Некои интересни работи за Бугарија

Aminta2 напиша: Не само правописoт и азбукатa, туку целосното постоење на “славјанобугарите“ како народ. Па тие со џелата асистенција на Русија немале народносно сознание се до 1930тите години. Нивниот историчар, Иван Панделиев, во “Нашето народносно воспитание од гледиштето на б’лгарската историја’’, ФП, год. 3, книга 5, Софија, 1931 година, стр. 475: “Кој имал случај да се запознае со државниот општествен живот на нашите соседи - Грците, Србите, Турците и Романците, тој веднаш ќе се согласи дека кај нив има една традиција, една невидлива сила, која се натура врз сознанието на секој граѓанин, која во народносен однос ги направила тврди како гранитна карпа, додека нашиот народ, уште представува, неоформена народносна целина.“ Имајќи предвид дека Панделев ова го пишува во 1931 год., значи дека и во таа година бугарскиот народ представува неоформена народносна целина. Буквално се’ од мешањето предизвикано од фалсификувањата и козметичките четки што на Русите, што на другите нивни платеници, но и фантазиите на ново-создадените историчари со новата “славјанобугарска’’ народност, единственото нешто на што сега се повикуваат како поим се старите турко-монголски Бугари.

Хе, хе Аминта...
Иван Панделиев е од Петрич - значи е "Македонец" ( тоj е чичо на писателот Димитар Панделиев.). И кога говори: "...додека нашиот народ, уште представува, неоформена народносна целина.“тоj мисли за Македонскиот народ од Петрич и околностите.

Изменето од Boogie - 28.Февруари.2009 во 14:10

чоли напиша: ZoraNaSlobodata напиша: Така е,од сведоци живи и јас имам слушнато,дедо ми ми велеше Италијаните прости,нежелни за борба,само јајцата од кокошките ги интересирале,Германци не сретнал многу а Бугарите катастрофа. Казав - ова е Не-научна фантастика... Ако сакате веруваjте во неа ... никоj не може да ви сопре... (амо си помислете: дали е верно "шо една баба на пазарот казала"?). Бидете реалисти: собитиjата не са се случили толкоз отдамна, че да на нема документи за нив. Сега ми става jасно зошто некои са со увредени мозоци...

слушај, нема никој у сред бугарска опкупација да запише на ливче „бугаринот ме е*еше“ а вие не може да тврдите нешто за кое и вие немате документи, а немате ни сведоци
нашите иако стари, тие се сведоци, живи сведоци, а тие без разлика дали имаат 50 или 20 години се многу поцврст доказ од вашите „документи“

чоли напиша: ZoraNaSlobodata напиша: Така е,од сведоци живи и јас имам слушнато,дедо ми ми велеше Италијаните прости,нежелни за борба,само јајцата од кокошките ги интересирале,Германци не сретнал многу а Бугарите катастрофа. Казав - ова е Не-научна фантастика... Ако сакате веруваjте во неа ... никоj не може да ви сопре... (амо си помислете: дали е верно "шо една баба на пазарот казала"?). Бидете реалисти: собитиjата не са се случили толкоз отдамна, че да на нема документи за нив. Сега ми става jасно зошто некои са со увредени мозоци...

Сакаш да кажеш дека насилното регрутирање на еден мој дедо е научна фантастика?!
Сакаш да кажеш дека инвалидитетот на една моја роднина, по тепањето од страна на бугарски војници е инвалидитет?!
Сакаш да кажеш дека горенаведената случка во Куманово не е вистина?!

А верувај знам и уште една, ама таа не ја кажувам, затоа што ако тоа го кажам ќе се смее цел форум на идиотизмите вашите војници.

Кажи ми ти кој ќе документирал дека мојата роднина некој ја тепал?! Кој ќе документирал во тоа време дека мој дедо е насилно регрутиран и подоцна пратен во Бугарија?!

А Чоли ти ако немаш баба и дедо, Македонците имаат, како што јас имам, тепаната роднина и денес е жива и има 90 години.

ZoraNaSlobodata напиша: Тука тука

Зора, тоа е пропаганда. Не кажувам дека немало убиства, како ги имало и во старите граници на Бугарија. Тогаш е војна. Власта ги преследува комунистите. Убиени се на политичка, а не на етничка основа.
Секоја слика си има историја и не можат сите да бидат автоматски обединети сите.

Видов слика на мртвиот комунист Стив Наумов.

Види ја неговата историја.

6 Мај 1942 година
Убиството на Ќурчиев
За сите уапсени членови на КПЈ во Битола, сите службеници на полицијата биле опасни, затоа што нивниот однос бил повеќе садистички отколку службенички. Меѓутоа, меѓу нив особено бил неснослив бившиот член на БРП, а во Битола обласниот политички началник Ќурчиев. Во една ненадејна средба пред денешната зграда за дефектни деца, секретарот на МК на КПЈ-Стив Намов немајќи друг избор, наместо лична карта извадил револвер и на место го усмртил Ќурчиев. Иако Партијата не била за примена на индивидуален терор, сепак го оправдала Стив зошто за него тоа бил единствен излез од безизлезната ситуација.

7 Maj 1942 година
Потрага по Стив за Битола
Битола, во утрото на 7 Мај 1942 година, била блокирана и Битолчани не можеле да одат на работа. Сите градски улици биле запоседнати од бугарски војници, додека полицајците и агентите, распоредени во групи, оделе од куќа в куќа, да вршат претрес.Всушност, блокадата била организирана со цел фаќање на Стеван Наумов-Стив кој само пред неполн ден, т.е. вечерта на 6.V. 1942 година го ликвидирал обласниот полициски началник Ќурчиев. Полицијата сметала дека за тоа кусо време Стив не можел да го напушти градот и дека некаде е во Битола, кое нешто било и точно. Меѓутоа, градот не го предал народниот борец. Тој го скрил во своите пазуви и напразни биле претресите и малтретирањата што ги вршела полицијата.
Тоа била прва целосна блокада на Битола.

Септември 1942 година
Загинувањето на Стив Наумов и Мите Богоевски
На 11 Септември 1942 година Стеван Наумов-Стив придржуван од младиот македонски поет и револуционер од село Болно-Мите Богоевски заминал со цел да стигне до Оперативниот штаб на НОВ и ПОМ.Тие бидејќи биле темно решиле да се се засолнат и преноќеваат во шумата над село Болно во близината на селската црква. Меѓутоа, нив ги забелеѓал еден предавник и го соопштил нивното присуство на бугарскиот военкомандир од 55 полк-втора пешадиска дружина. Бугарската војска нечујно ги опколила. Тие се засолнале времено во месност „Средно Лоиште“ од каде се бореа со војничките сили. Во борбата Мите бил смтоносно погоден. Стив по извесна борба се префрлил во месноста „Долец“. Тукане сакајќи да им се предаде жив на окупаторите,откако му се свршила муницијата, се самоубил.

Najdi gi slikite na Makedonium.

Некои комунистички митови веќе паѓаат.



КАКО Е УБИЕН КОЧО РАЦИН



http://www.macedonium.org/Macedonium.aspx?jazik=2&kid=1&pid=3&ppid=77&tid=1720

Изменето од Kasnakoski - 01.Март.2009 во 08:10

"Булгар милет" се користи во турските официални документи уште од 1849 г.:

...През 1848 г. 24 еснафски сдружения упълномощили абаджийския първомайстор Никола Сапунов да действа в същото направление. За получаване на султански ферман съдействал и княз Стефан Богориди. Заедно с това той подарил и една своя къща, която трябвало да послужи като основа за изграждане на българската църква. През лятото на 1849 г. в отговор на молбата на Богориди бил издаден султански ферман, който разрешавал построяване на български храм на мястото, подарено от родолюбивият българин в квартала Фенер. За кратко време параклисът под името “Св. Стефан” бил построен, а на 9 октомври 1849 г. се извършило тържественото му освещаване. Храмът се превърнал в материален знак, свидетелство за възраждането на българския народ. Съвремениците с право подчертали, че за пръв път в един официален правителствен акт, обичайният израз “рум-милет” бил заменен с “булгар-милет”, т.е. ферманът отразявал първото публично признаване на съществуването на българите като отделна народност в империята. Става дума за формално наглед, но сериозно отстъпление от дотогавашната практика на османската държавна администрация и канцеларии, избягващи понятието “булгар-милет” и етнонима “българи” придържайки се към религиозния белег за деление на поданиците.

http://www.kaminata.net/topic-t21466.html

macedon_alex напиша: чоли напиша: И сега кво стана? Оти ги ручавме жабетата? Јас прашував бидејќи ме интересираше дали осветувањето го извршиле свештеници признати за такви или не. Целта ми беше да видам дали стварно тоа било Црква или само некој сакал тоа да го прави. Бидејќи не заборавај дека во тој период Бугарите не биле нарекувани Православни Христијани.

Колку да се знае: им удриле шизма 80 години.

Марин Дринов е роден 1838 г.