РАКОМЕТ - новости

ФОТО: Еуфоричен пречек за македонските ракометни херои


Повеќе од илјада вљубеници во ракометот доцна вечерва им приредија спектакуларен пречек на најдобрите македонски ракометари, кои на Светското првенство во Хрватска го освоија 11 место. Илјадници шалови, капи, маици, знамиња со името и боите на нашата држава вечерва беа доминантен дел од кореграфијата на аеродромот "Александар Велики".





Еуфорично, со развеани знамиња и насмевка на лицата, македонските граѓани се обидуваа да стигнат до спомен фотографија со своите миленици.

Погледајте повеќе слики од атмосферата на аеродромот "Александар Велики" и прочитајте ја целата вест на www.sportnet.com.mk

Раде ме удри, затоа го вратив назад!

Еуфоријата по враќањето на македонските репрезентативци од настапот на мундијалот полека почна да стивнува. Барем во оној убавиот дел, кога се славеше, се примаа честитки и се најавува нови светли моменти.

Сега доаѓа еден малку поинаков период. Сега е ред да се направат анализи, да се види што е сработено, а што не е. СП е еден успешно завршен циклус, новите предизвици веќе се на врата и треба веднаш да се продолжи таму каде што се застана.

А продолжуваме со информации кои сигурно нема да ја израдуваат, ниту, пак, да ја остават рамнодушна македонската ракометна јавност.

Селекторот Илија Темелковски денеска ќе поднесе извештај до Дисциплинската комисија на РФМ, ќе бара постапка против играчот Радослав Стојановиќ.

Со ова би требало да бидат отстранети сите дилеми и да биде даден одговор на прашањето на голем број на навивачи, зошто на ова првенство не играше Раде Стојановиќ.

"По мечот со Германија, во ходникот ме пресретна Стојановиќ. Со мене беше и тренерот Шундовски. Пруживме рака да се поздравиме, во стилот 'загубивме, тоа е тоа'. Но, тогаш, со другата рака ме удри и продолжи како ништо да не било.

Реагирав јас, реагираше и Шундовски, но Стојановиќ си продолжи", вели селекторот Темелковски. "Веднаш го информирав раководството на репрезентацијата за настанот и донесовме став ова да го решаваме по мундијалот.

Ова беше тајната која ја чуваше во соблекувалната македонската репрезентација. Во интерес на атмосферата во тимот, атмосферата меѓу другите играчи, во интерес на реномето на македонската репрезентација на мундијалот во целост. Информацијата, сепак, си најде начин како да излезе од соблекувалната, но беше од редот на шпекулации. Се до вчера, кога Темелковски излезе во јавност со деталите.

"Сега немам што и зошто да кријам. Реков, штом заврши ова ќе излезам во јавност, а денеска доставувам и пријава до Дисциплинската комисија на РФМ", вели Темелковски.

Што претходеше на сето ова? Стојановиќ, кој беше стартер и во квалификациите и на баражот, не беше во составот на првите четири натпревари. Темелковски вели од тактички причини.

"Не бев убеден дека Стојановиќ е подготвен, тој не ги одработи подготовките максимално поради повредата на коленото. Тоа е едно, друго лично сметам дека повеќе можи да пружи на зона 6:0 отколку на длабока. Заради тие две причини не беше на дуелите со Тунис и Алжир. Откако го совладавме Алжир, решив да не го менувам тимот и за со Полска. Одигравме одлично и со Полска, па истиот состав остана и со Германија. Загубивме, но без разлика, како и да завршеше мечот со Германија, Стојановиќ сигурно ќе беше во тимот за натпреварот со Русија. Но, инцидентот се случи по мечот со Германија и по тоа веќе немаше смисла да го оставам во тимот и затоа беше вратен назад, а на негово место повикан Стојан Стоилов", вели Темелковски.

Во јавноста на големо се шпекулира(ше) дека Стојановиќ не бил во составот за сметка на некој друг, конкретно - Филип Лазаров. Наводно бил вршен притисок за тој да мора да игра, а од приказната не е изоставен ниту Кирил Лазаров.

"Тоа се глупости. Стојам зад изјавата дека никој не ми се мешал во составувањето на составот. Имав целосна слобода во работата, нормално се консултирав со тренерскиот тим, но притисоци за тоа кој да игра, а кој не, немало од никого", вели Темелковски. "Можам да претпоставам зошто шпекулациите одат во тој правец. Нашата лева страна не беше како десната. И не може, затоа што десно го имаме Кире Лазаров. Луѓето веројатно очекуваат и од другата страна таква ефикасност, но тоа не е изводливо во нашиот тим. Филип тука е постојано на удар. Јас од левите бекови и барав да разиграат за десната страна и центрите. Имаше некои избрзани шутови од таа страна, грешки, но тоа е дел од играта", вели Темелковски.

Темелковски пријавата до дисциплинската ќе ја достави денеска, процедурата пред носење одлука предвидува да се достават изјави, што значи дека во најдобар (најбрз) случај епилог на ова ќе има следната недела.

Стојановиќ: Жртва на заткулисни игри!

Секоја приказна има најмалку две страни, а репрезентативниот бек ги демантира изјавите на селекторот.

"Дека не го удрив - не го удрив. Ако го удрев сето тоа поинаку ќе изгледаше", вели Раде Стојановиќ. "Се поздравивме, не беше 'најпријателски', беше малку неспортско од моја страна, но не го удрив! Зошто Темелковски дава вакви коментари и изјави не знам. Веројатно сака вака да ги прикрие недостатоците и заткулисните игри. Македонија направи убав успех, но јас сум убеден дека можевме многу повеќе доколку се беше како што треба. Сега во ситуацијата јас излегувам жртва на тие игри. Зошто? Не знам. Можеби не сум финансиски доволно подготвен за да играм во поставата на Темелковски", вели Стојановиќ. "Не е точно дека не сум бил физички подготвен за игра. На Златибор одработев максимално и сметам дека бев меѓу физички најподготвените играчи во репрезентацијата. Го пропуштив само турнирот во Швајцарија, поради коленото, но сето тоа беше под контрола на докторите. Значи, повредата не е причина поради која не играв, причините се други. А нив ги знае селекторот. Тоа е се што имам да кажам и немам намера да се впуштам во медиумски докажувања со него", вели Стојановиќ.

Се ближат нови квалификации, важни натпревари со Исланд, Норвешка. Стојановиќ може ќе биде, можеби не на тие списоци.

"Јас не играм за Темелковски или за овој-оној. Играм за Македонија. Професионалец сум, значи, ако ме повикаат да играм за Македонија ќе играм", вели Стојановиќ.

ПРВИОТ ПОРАЗ НА КОМЕТАЛ ИЛИ ОСТАВАРУВАЊЕТО НА НАЈДАЛЕЧНАТА ЖЕЛБА НА МНОГУ КЛУБОВИ СЕ СЛАВИ "КАКО ШТО Е РЕД

До вчера беше научна фантастика... некој македонски клуб да го победи Кометал Ѓ. П. во домашното првенство. На самата помисла на нешто такво ќе ве исмееја и направеа будали сите кои макар малку разбираат ракомет.
"Се врти тркалото" е старата и уважена мудрост, а во нејзината точност се уверија... поточно се уште не можат да поверува македонската спортска јавност.
Неприкосновениор Комета;л, непобедливиот шампион ја заокружи, не најнеуспешната, туку најтрагичната сезона во клупската историја. Не само што не направи ништо "вредно помена" во Европа, туку успеја да ја сруши традицијата која траеше откако траше македонското ракометно првенство.
Кометал Ѓ. П. или ако сакате повеќе Ѓ. Петров загуби првенствен натпревар во македонската "Супер" лига. Лигата е далеку од "супер", а клубовите далеку од некое забележително европско ниво, но Ѓ. Петров ниту во оваа конк*ренција не можеше да ја задржи улогата на непобедлив. Жално, јадно, трагично за екипата која пред седум години беше европски шампион, тим кој во последните 9 години има 3 европски ЛШ финалиња, екипа која успеја да собере преку 100.000 луѓе на улиците на Скопје да ја прославуваат нивната и наша европска шампионска титула.
Сега, односно во саботата се славеше во Кичево. Налик на Скопје од 2002. Зурли и тапани низ улиците, автомоболи кои возат полека и трубат, буквално сите ресторани и кафулиња во славеничка атмосфера, локалните радија и ТВ бомбардирани со позадрави и честитки за големата победа на Кале Кичево над Кометал Ѓ. П.
Навистина тоа веќе не е Кометал, туку само Ѓ. Петров, но... наследник е на сите негови титули, но без разлика како се вика спонзорот, оваа екипа во ракометна Македонија има само едно име "Кометал Ѓорче Петров".
А Кометал во саботата го допре дното. Додуша, само за прв пат. Како оди, веќе нема да биде ни чудо да се опишуваат поразите на овој клуб, нешто за што веќе рековме, без трошка грижа ќе бевме прогласени за "лудаци" ако го прогнозиравме.
Но го прогнозираа и посакуваа, не малку, многу клубови.
"Се случи тоа што го очекуваа и посакуваа многумина. Во ситуацијата во која сме, без толку многу играчи, со судии кои не заслужуваат да судат вакви натпревари, Ѓ. Петров загуби натпревар", изјави тренерот на скопскиот тим Владимир Глигоров.
Тој останува на кормилото на скопскиот клуб. Во ситуацијата во која се најде, се чини се ни можеше да направи повеќе. Се покажаа сите напревилности, сето аматерско работење, не само на управата. Во прв ред ги ставам играчите. Професионалноста не се брои на трансакциска сметка, како што тие очигледно ја бројат, па тренинзите станаа "зезање", а, ако не си спремен, повредите се не само очекуван туку единствен реален епилог. Крајниот е оној што Ѓ. Петров го имаше во Кичево. Веројатно ќе го има во уште некоја варијанта. Ќе се слави во уште некој град.
На Кометал му останува да се привикне на улогата "лузер", а на спротивната страна, во Кичево се славеше на сите страни, со огномети, зурли, тапани и солзи радосници.
"Не знаете колку пати сме ги гризеле усните и ние и верувам сите други од немоќ и фурстрации кога сме играле со Кометал и сме губеле со десетина и повеќе голови разлика. Сме се молеле на бога да се најдеме еден на еден со нив, но без странци. Наши играчи со нивни играчи. Еден на еден. Еве се случи и тоа и тоа е најубавиот меч за нашиот тим. Не се ситиме што Кометал сега е слаб, навистина ни е жал што е таква ситуацијата кај нив и им посакуваме што побрзо да излезат од кризата. Но, знаете, кога во една лига еден е доминантен 17 годни дека за другите не е лесно воопшто. Не е лесно да докажеме никому дека работиме како што треба затоа што, ' ќе дојде Кометал и ќе те победи со 100 разлика'.
Е па, сега дојде и ние го победивме. И ние, Кале Кичево и ќе останеме запишани во историјата дека први сме го направиле тоа. И сега ќе одиме на тоа да ги победиме и во Купот и да ставиме крај на нивната доминација", вели претседателот на кичевскиот тим, Љупчо Петковски Шеќерко.
"Ова мора, едноставно, мора, да биде потстрек на сите кичевски фирми и локалната самоуправа да почнат да не сфаќаат сериозно и да почнат да не помагаат. Ние развиваме пионерски, младински итн. школи, анагжираме играчи се чудиме од месец во месец како ќе излеземе на крај, но никој не не сфаќаше сериозно затоа што имаше еден "голем" тим - Кометал. Ете го... ние сме првите кои го победиле, срушивме мит за нивната надмоќ и сега очекувам конечно да почнат да не сфаќаат такви какви што сме", вели Шеќерко.
Колку што е познат, Кале, во ракометниот свет во Македонија далеку попознат е нивниот директот Масаро. Во ракометот е едвај 4-5 години, но нема кој не го знае, најмногу поради забавнбиот карактер.
"Си фантазиравме на почетокот на сезоната, на пример, ако ги имавме бившите ни играчи, Карбеска, Лашкоска, Андрејева, Ацковска дека оваа година би можеле да го победи Кометал. Го победивме и ако пројде еден ден мене не ми се верува. Ваква еурофрија не сум доживеал и ова вреди за се што сме вложиле и нервози и пари и се досега. Чувството не неописиво. Станавме првите кои по повеќе од 15 години го совладале Кометал. Невозможно, не ми се верува. Ова е датум кој секоја година ќе го славиме со роденденска торта и кога секогаш ќе се споменуваат имињата на екипата и раководството кои први го победија Кометал Ѓ. П. Секогаш ќе се споменува Масаро, Шеќерко, Сани, Ивана, Симона, Благица, Јелена итн. Ќе се прераскажува секој гол секој пенал, исклучување, неповторливо... ", изјавува Масаро без да ја крие возбудата.
Останува сега на Кале Кичево да продолжи таму кај што застана. Ѓ. Петров им ја разубаве годината, но има уште многу да се игра, иако верувам, што и да се случи на крајот, кичевскиот тим ќе има гоолема насмевка на лицето.
Р. Ѓ.

Спремни за компјутеризација
"Слушнавме што вети претседателот на РФМ Михајловски. За мене како сопственик на кабелска телевизија тоа не само што не е проблем, туку е и полесно. Ние сме спремни за компјутеризација. Имаме опрема, луѓе, останува РФМ да ни донесе софтвер. Ние и сега имаме некакви пробни програми, но официјалниот како што го има ЕХФ го чекаме од РФМ. Доста ни е од машини за куцање и едвај чекам да ја фрлам во ѓубре. Досега не можевме да правиме компјутерски записници затоа што РФМ не ни дозволуваше. Се плашам само дали се другите спремни за такво нешто, еве Кометал на пример итн...", коментираше Петковски Шеќерко за најавата на Михајловски за компјутеризација на РФМ.

Прием кај градоначалникот
Ракометарките на Кале Кичево по повод победата над Кометал ќе бидат гости на коктел кој за нивна чест ќе ја организира Владо Толески, градоначалникот на Кичево.
Кичевките очигледно привлекоа внимание, сега треба да привлечат и спонзори, а локалната власт е посебно во помалите места, вистинското место каде што треба да се почне.

Шансите за пласман на ЕП сега се само теоретски, еуфоријата е стишана, сега на ред се анализите и лечењето на раните.
Се вративме два чекори назад

По дуелот со Исланд, ситуацијата околу машката сениорска репрезентација дојде до момент по кој нема да се прават големи планови за иднината, туку ќе се враќаме назад во минатото да видиме што тоа тргнало на лошо и како Македонија од практично сигурен патник-учесник на ЕП дојде до позиција да биде сосема сигурен гледач отстрана на тоа што ќе се случува низ арените во Австрија следната година.

Македонија загуби од Исланд на домашен терен, седми загубен меч од овој противник на вкупно деветте одиграни квалификациски средби.

Би рекле ништо ново во тој поглед, иако има многу нови моменти. Овој Исланд е далеку од репрезентацијата со која се боревме минатите години, далеку и од оној Исланд кој го совладавме минатата година, и тоа прилично убедливо.

Исланд веќе го нема Олафур Стефансон, го нема ниту Сигфус Сигурдсон, за мечот од средата ги немаше ниту Сваварсон, Холмгеирсон и Петересон, бонус: Атласон, Оскарсон и нивниот најдобар стрелец низ квалификациите Логи Геирсон! Исланд во средата имаше само две познати имиња: Гудјон Валур Сигурдсон и Роберт Гунарсон. За нивната голема надеж Палмарсон нема да пишуваме бајки, иако беше еден клучните, затоа што тој има само 19 години.

Но и ваквиот Исланд беше подобар од Македонија, и тоа пред 6500 гледачи во "Борис Трајковски".

Што се случи со македонскиот тим за расплетот да биде ваков?

Да почнеме со ред, со тоа што сите најмногу сакаат да го чујат: германските судии Бернд и Рајнар Мете. Многупати сме пишувале дека со нив никогаш не е пријатно да се игра, постојано сакаат да покажат колку се тие главни на теренот и се прототип на судии поради кои сите имаат негативен имиџ кај публиката. Ја сецкаа играта, дозволија да се игра прегрубо, што му одговараше на Исланд, чии играчи на тој начин многу полесно можеа да излезат на крај со македонските напаѓачи. Секогаш кога Македонија ќе се "дигнеше", кога ќе се "запалеа" трибините, некако експресно губевме топка во напад. Немаше течност натпреварот, многу малку ракомет имаше на тој меч. На крајот, клучните моменти. При водството 25:24 на Македонија, невообичаено долго играа Исланѓаните под пасивен напад, а македонските судиски стручњаци забележаа и дека имало чекори, момент пред топката да дојде до стрелецот на голот. Веднаш по тоа две технички грешки ни досудија, а ќе се направи анализа дали било престап од Макалоски и дали немало фаул над Ѓоргоноски и тоа беа моментите кои го решија победникот.

Но, настрана судиите, Македонија едноставно мораше да биде подобра од Исланд до мерка тие да не можат да пресудат. А ние едноставно игравме лошо. Мете и Мете само се вклопија во целата слика и вината нема да ја бараме во нив.

А зошто Македонија одигра вака и дали можеше поинаку, останува да проанализираме. Нема сомнеж, бековската линија освен Кирил Лазаров не функционираше. Вкупно 2/6 од Филип Лазаров, Мите Стоилов и Филип Миркуловски. Премалку за главната напаѓачка сила на Илија Темелковски. Го чуваа Лазаров, го тепаа Миркуловски, а другите не беа закана. Нерешителност, посебно во првиот дел без шут од девет метри, па на Исланд не му беше ниту премногу тешко да се одбрани, затоа што нашите бекови не шутираа. Ацо Јоноски внесе малку свежина во вториот дел и прашање е зошто толку доцна доби шанса да игра. Тоа оди на сметка на селекторот.

Но, не е доволно да се каже дека играле лошо, важно е зошто играа лошо бековите. Единствено што можеме да констатираме е дека во моментов не се подготвени да одиграат подобро. Што на крајот па и да очекувате од играчите кои за 2 месеци имаат одиграно 1 натпревар? Оваа екипа е налик на тим кој се вратил од лоши подготовки и сега ги игра првите мечеви.

Надворешната линија на Македонија со Исланд во најголем дел беше Металург плус Кире Лазаров. А репрезентативците од Металург од СП до сега имаат одиграно само 2 натпревари, во КПК со Париз. Од тие два, вториот е далеку од нешто вредно да се спомене.

Металург немаше квалитетни подготовки поради термините. Веднаш по СП дојде Париз, а веднаш по тоа Вардар. т.е требаше да биде Вардар. Одложувањето кое се случи имаше големо влијание и врз репрезентацијата. Металург по Париз почна да се подготвува за Вардар и обратно, кога дојде моментот да се одигра, се одложи. И така се изгуби многу драгоцено време.

Веројатно најдобрата идеја, веднаш штом стана јасно дека Металург и Вардар нема да играат до средината на април, ќе беше веднаш да се собере репрезентацијата и да се договорат 2-3 контролни меча, со квалитетен тим на кој акцент ќе беше ставен на играта на Мите Стоилов, Филип Лазаров и Филип Миркуловски. Да се обидеше стручниот тим да "врати" некој од овие три играчи. Не е оправдување отсуството на Мојсоски, затоа што тој и да не ја обновеше повредата, прашање е колку ќе можеше да игра во средата.

Но, сите имаа поважни работи од репрезентацијата, а тоа беа кавгите и изборите во РФМ, кои дојдоа во најнезгоден момент.

Селекторот апелираше да не останат во втор план, а останаа. Но, едно е да се апелира, а друго е да се истапи со план и да се реагира, да се бори да не остане во втор план.

Значи остана се како што остана, Металург остана да тренира во Скопје, патем играјќи еден првенствен меч со Т. Пролет од кој фајде не виде никој, а Вардар замина во Ц. Гора за да игра натпревари. За белја таму се доповреди Мојсоски. Не обвинуваме за тоа, можеше да се случи каде било, кога било.

Не е дека Темелковски немаше други опции. Споменавме, Бранко Ангеловски, Горан Кузманоски, Марјан Колев, па и Раде Стојановиќ. Можеби ќе сменеа нешто, можеби не. Темелковски вели дека нема информации за тоа што, колку, како играат. Тоа е негова грешка, негова работа е да знае. Тоа е едно, а друго, што и да играат, сигурно е подобро од овде затоа што овде не се игра!

Дојдовме во ситуација да играме без Наум Мојсоски и немавме решение.

"Ќе се обидеме со овие играчи кои ги имаме овде, Стоилов ќе се обиде да покрие на центар ..." гласеше изјавата на селекторот.

Е тоа е импровизација. А модерниот спорт не трпи импровизации.

Видовме преку Јоноски дека погрешна политика се води кога се интернационалците (па и домашните играчи) во прашање. Веќе не би чудело и да почнат да го одбиваат, затоа што биле игнорирани толку долго. Петровски, Мајнов, Павловски, Кузманоски, итн.. до вчера Јоноски, утре ќе биде некој друг.

Да се одберат 12 и тие да бидат тие и "во лето и во зима" е лоша и погубна политика, едноставно ние немаме доволно играчи за да се откажеме од кого било. А токму тоа го правиме.

Ништо, дури ни една акција не е изменета од тоа што го игравме на сите натпревари на СП. Само што сега играме полошо од тогаш, затоа што не сме подготвени. Ако на Исланд се гледало СП, тогаш точно знаеле кој, што и како игра во нашиот тим.

Целокупната атмосфера во репрезентацијата очигледно е "срушена" по мундијалот и тоа што се случуваше, па така излеговме неподготвени на меч со Исланд.

Што ќе се случува сега? Ќе помине Белгија, битно е да победиме затоа што во спротивно срамот ќе биде навистина голем. А дури по тоа ќе дојде еден од клучните моменти.

Дали ќе остане Минчо Јорданов член на УО, односно координатор на машките репрезентации? Одбие ли, тогаш одново репрезентацијата се враќа под команда на Михајло Михајловски или личност кој тој ќе ја одбере. Дотогаш, преостанува единствено да бидеме стрпливи.




Изменето од fiks - 20.Март.2009 во 11:01

Македонија против Литванија, Холандија и Хрватска

Виена, 24 март (МИА) - Противници на женската ракометна репрезентација на Македонија во квалификациите за Европското првенство 2010 во Данска и Норвешка се Литванија, Холандија и Хрватска. Така изгледа седмата квалификациска група.

Македонија се најде во вториот од четирите барабани во денешната жрепка поради добриот рејтинг и тоа и овозможи да добие два (условно кажано) полесни противници. Фаворит број еден во нашата (седма) група е Хрватска, која е со најдобар рејтинг.

Натпреварите започнуваат во септември, а завршуваат во мај идната година. Ќе се игра по систем секој со секого дома-гости. Првите две репрезентации ќе обезбедат пласман на ЕП 2010.

АМИЧИТИЈА - МЕТАЛУРГ 31:29 (16:10) Металург блиску до полуфинале Победа од 3 гола разлика ќе му биде потребна на Металург за пласман во полуфиналето на КПК. Резултат кој реално е остварлив. Не дека ќе биде лесно во Скопје, но шансите се големи и реално пред 6000 гледачи во Скопје Металург ќе биде фаворитот за пласман во 1/2 финалето на КПК Македонскиот првак загуби во Цирих со два разлика и им го направи поубав денот на околу 100-тина Македонци кои дојдоа во Саалхален да го бодрат. Мечот беше интересен, имаше голема борба на теренот, а на крајот и едните и другите можат да бидат задоволни со конечниот епилог. Амичитија што победи, Металург што можеше да мине далеку полошо. Металург не го почна лошо натпреварот. Почна со 5:1 зона која го неутрализираше Шмит, во нападот 3:2:1 одбраната на Швајцарците не беше непробојна, па се играше гол за гол. Којзнае што и како ќе се случуваше на натпреварот подоцна доколку Швајцарците на добиеја еден подарок од нашата клупа. При 3:3, исклучување заработи Стојан Стоилов, но Металург тргна со комплетна постава во напад и според правилата ја загуби топката и доби нови 2 минути. Во периодот од 2 минути во кои Металург имаше 4 играчи во поле, Амичитија постигна 3 не прими ниту еден гол и дојде до првата осетна разлика. Металург брзо откако се комплетираше одново заработи 2 минути, и тоа ги одржа Швајцарците на разликата од 3 гола, иако Металург имаше шанса да е доближи и на минус еден. По тоа се влезе во ритам гол за гол, кој траеше 15 минути, а тогаш, односно во 20. минута, нов пад на Металург. Васкевичиус одбрани три шута во серија, а на тоа да додадеме дека Металург зареди и со технички грешки, па Амичитиа во еден момент имаше водство од 6 гола и контра за плус седум. Спаси Ристовски, но односно на семафорот остана истата разлика. Металург играше слабо, далеку послабо отколку што играше есеноска на дуелите со Кил, Барселона и Драмен и на полувреме заминаа со 16:10. Франк Локе беше најголемиот проблем, норвешкиот пикер добиваше топки од секого и од секаде и по првиот дел имаше реализација 5/5. Сосема нов Металург видовме во второто полувреме. Борбен до максимум, екипа која казнува, која не е дојдена да се предаде. Филип Лазаров и препородениот Миркуловски донесоа сосема нова клима на бековската линија, а комплетно целиот тим играше едно ниво повисоко. Амичитија во игра ја држеше Енди Шмит, но тој се повреди кон средината на полувремето, успеа да се врати, но неговата игра веќе не беше таа. Без него ниту Локе ниту Башиќ веќе не беа толку опасни, а за разлика од нив Металург стануваше се поопасен. Единствени кои не се вклопуваа на теренот беа португалските судии и тоа што Металург не се врати со уште подобар резултат виновници се тие. Сеедно, речиси цели 25 минути се мачеше Металург да намали разликата под 4 гола. Кога тоа успеа, разликата стануваше се помала. Со две серии од по 3:0, или вкупно 6:2 во финишот Металург намали на 30:29. Брестовац, кој во последните 15 минути беше на голот фати 2 клучни шута кои не само што ја запреа Амичитиа туку преку добрата реализација во напад Металург стигна на споменатите минус еден. Конечните 31:29 ги постави Берендс откако искористи тоа што Металург благодарение на судиите одново беше со 4 играчи во поле.

А бил на мечот Блу?