ПЕСНАРИЦА НА МАКЕДОНСКИ НАРОДНИ ПЕСНИ

Убаво Македонче

Кога тебе те сретнав
умот ми го однесе [x2]
такво момче убаво
нигде немам видено. [x2]

Многу ноќи јас не спијам
и на тебе се си мислам
ах бре ергенче,
Многу ноќи јас не спијам
и на тебе се си мислам,
убаво Македонче.

Желба ми е голема
срце ми разигрува, [x2]
едно барам од тебе
вечно да си со мене. [x2]

Многу ноќи јас не спијам
и на тебе се си мислам
ах бре ергенче,
Многу ноќи јас не спијам
и на тебе се си мислам,
убаво Македонче.

Несреќна би била знај,
несреќна јас без тебе, [x2]
нема среќа ни радост
ако не си со мене. [x2]

Многу ноќи јас не спијам
и на тебе се си мислам
ах бре ергенче,
Многу ноќи јас не спијам
и на тебе се си мислам,
убаво Македонче


Учи ме мајко, карај ме

Еееј, учи ме мајко, карај ме
како да ја земам Лилјана
Лилјана мома убава
Лилјана тенка висока
Лилјана бела црвена
Лилјана ситен босилок
Лилјана една на мајка.

Учам те синко карам те
како да ја земиш Лилјана
повикај триста мајстори
направи чешма шарена
наврати вода студена
сите селани ќе дојдат
и Лилјанини другарки
ем сите калеш невести
белким Лилјана ќе дојде.

Послуша Стојан мајка си
повика триста мајстори
направи чешма шарена
наврати вода студена
сите селани дојдоа
и Лилјанини другарки
ем сите калеш невести
кучка Лилјана не дојде.


Учи ме мила мајко, карај ме

Учи ме мила мајко, карај ме,
леле карај ме,
како да кинисам, мајко, по него,
леле, по него.

Са ноќ сум мила мајко, неспана,
леле неспана,
од тоа лудо младо, пијано,
леле, пијано.

Лажи го, мила ќерко, мами го,
леле мами го,
дур' да си дојдат ќерко браќа ти,
леле, браќа ти.

Браќа ти се мила ќерко комити,
леле комити,
тие ќе му глава ќерко отсечат,
леле отсечат.


Фанче ојде во Калишта

Фанче ојде во Калишта
во Калишта на панаѓур. [2х]

Таму место не ми најде,
се почуди што да чинит,
ноќе беше кај да одит.

Ми кандиса под скалата,
под скалата, в'одајчето
в'одајчето, зад ајчето.

Што му рече на Димитрија:
ај Димитри, кир Димитри,
ај да ојме на визита,
на визита у кир Коста,
у кир Коста од Белета.

Таму имат чалгаџии,
тамо свирит Караѓуле,
Караѓуле со тајфата.

Свири, свири Караѓуле,
да поиграт кира Фанче,
кира Фанче едно чамче
едно чамче елбасанче.

Фанче ми се наљутило,
не го знаит пусто чамче,
не го знает шчуро чамче.

Што му рече на Караѓуле:
свири, свири Караѓуле,
дан' ти го земам кемането,
дан' ти го фрлам во езеро
да го јадат и рибите
и рибите летниците.


Фатила зима

Фатила зима, зима голема
зима голема, снег до колена
покрила гора, гора зелена
гора зелена, шума бујата.

Запаша Стојна бомби, фишеци
бомби, фишеци, шмајзер на рамо.
Тргнала Стојна во гора зелена
во гора зелена, шума бујата.

Таму ги најде нејните другари
нејните другари, млади партизани
нејните другари, млади партизани
нејните другарки, млади партизанки.

Еј Вие другари млади партизани
млади партизани, млади партизанки
дали го видовте моето братче
моето братче и моето либе.

Ние ги видовме твоето братче
твоето братче и твоето либе
ние ги видовме во Прилепа града
борба водеа со фашистите.

Целувај ме мило либе

Кажи, кажи, мило либе
кога јас да дојдам,
дали вечер, мило либе,
или утре вечер?

Дали вечер, мило либе,
или утре вечер
да ти дадам златен прстен
и да те целувам?

Целувај ме мило либе,
немој да ме прашаш.
Само немој мило либе
нишан да оставаш.

Утре е недела,
мајка ми е дома
утре ти да дојдеш, либе
прстен да ми дадеш.

Прстен да ми дадеш, либе
и да ме посвршиш.
Ти да ме посвршиш, либе
и да ме целуваш.

Целувај ме мило либе,
немој да ме прашаш.
Само немој мило либе
нишан да оставаш.

Штом ти така велиш, либе
така нека биде.
Утре јас ќе дојдам либе
со мојата мајка.

Утре јас ќе дојдам либе
со мојата мајка,
прстен ќе ти дадам, либе
и ќе те посвршам.

Целувај ме мило либе,
немој да ме прашаш.
Само немој мило либе
нишан да оставаш.


Ценив се у попа

Ценив се у попа,
да му чувам гуските.

Шарена гајда изшарана,
с'с мониста нанижана.
Зумбај, зум-ба-ба.

Откара ги долови,
куде вода не тече.
Куде вода не тече,
куде трава не нича.

Шарена гајда изшарана,
с'с мониста нанижана.
Зумбај, зум-ба-ба.

Оздол' иде попиште,
врти очи к'о плочи.

Шарена гајда изшарана,
с'с монисти нанижана.
Зумбај, зум баба.

Два шамара ми удри,
гуските ми отера.
Гуските ми отера,
гајдата ми ја зема.

Шарена гајда ишарана,
сас мониста нанижана.
Зумбај, зумбаба.


Црна се чума зададе

Црна се чума зададе
там долу Демир Капија
там жална Македонија.
Кој ќе се јунак одбере
чумата да ја пропади?

Избрал се Делчев, Гоце војвода,
он ојде в Македонија,
чумата да ја пропади
од жална Македонија.

Кој иде горе низ гора,
дал ми се Турци поганци?
Не ми се Турци поганци,
тук ми се одбор дружина,
ранет ми другар носеа.

Со к*ршум јунак пронижан
од лева страна во срце,
млад Делчев, Гоце војвода.

Делчев дружина говори:
- Дружино, верна зговорна,
вие ќе утре врвите,
кому ќе ме оставите,
водичка да ми подаде,
срцето да си разладам,
устата да си расвкасам?

Дружино, мои комити,
кога ќе вие минете
низ моја града Кукуша,
мајка ми ќе ве пречека,
за мене ќе ве опита:
- Дека е Делчев војвода?
вие нејзе ќе и кажете:
- Делчев се јунак посврши,
за црна земја робинка.


Црнеј горо, црнеј сестро

Црнеј горо, црнеј сестро
двајца да црнејме
ти за твојте лисја ле горо
јас за мојта младост.

Твојте лисја, горо сестро
пак ќе ти се вратат
а мојата младост горо
нема да се врати.

Мене мајка ме посврши
преку три планини
што не сакав горо сестро
на пат да го сретнам.

Дење оди горо сестро
по твојата шума
ноќе оди горо сестро
по бели друмови.

Сношти ми донесе горо
братовата рака
јас ја познав горо сестро
по златниот прстен.

Црнеј горо, црнеј сестро
двајца да црнејме
ти за твојте лисја горо
јас за мојта младост.

Razdeleti gi malku akordite ...neznam zosto gi sobra taka

Четворица кумити

Четворица кумити
низ Кршисер врвеја.
Низ Кршисер врвеја,
право Гари влегоја.

Првиот беше, врвеше,
Стојанчо Паун кумита.
Други ми беше, врвеше,
Стефанов Мицо кумита.

Трети ми беше, врвеше,
Алексо Кирко кумита.
Четврти беше, врвеше,
Пејданчо Блажо, кумита.

Чукат, чукат на врата:
- Отвори млада невесто.
Отвори млада невесто,
невесто млада Стојанице.

Она си слезе од чардак
и си вратата отвори.
- Добро вечер, невесто!
- Дал бог добро, кумити!

Стојан си вели, говори:
- Невесто млада, Стојанице,
качи се горе в' одаја,
отвори долап мусандра.
Извади шише ракија,
тајфата да ја напијам!


Чије е оној моме

Чије е оној моме мамо,
чије је оној моме,
от пенџер што гледа, мила мамо,
од пенџер шо гледа?

А што глава има, мамо,
а што глава има,
битолска к*рија, мила мамо,
битолска к*рија.

А што чело има мамо,
а што чело има,
алтан амајлија, мила мамо,
алтан амајлија.

А што веѓи има мамо,
а што веѓи има,
морски пијавици, мила мамо,
морски пијавици.

А што очи има мамо,
а што очи има,
беглески филџани, мила мамо,
беглески филџани.

Иди ја посакај мамо,
иди ја посакај,
дал' ќе ти ја дадат, мила мамо,
снаа да ти биде.


Чифте, чифте пајтонлари

Чифте, чифте пајтонлари
гетр' д'м сана
гетр' д'м сана ајде
дарл ма бана, опа. [х2]

Ока, ока локумлари
једр д'м сана
једр д'м сана ајде
дарл ма бана, опа. [х2]

Шише, шише коњаклари
ичер д'м сана
ичер д'м сана ајде
дарл ма бана, опа. [х2]

Што да правам, што да чинам

Голем мерак мила мајко
скоро јас ќе умрам
два мерака два севдаха
скоро одат во гроба.

Што да правам што да чинам
кога е лоша мајка ми
не ми дава да заљубам
од личните ергени.

Кандисуј бре лудо младо
што ти дава мајка ми
мама дава, лудо младо
триста лири жолтици.


Што имала к'смет Стамена

Што имала к'смет Стамена, Стамена
мајка ѝ болна легнала, легнала.

Мајка ѝ болна легнала, легнала
побарала вода студена, студена.

Побарала вода студена, студена
од таа чешма шарена, шарена.

Стамена ги зеде стомните, стомните
отиде на чешма шарена, шарена.

Отиде на чешма шарена, шарена
да наполни вода студена, студена.


Што ја нема Цвета

Што ја нема Цвета, мамо,
низ двор да прошета?
Дали болна легна Цвета,
или болни гледа?

Ниту болна легна сине,
ниту болни гледа.
Под сенка легнала Цвета,
глава преврзала.

Дали д' идам мила мамо,
Цвета да ја видам?
Понуда да носам, мамо,
алва шеќерлија?

Алва шеќерлија, мамо,
едра леблебија?
Немој сине, не ми оди,
Цвета е свршена.

Цвета е свршена сине,
за момче богато.
За момче богато, сине,
за момче скопјанче.

Што се срамиш калеш Кирчо

Што се срамиш калеш Кирчо
мене да погледаш,
мене да погледаш Кирчо
во црните очи?

Не се срамам лично моме
тебе да погледам
тук' се срамам лично моме
тебе да заљубам.

Кој те тебе лично моме
сал еднаш погледнал,
лута рана лично Севде
на срце си става.

Земи мене калеш Кирчо
за млада невеста,
да не ставаш лута рана
на твоето срце.


Што се чуло нане

Што се чуло нане,
што се чуло и разбрало,
аман и разбрало.
Ќе ме грабит нане,
ќе ме грабит тој Никола,
тој Никола нане,
тој Никола од Зарчета.

Ај да ојме нане,
ај да ојме кај вујка ми,
аман кај вујка ми.
Кај вујка ми нане,
кај вујка ми Костакија.
Белким таму нане,
белким таму не ќе дојдат.

Уште зборот нане,
уште зборот недоречен,
аман недоречен,
што ќе видиш нане,
што ќе видиш во дворови.
Во дворови нане,
сè дебрани и мокрани.

Подај ми го сестро,
подај ми го шемшането,
аман шемшането.
Tи ќе полниш сестро,
ти ќе полниш, јас ќе фрлам.

Прва пушка нане,
прва пушка што ми пукна,
аман што ми пукна,
ми го удри нане,
ми го удри тој Никола,
тој Никола нане,
тој Никола од Зарчета.

Чун го чекат нане,
чун го чека Долни Сарај,
аман Долни Сарај.
Го однесоја нане
г' однесоја во Поградец.

Ах каде е мојто либе дали мисли пак на мене
Јас за него само венам и за него јас ќе умрам *2

Коленичев јас пред него и со солзи на очите
Кажи кажи верно либе кого љубиш освен мене *2

Зошто кажа и пред мама каде бевме ние двајца
Ако тебе те излажам подобро е јас да умрам
Ако либе те излажам подобро е јас да умрам

Блазе нему тој што љуби тој што љуби верно либе
Тој бесценет камен носи и е верен дур до гроба *2