Каде отиде љубовта од нашето срце?

каде отиде љубовта од нашето срце?
тука е...изгазена под нечии нозе...фрлена на некој под...ја исфрлиле трчајќи по нешто илузорно,нешто кое и нема толку голема вредност колку во моментот ни изгледа..
кога ќе се сетиме дека љубовта е единственото нешто кое не прави среќни и дека ништо сруго не е вредно неа ќе ја нема...ќе биде мислена именка,зашто сме ја уништиле патем

Никогаш не научив дали е подобро да носиш патики или штикли кога ќе тргнеш во потрага по делот од душата кој ти недостасува

Joshua_Tree напиша:

Vovleceni vo sebe,ranlivi i polni so frustracii...(da ne recam razgaleni)
Svet bez moral...
Se sakame sebesi ili mestoto go okupirala zelbata da bideme materijalno posrekni od drugite?

Вовлечени во себе, скршени од болка заради сопствени грешки, седиме на форум и барем малку се обидуваме да се отргнеме од реалноста за да ни биде подобро....а длабоко во себе знаеме дека тонеме уште повеќе и повеќе..... тага

Фрустрации: полно, за извоз!
Кога ќе си направиме една интроспекција, сфаќаме дека не се сакаме себеси! Дека нашата надворешна и внатрешна личност е сосем различна од она што сакаме да бидеме. На површина излегува она: туѓото е послатко! Се споредуваме со другите и “сфаќаме“ дека тие се подобри од нас. Е од таму потекнува желбата да бидеме материјално посреќни од другите. Се убедуваме самите себе си дека материјалното ќе ни овозможи висок углед во очите на другите луѓе.....Жално, но вистинито тага

Љубов? што беше тоа збунетост

You think you are perfect? Well, try walking on water...

...hi hi hi...

“Talk, talk, talk: the utter and heartbreaking stupidity of words.”
― William Faulkner, Mosquitoes

...a trebase da pokazeme deka sme malku porazlicni od zivotnite!
Duri i tie si go ljubat svojot rod...fuj kolku sme bedni!

“Talk, talk, talk: the utter and heartbreaking stupidity of words.”
― William Faulkner, Mosquitoes

Одамна љубовта не е она што беше.... чисто чувство, емоција и желба да му го дадеш некому целиот свет, со некого да го поделиш својот живот... трчајќи по она што мислиме дека вреди, материјалното богатство, забораваме на вистинските вредности, на сето она што не прави луѓе, сето она што вистински ја исполнува душата... и на крајот сфаќаме дека ништо, никакво богатство не вреди ако немаш љубов, ако немаш полно срце и душа, ако немаш со кого да го поделиш стекнатото, радоста, тагата...

ух, ама се распишав....

It is our choices who show what we truly are, far more than our abilities.

Padnav , mislev deka disham na komanda , deka toj mi beshe sve , vo sekoj pogled se narushi mojata intelegencija , okolu nego nisto ne bese razumno . ( vrmenski tajm out e tuka biten)!

Stanav posle izvesno vreme , me krena prekrasna osoba , koja me uveri deka ljubov postoii i pred sve deka jas ja zasluzvam , deka znam da sakam i cenam i deka me pretvori vo podobra osoba .

Svetot bil bez moral , nizok , mie gajle doma kaj nas nie ja stvarame harmonijata , nie ja cenime ljubovta i nie go gradime nasiot svet , me nauci deka imas izbor ako gresis si greshen , si imal izbor da ne pagas na niski finti i nizok moral , prepistajse stalno dali vredi , a nisto ne vredi da povredis takva osoba!

ја задушија секојдневните обврски,..... модерното време.... не е веќе како порано.... очигледно денеска се можеш да најдеш... а љубов

Внеси реплика	страница 12 3 >
Tweet