел-Бари’у – Кој прекрасно создава

14) Ел-Мусаввиру – Кој дава лик

15) Ел-Гаффару – Кој многу простува

16) Ел-Каххару - Кој надвладејува

17) Ел-Веххабу – Кој многу подарува

18) Ер-Реззаку - Кој обилен риск дава (обилно снабдува)

19) Ел-Феттаху - Кој сè отвора и решава20) Ел-Алиму - Кој сè знае

21) Ел-Кабиду – Кој стегнува

22) Ел-Баситу – Кој пружава

23) Ел-Хафиду – Кој спушта

24) Ер-Рафиу - Кој воздигнува

25) Ел-Муиззу – Кој возвишува

26) Ел-Музиллу – Кој понижува

27) Ес-Семиу - Кој сè слуша

28) Ел-Бесиру – Кој сè гледа

29) Ел-Хакему - Судија

30) Ел-Адлу - Праведен

31) Ел-Латифу - Добар

32) Ел-Хабиру – За сè е Известен

33) Ел-Халиму - Благ

34) Ел-Азиму – Голем

35) Ел-Гаффуру – Кој простува

36) Еш-Шекуру – Кој е благодарен

37) Ел-Алијју - Висок

38) Ел-Кебиру – Огромен

39) Ел-Хафизу - Кој чува

40) Ел-Мукиту – Кој внимава и воздржува

41) Ел-Хасибу – Кој сведува сметка

42) Ел-Џелилу - Величествен

43) Ел-Кериму - Благороден

44) Ер-Рекибу – Кој набљудува

45) Ел-Муџибу – Кој прима молби

46) Ел-Васиу – Кој опфаќа сè

47) Ел-Хакиму - Мудриот

48) Ел-Ведуду – Кој сака

49) Ел-Меџиду - Славниот

50) Ел-Баису – Кој оживува

51) Еш-Шахиду – Кој е сведок за сè

52) Ел-Хакку - Врховна Вистина

53) Ел-Векилу – Сеопшт Старател

54) Ел-Кавијју - Моќниот

55) Ел-Метину - Цврстиот

56) Ел-Велијју - Заштитник

57) Ел-Хамиду - Пофалениот

58) Ел-Мухси – Кој и ситниците ги опфаќа и со број ги знае

59) Ел-Мубдиу – Кој е почетен Творец

60) Ел-Муиду – Кој е последен оживувач

61) Ел-Мухји – Кој дава живот

62) Ел-Мумиту – Кој дава смрт

63) Ел-Хајју -Живиот

64) Ел-Кајјииму - Кој сè одржува

65) Ел-Ваџиду - Богатиот

66) Ел-Маџиду - Славниот

67) Ел-Вахиду – Единствен

68) Ес-Самеду – Кому секој му се обраќа

69) Ел-Кадиру - Сèмоќниот

70) Ел-Муктедиру – Кој сè може

71) Ел-Мукаддиму – Кој унапредува

72) Ел-Му’еххиру – Кој запоставува

73) Ел-Еввелу - Прв

74) Ел-Ахиру - Последен

75) Ез-Захиру - Јасен

76) Ел-Батину - Сокриениот

77) Ел-Валију - Кој управува

78) Ел-Мутеалију - Сèвишен

79) Ел-Берру - Доброчинител

80) Ет- Теввабу - Кој каењето го услишува

81) Ел-Мунтекиму - Кој не останува должен

82) Ел-Афувву – Кој простува

83) Ер-Реуфу - Сомилосен

84) Малику-л-мулки - Господар на сите светови

85) Зул-Џелали ве-л-Икрами – Највеличествениот и Најчесниот

86) Ел-Мукситу – Сèопшт делител на правдата

87) Ел-Џами’у – Кој сè собира

88) Ел-Ганијју - Кој е богат

89) Ел-Мугни – Кој дава богатство

90) Ел-Мани’у - Кој одзема богатство

91) Ед-Дарру – Кој допушта штета

92) Ен-Нафи’у - Кој создава корист

93) Ен-Нуру – Сеопшта светлина

94) Ел-Хади – Кој упатува

95) Ел-Беди’у - Створител (Предпочеток на сè)

96) Ел-Баки – Вечниот

97) Ел-Варису – Конечен наследник на сè

98) Ер-Решиду – Упатувач на добро

99) Ес-Сабуру – Трпеливиот

Тој е Аллах, Творецот, Оној Кој од ништо создава, Оној Кој на се му дава облик, Тој има најубави имиња. Него го слави и велича се она што е на небесата и на Земјата, Тој е Силен и Мудар.(59/240)

-Кажи: “Повикувајте ‘Аллах!’ Или повикувајте ‘Милостив!’ И по кое било име ке Го повикувате, па, иминјата Негови се најубави!“

Аллах ги има најубавите имиња.Нам ни се познати 99 имиња,но тој има и безброј други најубави имиња и атрибути.








Изменето од MalcolmX - 14.Март.2012 во 17:31