Нимиц доаѓа со нов предлог

Engelar напиша: Vreme e sami da si go smenime imeto sto pobrzo tolku podobro

... Citam teletekst i ne mi se veruva. Sega EVN ni postavuva uslov za zapocnuvanje pregovori so EU. Navodno, ako ne pravime onaka kako sto sakaat tie, ke dostavele izvestaj deka sme imale korumpirano sudstvo. Totalen apsurd!
Eve vi uste eden primer deka promenata na imeto nema da rezultira so priem vo EU.

Ajde pak da poednostavam za onie sto ne razbiraat:
Ni kazuvaat: Za da ve primime vo EU Grcija bara da go smenite imeto...
Ako go smenime imeto, ke ni kazat: Ajde sega dajte i na EVN toa sto saka...
Otkako i toa ke bide, ke vi nataknat milion drugi baranja, duri i nekoi bizarni mozebi...
Sevo ova nalikuva na edna perverzna ucena.
Ne se lazete deka ako gi slusate perverznjacite (EU) i im gi zadovoluvate niskite strasti, deka i tie za vozvrat ke ve zadovolat...

mamamd напиша: Retko realen napis, osloboden od predrasudi За „етногенезата“, нацијата и сличните к*риозитети

Da, objektiven i izdrzhan scan, kade ubavo se potencira koj treba da go ponese 'teretot' vo reshavanjeto na problemot so imeto ( ekspertite po medjunarodno pravo, a ne kvazi istoricharite ).... No od druga strana osvrtot na Eftim Kletnikov pak dava edna bi rekol ushte podlaboka analiza na celata situacija :

Европа како Понтиј Пилат

Да и' кажеме дека ни буква не поместуваме од името што ни го дал Господ, нити му ставаме какви било додавки, напред или назад.
....

Познатиот француски есеист Монтеские, размислувајќи за универзалниот код на човекот и за неговата национална припадност, во еден свој есеј ќе рече: „Јас сум нужно човек, а случајно Француз“. Подлабоката смисла на оваа мисла е дека човекот е поважен како космополитско, божјо, отколку како национално или племенско битие. Можеби на еден Француз му е полесно да даде една таква категорична дефиниција, отколку на жител на малечка нација, или „столчено племе“, како што би рекол Блаже Конески. Сепак, Македонците, и покрај катастрофичните историски рани, може лесно да се согласат со Монтеские. Во основа, тука негде, со проектот на Александар Македонски и се зачнала идејата на космополитизмот и на наднационалното чувствување и сфаќање на човекот и на светот. Но, ние сега, со познатиот „проблем“ со името, сме ставени во една ситуација, како потреба и императив на колективното битие, силно да ја почувствуваме националната припадност, нејзиниот длабински идентитет, за да се одбраниме од, по којзнае кој пат, повторно испланираната историска катастрофа врз нас (сега многу лукаво и со перфидно софистициран притисок) заради задоволување на туѓи апетити.

....
Втерани сме во глувчова дупка, во една типична шизофренија на лудило и на паника, од една, и апатија од друга страна. Не' тераат, не само Грците туку и Европејците и Американците сосе фамозниот НАТО да се откажеме од името што го имаме со векови и милениуми како личен судбински крст и печат на душата. Тоа сега личи на златното поле од познатата слика на Ван Гог „Житно поле со гарвани“, над кое надвиснало тежок облак од злокобни грабливци.

http://www.dnevnik.com.mk/default.asp?ItemID=ED83CA11AB35A94A8E5235EEF72ADF35

miroslav_g8 напиша: DALI TREBA DA SE PREGOVARA ILI TREBA DA SE NAPUSTAT pregovorite  poradi stavovi i pritisoci koi stanuvaat se ponametnati i ne samo od strana na grcija ? ..............................

  ne si trebal ni da gi pochnesh !,...sega e vekje kasno,....

Marko sk напиша: mamamd напиша: Retko realen napis, osloboden od predrasudi За „етногенезата“, нацијата и сличните к*риозитети Da, objektiven i izdrzhan scan, kade ubavo se potencira koj treba da go ponese 'teretot' vo reshavanjeto na problemot so imeto ( ekspertite po medjunarodno pravo, a ne kvazi istoricharite ).... No od druga strana osvrtot na Eftim Kletnikov pak dava edna bi rekol ushte podlaboka analiza na celata situacija : Европа како Понтиј Пилат Да и' кажеме дека ни буква не поместуваме од името што ни го дал Господ, нити му ставаме какви било додавки, напред или назад. .... Познатиот француски есеист Монтеские, размислувајќи за универзалниот код на човекот и за неговата национална припадност, во еден свој есеј ќе рече: „Јас сум нужно човек, а случајно Француз“. Подлабоката смисла на оваа мисла е дека човекот е поважен како космополитско, божјо, отколку како национално или племенско битие. Можеби на еден Француз му е полесно да даде една таква категорична дефиниција, отколку на жител на малечка нација, или „столчено племе“, како што би рекол Блаже Конески. Сепак, Македонците, и покрај катастрофичните историски рани, може лесно да се согласат со Монтеские. Во основа, тука негде, со проектот на Александар Македонски и се зачнала идејата на космополитизмот и на наднационалното чувствување и сфаќање на човекот и на светот. Но, ние сега, со познатиот „проблем“ со името, сме ставени во една ситуација, како потреба и императив на колективното битие, силно да ја почувствуваме националната припадност, нејзиниот длабински идентитет, за да се одбраниме од, по којзнае кој пат, повторно испланираната историска катастрофа врз нас (сега многу лукаво и со перфидно софистициран притисок) заради задоволување на туѓи апетити. .... Втерани сме во глувчова дупка, во една типична шизофренија на лудило и на паника, од една, и апатија од друга страна. Не' тераат, не само Грците туку и Европејците и Американците сосе фамозниот НАТО да се откажеме од името што го имаме со векови и милениуми како личен судбински крст и печат на душата. Тоа сега личи на златното поле од познатата слика на Ван Гог „Житно поле со гарвани“, над кое надвиснало тежок облак од злокобни грабливци. http://www.dnevnik.com.mk/default.asp?ItemID=ED83CA11AB35A94A8E5235EEF72ADF35

Go citav i se soglasuvam so negovite viduvanja. Me raduva shto se javuvaat site na koi zborot im "tezi".

Miroslav, popoleka, gledam non stop si kritizerski nastroen. Tochno e deka kritikata e zdrava rabota, ama kritizerstvoto e pred se destruktivno i shto e najbitno, vo nikoj sluchaj ne e produktivno.
Ovie dva teksta od 'Dnevnik' zasluzhuvaat pozitiven komentar i se neshto 'novo' vo obid da se iskenira na eden objektiven nachin celata situacija.
E sega, iako formite se so skromen mediumski kapacitet, sepak, ( a onie koi ne chitaat i se voglavno mlada populacija) davame kakov takov doprinos vo gradenjeto na izdrzhani stavovi i pozitivna 'atmosvera' apostrofirajkji neshto shto vo nash*te pishani mediumi i te kako drzhi voda.



Изменето од Marko sk - 27.Јуни.2009 во 13:12

Miki, ok e toa, da pogledneme malku poshiroko, ima razmisluvanja - tezi so sprotivni polivalentni mozhni zavrshnici -reshenija....Ednoto e: koga vekje se znae deka kje morame da se slozhime so nekoja dodavka na imevo, dali kje bilo popametno toa ushte mnogu porano pred 12-13 god da go prifatevme ?
Ili pak togash kje beshe poopasno,da se doradikaliziraat mkd i alban. nacionalni chuvstva i mozheshe kompl. da se raspadneme, zashto sepak vo EX YU procesite na osamostojuvanje ne bea zavrsheni i vojnata vo 2001 mozheshe kompoletno da ne podlei, pa duri da ja stavi celata Mkd drzhava pod znak na fizichki opstanok...Postojat tezi deka ne e sluchano shto amerive taka gi umrtvija pregovorite za imevo izminative 12 god a tek pred 2 god 2007 esenta gi stavija na dneven red so oderedeni tajminzi..

Изменето од Marko sk - 27.Јуни.2009 во 13:25