Потона брод во Охридско езеро

Велам срам, зашто постојано сме во хаос и трка по грабање пари, без да се води грижа за луѓето. Убеден сум дека и оваа трагедија нема да не опамети, ќе се заврши со - дефект, сплет на лоши околности и сл.

А нема да бидат одговорени некои прашања, како на пример, зошто нема заштитни појаси, зошто се примени речиси двојно повеќе патници на бродот од дозволеното, дали некој има контрола врз пловилата во Охридско езеро.....

Па после сакаш туризам во „бисерот“ на Македонија, со цени за сместување во подрум во центар како за апартман на плажа на море..

Еве го моето искуство од пред еден месец во нашиот „туристички

 бисер“ . Поминав на пропатување, а децава запнале да се возат со кајче. Паркирав горе на Горна Порта , гледам слободно, паркирам и излегувам од кола. Ми се залепи едно дете локално, ми бара пари за паркирање - 50 денари, а ни паркинг обележан ни карта за паркинг: Немав ситно, и поминав со ценкање за 20 денари ( ненормална работа, добро што не бев странец). Најдов едно бротче , ај што ми зеде 300 денари од кеј до Канео, ќе беше за малку трагично. Се качивме, тргна кајчево, јас си гледам накај градот, а од пристаништето викаат накај нас, си велам не на нас, ама овие упорно мавтаат викаат , ама не ги разбрав. Му спомнав на „капетанот“ , овој вика -батали ги. Се вртам на другата страна, кога накај нашево бротче залетани два кајака со полна брзина. Тоа да ти имало некоја трка, а ние низ нивната патека си пловиме....

Се прибрав накај колата, а таму ни детето од „паркингот“. Си продолжив по патот, а Охрид, можеби некогаш ќе застанам пак, можеби...

Вака туризам не се гради, со скапани бродови, лакоми луѓе и без контрола....И секогаш криви Скопјанишчана од цела Македонија, па и Скопјанишчана од странство....

Нека почиваат во мир сите настрадани во оваа ужасна трагедија....

А ние, се надевам дека конечно ќе почнеме да размислуваме нормално, како за почеток, а после се надевам дека ќе се стави ред во туризмот во Македонија, а посебно во Охрид...За да не се повторат вакви трагедии, никогаш повеќе...