Дали ова личи на Божја вдаховеност?

ЧИСТОТИЈАТА И АБДЕСТОТ

Чистотијата завзема важно место во исламот. Од чистотијата зависи прифаќањето на повеќето верски обврски, каде најбитен е намазот. Како што ќе учиме понатаму, намазот не се прифаќа доколку телото, облеката и местото каде клањаме не се чисти. Затоа, чистотијата за муслиманот е најбитна фарз-обврска.

Чистотијата во Исламот завзема место низ целиот живот на човекот. Ова највеќе се олицетворува во овие дела:

1.      кога ги сечеме ноктите;

2.      кога ги миеме рацете пред и после оброк;

3.      кога ги миеме забите повеќе пати во текот на денот;

4.      кога употребуваме вода за чистење после завршување на голема или мала нужда;

5.      кога ги штитиме телото и облеката од урината и другите нечистотии;

6.      кога редовно се капеме, најмалку еднаш неделно;

7.      кога земаме абдест за петте дневни намази;

8.      кога го чистиме местото каде што клањаме;

9.      кога не фрламе ѓубре било каде, туку на одредени места за тоа;

10.  кога ја чуваме хигиената во домот, училиштето, на улица и насекаде;

11.  кога ја чуваме средината од загадување.

Аллах, џелле шануху, и Неговиот Пратеник Мухаммед, алејхис-селам, ја сакаат чистотијата и чистиот. Аллах, џелле шануху, рекол: „Аллах ги сака оние кои се покајуваат и оние кои се чистат.“ Ел Бекаре: 222.

Мухаммед, алејхис-селам, рекол: „Чистотијата е половина од верувањето (иманот).“

НЕ ЗАБОРАВАЈ!

·        Чистотијата е половина од верувањето (иманот).

·        Абдест е чистење на некои делови од телото.

·        Гусл е миење на целото тело (капење).

·        Чување на хигиената и околината е многу важно во Исламот.

ПРАВИЛАТА ПРИ ЈАДЕЊЕТО ВО ИСЛАМОТ

Аллах, џелле шануху, ги создал сите созданија. На живите суштества им обезбедил снабдување. Аллах, џелле шануху, и на човекот му обезбедил снабдување, но побарал од него да работи и да го добиее.

Човекот има потреба од оброк, но во текот на јадењето треба да ги земе предвид следниве правила:

·        да ги измие рацете пред јадење;

·        да почне да јаде со „Бисмиллах“;

·        да јаде со десната рака;

·        да јаде седнат, а не стоејќи;

·        јадењето да не е многу жешко или многу ладно;

·        да не дува во топло јадење;

·        да не ја полни устата многу при јадењето;

·        да јаде он она што му е пред него;

·        при јадењето да не пие многу вода;

·        да прекине со јадење пред да се насити;

·        да заврши со јадењето кажувајќи „Елхамдулиллах“;

·        да ги измие рацете после јадење.

Муслиманот мора да Му е благодарен на Аллах, џелле шануху, на јадењето што му го дал. Затоа не е добро да се куди јадењето, да му се наоѓаат маани и да се омаловажува. Ако ти одговара јади, ако не, остави го.

Аллах, џелле шануху, нè научил дека ако Му заблагодаруваме ќе ни даде повеќе.