IDIVIDI forum Веб сајт
почетна страница почетна страница > Стил на живот > Фотографија, камери и видео
  Активни теми Активни теми RSS - ФОТОГРАФИЈАТA ЛАЖЕ! - НО И ФОТОГРАФИТЕ! Понекогаш
  најчести прашања најчести прашања  Пребарувај форум   Настани   Регистрирајте се Регистрирајте се  Влез Влез

ФОТОГРАФИЈАТA ЛАЖЕ! - НО И ФОТОГРАФИТЕ! Понекогаш

 Внеси реплика Внеси реплика страница  <12345 6>
Автор
Порака
Glecin Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 11.Февруари.2007
Статус: Офлајн
Поени: 450
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Glecin Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 13.Ноември.2008 во 19:04
"
Pozdrav do site revoltirani i nerevoltirani fotografi no pred se lugje.
Moram da priznam deka cel den sme seuste vo frka site clenovi na Elema.Pricina za toa pretpostavuvate e vecerasnovo otvaranje na Fotomedia.Po nekoja slucajnos stigna do mene seto ova sto go citam.Sakam da vi prenesam deka foto klub Elema ke odgovori na celava ovaa nastanata situacija.Definitivno ne e nacin da denesniot praznik za Fotografija vo nasava drzava da go svedete na ova nivo.
Pozdrav do site.
Poranesen Pretsedatel na Foto Klub Elema
Dejan Gileski - Gile   "

...nema doblest za iZVINUVANJE...(...!
...nema taktichnost za korekten odgovor vo DADEN moment,

zhalosno

P.S Iako ne da ne ste zasluzhile nego EPTEN ste prezasluzhile da GO SVEDEME DENESHNIOT PRAZNIK na OVA NIVO a kako shto gledam YOU DONT EVEN WANT TO SAVE THE DAY....., rekov deka kje dojdam da ja poglednam izlozhbata. Me interesira da poglednam zoshto tolku mnogu se ZBORESHE ZA ZHIRIRANJETO NA IZLOZHBATA a i kako kje se odnesuvate pokraj vakvo FIJASKO!

P.P.S GILE .....ISKRENO mislev deka kje se izvinish......!
There is more in life than books you know, but not much more!
Кон врв
kavadar66 Кликни и види ги опциите
Група
Група
Лик (аватар)

Регистриран: 18.Февруари.2008
Статус: Офлајн
Поени: 87
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај kavadar66 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 13.Ноември.2008 во 19:29
ЖАЛНО

БЕДНО

и ???

Еден искусен политичар во “поверење“ ми кажа дека во политиката ништо не е случајно.
А ако нешто случајно се случи дека е многу добро планирано

Дали и тука има пулитика

Изменето од kavadar66 - 13.Ноември.2008 во 19:30
Кон врв
wilena Кликни и види ги опциите
Нов член
Нов член
Лик (аватар)

Регистриран: 12.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 7
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај wilena Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 13.Ноември.2008 во 20:21
Секако дека има!!!

И тоа не било каде, ами во онаа сфера на општествениот живот (т.н. уметност) каде што работите треба да се убави, блескави и сјајни, а пред се ЧИСТИ???

Не само што нема никаква уметност, туку целата работа почнува толку да се заматува, што кога ќе огрее сонце, ќе останат само грутки кал кои на најнежен допир ќе се претворат во прав и ќе исчезнат во воздухот.

Почнувајќи од жалната состојба на сајтот, па фрките околу блади Сара Лин, па кој што кажал, кој што напишал, некој си Коста-моста....

Сите ја забораваат главната работа заради која се тука... на форумов.

И kavadar66, не би прашала дали има тука пулитика, би прашала што има тука, освен пулитика?

збунетост


Кон врв
Angele Кликни и види ги опциите
Нов член
Нов член
Лик (аватар)

Регистриран: 14.Ноември.2008
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 1
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Angele Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Ноември.2008 во 00:16
Има нешто за ФОТОМЕДИА 2008... http://www.chkrap.blogspot.com/
Кон врв
Glecin Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 11.Февруари.2007
Статус: Офлајн
Поени: 450
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Glecin Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Ноември.2008 во 01:26
hm....zhalosno....nevkusno.....!!

potiknat od tekstot na Milena...razocharan od skorashnite sluchuvanja na Makedonskoto fotografsko nebo najavuvam dlaboko povlekuvanje vo sebe i samoizolacija posvetena edinstveno na edinstvenoto edinstveno neshto shto mi pravi da se chuvstvuvam kreativno i glasno....FOTOGRAFIJATA!!

drago mi beshe shto se druzhevme.....se gledame na izlozhbi.....!!

pozdrav

There is more in life than books you know, but not much more!
Кон врв
Zoran K Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)

Регистриран: 17.Април.2006
Статус: Офлајн
Поени: 3244
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Zoran K Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Ноември.2008 во 02:29
A kako bi bilo vmesto raspravii i kontriranje na sekoja tema i na sekoe slobodno mislenje, da se posvetime site malu povekje na fotografijata, fotografskata tehnika i razmenuvanjeto na iskustva okolu niv ?

Oti rabotata ne e do toa sto se sluchuva okolu nas, tuku sto se sluchuva vo nas.

Koga kje go stisnete portokalot od nego sekogash teche ubav blagoroden sok, bez obzir dali ke bide isceden nezhno ili grubo, so spokojni ili pogrdni zborovi. Kvalitetot na negovata sodrzhina ne zavisi od onoj sto go stiska.

Respektiram sekakvo lichno reshenie vo odnos na zaednoichkoto druzhenje, no od iskustvo znam deka povlekuvanjeto i izoliranjeto od sredinata ne mozhe nikogo da go napravi nitu podobar chovek, nitu podobar fotograf.

Glecin, veruvam deka pravish najdobar mozhen chekor za sebe vo ovoj moment, no istovremeno se nadevam deka naskoro ke minesh preku razocharuvanjeto i ke se vratish nazad osvezhen i so novi sili i novi idei.
Кон врв
Janus Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 07.Август.2005
Статус: Офлајн
Поени: 499
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Janus Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Ноември.2008 во 02:46

Malku za politikata...
Se e politika. Mislam deka ovoj pat slucajno dojde do ova, ne so predumisla, no fekaliite imaat nezgodna osobina da isplivuvaat na povrsina vo najnezgoden mozen moment. Od eden napliv na naivno, neizdrzano falotenje vo magazin za siroki narodni (i pretezno zenski, bez negativa) masi, se pokaza celiot zanes na ekipata koja ne saka da priznae deka vremeto si tece. Od iskusni "volci", bi ocekuval da se borat da si ja zadrzat pozicijata na lideri, no deka ke demonstriraat vakov bahatluk, ne ocekuvav. Prvo, zatoa sto im e kontraproduktiven vo odnos na celta, a uste povazno deka za da bides lider ti trebaat sledbenici. Pod celovo ova mislam tokmu na politikata vo fotografijata, a ne na samata fotografija. Oti, zosto ti se ocenki, ako sam se ocenuvas?
Ako ne si go pocituvas esnafot, kolku poeni i da soberes, nikogas nema da stanes majstor.
Se mi se cini deka, tretirajki ne kako amatercinja, gusteri, novojlii, chkart vo fotografijata, zaboravija deka ne sme bas intelektualno abortirani. Naprotiv. Uste pomalku glupavi deca na koi ke im se odnesuvaat onaka kako sto pokazaa denovive. Sega ke sledat chvrgi. Pa zauski. Pa samari. Pa boksovi... Elem, a na sekogo po zaslugi. A ima tamu dobri fotografi, i dobri lugje. Se nadevam deka ke se otkacat od losoto drustvo...

P.S. Spiro, prijatele, nemoj tolku tragicno da gi sfakjas rabotite. sepak, fotografijata e edinstveniot proizvod sto se broi na masava. Zalno e samo sto ima figuri koi mislat deka imaat od gospod dadeno ekskluzivno pravo da se bavat so nea kako umetnost. Momentot na rascistuvanje se znaese deka ke dojde, koga togas...
Кон врв
Александар_А Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)

Регистриран: 20.Јануари.2006
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 1271
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Александар_А Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Ноември.2008 во 11:03
Вчера се видов и го прашав Дарко околу изјавата, кажа лоша интерпретација, мислев на старите клубови, т.е. дека е единствен активен од старите клубови...
Кон врв
Glecin Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 11.Февруари.2007
Статус: Офлајн
Поени: 450
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Glecin Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Ноември.2008 во 11:25
Ne be Janus,

ne gi svakjam jas rabotite tragichno, samo uvidov deka umetnichkata fotorafija vo Makedonija e seushte na rang na GULABARSTVO bez nikakvi intencii da stane neshto drugo.....gledam deka gulabarstvovo pochnuva i mene da me navlekuva na filmot.....jas ne ja razbiram taka i kje se povlecham vo svet kade nema vakvi prikazni i kje si go gradam onaka kako shto mi godi, onaka kako jas go dozhivuvam bez kompromisi

......NEMA KOMPROMIS....!

ZoranK: samoizolacijata nema da me napravi podobar fotograf, poentata e shto nemam vekje intencii da bidam podobar, imam intencija da ostanam svoj i razlichen, neniveliran so OVOJ KLASICHEN MEDIOKRITETSKI SAMONARECHEN SAMOBENDISAN WANNABE TRENDSETTER FOTOGRAFSKI GOLUBARNIK...!



IV. FROM THE SOULS OF ARTISTS AND WRITERS

145

What is perfect is supposed not to have become.— In the case of everything perfect we are accustomed to abstain from asking how it became: we rejoice in the present fact as though it came out of the ground by magic. Here we are probably still standing under the aftereffect of a primeval mythological invention. We still almost feel (for example in a Greek temple such as that at Paestum) that a god must one morning have playfully constructed his dwelling out of these tremendous weights: at other times that a stone suddenly acquired by magic a soul that is now trying to speak out of it. The artist knows that his work produces its full effect when it excites a belief in an improvisation, a belief that it came into being with a miraculous suddenness; and so he may assist this illusion and introduce these elements of rapturous restlessness, of blindly groping disorder, of attentive reverie that attend the beginning of creation into his art as a means of deceiving the soul of the spectator or auditor into a mood in which he believes that the complete and perfect has suddenly emerged instantaneously.— The science of art has, it goes without saying, most definitely to counter this illusion and to display the bad habits and false conclusions of the intellect by virtue of which it allows the artist to ensnare it.

146

The artist’s sense of truth.— With regard to knowledge of truths, the artist has a weaker morality than the thinker; he will on no account let himself be deprived of brilliant and profound interpretations of life, and defends himself against temperate and simple methods and results. He is apparently fighting for the higher worthiness and meaning of mankind; in reality he will not renounce the most efficacious presuppositions for his art, the fantastical, mythical, uncertain, extreme, the sense of the symbolical, the over-valuation of personality, the belief that genius is something miraculous—he considers, therefore, the continuance of his art of creation as more important than the scientific devotion to truth in every shape, however simple this may appear.

147

Art as raiser of the dead.— Art also fulfils the task of preservation and even of brightening up extinguished and faded memories; when it accomplishes this task it weaves a rope round the ages and causes their spirits to return. It is, certainly, only a phantom-life that results therefrom, as out of graves, or like the return in dreams of our beloved dead, but for some moments, at least, the old sensation lives again and the heart beats to an almost forgotten time. Hence, for the sake of the general usefulness of art, the artist himself must be excused if he does not stand in the front rank of the Enlightenment and progressive masculinization of man; all his life long he has remained a child or a youth, and has stood still at the point where he was overcome by his artistic impulse; the feelings of the first years of life, however, are acknowledged to be nearer to those of earlier times than to those of the present century. Unconsciously it becomes his mission to make mankind more childlike; this is his glory and his limitation.

The art of the ugly soul.— Art is confined within too narrow limits if it be required that only the orderly, respectable, well-behaved soul should be allowed to express itself therein. As in the plastic arts, so also in music and poetry: there is an art of the ugly soul side by side with the art of the beautiful soul; and the mightiest effects of art, the crushing of souls, moving of stones and humanising of beasts, have perhaps been best achieved precisely by that art.

Inspiration again.— If the productive power has been suspended for a length of time, and has been hindered in its outflow by some obstacle, there comes at last such a sudden outpouring, as if an immediate inspiration were taking place without previous inward working, consequently a miracle. This constitutes the familiar deception, in the continuance of which, as we have said, the interest of all artists is rather too much concerned. The capital has only accumulated, it has not suddenly fallen down from heaven. Moreover, such apparent inspirations are seen elsewhere, for instance in the realm of goodness, of virtue and of vice.

The sufferings of genius and their value.— The artistic genius desires to give pleasure, but if his mind is on a very high plane he does not easily find any one to share his pleasure; he offers entertainment but nobody accepts it. This gives him, in certain circumstances, a comically touching pathos; for he has really no right to force pleasure on men. He pipes, but none will dance: can that be tragic? Perhaps.— As compensation for this deprivation, however, he finds more pleasure in creating than the rest of mankind experiences in all other species of activity. His sufferings are considered as exaggerated, because the sound of his complaints is louder and his tongue more eloquent; and yet sometimes his sufferings are really very great; but only because his ambition and his envy are so great. The learned genius, like Kepler and Spinoza, is usually not so covetous and does not make such an exhibition of his really greater sufferings and deprivations. He can reckon with greater certainty on future fame and can afford to do without the present, whilst an artist who does this always plays a desperate game that makes his heart ache. In very rare cases, when in one and the same individual are combined the genius of power and of knowledge and the moral genius, there is added to the above-mentioned pains that species of pain which must be regarded as the most curious exception in the world; an extra- and supra-personal sensibility attuned to a nation, to humanity, to all civilisation, to all suffering existence, which acquires its value through its connection with particularly difficult and remote perceptions (pity in itself is worth but little). But by what standard, on what scales can we measure whether or not it is genuine? Is it not almost imperative to be mistrustful of all who speak of possessing sensiblities of this sort?

Art dangerous to the artist.— When art seizes violently on an individual it draws him back to the conceptions of those ages in which art flourished most mightily, and then it effects a retrogression in him. The artist acquires increasing reverence for sudden excitations, believes in gods and demons, instills a soul into nature, hates the sciences, becomes changeable of mood as were the men of antiquity and longs for an overthrowing of everything unfavorable to art, and he does this with all the vehemence and unreasonableness of a child. The artist is in himself already a retarded being, inasmuch as he has halted at games that pertain to youth and childhood: to this there is now added his gradual retrogression to earlier times. Thus there at last arises a violent antagonism between him and the men of his period, of his own age, and his end is gloomy; just as, according to the tales told in antiquity, Homer and Aeschylus at last lived and died in melancholia.

FRIEDRICH NIETZSCHE

pozdrav
There is more in life than books you know, but not much more!
Кон врв
Kumba Кликни и види ги опциите
Нов член
Нов член
Лик (аватар)

Регистриран: 10.Октомври.2007
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 24
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Kumba Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Ноември.2008 во 11:38
 
Dobro utro :)
 
Ke ja citiram spornata recenica od vesnikot od koja se pocna:
 
"Fotoklubot "Elema" e eden od najstarite klubovi vo drzavava i edinstven koj seuste aktivno funkcionira"
 
Jas se sto razbrav od izjavava e deka klubov e eden od najstarite vo drzavava i deka e edinstven od tie najstarite (od 60ti godini e btw) koj seuste aktivno funkcionira.
 
Deka mozebi fali "od tie" pomegju "edinstven" i "koj" vo gorniot citat od vesnikot, se soglasuvam. No i bez toa nemam dvoumenje vo razbiranjeto na recenicata bidejki ako go izvedam vtoriot-bukvalniot zaklucok, doagjam do apsurd deka ne postojat drugi klubovi vo drzavava. A znam deka postojat.
 
"There is nothing worse than a sharp image of a fuzzy concept"

Ansell Adams
Кон врв
Александар_А Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)

Регистриран: 20.Јануари.2006
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 1271
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Александар_А Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Ноември.2008 во 12:06
Originally posted by Glecin Glecin напиша:

Ne be Janus,

ne gi svakjam jas rabotite tragichno, samo uvidov deka umetnichkata fotorafija vo Makedonija e seushte na rang na GULABARSTVO bez nikakvi intencii da stane neshto drugo.....gledam deka gulabarstvovo pochnuva i mene da me navlekuva na filmot.....jas ne ja razbiram taka i kje se povlecham vo svet kade nema vakvi prikazni i kje si go gradam onaka kako shto mi godi, onaka kako jas go dozhivuvam bez kompromisi

......NEMA KOMPROMIS....!

ZoranK: samoizolacijata nema da me napravi podobar fotograf, poentata e shto nemam vekje intencii da bidam podobar, imam intencija da ostanam svoj i razlichen, neniveliran so OVOJ KLASICHEN MEDIOKRITETSKI SAMONARECHEN SAMOBENDISAN WANNABE TRENDSETTER FOTOGRAFSKI GOLUBARNIK...!



IV. FROM THE SOULS OF ARTISTS AND WRITERS

145

What is perfect is supposed not to have become.— In the case of everything perfect we are accustomed to abstain from asking how it became: we rejoice in the present fact as though it came out of the ground by magic. Here we are probably still standing under the aftereffect of a primeval mythological invention. We still almost feel (for example in a Greek temple such as that at Paestum) that a god must one morning have playfully constructed his dwelling out of these tremendous weights: at other times that a stone suddenly acquired by magic a soul that is now trying to speak out of it. The artist knows that his work produces its full effect when it excites a belief in an improvisation, a belief that it came into being with a miraculous suddenness; and so he may assist this illusion and introduce these elements of rapturous restlessness, of blindly groping disorder, of attentive reverie that attend the beginning of creation into his art as a means of deceiving the soul of the spectator or auditor into a mood in which he believes that the complete and perfect has suddenly emerged instantaneously.— The science of art has, it goes without saying, most definitely to counter this illusion and to display the bad habits and false conclusions of the intellect by virtue of which it allows the artist to ensnare it.

146

The artist’s sense of truth.— With regard to knowledge of truths, the artist has a weaker morality than the thinker; he will on no account let himself be deprived of brilliant and profound interpretations of life, and defends himself against temperate and simple methods and results. He is apparently fighting for the higher worthiness and meaning of mankind; in reality he will not renounce the most efficacious presuppositions for his art, the fantastical, mythical, uncertain, extreme, the sense of the symbolical, the over-valuation of personality, the belief that genius is something miraculous—he considers, therefore, the continuance of his art of creation as more important than the scientific devotion to truth in every shape, however simple this may appear.

147

Art as raiser of the dead.— Art also fulfils the task of preservation and even of brightening up extinguished and faded memories; when it accomplishes this task it weaves a rope round the ages and causes their spirits to return. It is, certainly, only a phantom-life that results therefrom, as out of graves, or like the return in dreams of our beloved dead, but for some moments, at least, the old sensation lives again and the heart beats to an almost forgotten time. Hence, for the sake of the general usefulness of art, the artist himself must be excused if he does not stand in the front rank of the Enlightenment and progressive masculinization of man; all his life long he has remained a child or a youth, and has stood still at the point where he was overcome by his artistic impulse; the feelings of the first years of life, however, are acknowledged to be nearer to those of earlier times than to those of the present century. Unconsciously it becomes his mission to make mankind more childlike; this is his glory and his limitation.

The art of the ugly soul.— Art is confined within too narrow limits if it be required that only the orderly, respectable, well-behaved soul should be allowed to express itself therein. As in the plastic arts, so also in music and poetry: there is an art of the ugly soul side by side with the art of the beautiful soul; and the mightiest effects of art, the crushing of souls, moving of stones and humanising of beasts, have perhaps been best achieved precisely by that art.

Inspiration again.— If the productive power has been suspended for a length of time, and has been hindered in its outflow by some obstacle, there comes at last such a sudden outpouring, as if an immediate inspiration were taking place without previous inward working, consequently a miracle. This constitutes the familiar deception, in the continuance of which, as we have said, the interest of all artists is rather too much concerned. The capital has only accumulated, it has not suddenly fallen down from heaven. Moreover, such apparent inspirations are seen elsewhere, for instance in the realm of goodness, of virtue and of vice.

The sufferings of genius and their value.— The artistic genius desires to give pleasure, but if his mind is on a very high plane he does not easily find any one to share his pleasure; he offers entertainment but nobody accepts it. This gives him, in certain circumstances, a comically touching pathos; for he has really no right to force pleasure on men. He pipes, but none will dance: can that be tragic? Perhaps.— As compensation for this deprivation, however, he finds more pleasure in creating than the rest of mankind experiences in all other species of activity. His sufferings are considered as exaggerated, because the sound of his complaints is louder and his tongue more eloquent; and yet sometimes his sufferings are really very great; but only because his ambition and his envy are so great. The learned genius, like Kepler and Spinoza, is usually not so covetous and does not make such an exhibition of his really greater sufferings and deprivations. He can reckon with greater certainty on future fame and can afford to do without the present, whilst an artist who does this always plays a desperate game that makes his heart ache. In very rare cases, when in one and the same individual are combined the genius of power and of knowledge and the moral genius, there is added to the above-mentioned pains that species of pain which must be regarded as the most curious exception in the world; an extra- and supra-personal sensibility attuned to a nation, to humanity, to all civilisation, to all suffering existence, which acquires its value through its connection with particularly difficult and remote perceptions (pity in itself is worth but little). But by what standard, on what scales can we measure whether or not it is genuine? Is it not almost imperative to be mistrustful of all who speak of possessing sensiblities of this sort?

Art dangerous to the artist.— When art seizes violently on an individual it draws him back to the conceptions of those ages in which art flourished most mightily, and then it effects a retrogression in him. The artist acquires increasing reverence for sudden excitations, believes in gods and demons, instills a soul into nature, hates the sciences, becomes changeable of mood as were the men of antiquity and longs for an overthrowing of everything unfavorable to art, and he does this with all the vehemence and unreasonableness of a child. The artist is in himself already a retarded being, inasmuch as he has halted at games that pertain to youth and childhood: to this there is now added his gradual retrogression to earlier times. Thus there at last arises a violent antagonism between him and the men of his period, of his own age, and his end is gloomy; just as, according to the tales told in antiquity, Homer and Aeschylus at last lived and died in melancholia.

FRIEDRICH NIETZSCHE

pozdrav
 
Из душе уметника и писаца

145

Шта је погодно је требало да нема постати .- У случају да је све савршено смо навикли да се суздрже од молећи како је постало: што радује чињеница у садашњости као да је дошла из земље коју је магија. Овде ћемо се вероватно још увек стоји под афтереффецт од исконске митолошки изум. Ми још увек готово осећају (нпр у грчком храму као што је то у Паестум) да је бог мора имати једног јутра у игри изградио његов стан из тих маса силан: на други пута да се камен нагло стечена по чаробне душу да се сада покушава да се изјасне о томе. Умјетник зна да се његов рад даје своју пуну снагу када га узбуђује Вјера у импровизације, а сматрам да је настанак с чудесном наглост, и тако је ово привид мај помоћи и увести те елементе занесен ЦасперУ, од слепо гропинг поремећај , Од брижно маштање да присуствују почетку стварања у његовој умјетности као средство обмањују душе од посматра или ревизора у расположења у којем он верује да је потпуна и савршена је изненада појавила тренутно .- наука и уметности је то иде без говорећи, већина дефинитивно на илузију Контракултура ово и за приказивање лоших навика и лажних закључака на памет на основу којих се омогућава извођачу да га ухватити у замку.

146

Умјетник у смислу истине .- С обзиром на познавање истине, уметник има слабији морал од мислилац, а он ће на рачун нека се не бити лишен бриљантан и дубоке интерпретације живота, и обранила сам против умереним и једноставно методе и резултати. Он је наводно бори за већа вредност и смисао човека, у стварности он неће одрећи се већина делотворан пресуппоситионс за његове умјетности, је фантастичан, митски, неизвјесна, екстремним, смислу је Симболичан, и над-вредновање личности, у сматрам да је геније је нешто чудан-он сматра, дакле, на дуготрајност његове умјетности стварања као важнија од научних преданост истини у сваком облику, али једноставно овај мај се појављују.

147

Култура као вечера у сврху прикупљања прилога од мртвих и испуњава .- Култура задаћа очување и чак и бригхтенинг уп екстингуисхед и увео сећања, када је аццомплисхес овај задатак је уеавес једном конопац око доби и узроцима њихове душе да се врате. То је, дакако, само Фантом-живот да резултати тога, као из гробова, или као повратак у снове наше љубљени мртав, али за неке тренутке, барем, стари осећај се живи и ритам срца на готово заборављена времена. Дакле, због опште корисности уметности, уметник и сам мора бити оправдан ако он не стоје у предњем чин просветитељства и прогресивно масцулинизатион човека; све свој живот дуго је остао детета или младе, и је још увек стајао на месту где је превладан његов уметнички импулс; осећања од првих година живота, међутим, признали су да се ближе онима из ранијих времена него онима у садашњости века. Несвесно постаје његово послање да човечанство више невин, а то је његова слава и његова ограничења.

У умјетности је ружно живот .- Култура је затворен унутар преузак ограничења ако је потребно да само уредно, угледан, учтив душа треба бити дозвољено изразити се у њему. Као у пластичне умјетности, тако и на музику и поезију: ту је умјетност у душу ружно упоредо са умјетничком од прекрасне душе, а мигхтиест ефекти умјетности, велик је душа, листање камења и хуманисинг од звери, били су можда најбоље постиже управо по томе умјетности.

Надахнуће поново .- Ако је продуктивне моћ обустављен за дуго вријеме, те је у свом хиндеред одљев неких препрека, ту долази на последњи такав нагли изљев, као и ако тренутно инспирацију су одвија без претходне унутра ради, стога чудо. То представља познати обмана, у трајање од којих, како смо рекли, у интересу је свих умјетника, а не превише забринути. Главни град је само за акумулирану, није изненада пао с неба. Осим тога, таква инспирација очигледно су видели другде, на пример у царство доброте, од врлина и порок.

У патње генија и њихове вредности .- уметнички гениј жели пружити задовољство, али ако је његов ум је на врло високом авионом он не лако пронаћи ко да деле његов ужитак, а он нуди забаву, али нико не прихвата га. То даје му, у одређеним околностима, а цомицаллы дотиче под јер је он заиста нема право на снагу на задовољство људи. Он цеви, али нико не ће плесати: да може бити трагичан? Можда .- Као накнаду за то сиромаштво, међутим, он проналази задовољство у стварању више од остатка човечанства искуства у све остале врсте делатности. Његова патња се сматрају претјерано, јер звук његових притужби је гласније и његов језик више рјечит; и још понекад његове патње су заиста врло велика, али само због његове амбиције и његове муза тако да се одлична. У сазнаје генија, као што је Кеплера и Спиноза, обично није тако чезну и не направити такав Изложбени његове заиста већа патња и деприватионс. Он може рачунати са већу безбедност на будуће славе и могу си приуштити да се без присутне, док је уметник који то увек игра очајна игра чини да му се срце болети. У врло ретким случајевима, када је у истој појединца су у комбинацији с генијем од моћи и знања и моралне геније, ту је додао да наведене болове које врсте бол која се мора сматрати највише знатижељника изузетак у свијет; додатни-горе-и лични сензибилитет аттунед за народ, за човечанство, да све цивилизације, да све патње постојања, која добија своју вредност кроз своје везе са посебно тешким и даљинско перцепције (штета у себи је вредан, али мало). Али оно стандардно, на што ваге можемо мерити да ли или не то је оригиналан? Је ли то није готово императив бити неповерљива и сви који говоре о поседују сенсиблитиес овог сортирати?

Култура опасно да је умјетник .- Када си сеизес насилно на појединца је нерешених га назад у концепцијама оне доби у којој си флоурисхед већина Моћно, а затим је један ретрогрессион ефекти у њему. Умјетник стиче све већу наклоности за изненадне побуђења, верује у бога и злодухе, инстиллс душу у природи, мрзи наука, постаје несталан и расположење јер су људи од давнина и лонгс за овертхроуинг свега неповољним за умјетност, а он то са свим силина и унреасонабленесс за дете. Умјетник је у себи већ ретардиране се, уколико је прекинута утакмица на које се односе на младост и дјетињство: ова је сад додао да се његова поступној ретрогрессион ранијих времена. Тако се у последњих произлази једна насилна антагонизам између њега и људи из његова периода, од своје доби, и његова краја је облачан, као што је, према Приповијестима рекао је у Антић, Хомера и Аесцхылус на задњи живио и умро у меланхолијом.

Фридрих Ниче
Кон врв
Glecin Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 11.Февруари.2007
Статус: Офлајн
Поени: 450
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Glecin Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Ноември.2008 во 12:12
Uhhh kolku losh prevod,

podobro e da ostane anglosaksonskiot pa kako kje odluchite.....!!

pozdrav
There is more in life than books you know, but not much more!
Кон врв
Александар_А Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)

Регистриран: 20.Јануари.2006
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 1271
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Александар_А Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Ноември.2008 во 13:37

Бидејки преведува машина (на google), мислам дека супер е преводот. голема%20насмевка

Инаку би требало да е на Македонски, по правилата на форумов, (и ова не е ОК) ама ај да не го бришеме постот. намигнување


Изменето од Александар_А - 14.Ноември.2008 во 13:38
Кон врв
Mire Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 15.Септември.2005
Статус: Офлајн
Поени: 1594
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Mire Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Ноември.2008 во 13:51
Originally posted by Александар_А Александар_А напиша:

Вчера се видов и го прашав Дарко околу изјавата, кажа лоша интерпретација, мислев на старите клубови, т.е. дека е единствен активен од старите клубови...


Moze da drzi voda.

Prasanje e kako ce go sfatat site onie koi ce go procitaat tekstot.

Ova vece ne e za dopisuvanja, ocigledno e deka pisaniot zbor e podlozen na razlicni interpretacii.

Ona sto znam e deka vo posledno vreme, odredeni drugi sporadicni izjavi koincidiraat so prethodnoto, negativno tumacenje na spornata recenica.

Ona sto me iznenadi e sto takvo nesto poteknuva od Darko, koj iskreno receno mi oddava vpecatok na isklucitelno odmeren i otvoren covek.

Od druga strana pak, mozebi treba da se zeme predvid deka Ivana Tasev i vo prasanjata sodrzese doza na negativna nastroenost kon fotografskata scena vo Makedonija.
Poslednoto prasanje bese prakticno teza koja bukvalno ja premina granicata na pristojnoto, navreduvajci ja i publikata i fotografite.

Ce vidime, pretstojat razgovori, dogovori ... treba da se razmisli vo koj pravec sakame (site nie) da ja pomrdneme amaterskata fotografska scena vo Makedonija.
Ima znacitelno razdvizuvanje i toa treba da se kanalizira. Sto pobrzo gi prilagodime nestata na sovremenite tekovi, toa podobro.
Spojot na tradicijata i sovremenite tekovi sekogas dava dobar rezultat, ostanuva da se vidi kade se stojalistata na involviranite.

Za takvo nesto ce bide neophodno barem eden izvesen period da se ostavat po strana licnite interesi i da se najde modus za izleguvanje od caurata.

Samo da ve potsetam, FSM, ako ne se lazam, uste od Maj mesec funkcionira bez pretsedatel!

Da ostavime uste 3-4 dena da slegnat rabotite i vreme e za razgovor i dogovaranje kako ce se napravi seto toa da bide funkcionalno i prifatlivo za site!

Pozdrav, Mire

 
Da se obideme da pomogneme i na onie, navidum izgubeni slucai. Za preporacana postapka    klikni TUKA
Кон врв
 Внеси реплика Внеси реплика страница  <12345 6>
  Сподели тема   

Скок до Овластувања Кликни и види ги опциите

Forum Software by Web Wiz Forums® version 10.03
Copyright ©2001-2011 Web Wiz Ltd.

Страницата е генерирана за 0,892 секунди.