ЗБУНЕТОВА ТЕМА

... го вадам срцето од моите гради, го ставам до твоето, имаш две срца сега. Топло е и вибрира во тактот на твоето име, мојот ум ти го предавам за да ја чуеш мелодијата, нежна е, допира полека галејќи те како маглина во долина која се буди во раните зори заедно со птиците која ја опејуваат. Летам низ твојата душа до големите висини, а потоа до твоите длабочини каде наоѓам се она што е невозможно, кое е секојдневно во тебе и така едноставно. Збришани граници низ кои минувам, секаде мојот поглед допира низ разголените краишта кои веќе немаат крај, се подсмевнав во себе заради сознанието дека прават вселенски бродови за да допрат до сиромашни и пусти агли заробени во бесчуствителен метал какви се и самите креатори. Душата е сознание која ја исполнува секоја мисла прочистувајќи ја далеку повеќе од било каков дијамант со неопислива острина. Недопрената природа во тебе ме колеба да влијаам на било каков начин за да не ја нарушам убавината која се нуди, не сум тука за да земам, тука сум за да останам учејќи те како материјал кој секојдневно се надокнадува и менува кој ме менува и зголемува до далечини кои не сум можел ни да ги замислам во мојот претходен живот, но сепак ме доведе до тебе. Се што имав ти предадов, сега живеам во тебе, мојот вистински свет за кој сум наменет...

............

           


          



Изменето од ZeZnAtA - 23.Март.2009 во 14:21

---

...............