ТРАУМИ ОД ДЕТСТВОТО

so e toa detstvo?

Кога добро ќе размислам,
извор на сите мои трауми од детството испаѓа дека е лично и персонално, милата ми моја мајка заедно со сите нејзини фикс идеи.

така на пример,
на некои мои, десетина, 12-13 години, сите деца носеа обични, нормални, тегет Адидас есенски вентијаги со бела линија на ракавите.
И нормално, и јас сакав таква.
Но...мајка ми процени дека се глупави и ми соши по Бурда - ПЕЛЕРИНА.
Пелерината и сама по себе беше необична и привлекуваше внимание, а поготово кога одев во Музичко тугедр со виолината.
Можете да замислите, сите мои другарчиња, си играат во ширинката со своите тегет Адидас есенски вентијаги со бела линија на ракавите, само јас цуп-цуп во музичко, со мојата пелерина и виолина.
Па ме завикаа - Румбурак (се сеќавате на волшебникот Румбурак од една Чешка серија за деца?), или едноставно - Штурче, или некои понекреативни - Цигули-мигули!
И јас умирав од срамови, поготово кога ми викаа така пред симпатијата
А колку ќе беше поедноставно само да ми купеа една најобична тегет Адидас есенска вентијага со бела линија на ракавите. Со неа, и виолината немаше да изгледа толку смешно.

А сеа се толку модерни пелерините 

Јас има една работа која многу им ја префрлав на моите родители.
Денес ги сваќам ама се би дала да не им се случи тоа на моите деца.
Кај нас знаете како е, ако сакаш чесно да си заработиш треба да ринташ од утро до мрак за да им приуштиш на децата не се што ке посакаат ама малку помалку од се.
Моите ринтаа баш така а јас толку сакав да сме заедно сите.
Кога ке речев мамо ме боли стомак-мајка ми ке одговореше-еве ти пари купи си чоколадо или слично. Одев на хор, на англиски и на ракомет.
Се за да пополнам време да не седам сама дома а моите ги гледав дур спиеја и на неделен ручек само.
Еднаш им договорив во вторник навечер да се собереме сите и тие ми го ветија тоа.
И јасно, ме заебаа.
Толку многу плачев ради тоа зашто каде заебана па уше испаднав крива.
Моите не се лоши родители...напротив, се предобри.
Зашто тие можеа да работат 8 часа дневно и да си дојдат дома да се со нас, но тогаш многу работи ке фалеа кои се од материјална потреба.
Не им замерувам сега за ништо само СЕ МОЛАМ МОИТЕ ДЕЦА ДА НЕ БИДАТ БЕЗ РОДИТЕЛИ. Затоа и сакам да направам уште сега нешто да не дојде до тоа.
А кај нас или ке работиш ко луд и ке им приуштиш се, или ке работиш нормално ама нема да им приуштуваш.
Кога на мајка ми и реков дека е можно да заминам од овде, таа се расплаче и ми рече-Не те видов кога порасна. И така е. Не ме виде...
Ама ни ја не ја гледав неа. Сепак сум и благодарна што беше таков
борец и тоа го правеше само за мене и сестра ми.
Не беше таква да има пари за себе да се задоволи туку се гледаше
нас да ни угоди. Не бевме размазени. Имаше период кога навистина
паднавме до дното финансиски. Може да се рече тогаш највеке се
радував. Зашто мајка ми беше секогаш дома. Иако и тоа не беше во ред.
Ама ме радуваше тоа иако одев без пари во школо или
 пак само со 20 ден кои и така и така ги штедев.
Сето тоа помина. Сега и sестра ми и јас сме веке
 големи и сами заработуваме.
Знаеме како еи да си на врв и да си на дно и
дека парите не се се во животот.



Изменето од blueprayer - 06.Ноември.2008 во 10:25

zagor напиша: ....da taka e...samo koj e kade sega?...tie seuste si igraat na sirinkata,a ti so tvojata pelerina gledas ...do forum dostigna.... ...sepak,treba da si poinakva od drugite,bar jas taka mislam..... violinata ja prodade ili.....???

da ja prodadam??? nema sansi!
i plus toa na eden koncert svirev so Risto Bombata!!!
Vo toa vreme Kristijan bese edno besno, interesno, debeljucko dete, koe rasturase na violina. Pred sekoja proba izveduvav tretmani za razubavuvanje doma, a nego edinstveno vazno mu bese da ne fatam falsh

 

...........niz prozorot gledav snegulki



moze zagi
kazi gi sexualnite traumi od detstvoto


Изменето од anakin - 06.Ноември.2008 во 13:51

Не постојат такви. Детството ми беше совршено. Камо среќа сега да е така пак.............