ЗБУНЕТОВА ТЕМА

Abe zbunet uste si im glavna atrakcija ovde.Nekoi raboti si ostanuvaat isti.......eden orden od mene

mamamd напиша: ...aj majkata...smeneta teza...a jas imav 5 za tezata deka ova e praprapraprapraprapraprapra tetka mi

zbunet напиша: Kaj si ma

...ме прашуваш што ли правев, ме прашуваш со кого бев, велам дека со тебе бев, те сакав како до сега така и од сега и да те има и да те нема, неменливо е се она со тебе што има врска, само се здобива со нови димензии и бои. Секој оној со кого сум случајно, забележува дека не сум со него, далечен и одалечен од се она што не потсетува на тебе, сето останато е само избледена црно бела слика што има значај на оние што така умеат да се сеќаваат, а јас се родив во твоите прегратки, во експлозија на бои и звуци онакви за какви пред тебе сонував, затоа и така лесно те препознав кога одблиску потонав во твоите очи како сабјарка за да го освојам твоето срце кое лежеше во длабочините на тишината, затоа и со сета сила веднаш почнав да те љубам, бргу да те совладам и освојам, грчевито и очајно како последен воин без остапница знаејќи дека друга шанса не ќе имам, само на ова поле морав да победам, не ми беше жал за загубените битки и пирови победи, тие посивеа и избледеа, никогаш и не постоеа. Во твоите прегратки престанав да постојам минувајќи низ рајските порти кои ги сочинуваа твоите усни, се друго го загуби својот непостоечки значај губејќи се во сенката на твојата големина, да, нема друг свет сем тебе и само таму живаем збогувајќи се со се останато...

zbunet напиша: ...ме прашуваш што ли правев, ме прашуваш со кого бев, велам дека со тебе бев, те сакав како до сега така и од сега и да те има и да те нема, неменливо е се она со тебе што има врска, само се здобива со нови димензии и бои. Секој оној со кого сум случајно, забележува дека не сум со него, далечен и одалечен од се она што не потсетува на тебе, сето останато е само избледена црно бела слика што има значај на оние што така умеат да се сеќаваат, а јас се родив во твоите прегратки, во експлозија на бои и звуци онакви за какви пред тебе сонував, затоа и така лесно те препознав кога одблиску потонав во твоите очи како сабјарка за да го освојам твоето срце кое лежеше во длабочините на тишината, затоа и со сета сила веднаш почнав да те љубам, бргу да те совладам и освојам, грчевито и очајно како последен воин без остапница знаејќи дека друга шанса не ќе имам, само на ова поле морав да победам, не ми беше жал за загубените битки и пирови победи, тие посивеа и избледеа, никогаш и не постоеа. Во твоите прегратки престанав да постојам минувајќи низ рајските порти кои ги сочинуваа твоите усни, се друго го загуби својот непостоечки значај губејќи се во сенката на твојата големина, да, нема друг свет сем тебе и само таму живаем збогувајќи се со се останато...

...а ние те читаме и губиме во сенката на твојта големина...Браво!...