ПЕСНАРИЦА НА МАКЕДОНСКИ НАРОДНИ ПЕСНИ

Ојде дедо во градина

Ојде дедо во градина
во градина кај цвеќиња.
Тамо најде девојчиња
та им вели ем говори:
„Ај кажете девојчиња
која од вас ќе ме земи?“

Прва вели говори:
„А бре дедо, стари дедо
избричи си брадичката
поткастри си мустаќите
јас бре дедо ќе те земам.“ [х2]

Втора вели говори:
„А бре дедо, стари дедо
продај си ја кобилата
кобилата и колата
јас бре дедо ќе те земам.“ [х2]

Трета вели и говори:
„Абре дедо, стари дедо
запали си куќичката
изгори си бабичката
јас бре дедо ќе те земам.“ [х2]

Си запалил куќичката
си изгорел бабичката
па се вратил кај момите
а моми му побегнале
почнал дедо да си плачи
да си плачи да си реди:

„Стара беше ме крпеше
стара беше ми готвеше
стара беше ме љубеше
и на старост ме топлеше.“ [х2]


Ордан седи на кулата

Ордан седи на кулата,
па ми гледа горе-доле.

Ми догледал силен аскер,
силен аскер, башибозук.

Фрли бомба во селото,
Се затресе цело село.

Извикнаја селаните,
што е ова од Ордана,
од Јордана Пиперката.

Ордан сабја не го сече,
Јордан к*ршум не го дупи.


Оро се вие

Оро се вие кај манастирот. [х2]
Да идам Дано моме да видам
да идам Дано душо да видам.

Првото оро се млади моми. [х2]
Да идам Дано моме да видам
да идам Дано душо да видам.

Другото оро се млади момци. [х2]
Да идам Дано моме да видам
да идам Дано душо да видам.

Третото оро се млади невести. [х2]
Да идам Дано моме да видам
да идам Дано душо да видам.

Охрид, Охрид убав мил

Охрид, Охрид убав мил,
ти за мене рај си бил.
Јас ќе одам далеку
не знам дал' ќе се вратам пак.

Езерото ми убаво,
јас со солзи го оставив.
Со кајчето од Вистера
во Албанија се најдов јас.

Збогум мајко, збогум веч
јас ќе одам далеку.
Јас ќе одам далеку
не знам дал' ќе се вратам пак.

Охрид, Охрид убав мил,
град на Климент, Самуил.
________________________


Пара бери киселец

Пара бери киселец
Мице ора в градина [2х]
Паро ле, севдо ле
севдо ле, Паро ле
срцево ми го изгоре.

Дај ми Паро киселец
усте да си оладам [2х]
Паро ле, севдо ле
севдо ле, Паро ле
усте да си оладам.

На ти Мице киселец
усте да си оладиш
Паро ле, севдо ле
севдо ле, Паро ле
усте да си оладиш.

Јас не сакам киселец
тук ти сакам устето
Паро ле, севдо ле
севдо ле, Паро ле
тук ти сакам устето.


Пелин ми се пољуљава

Пелин ми се пољуљава [х2]
пољуљава, заљуљава. [х2]

Дали ми го ветер вее [х2]
или ми го роса роси? [х2]

Сама Рада под пелина, [х2]
пелин крши китки кити. [х2]

Да ги дава на момците, [х2]
на момците чуждинците. [х2]

За да пукнат тукашните, [х2]
тукашните Охридските. [х2]

Ако пукнат нека треснат, [х2]
мене не ми е ништо гајле. [х2]

Песна за Деспина

Голема риџа ти чинам
ти кира Марије,
и јас те поздрављам
да ми дојдиш на визита,
јас да те пречекам. [2х]

Не можам јас да дојдам
ти кира Марие,
и јас те поздравјам,
ќе ти ја пратам сестра ми
кирја Катерина. [2х]

Тропна, чукна на портето
кирја Катерина
отвори Деспина,
не се спушти ни мајка е,
ја баци раката,
во раката меџитлија
нишан за Деспина.

Нишан ти давам Деспино,
да не ме заборавиш.
Поминаја три години,
ти ме заборави.

Појди горе во одаја,
тетко Катерино
на џамфер миндели,
ем благо да си земиш,
кафе да си пиеш,
ти благо да си земиш,
кафе да с' напиеш.

Јас благо не ти љубам,
кафе не ви пијам,
ти кира Марие.
Само ја сакам Деспина
за кир Ристакија. [2х]

Бог го јубил тој бармака
барма Димитрија,
Димитри чапкунот.
Тој те мамил три години
и пак не те зеде,
што је мамил три години,
и пак не је зеде.

Во сабота навечер,
на осум саати,
свирит Караѓуле.
Брзо наврати порта
ти кира Марие,
Деспина ќе ја грабиме
никој да не знае.

Немој Марие, нечинит,
резил да не бидит.

Колку се ѕвезди на небо,
пушки ќе фрламе,
сватој ќе донесат.
Деспина ќе ја грабиме
никој да не знае.

Немој Марие, нечинит
резил да не бидит.


Песна за Караџата

Борба се бие по ливадишта,
планини пеат за Караџата.
Запеј ми, запеј Кожув планино
старата песна за Караџата.

Ја кажи, кажи, а бре Караџа,
до каде је Македонија?
Ето таму горе, Кумановско поле
Охрид, Битола, дур' до Пирина.

Шчици се бичат, спици се прават,
на Македонци во нокти клават,
в' огинот гори, железо се топи,
на Македонци под мишки клават.

Ја кажи, кажи, а бре Караџа,
до каде е Македонија?
Ето таму долу, Прилеп, Кавадарци
Неготино, Дојран, дур' до Солуна.

Ај нека знаје цела Европа,
до каде е Македонија:
ето тамо горе, Тетовско поле,
Гостивар, Струга, дур' до Кичево.

Има ли уште кој да не знае
каде е Македонската земја?


Песна за Крушевската Република

Многу крвја многу солзи,
земја натопија,
многу лисја гора смени
машка снага испи,
но по таја борба тешка
слобода ми бликна.

Во ијада деветсто и трета година,
се создаде република вославно Крушево,
македонска република прва на балканот.

Претседател први беше
тој Никола Карев,
со македонски војвода сите Илинденци,
Даме Груев, Питу Гули и
Јане Сандански.

За слобода загинаја славните војводи
на Македонците завет оставија,
да се борат за слобода,
за МАКЕДОНИЈА.

Песна за Христо Узунов

И таму е мојта родина,
далеку Македонија,
јас сакам таму да загинам,
а ти ме забрави за век.

И таму е мојта мајка,
и таму има божји свет,
јас сакам таму да загинам,
ти ме заборави за век.

Не плачи мила моја мајко,
не рони солзи крвави,
ако Христо Узунов падна,
на врагот жив се не даде.

Сестрите нема да ми играт,
над мојот гроб осамотен,
и мајка нема да ми идат,
да лее солзи за мене.

Не жали мила моја родино,
и сите ми другари мој,
ако Христо Узунов падна,
на врагот жив се не даде.


Песна за Чакаларов

Бој се почна во клисура,
Чакаларот бре,
жив фатете го, обесете го
тоа бесно куче сардисајте го.

Македонка мома жнијаше,
Чакаларов бре,
на кусото јачменче,
Чакаларов бре.

Оздола иде Бахтијар Паша,
со триесет илјади,
Чакаларов је со триста момчиња.

Бахтијар Паша викаше:
„уџум кардашла“,
Чакаларов викаше:
„ура момчиња“.

Жив фатете го, обесете го
тоа бесно куче сардисајте го.
Однесете го горе в' Смилево
кај комитетот море македонски.


Петлите пеат, зората се зори

Петлите пеат, зора се зори,
пушти ме бела Митро да станам,
пуштај ме бела Митро да одам.

Нашите петли од вечер пеат,
поспиј ми, мило либе поспи ми,
пољуби бело лице Митрино.

Нашите дрвари по дрва одат,
пушти ме бела Митро да одам,
пуштај ме бела Митро да одам.

Нашите дрвари од вечер одат,
поспи ми, мило либе, поспи си,
загрли рамна снага Митрина.

По горите македонски
По горите македонски шетала мома
охриѓанка симпатична, убава мома. [2x]

Во окови млади војник тешко е ранет
над глава му милата му сестра и тихо милува
ем го пита ем го пита дека си ранет.

Не питај ме сестро мила, тешко сум ранет
земи книга и моливот, писмо напиши
испрати го во Битола на мојата мајка.

Ох да знае мојта мајка дека сум ранет
ќе забради црна шамија, мене да жали
мојте браќа крв ќе лијат за да се осветат.


По друм одам мајче

По друм одам мајче
по друм лежам,
ај, друм перница мајче,
друм постела.

На рацете мајче ми спијаше,
ај ми спијаше мајче
едно лудо младо.

Кога ќе ме ожени мајче да ми кажеш
ај, пуста беќарштина не се трпи,
само легни мајче само стани.


По пат одам, за пат прашам

По пат одам леле
за пат прашам
кој пат води леле за Мариово.

Кој пат оди леле за Мариово,
за Мариово, село Дуњи.

Таму седи леле чучук Митра,
чучук Митра бојаџивката,
да ми вапца леле два бајрака,
еден зелен, другиот црвен.

Зелениот леле, за на свадба,
а црвениот, за на војна.


Подај моме рака ти

Како сонце в' дворот да ми дојдеш,
како песна в' срце да ми пројдеш.
Само да те погледам јас,
везден тука идам, оф, очи да ти видам.
Лична ко китка, пролет ми те роси,
в' срце ми те носи, опа!

Гајда свири ли-ду-ли-ду-ли, опа, и-ха-ха
тапан чука рит-тика-тика, ајде де.
Подај моме, подај рака ти,
овде на срце да ја ставам јас.
За час ќе ми мине сета мака,
никому не те давам.
Среде други лични моми ле,
уште полична ќе те гледам јас.
Твојот допир и од очи вљубен,
свој чекор јас ќе редам.

Среде село, младите се збрале,
и за љубов нишан си дале.
Само јас сум без тебе сам,
нишан ти ми зема надвор ми те нема.
Послушај песна на оро те кани,
до мене застани, и-опа!

Гајда свири ли-ду-ли-ду-ли, опа, и-ха-ха
тапан чука рит-тика-тика, ајде де.
Подај моме, подај рака ти,
овде на срце да ја ставам јас.
За час ќе ми мине сета мака,
никому не те давам.
Среде други лични моми ле,
уште полична ќе те гледам јас.
Твојот допир и од очи вљубен,
свој чекор јас ќе редам.

Појде моме на вода

Пошла мома на вода, [3x]
со две стомни шарени,
оф аман, аман, аман, аман.
Оф аман, пошла мома на вода,
оф аман, со две стомни шарени.

И по неа беќарче [2x]
Постој моме, почекај,
да ти кажам два збора,
оф аман, аман, аман, аман.
Оф аман, постој моме, почекај,
оф аман, да ти кажам два збора.

Не ѝ кажа два збора, [3x]
тук' ја фати за рака,
оф аман, аман, аман, аман.
Оф аман, не ѝ кажа два збора,
оф аман, тук ја фати за рака.


Поминаа луди млади години

Секоја вечер на тебе мислам еј лудо бре [x2]
само се мислам што да ти кажам еј лудо бре. [x2]

Рефрен:
Поминаа луди млади години
си ветивне, ама не се зедовме. [x2]

Секоја вечер на порти чекам да поминеш [x2]
а ти минуваш и не ми збориш не ме гледаш. [x2]

Рефрен

Ќе мине младост, ќе дојде старост еј лудо бре, [x2]
очите тажни мои и твои ќе останат
очите тажни мои до века ќе тагуваат.

Рефрен


Поранила Цена

Поранила Цена за вода студена
рано подранила со две нови стомни
оф на мое срце Цено огин гореше. [х2]

Ој Цено, Ценке, севда голема
изгори ме, Цено мори
запали ме душо.

Цениното лице црвено јаболче [х2]
оф на мое срце Цено огин гореше. [х2]

Ој Цено, Ценке, севда голема
изгори ме, Цено мори
запали ме душо.

Ценината снага тенка половина [х2]
оф на мое срце Цено огин гореше. [х2]

Ој Цено, Ценке, севда голема
изгори ме, Цено мори
запали ме душо.

Пошло моме на вода

Пошло моме на вода
со две стомни шарени. [х2]

И беќарче по неа
и на моме говори. [х2]

Постој моме почекај
да ти речам два збора. [х2]

Не и рече два збора
тук ја фати за рака. [х2]


Праша ли Тинке мајка ти

Праша ли Тинке мајка ти џанам
праша ли Тинке мајка ти,
дава ли тебе за мене џанам
за мене Ѓорѓија бекрија?

Не сум ја Ѓорѓија прашала џанам
не сум ја Ѓорѓи прашала,
синоќа сум ја слушала џанам
синоќа сум ја слушала.

Мама на тате велеше џанам
мама на тате велеше,
Ај да го дајме Тинчето џанам,
за тој Ѓорѓија бекрија.

Тате на мама велеше, џанам
тате на мама велеше,
до девет ќерки да имам џанам
една на Ѓорѓија не давам.

Ѓорѓи е пуш пијаница џанам
Ѓорѓи е пуш пијаница,
на вино вади ножеви џанам,
а на ракија пиштоли.


Пред да си умрам

Пред да си умрам, сакам да кажам
за наш'та љубов искрена.
Оф, леле либе, галебче мое
срцево ми го изгоре.

Помниш ли мила, помниш ли драга,
кога се двајца љубевме?
Раката твоја ми ја подаде,
со љубов верна, искрена.

Дење и ноќе плачев за тебе
најповеќе за љубовта.
Оф, леле, либе, галебче мое
срцево ми го изгоре.

Во ноќта кога месец грееше,
а зраци слетаа на тебе,
в' прегратки нежни ние двајцата
на песок чист крај езеро,
а ти трепериш, ах мила моја
и слушаш шум од бранови.

Тоа не се браној, тоа се песни
што пејат само за љубовта.
Кој што се нејќит да се не земит,
тој што се сакет, да се земит.