Разлики меѓу децата

Kolku i da sakame nie da pravime razliki ili nekomu da mu popushtime malku/mnogu mora deteto da ima predispozicii za neshto.
Jas kako mala bev takov dzambas shto mesto sestra mi da me brani mene jas ja branev nea iako bev pomala. Koga trebashe na nekoj da mu se odrzi nekoja vospitna merka, site vo maaloto (i mashki i zneski) me vikaa mene. A kutriot mi tatko sekogash me uceshe deka treba da se odnesuvam kako zensko. Nauciv, ama koga dojde vreme , ne koga tie sakaa.

Za branenje na zemjacite kolaj biva
Tokmu toa mi beshe i poentata. Od pocetok me vospituvaa kako "sine na tato", a posle koga navistina im se rodi sine sakaa naednash da me storat zensko. E toa im odeshe malku poteshko.

Zlatnik напиша: GlenKlouz напиша: Родителите се многу посубјективни него што мислат дека навистина се ... Јас и брат ми не бевме исто третирани. Него стално му се попушташе од икс причини ... Моите родители тврдеа дека не прават никаква разлика како и многу други. Тие едноставно не го гледаат тоа така, ... А нели е ова твое субјективно мислење?Не само ти, туку и јас, но и многу други, во одредени ситуации сме го помислиле истото, дека ете „мама и тато повеќе го сакаат бате (или дада)“! Сето ова паѓа во вода кога ќе имаме сопствени деца. Тогаш тек ќе воочиме (но и ќе признаеме) дека неможеш едно дете да сакаш повеќе од друго.

Да, мое лично размислување е ова и не споменав никаде поделба на љубовта помеѓу децата, дадов личен пример и со тоа потврдувам дека постои различен третман спрема децата а не поделба на љубовта, едново повеќе го сакам од другото.
Ама децата може тоа да не го доживуваат така.

На крај краишта тоа ниеден родител нема да го признае па макар било и вистина.
И тврдам дека родителите во поголем број се субјективни (не сите), кога одбираат да не гледаат и не прифаќаат некои факти за сопствените деца, зашто знаеме дека важи поговорката за многумина „Од кал да е, твое Е„.