Motiv?

me interesira koi vi se prioritetite koga fotografirate... dali gi birate motivite vnimatelno i poveke vreme posvetuvate na toa; ili se obiduvate da napravite dobra kompozicija i kadar, i od bilo sto da izvadite dobra fotografija... dali vi e poveke vazno toa sto fotografirate, ili kako go fotografirate?

se razbira, site se stremime kon dvete, no licnite prioriteti nalagaat nesto sepak da bide br.1 kriterium koga fotografirame. ima fotografi koi se spremni cel den da go potrosat vo cekanje na vistinskiot kadar, cesto duri i samo od edno mesto; ima lugje koi mnogu fotografiraat i potoa pravat selekcija na najdobrite...

ova go prasuvam od pricina sto mislam deka e mnogu biten element kon gradenjeto na sopstven stil i prepoznatlivost vo delata na eden avtor. site se stremime kon toa, site se voodushevuvame na poznati avtori so svoj "pechat" i sakame da zabelezuvame povtoruvanja vo "sistemot" kaj tugjite portfolija od tipot na specificna obrabotka, interesno kadriranje, lucidno biranje na modeli za portreti, dobro cuvstvo za postavuvanje na scena za konceptualna fotografija itn... koja e vasata definicija kako fotograf i sto e za vas dobar motiv? (se razbira, ako imate)

na primer,  jas smetam za sebe deka seushte lutam kako fotograf, imam premnogu amplitudi vo stilot i vo sodrzinata, no deka sum dosta prebirliv so motivite sto gi fotografiram... ponekogas znam da izbrisam pristojni fotki od aparat (koga slikam digitalno, se razbira) samo zaradi toa sto sum mislel deka se prazni...

i za da bidam pojasen, koga prasuvam za vasiot workflow, ne mislam na toa sto objektivi koristite, dali koristite dogi ekspozicii i koi akcii vo ps vi se favoriti vo momentov... me interesira vasata filozofija na sozdavanje na fotografija...

pozdrav

Slicno kako sto kaza, i jas lutam so stilot i se uste go nemam definirano, pa zatoa nemam nekoja konkreten "sistem" na fotografiranje i obrabotka.

pocnav da se somnevam deka nekoj voopsto ke napise nesto na temava... ama imalo svetlina na krajot od tunelot

inaku, mislam deka stilot na eden avtor (koga ke se definira) go obelezuva nego bez razlika koj "zanr" vo fotografijata ke fotografira. isto mislam deka e i so eksperimentiranjeto... bez razlika kolku se eksperimentira, sepak mislam deka stilot ke "provee" niz delata... mozebi fazata na portreti (na primer) ke zavrsi; kako avtor fotografot ke napreduva vo konceptualna fotografija (na primer), ama prepoznatlivosta ke ostane...

Vojkan, poveketo od nas seushte se vo zabavishte koga stanuva zbor za art fotografija. mislam deka toa ima mnogu malku vrska so poznavanjeto na bazichniot fotografski jazik i tehnika, a mnogu poveke so zivotnoto iskustvo i mentalniot/intelektualniot kapacitet... za mene interesen fotograf e onoj koj sto ima da mi kaze nesto so svojata fotografija, ne onoj koj ke izvadi bezprekorna kompozicija i tehnicki sovrsena fotografija...

mozebi povaznoto prasanje na temava e vsushnost prasanjeto, kolku mislite deka znaci zivotnoto iskustvo, intelektualniot kapacitet i edukacijata (ovde ne mislam na fotografska edukacija) vs. fotografskoto znaenje i poznavanje na tehnikite?



Изменето од branko_k - 27.Октомври.2008 во 19:19

da ja ostavime za moment tehnikata na strana (pod pretpostavka deka poveketo imame sovladano dobar del od nea)... zivotnoto iskustvo go kazav kako dodatok na intelektualniot i mentalniot kapacitet (pod koj mnogu poednostaveno podrazbiram sposobnost da se bide kreativen + educiranost)... toa ne znaci deka lugjeto so golemo iskustvo po default imaat kreativni sposobnosti (kako sto kaza i ti)...

poentata mi e:
1. poseduvanjeto na sto poveke od ovie parametri mu ovozmozuva na avtorot pogolema kontrola vrz svoite dela...

2. kolku pogolema kontrola vrz svoite dela, tolku pogolema sansa avtorot pravilno da gi pretoci svoite cuvstva i misli vo nesto konkretno (fotografija vo slucajov)

3. koga avtorot go kazuva toa sto go misli i cuvstvuva preku svoite dela, a pritoa dopira do odredena publika, togas toj najmnogu se priblizuva do umetnosta (pod pretpostavka deka go zadovoluva parametarot na intelektualen kapacitet)...

4. vrednosta na negovata umetnost mnogu ke zavisi od samiot avtor kako lichnost, kako intelekt, edukacija, zivotno iskustvo, mentalna sila itn... sto povisoko ke bidat ovie parametri na skalata, tolku poveke tezina i vrednost ke imaat negovite dela... sekako, teoretski




Изменето од branko_k - 27.Октомври.2008 во 21:34

branko_k напиша: za mene interesen fotograf e onoj koj sto ima da mi kaze nesto so svojata fotografija, ne onoj koj ke izvadi bezprekorna kompozicija i tehnicki sovrsena fotografija...

ова секако држи вода, но сепак размисли малку и од оваа страна.
што ако некој каже кој е атентаторот на Кенеди, ама го каже тоа онака пијан, во пијано друштво, несериозно, па и потсмешливо?
ќе ја разберат сите вистината? не би рекол.
значи начинот на кажување е исто така битен, не само содржината на она што ќе се истресе пред увидот на публиката.

branko_k напиша: me interesira vasata filozofija na sozdavanje na fotografija...

мислам дека фотографијата не треба да биде нешто што сите го виделе, туку напротив, нешто што многумина не го виделе. а нештото било пред нив.
тоа е мојата филозофија, барем засега.
на крај сето ова се сведува на принудување на публиката да види нешто што можеби не сакала да види, како децава на мостот, КАМЕН!
кои сите ги приметуваат како растат, ама ...

Problemot kaj nekoi avtori e sto premnogu dolgo cekaat za da vikanat "EUREKA", a vremeto pominuva i ne gazi. Vrakjane nazad nema.. Ke se pravat greski i od niv ke se uci!

Za da se napravi nekoe delo vazna e formata sekako no na kraj sustinata e onaa koja go pravi bezvremensko, a za toa e potreben ogromen umstven kapacitet (kreativnost koja mora da proizleze od educiranosta). Ne mozes da zivees vo "MATRICATA" i da bides "dlabok"... taka sekogas zaglavuvas grebejki po povrsinata.
Za da ja vidis pogolemata slika mora da se povleces nanazad bez predrasudi, (toa znaci da si otvoren kon se sto doagja) bez prevezot na emocii koj prvenstveno go koristime za samozalazuvanje.

UMSTVENA PODGOTOVKA (povekje aludiram na EDUKACIJATA otkolku na zivotnoto iskustvo (KVALITET pred KVANTITET)+ EMOCII + TALENT(prepoznavanje i soodvetno kanaliziranje)+ SREKJA (vistinsko vreme i mesto)= USPEH

aha.. i motivot bese...
Obicno odnapred imam smisleno sto sakam da kazam, imam raboten naslov i znam sto sakam da napravam. Znam kakva ke mi bide atmosferata, svetloto/senkite, bojata. Vo procesot na sozdavanje koj mi e najdrag obicno spontano se slucuvaat promeni ili se ragja nova ideja i rabotata zema poinakov pravec. Cela srekja za mene ako na kraj "deloto" go smetam za uspesno, togas sum presrekjna
Ova mozebi zvuci poseriozno otkolku sto izgleda bidejki ne sum avtor koj ima kojznae kakvo iskustvo ama jas taka funkcioniram
pozdrav

Dosta inetresna tema. Ajde i jas da dadam viduvanje na mojot nacin na rabota.

Porano bev apla Dzukela. Slikav se i sesto, od site mozni agli i pozicii, so site mozni blendi i expozicii. Potoa, pocnav malku da razmisluvam okolu toa sto znaci fotografijata. I pocnav da svakam nekoi raboti...
Mislam deka ima minimalen progres za razlika od koga pocnuvav (iako za ova treba drugite da procenat). Seapk, za razlika od Vojkan, jas sum seuste daleku od zabaviste.

Motivi najmnogu mi doagaat koga gledam filmovi ili koga citam. Ke mi se dopadne nekoj kadar, pa vo msilite go preureduvam po moj terk. Mozebi, toa i ne e tolku kreativno, bidejki pojdovnata tocka ja "krades" od nekoj drug. No, sepak, mora od negde da se pocne.
Posebno sakam, koga vo nekoj spontan moment, ke mozam da vlijaam, odnosno da gi rasporedam lugeto, elementite, onaka jas kako sto posakuvam i smetam deka ke bidat optimalni za da ja postignam celta sto sum ja zamislil.
No, ne se trudam po sekoja cena da izvadam kadar od sekoja situacija.

Pocesto mi doagaat idei za realizacija, reziranje na nekoj kadar. Nekoi idei dosega sum uspeal da gi realiziram, no poveketo, za zal, ne. Najcesto poradi nemanje vreme. A, ponekogas i poradi zaboravanje. Vednas ke pocnam da go kopiram Dimi vo vrska so zapisuvanjeto. Odlicna navika.

Изменето од stariot - 29.Октомври.2008 во 03:16