Црни прогнози за иднината на Балканот

Ако не смејш.пак збораш и то ко празна воденица само мелиш на суво.

AKO SAKALE I CUSTVUVALE ALBANCITE DEKA TREBALO DA SE OBEDINAT TREBALO DA GO NAPRAVAT TOA OTI GRANICITE NA BALKANOT NE BILE SVETI.E OVA STVARNO NE LICI POKE NA NISTO,IZJAVA NA INTELEKTUALEC ZITI SE?KAKVI CUDNI INTELEKTUALCI ZAREM NE?

Соседите се вооружуваат како за нова балканска војна
Автор: Александар Божиновски

Кога сите оружја на нашето соседство би се активирале во една нова балканска војна, регионов би станал центар на пеколот. Грција, Турција, Србија, Албанија, Бугарија, Романија и Македонија, земјите чие вооружување го анализиравме, заедно имаат на располагање близу 1.110 борбени авиони, 7.000 тенка, 16.000 оклопни возила, стотици илјади парчиња артилерија, стотина воени брода и 25 подморници.

Бројките за вооруженоста добиени од министерствата за одбрана или од нивните интернет-страници никогаш не се целосно точни, бидејќи државите често не ги кажуваат сите арсенали што ги имаат. До ваков заклучок дошле и специјализираните воени магазини, особено поради развиеноста на црниот пазар на оружје.

„Армиите секогаш имаат многу повеќе и многу поопасно оружје од она што и го презентираат на јавноста“, заклучува светски реномираниот магазин „Џејн дифенс интелеџенс“.


Ако ова налудничаво вооружување не е доволно, еден поглед на плановите за купување ново оружје дава уште пострашна слика.

Малку е, купувај уште!

Сегашните годишни воени буџети на овие шест држави се вкупно 30 милијарди евра, или 11 пати повеќе од историски најголемиот државен буџет на Македонија, тој за 2009 година.

- Нивото на воени трошоци во светот, не само на Балканот, е еднакво на она од времето на Студената војна. Погледнете ги само нашите графикони. Источна Европа тројно ги зголеми набавките на оружје за последните пет години. Тоа најчесто се објаснува со потребата од средства за мировни мисии, како и со заканата од тероризмот, но всушност е последица на промената на односот на силите. Светот станува мултиполарен и поделен на неколку поголеми зони на влијанија - вели Сам Перлон - Фриман, истражувач на воени буџети во СИПРИ, најпознатиот шведскиот институт за мир. Институтот секоја година ги објавува бројките за потрошувачката на оружје на сите земји во светот.

Грција, се чини, е регионален лидер во набавки. Атина официјално соопшти дека од годинава до 2015 година ќе потроши 22 милијарди евра за нови авиони и фрегати.

Ова, како што истакна Вангелис Меимаракис, грчкиот министер за одбрана, е најголемиот воен буџет на Грција. Но во оваа бројка не влегуваат на пример набавките на нови оклопни возила и тенкови.
Деновиве во Грција треба да пристигнат 415 оклопни борбени транспортери БМП3 од руско производство. Грција за нив плаќа по 4 милиони евра за парче. Згора на тоа, планира да купи и нови 1.200 руски тенка, зделка што е склучена пред еден месец.

Македонија, пак, како што најави Зоран Коњановски, министер за одбрана, планира до 2015 година да купи стотина оклопни транспортери, уште неколку нови хеликоптери и беспилотни летала. Српското Министерство за одбрана не беше расположено да ни одговори за своите планови, но српските медиуми пишуваат за набавки на хеликоптери, транспортери, беспилотни летала и комуникациски уреди. Официјално, српското министерство за одбрана најавува купување на нивната пушка од домашно производство „калашников“ М21 направен според НАТО-стандарди. Стотина вакви пушки купи и македонското министерство за одбрана во 2004 година, во времето на Владо Бучковски, кога Србија ја тресеа скандали поради слабиот квалитет на пушката.
За Албанија нема никакви податоци, но армијата на оваа земја е толку очајно опремена, што официјалниот буџет од 236 милиони евра годишно може да биде употребен само за одржување на постојниот воен арсенал, составен главно од кинески „калашникови“ и десетина стари Т-34 тенка, стои во една анализа на „Нешнел дифенс“. Романија, според официјалните податоци, планира 90 отсто од планираните 4 милијарди евра за вооружување да потроши за набавка на нови борбени авиони, најверојатно од типот „еурофајтер“.

Бугарија, пак, е единствената земја од регионот што пред с? е заинтересирана за продажба на своето оружје. Со реформите во 2000 година, бројот на војниците кај источниот сосед е намален од 140.000 на 40.000.

- Немаме планови за купување ново оружје, туку го ремонтираме постојното. Исклучок претставуваат транспортните средства. Во план ни е набавка на транспортни авиони и хеликоптери до 2015 година. Сакаме да купиме и три корвети, борбени бродови, на старо. Бугарската армија има доста оружје за продавање, особено пушки и тенкови. Ние согласно со стандардите на НАТО треба да се ослободиме од ова оружје и повеќе сме заинтересирани да најдеме купци за нашето оружје отколку нешто да купуваме - велат во Министерството за одбрана на Бугарија.

Никој како турскиот аскер

Турција е посебна приказна. Ова е земја што најмногу одвојува за вооружување, дури 5 отсто од бруто-домашниот производ, или двојно повеќе од другите. Со 500.000 редовни војници и речиси 5.000 тенка, Турција има воена сила колку сите балкански земји заедно. Двојно е посилна од Грција и нема намера да штеди.

„Турција планира да потроши околу 10 милијарди долари за модернизирање на воздухопловните сили во следните 20 години“, изјави Мурат Бајар, одговорен претставник на индустријата за оружје во земјата.

Бајар на форум во Вашингтон, одржан минатиот месец, посочи дека неговата земја ќе го потроши тој износ во наредните две децении за набавка на сто борбени авиони од „новата генерација“. Тие постепено ќе ги заменат авионите Ф-16 и Ф-4 што сега ги користи турската армија. До крајот на годинава Турција треба да избере меѓу американскиот „Ф-35/ЈСФ“ (Џоинт Страјк Фајтер) и неговиот европски конк*рент „Еурофајтер“.

Бајар рече дека Анкара инсистира деловите на авионите што ќе ги избере да бидат монтирани во фабрики во Турција, за да бидат намалени трошоците.

Ова се официјалните планови на нашите соседи усвоени уште пред избивањето на глобалната криза. Какви ќе бидат бројките в година, кога регионот посилно ќе ја почувствува светската рецесија - ќе видиме.


Ванковска: Грција со оружје купува сојузници против Македонија

За професорката Билјана Ванковска, масовното купување оружје, особено од страна на Грција е суптилна политичка корупција во спорот со името. Таа за „Нова Македонија“ направи анализа на овој проблем:

- На воените трошоци и на видот на вооружување обично влијание имаат големината, економската моќ, процената на заканите за националната безбедност и регионалниот контекст. Анализата на состојбите на овој план кај балканските држави покажува дека на овие класични параметри почнуваат да дејствуваат и некои дополнителни фактори. Се чини дека од пресудна важност се уште неколку фактори: поголемо свртување кон некои глобални случувања, па дел од вооружувањето и се купува не со цел да се зајакне самоодбраната, туку да се учествува во мисии (воени или мировни) далеку од матичната земја. Во оваа смисла, забележлива е униформноста, односно за набавките повеќе одлучуваат надворешните фактори, отколку внатрешните анализи. Второ, висината на воените трошоци е понекаде детерминирана и од умешноста на воениот врв да се постави како група за притисок и да претендира кон поголемо зафаќање во државниот буџет (Турција, на пример). Трет феномен е користењето на чинот на зголемени воени набавки, не толку заради јакнење на сопствената воена моќ, колку заради постигнување политички цели и еден вид лобирање (јас би го нарекла дури и коруптивно однесување) кај земјите-производители на оружје, како што тоа Грција повеќе пати го има сторено, штом работите на планот на решавањето на проблемот со Македонија не одат како што таа посакува. Општиот впечаток е дека процентот за издвојувања за воени цели е превисок, особено имајќи ги во вид тешките социоекономски услови кај овие земји (и тука не мислам само на Македонија, Србија или Албанија, туку и на Романија). Најголемиот број земји сметаат дека со воените реформи ги јакнат своите интегративни зафати, но во исто време се задолжуваат и ги намалуваат капацитетите да одговорат на барањата и интересите на своите граѓани. Не може сосема да се исклучи и постоењето на недоверба во меѓусоседските односи, односно постоењето на затегнати односи и на т.н. безбедносна дилема (тоа е спирално зголемување на воените трошоци, кое е резултат на недовербата дека соседот или соседите се вооружуваат заради модернизација или нешто слично, а не затоа што имаат лоши намери). Односите и натпреварот што постои меѓу Грција и Турција се еден траен доказ дека асоцирањето во НАТО нужно не доведува до релаксација на регионалната затегнатост - анализира Ванковска.

Мирчев: Многу лош тренд

Овој тренд на зголемување на воените трошоци во регионот не е поволен за Македонија, како и за развојот на колективниот и регионалниот систем за безбедност, смета професорот Димитар Мирчев, поранешен македонски амбасадор во Словенија.

- Сепак, сето ова вооружување не претставува закана за нашата држава. Повеќето соседни држави на Македонија се членки на НАТО и со самото тоа вооружувањето е под контрола на Алијансата. Не верувам дека НАТО нема увид во евиденцијата за тоа колку и во што се вложува. Причините за зголемените воени трошоци се најчесто внатрешнополитички. Имајте предвид дека во повеќе земји наскоро ќе има избори. Владите намерно најавуваат големи трошоци за одбраната за да се прикажат цврсти и стабилни. Македонија, пак, ги следи НАТО-стандардите за трошоците во однос на БДП. Нашите вооружени сили ниту се супстандардно опремени ниту се слабо финансирани, а имаме и потпишано договор за партнерство со САД, што ни ја гарантира безбедноста и стабилноста. Но, трендот на вооружување не е добар и НАТО треба да е свесно за тоа. Треба да се вложува во економијата и стандардот, а не во оружје - смета Мирчев.





Лазански: Грција и Турција се подготвуваат за војна

Трката во вооружување меѓу Грција и Турција е поради големата веројатност да избие војна меѓу овие две држави, вели познатиот белградски воен аналитичар Мирослав Лазански, во изјава за „Нова Македонија“.

- Нивниот судир е на повеќе нивоа, пред с? околу Кипар, потоа судирот околу епиконтиненталниот појас, односно границата во Егејско Море, каде што Грција зазема острови што се оддалечени на само 12 километри од турскиот брег, па турските бродови не можат ниту да излезат од пристаниште. Судирот меѓу нив е и поради предвидувањата дека има нафта и гас во Егејско Море. Грција е посебно вознемирена поради неодамнешната одлука на НАТО, со која нивниот главен штаб на Алијансата за овој регион се префрли од Авијано, Италија во Измир. Оттука не изненадуваат тие 22 милијарди евра за грчката морнарица, како и набавката на БМП 3, руските оклопни транспортери. Турција мора да биде голем сојузник на Америка бидејќи граничи со Ирак и со Иран, односно граничи во едно крајно нестабилно подрачје. Тука е и проблемот со к*рдите - анализира Лазански.

За поранешните ју-републики, аналитичарот смета дека тие само го обновуваат арсеналот.

- Што се однесува до вооружувањето на поранешните југословенски републики, тука добро сте забележале дека набавките се мошне слични. Тоа обично се објаснува од потребата за учество во разноразни мировни операции, но всушност армиите мораат да купуваат нова опрема бидејќи сегашната е мошне застарена. Меѓутоа, с? е тоа проследено со многу корупција. Еве видете го примерот со набавка на нови оклопни транспортери. Речиси сите тргнале да купуваат оклопни транспортери. Хрватска купи од финските „Патриа“, кои воопшто не одговараат за балкански услови. Словенците купија „Патрии“ и иако ги платија поевтино од Хрватите, кај нив изби корупциска афера - вели Лазански.

Биче рата кажу сви....

Изменето од Zajcef - 25.Ноември.2008 во 11:04

Добро тој дел од песната го изоставив.А инаку то мислите вие за ова?Секогаш кога почнува нагло вооружување проследено со соперништво и политички кризи следува војна-или не

 gi zaboravivte ciganite od Elada

ова се нарича политика

Море педерЛК се нарича само ај...