Слушање

....Znam da bidam vnimatelen slusatel od prosta pricina sto sakam da me islusaat mene dokraj koga imam nesto da kazam i znam kolku me nervira koga nekoj ke me prekine na sred recenica ......

Ако е некој доволно сугестивен со добра артикулација и да држи вода тоа што го збори би го слушал зошто да не во спротивно ке гледам во него како теле во шарена врата и ке климам со главата

Jas steknav status na dobar i veren slusatel i sega e mnogu tesko da se oslobodam od nego.

Знам да слушам. Знам и да сечам (ако гледам дека некој сака само да се храни со моето внимание). Порано не можев, не знаев како, не знаев да одредам граници и луѓето профитираа од тоа...Искуството си го прави своето и сега е многу поинаку. Но секогаш кога е потребно слушам и се што се подразбира под тој поим.

Сакам да ги ислушам луѓето и да чујам што имаат да кажат, но имам граници до каде можат да се опуштаат со мене особено во делот кога своите емоции ги насочуваат кон мене и трансформираат во проблем или задача која директно ми го наметнуваат и очекуваат јас да превземам нешто.
Значи сакам кога луѓето зборуваат, прашуваат,разменуваат мислење и се консултираат со мене се друго ми претставува напор од типот на истурање фрустрација, рамнодушност, постојана напнатост, нервоза или еднострано размислување.
Многу често не се доискажувам кога ќе почуствувам дека некоја особа нема да има разбирање за мене. Веднаш напуштам терен. Се помалку отворено разговарам со луѓето, се повеќе разговарам со самата себеси и со неколку други жени. Тоа е се.

slusam...

Слушам...имам добар слух...
ама и трпение и нерви треба да имаш да слушаш некого
не секојпат слушаш работи што ти се допаѓаат