СУРОВИ СМЕ! ама не признаваме

За мене суровост е некој свесно да измачува некого, да убие. Тоа е суровост. Злоупотреба на труд, деца на пример...работат во фабрики за теписи, е таков тепих не купувам.

Зар е суровост ако не осеќам грижа на совест што јас работам на топло а некој рудар е во рудник, или некој таму на платформа, или таксист?
Па јас ја ценам секоја работа, секој си е создаден за нешто, секоја чесна работа е благословена.
Зар да осеќам грижа на совест што лебот што го јадам фурнаџијата го направил во 3 наутро?
Лекарот што работи на село? Луѓе патуваат од зори за да стигнат на работа во друг град...Секој по нешто работи, не сфаќам зошто авторот тоа го нарече несреќа. Убаво реков, ако овде очекувате лигавења и тупање во гради-јас не сум депресивец, а walla нит лицемер.

Бар од мене таков пост нема да дочекате.

bounty_hunter напиша: maria_magdalena напиша: Убаво ти кажав што ми налагаше мојата совест да сторам, многу практично нели? Попрактично од минлива жалопојка и фотографирање. Незнам кому му е задоволство да го гледа туѓиот товар... Не можеш да кажеш дека се срамиш од некои луѓе, со кои немаш никаква врска и потоа да учиш некого за религија. Појасно е сега?

Јас учам некого за Религија?Каква врска има мојот прагматизам со религија?
Кога си веќе кај религија, Исус беше многу практичен. Господе исцели ме-штрак, полага раце и исцелува. Гладни сме-од 2 леба прави таму 12 коша. Нема вино-ОК. шефе, претвара вино у вода, а не вика леле, кутри тие болни слепи глуви лепрозни усрани...Јасно ти е сега?



Изменето од Анастеа - 16.Декември.2009 во 23:06

Живееме во суров свет
Факт е - не си помагаме еден на друг и кога можеме
Секој секого гледа да зафркне, ако со тоа добива макар мала корист или сатисфакција.
И тука не посочувам никого, ни себе, ни тебе, ни вас.
Човештвото во глобала тргнало бестрага.
А тоа се интензивира како стануваме ,,помодерни,, или јас порано сум ги гледала работите порозово.

Не сум Супермен и нема Јас да го спасам светот
ќе помагам на неколкумина околу мене, колку можам и нелицемерно

Признавам, најверојатно и јас би се усрамила од циганчето пред моите гости и би ги испцула во мислите институциите,
Ама добога, Декември е!!! Каде се во ова време нашите деца
Ќе си поплукаме во пазуви и ќе го завртиме грбот
It's just another day for you and me in paradise
Така?

Ми е гајле ако мислите дека сум лицемерна,
ама не ми е убаво секој пат кога ќе морам да ја одминам глетката и да си речам, Овој живот не е фер!! А не е !!!







Изменето од kejt-d-grejt - 16.Декември.2009 во 23:17

maria_magdalena напиша: На раскрсницата кај Соборна на семафор...Кај чешмичката стојат две циганчиња, братчиња, едно на возраст од околу 9 години помалово отприлика пет. Ај што беше ладно, ај што помалово беше голо од пола надоле, ама што беше избербатено да ми простите, погнасен призор неам видено. Во кола бев со гости од Германија. Извадија апарати и ги сликаа. Се сожалија. Јас не се сожалив, се зсрамив. Посакав да излезам од колата па да земам со еден стап па удри мавај удри мавај...Ич не ги сожалив. Ако е тоа несреќа, со право си велам дека некои ја заслужиле. Не, не почувствував грижа на совест што се засрамив, ниту пак помислив дека сум суртова поради својот презир, ќе се засрамев од себе да почувствував грижа на совест што јас седам во удобна кола и се шеткам.

А што, тие стојат надвор на ладно, голи целите и избербатени од што им е ќеф? Нејќат да си седат дома в топло како сите, да се возат во кола со гости од странство како и ти? Сакаат да се толку гнасни, што кога некој ќе ги види да почувствува грозотија? А, да не беше со гости од странство, да беше со некој што го познаваш од мала возраст, некој што не успеал во животот, што платата што ја зема едвај му стасува за сметки, за да се прехрани и целиот беше испокинат, испопартален, останат сам да го живее животот, немајќи домаќинка при себе да го испере, а нема ни пари за машина за перење (старата му е расипана) и затоа се пере еднаш месечно (ако може и неговото перење да се нарече така) и што ти се плеснал против твоја воља и побарал превоз до работа, зашто тој ден доцни и ти од општа култура ќе прифатеше да го пренесиш до таму, дали ќе се згрозеше и засрамеше од него? Ќе посакаше да го тепаш со стап? И ич немаше да го сожалиш? И ќе речеше ако тоа е несреќа (што едвај има пари за да преживее, што е останат сам, жената му е почината, а децата далеку од него, неможејќи и тие да му помогнат) па тоа и си го заслужил?

И знам дека дури и тоа да се случи, дека сепак нема да почувствуваш грижа на совеста. Ги познавам таквите, кои што и ден денес не им прават ни едно обично "здраво" на школки другари, затоа што не се природно убави, зашто не се убаво облечени, зашто немаат социјален живот како твојот. Не им прават муабет затоа што е тоа понижење да виде големото друштво дека познавате и такви луѓе, на кои никој не обрнува внимание.

Е ако тоа не е сурово не знам што е. Можеби ова што јас го имам напишано ќе звучи сурово, ама барем јас сум искрен и не сум лицемер, го кажувам она што го мислам.

А пошто гледам дека си расположена за муабет, можеш и да ми одговориш на прашањето

Aко си се родела ти во нивната средина, кај ќе ти беше тебе местото, на форум?

Суровоста е во тесна врска со личното (не)воспитание и култура, мислам дека човек кој свесно работи на себе не може да биде суров.

Ако се задржите на решавање прво на вашите сопствени проблеми, маф ви е работата.

Ромите се земени како за пример. Она кон што требаше да бидите посочени беше вашите најблиски, оние кои ве опкружуваат секој ден, кои ги сакате. Ама то е, поинтересни ви се Ромите.