А нашите души? Пол, возраст и карактер?

spored mene vo dusata spagja se...a ne vo teloto...ama bi go pocekala Mesi da kaze...

so taka

hahahhaha.....jas mislam deka Mesanger znae podobro da ni kaze....
logicno bi bilo se da e vo duhot...teloto e samo element, fizikus...

Nie, kako lugje, kako materijalna ekspresija na Boga, kako Negova kreacija, sme edinstvo na duh i telo.

Ako ednoto od niv beshe nepotrebno, togash Toj nemashe da go sozdade.

 

Kaj nas ovie termini se ispomeshani...


Za mene "dusha" e zhivost, neshto shto mu dava na materijalnoto telo zhivotna energija. Zatoa koga sme preumoreni velime "nemam vekje dusha". Toa znachi deka imame svest, no nemame energija, zhivotna sila.

Koga velime "ispushti dusha" podrazbirame deka chovekot umre, t.e. seta zhivotna energija izlegla/ischeznala/otishla od nego.

Dusha isto taka e sinonim za humanost (chovechnost), pa zatoa velime "toj chovek e bezdushen (nechovechen)". Na angliski taa e narechena "soul".

Svesta e neshto drugo. Taa e esencijata/srzhta/samospoznavanjeto na chovekot, neshto shto ne zavisi od materijalnoto telo, no e zdomena vo nego za vreme na negoviot rok na traenje. Kaj nas obichno svesta se podrazbira kako produkt na umot.

Poradi takvoto povrzuvanje na svesta za umot i zhivoto chovechko telo, narodot pod "ispushtanje dusha" podrazbira i ischeznuvanje na svesta - ako nema zhivot, nema um i kako posledica na toa nema nitu svest.

Za obichnite lugje ne postoi "svest" nadvor/oddelena od "dushata"/zhivotot, pa zatoa ovie dva termini chesto za niv se vzaemno zamenlivi.


No tie se razlichni.


Zatoa govorime za "kolektivna svest" ("univerzalna svest"), a ne za "kolektivna dusha" ("univerzalna dusha"). Za razlika od individulanata dusha, individualnata svest e del od kolektivnata i taa razmenuva i vadi iskustva i znaenja od nea. Prorocite, na primer, ne pravele nishto drugo tuku se konektirale so taa Kolektivna Svest shto ne e nishto drugo tuku onoa Sebstvo za koe govori i Isus.

21 за да бидат сите едно; како што си Ти, Татко, во Мене, и Јас во Тебе, така и тие да бидат едно во Нас
ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД ЈОВАН, Глава 17   

10 Не веруваш ли дека Јас Сум во Таткото и дека Таткото е во Мене? Зборовите што ви ги кажувам, не ги зборувам од Себе; Таткото, Кој е во Мене, Тој ги прави делата.
11 Верувајте Ми дека Јас Сум во Таткото и Таткото во Мене
ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД ЈОВАН, Глава 14 .

I za razlika od prorocite koi povremeno, tuka i tamu, uspevale so budnost da se konektiraat so Kolektivnata Svest, Isus zhiveel vo postojana konekcija so Nea. Zatoa mozhel da gi pravi site onie chuda i zatoa im velel na lugjeto deka i tie mozhat da go pravat istoto, pa duri i povekje od nego.


Kaj Ednobitieto faktichki ne postoti fragmentacija (odelenost, ogradenost), tuku toa e iluzija (maja) dozhiveana od individualnata svest kako posledica od nejzinoto prividno odeluvanje/otpagjnaje od Kolektivnata Svest.

So osoznavanje na individualnata svest deka e del na Kolektivnata Svest, taa formalno se "vrakja" onamu kade shto pripagjala odsekogash, a vo sprotivno i ponatamu prodolzhuva da opstanuva vo iluzijata na svojata odelenost, perpetualno manifestirajkji se vo materijlaniot svet smetajkji deka e neddeliv element od nego. I toa e onoa shto na Istok se znae i se narekuva reinkarnacija.

Prosvetluvanjeto ne e nishto drugo tuku osoznavanje na Ednobitnosta i dozvoluvanje na Kolektivnata Svest da ja prozrachi (osvetli) individualnata svest i ovaa volno da i se predade i stopi so nea.

Narodno kazhano, toa e vistinskoto predavanje na Boga. Toa e vistinskiot islam za muslimanite. Toa e vleguvanje vo Rajot, postiganje na nirvanata, odenje vo Dzhenet.

Povtornoto vrakjanje i vrzuvanje na svesta so materijalniot svet e odenje vo pekol, vrakjanje vo Naraka i pristignuvanje vo dzhenem.



P.S. Zborovite i terminite se ogranichuvachki poradi nivnata istorijska i tradicionalna upotreba kaj raznite religii i filozofii, no gi koristev konvencionalnite terminologii za da mozheme polesno da se razbereme. Teologijata ja ostavam nastrana.


P.P.S. Poradi onoa konvencijalno razbiranje za dushata hristijanite ne mozhat da razberat i prifatat Ednobitie. Nemozhno e inidividualnata dusha da bide del od nekakva zaednichka dusha. I tokmu zatoa Isusovoto govorenje za ednobidnuvanjeto so Boga mozhat da go razberat i prifatat samo kako duhovnost, kako potchinuvanje na Bozhjata volja, tokmu onoa shto i muslimanite podrazbiraat pod terminot "islam". Takvoto razbiranje ne e mozhno da se promeni nitu so faktot deka vo Biblijata pishuva oti svesta prethodi na s'e postoechko...


1 Во почеток беше Словото, и Словото беше во Бога, и Словото беше Бог.

  2 Тоа беше во почетокот во Бога.

  3 Сe стана преку Него, и ништо, што стана, не стана без Него.
ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД ЈОВАН, Глава  1

... nitu pak so fakot deka chovekot vo sebe nosi Bozhji del/Bozhenstvenost koj vo sushtina e Ednobitieto:

7 Господ, Бог, го обликува човекот од земниот прав и му дувна здив на живот во носалките. Така човекот стана жива душа.
БИТИЕ - ПРВА КНИГА МОЈСЕЕВА, Глава  2

Hristijanite i muslimanite toa go prifakjaat i razbiraat vo bukvalnata smisla - vdahnuvanje/dobivanje zhivot. No toa ne e potpolno tochno bidejkji site zhivotni se zhivi, no Bog na niv im mu vdahnal del od sebe.






Изменето од Messenger - 29.Јуни.2011 во 14:42

viktorija123 напиша: Ako ne postoi (kako shto jas smetam) od shto toa treba da se ischisti dushata - od chii grevovi???

Треба да се исчисти од сопствените гревови.

Што е тоа грев?

Во својата објава од 1984 год. насловена како „Татковите зборови исто така и за тебе„ самиот Бог - нашиот небесен Отец, преку својата гласноговорничка и пророчица Габриеле објави:

„ Не греши.
Дете мое, гревот е против твојот небесен Татко.

Сè што не му соодветствува на Мојот свет закон е грешно. Кој Ме љуби, тој се придржува кон Моите Заповеди, тој го исполнува законот на животот.

Ако ме љубиш вистински, тогаш ќе внимаваш на тоа твоите чувства, мисли и зборови да се чисти, твоите постапки се добри, а твојот живот да биде несебичен.

Тогаш твоето битие ќе биде полно со светлина. Убавината на Внатрешното тогаш ќе си најде свој израз во надворешноста. Ти ќе постигнеш привлечност и духовност.
Тогаш стануваш она битие кое е проникнато од Мојата возвишена и благородна светлина, од една светлосна сила што зрачи низ тебе и ги осветлува твоите ближни.

Тоа е чистата љубов, дете Мое, која што ослободува. Гревот ја врзува душата и ја држи во заробеништвото на човечкото мислење и сакање.

Божествената љубов нè прави слободни и убави.

Таа го обележува човекот преку благородноста на чистата душа.„

Гревот е сето она што е во спротивност на божјите закони. Божјите закони пак не се некаков збир правила кој некој ги донел од што немал друга работа. Божјите закони се нашата изворна природна состојба. Бог е законот сам. Ние, изворно гледано, како чисти духовни битија сме компримиран божествен закон. Кога постапуваме спротивно нашата природна состојба ние го реметиме и блокираме течението на светите божји струења во нас и тоа за последица има различни видови на патење.
Извдадок од вечните божји закони дарувани нам на луѓето за наш духовен разој предтсавуваат Исусовата Беседа на Гората и Десетте Божји Заповеди. Мислата, говорот и животот спротивно на овие е грев кој со тек на време се накалемува на душата, и потоа мора да се исчисти или отплати.

viktorija123 напиша: Ne e li chovekot toj shto treba da se "ischisti"... Ne li e "chistenjeto" samo eden koncept na nashiot UM?

Не само човекот, туку и душата. Отпаѓањето на ангелите(некогаш чистите духовни битија) од Бога навистина се збиднало, последиците биле настанок на материјалната вселена и подоцна на човековото несовршено тело.

Човекот честопати греши, делува спротивно на божјите закони, неговата изворна природна состојба. Гревот од будната свест се задржува најпрвин во аурата(енергетското поле што нè обвиткува), и доколку не се исчисти од таму преоѓа во потсвеста, ако не се препознае и не се исчисти тогаш од потсвеста оди во душата а подоцна се складира во каузалниот компјутер - ѕвездите од материјалниот космос - кои при одредена констелација повторно ќе го зрачат назад она што некогашниот човек (макар и несвесно) го похранил во нив. Ако е душата во астралните светови(царството на бестелеснит души) таа тоа го чувствува на своето душевно тело. Болката, зависно од гревот, може да биде неподнослива(во старите списи симболично се зборува за пеколен оган). Ако душата е инкарнирана, настојува својот товар(гревот) да го предаде врз човечкото тело. Тоа тогаш се изразува во форма на болести, осаменост, депресии, неволји, судбински удари, изложеност на елементарни непогоди, војни и тн. Но тие состојби повлекуваат и додатни ризици за нови отпварувања - веќе според тоа како размислува и постапува човекот: грешно или божествено(според божјите закони).

Но ако човекот благовремено го препознае гревот и пристапи кон чистење, тогаш неволјите и страдањата воопшто не мора да дојдат до израз.

Чистењето се случува, како што Христос објасни во своите бројни објави и пророчки изсцелувања, преку тнр. кружен тек на чистење и: препознавање на грешното, каење, простување на оние кои се огрешиле кон нас, молење за прошка на оние на кои им е згрешено, поправање(онолку колку што тоа е сеуште реално можно) и не повторување на истите или сличните гревови. Силата т.е. енергијата за сето тоа да можеме да го направиме ни ја дава Исус Христос - но само доколку искрено го замолиме, бидејќи тој, Спасителот, ја почитува нашата слободна волја.
Позитивната последица од чистењето се здравје, среќен и хармоничен живот, а после смртта душата може да се упати кон повисоките подрачја на вечниот живот.

Така да чистењето не е само концепт, туку насушна потреба - цел на нашиот престој на планетата Земја. Само преку тоа можеме да станеме повторно чисти и божествени и да влеземе во апсолутноста - Царството Божјо.

Изменето од Majkl - 29.Јуни.2011 во 15:19