Може ли христијанин да се зачлени во масо

Да баш така... половината од светските интелектуалци, научници, уметници, спортисти, јавни личности - не се свесни за ништо и оставаат некој да ги "мафта", а ти седејќи дома, и прочитувајќи два три сајта - се ти стана јасно, доби видение и ја прозре вистината...
Свемирски... ајде малку посериозно... со муабетов само покажуваш дека немаш најосновни познавања за темава, а упорно пишуваш.
Како што му реков и на Дејан - докази и факти за сево ова што го велиш нема да бидат на одмет.

Свемирски - не е точно!
Никаде не сум рекол дека Христијаните и Муслиманите убиваат или нешто слично, ниту сум против било кого. Не разбирам - зошто тие две работи треба взаимно да се исклучуваат? Зарем навистина мислиш дека мора или едното или другото да биде?! Цело време ти објаснувам дека секој си има своја вероисповед и не се занимаваме со религија внатре во ложата... ама никако да го сфатиш тоа.
Инаку - никој на ништо не ме присилил никогаш во животов, се што сум избрал сам сум избрал. Читам се што ќе стигнам да прочитам и се информирам од секакви извори. Пред да се зачленам во ложата - интензивно читав анти-масонски сајтови и книги, и дури зборував со неколку познати анти-масони, токму за да видам дали има нешто на кое што треба да внимавам и да видам дали нивните аргументи имаат почва.
За нивна жал - ниеден од тие аргументи нема основа. И без да си член на ложата, многу лесно се увидува тоа, со најобичен интелектуален пристап кон нивните тези и аргументи.
Ова што ти го изнесуваш пријателе е како детска приказна во споредба со анти-масонските теории кои можам да ти ги изнакажам... но пак ќе речам - ниеден од нив нема ниту факти, ниту докази, ниту се базира на нешто реално. Но затоа пак - СИТЕ тие прават најосновна грешка - и сите тајни друштва ги ставаат во едно, сите светски заговори се плод на едно единствено тело и слично... Поставуваат во еден ист кош две тајни друштва кои постојат само и единствено заради елиминација едно со друго. Такви работи се несериозни. На оној друг форум - знаеш многу добро зошто напуштив, но, од примерите кои ти ги наведе (а ги постираш и тука) - како да сфатам сериозно некого, кој за себе тврди дека е сериозен проучувач и дека "знае точно" што се случува и тврди дека со години проучува и дека има информација од прва рака - а прави грешки во најосновните факти и во информации кои се толку лесно проверливи и јасни. Еден типичен пример - е господинот "доктор" од видеото за кое имаше линк тука во темава...
Колку до "тајноста" - не е точно пријателе - масонството не е тајно од 1717-та година! 300 години! За тие 300 години има десетици илјади книги издадени - и за и против. За да можеш да знаеш која литература е сериозна, а која не - секогаш прави анализа на кажаното и спореди ја информацијата со различни извори.
Јас и книги кои се про-масонски никогаш не прифаќам здраво за готово, затоа што и меѓу масоните има такви "квази" научници и истражувачи кои пишуваат сензационалистички книги со цел да предизвикаат интерес и заработат пари. Едни од попознатите се Ломас и Најт. Никогаш не можам да ја прифатам сериозно нивната литература, затоа што се базира на лични претпоставки и што викаат србите "што се баби хтило, то јој се и снило", џабе им е што се масони.
Та - затоа - анализа, базирана на повеќе извори, на повеќе информации, на конкретно знаење - само тоа е начинот да се издвои житото од плевата и да се добие реална слика, за што и да е.
На крај - после такво аналитичко мислење - ти имај си пак негативен однос кон масонството, тоа е твое право. Познавам луѓе кои се против масонството, но имаат здрави аргументи зошто е тоа така и многу јасно мислење, базирано на конкретни факти. Се разбира, можам само да го почитувам нивниот избор и мислење.

Одговорот на свештеникот е јасен: Не може да се служи на двајца господари.
Соодветно - нема никаква пречка православен да биде член на ложата, бидејќи таму нема господари.
Се додека не слушнам валиден аргумент против, ова е точното мислење.

"Protokoli Cionskih "Mudraca""

Protokol 15

Jedinstveni svjetski prevrat. Kazne. Buduća sudbina Goja - masona. Mističnost vlasti. Razmnožavanje masonskih loža. Centralna uprava mudraca. "Azefovština". Masonstvo kao rukovodilac svih tajnih društava. Značaj javnog uspjeha. Kolektivizam. Žrtve. Kazne masona. Pad prestiža zakona i vlast. Predizbraništva. Kratkoća i jasnost zakona budućeg carstva. Poslušnost starješina. Mjere protiv zloupotrebe vlasti. Surovost kažnjavanja. Krajnji rok sudijske starosti. Liberalizam sudija i vlasti. Svjetski novac. Apsolutizam masonstva. Pravo kasacije. Patrijahalni " izgled " vlasti budućeg " vladara ". Pravo jačeg kao jedno pravo. Car izrailjski - patrijarh svijeta.



            Kada se mi definitivno zacarimo, blagodareći državnim prevratima koji će svugdje biti pripremljeni za jedan isti dan, poslije definitivnog priznanja nepodobnosti svih postojećih vlada (a dotle će proći dosta vremena, možda i cijeli jedan vijek), mi ćemo se postarati da protiv nas ne bude zavjera. Toga radi mi ćemo nemilosrdno kazniti sve one koji predusretnu našu vladavinu s oružjem u rukama. Svako novo osnivanje kakvog bilo tajnog udruženja biće također kažnjeno smrću, a ona koja danas postoje, koja mi poznajemo i koja su nam učinila izvjesne usluge, ukinućemo i poslaćemo ih u daleke kontinente izvan Evrope. Tako ćemo postupiti s onim Gojama masonima koji odveć mnogo znaju; dok oni pak koji budu iz bilo kojih razloga pomilovani, biće u stalnom strahu od izgnanstva.

Mi ćemo izdati zakon po kome će svi bivši učesnici tajnih društava podležati progonstvu iz Evrope kao centra naše uprave.

Odluke naše vlade biće definitivne i bez apelacije.

   U gojskim društvima, u kojima smo posijali tako duboko zlo korijenje nesloge a u kojima se istovremeno razvio i obećavajući protestantizam, moguće je ustanoviti red samo nemilosrdnim mjerama koje jasno i oštro dokazuju vlast: ne treba gledati na žrtve koje se prinose budućem dobru.

U postizanju dobra ma i putem prinošenja žrtava sastoji se obaveza svake vlade, koja je svjesna toga da se ne samo u privilegijama nego i u obavezama sastoji njen opstanak. Glavna je stvar za stabilnost uprave učvršćenje oreola moći, a taj se oreol postiže samo veličanstvenom nepokolebljivošću vlasti koja bi nosila na sebi znake neprikosnovenosti od mističkih uzroka - od Božjeg izbora. Tako je bilo do posljednjeg doba rusko Samodržavlje - jedini u svijetu naš ozbiljan neprijatelj, ako ne računamo Papstvo. Sjetite se, primjera radi, kao što se sjeća Italija, zalivena krvlju Italija, nije takla ni dlaku na glavi Sulinoj koji je tu krv i prolio: Sula je svojom moći bio bog u očima naroda kojeg je on namučio, a njegov muški i hrabri povratak u Italiju stavio ga je izvan prikosnovenosti... Narod ne dira onoga koji ga hipnotiše svojom hrabrošću i snagom duha.

   Za vrijeme prije nastanka našeg carstva mi ćemo, naprotiv, stvoriti i umnožiti frank-masonske lože u svim zemljama svijeta, uvući ćemo u njih sve koji mogu biti i koji već jesu istaknuti poslanici, jer će u tim ložama mi imati glavno obavještajno mjesto i uticajno sredstvo. Sve ove lože mi ćemo skoncentrisati pod jednu upravu koja će biti samo nama poznata a svim ostalima nepoznata i koja će biti sastavljena od naših mudraca. Lože će imati svoga predstavnika, koji će sobom prikrivati pomenutu upravu masonstva, od koje će dolaziti parola i program.

U tim ložama mi ćemo zavezati čvor svih revolucionarnih i liberalnih elemenata. One će se sastojati iz svih društvenih slojeva. Najskrivenije političke zamisli biće nam poznate i potpašće pod naše rukovodstvo onog časa kad i poniknu. Članovi tih loža biće gotovo svi agenti međunarodne i nacionalne policije, jer je njena služba za nas nezamjenjiva u tom pogledu što policija može ne samo na svoj način da se obračuna sa nepokornim nego i da prikrije naše radnje, da stvori povode za nezadovoljstvo i tako dalje...

   U tajna društva obično najradije stupaju aferisti, karijeristi i uopšte ljudi većinom lakomisleni, sa kojima nam neće biti teško da vodimo poslove i pomoću njih da navijamo mehanizam mašine koju smo projektovali... Ako se ovaj svijet uskomeša i uzbuni, onda će to značiti da nam je bilo potrebno da ga uzbunimo da bismo porušili njegovu odveć veliku solidarnost. Ako u njegovoj sredini ponikne zavjera, onda će na čelo njeno stati niko drugi do jedan od naših najvjernijih sluga.

Prirodno je da ćemo mi, a niko drugi, povesti masonsku akciju, jer mi znamo kuda je vodimo, znamo krajnji cilj svakog dejstva; Goje pak ne znaju ništa, ne znaju čak ni neposredni rezultat: Njih zadovoljava obično trenutni račun zadovoljenja samoljublja u izvršenju onoga što je zamišljeno, ne primjećujući čak ni to da ni sama zamisao ne pripada njihovoj inicijativi nego našem navođenju na dotičnu misao....

    Goje idu u lože iz radoznalosti ili u nadi da se uz pripomoć njihovu proguraju što bliže ka bogatoj društvenoj trpezi, a neki opet zato da bi imali mogućnost da iznesu pred publiku svoja neostvarljiva i neosnovana maštanja: oni žude za emocijom uspjeha i aplauzom, na kojima smo mi vrlo izdašni. Mi im zato i dajemo taj uspijeh da bismo se koristili samoobmanama koje odatle proističu, pri kojoj ljudi neprimjetno usvajaju naše sugestije, ne zazirući od njih, u punoj uvjerenosti da njihova nepogrešnost sipa svoje misli, a da tuđe već ne može da prima... Vi ne možete ni da zamislite kako se najpametniji među Gojama može dovesti do nesvjesne naivnosti, pod uslovima samoobmane, i kako ih je u isto vrijeme lako obeshrabriti najmanjim neuspjehom, recimo prekidom aplauza i dovesti do ropske pokornosti, samo da bi se uspijeh obnovio... Ukoliko naši zapostavljaju uspjeh da bi samo sproveli svoje planove, utoliko su Goje spremni da žrtvuju sve planove da bi se samo dočepali uspjeha. Ta njihova psihologija znatno nam olakšava zadatak njihova upućivanja. Ovi trgovi po izgledu imaju ovnujske duše, a u glavama njihovim duva promaja.

Mi smo ih popeli na konjića mašte o tome da će simbolična jedinica kolektivizma progutati ljudsku individualnost...

Oni se još nisu snašli i razabrali i neće se razabrati u toj misli, da je ovaj konjić očigledno rušenje najglavnijeg zakona prirode, koja je stvorila u samom početku stvaranja svijeta jedinicu koja ne liči na druge, naime baš u cilju individualnosti...

Oni se još nisu snašli i razabrali i neće se razabrati u toj misli, da je ovaj konjić očigledno rušenje najglavnijeg zakona prirode, koja je stvorila u samom početku stvaranja svijeta jedinicu koja ne liči na druge, naime baš u cilju individualnosti.

Kad smo ih mogli dovesti do takvog bezumnog sljepila, nije li to frapantno jasan dokaz koliko je um gojski čovječanski nerazvijen u sravnjenju sa našim umom?!... To baš poglavito i garantuje naš uspijeh.

Koliko su bili pronicljivi naši stari mudraci kad su govorili, da za postizanje ozbiljnog cilja ne treba prezati ni od kakvih sredstava i ne gledati na broj žrtava koje se prinose radi tog cilja...

Mi se nismo obzirali na žrtve is sredine gojske marve, mada smo žrtvovali i mnoge naše, ali smo im tada dali takav položaj na zemlji o kakvom oni nisu mogli sanjati.

Relativno mnogobrojne žrtve naše sačuvale su našu našu narodnost od propasti.

Smrt je neizbježan kraj za svakoga. Bolje je da se taj kraj primakne onima koji ometaju naš posao, nego li k nama koji stvaramo taj posao. Mi kažnjavamo masone tako da niko sem braće u to ne može posumnjati, šta više ni same žrtve kazne: svi oni umiru kad je to potrebno, reklo bi se, od normalnog odobrenja...

Znajući to, čak i braća ne smiju protestovati. Takvim mjerama mi smo iščupali iz sredine masonstva i sam korijen protesta protiv naših naređenja.

Propovjedajući Gojima liberalizam mi u isto vrijeme držimo svoj narod i naše glavne agente u stalnoj poslušnosti.

Pod našim uticajem izvršenje gojskih zakona skraćeno je i svedeno do minimuma. Prednost zakona podriven je liberalnim tumačenjem uvedenim u tu sferu. U najvažnijim političkim i principijelnim stvarima i pitanjima sudije riješavaju onako kako im mi naredimo, vide stvari u onoj svijetlosti kojom ih mi osvijetlimo za gojsku administraciju, naravno, preko podmetnutih lica sa kojima mi tobož ničeg zajedničkog nemamo, - mišljenjem novinara ili drugim putevima.

Čak i senatori i viša administracija slijepo primaju naše savjete.

Čisto životinjski um Goja nije sposoban za analizu i posmatranje, a još manje za predviđanje onoga čemu može odvesti postavljanje izvjesnih pitanja.

            U toj razlici u sposobnosti mišljenja izmedju Goja i nas može se jasno vidjeti pečat izabraništva i čovječnosti za razliku od instiktivnog, životinjskog uma Goja. Oni vide, ali ne predviđaju i ne pronalaze (osim samo materijalnih stvari). Iz toga se jasno vidi, da nas je sama priroda predodredila da rukovodimo i upravljamo svijetom.

Kada dođe vrijeme naše javne uprave, vrijeme da manifestujemo njenu blagotvornost, mi ćemo preraditi sva zakonodavstva, naši zakoni će biti kratki, jasni, postojani, bez ikakvih tumačenja, tako da će svaki biti u stanju da ih dobro i pouzdano zna. Glavna odlika njihova biće poslušnost prema stariješinama ispoljena do maksimuma. Tada će sve zlopupotrebe iščeznuti usljed odgovornosti svih do jednoga pred najvišom vlašću predstavnika vlasti. Zloupotrebe pak vlasti koja leži niže ove posljednje instance kažnjavaće se tako nemilosrdno da će svaki izgubiti volju da eksperimentiše sa svojom snagom. Mi ćemo jednako i budno motriti na svaki korak administracije od koje zavisi kretanje državne mašine, jer razuzdanost u njoj porađa razuzdanost svugdje: ni jedan slučaj nezakonitosti i zloupotrebe neće ostati primjerno nekažnjen.

Prikrivanje, solidarno gledanje kroz prste među službenicima u administraciji - sve ovo zlo će iščeznuti poslije prvih primjera surovog kažnjavanja.

Oreol naše vlasti zahtijeva cjelishodne, to jest surove kazne za najmanje rušenje, radi lične koristi, njenog najvišeg prestiža. Onaj koji postrada, ma i nesrazmjerno svojoj krivici, biće kao vojnik koji pada na administrativnom polju u korist vlasti, principa i zakona koji ne dopuštaju odstupanje sa društvenog puta na lični. Na primjer: naše će sudije znati da će oni, u želji da se pohvale glupim milosrđem, narušiti zakon pravosuđa koji je stvoren radi primjernog poučavanja ljudi kaznama za istupe, a ne radi izložbe duhovnih osobina sudija. Te osobine je umjesno pokazivati u privatnom životu, a ne na javnom terenu koji predstavlja sobom vaspitnu osnovu ljudskog života.

Naš sudski personal služiće najviše do 55 godina života, prije svega zato što se starci upornije drže predrasuda, što su manje sposobni da se pokoravaju novim naredbama, a drugo, zato što će nam to stvoriti mogućnost da takvom mjerom postignemo gipkost premještanja personala koji će se time lakše saviti pod našim pritiskom: ko zaželi da ostane na svom mjestu moraće se slijepo pokoravati da bi to zaslužio. Uopšte, naše sudije ćemo birati iz sredine onih koji će tvrdo znati da njihova uloga u kažnjavanju i primjeni zakona, a ne u maštanju o ispoljavanju liberalizma na račun državnog vaspitnog plana, kao što to sada uobražavaju Goje... Mjera premještanja služiće još i za slabljanje kolektivne solidarnost među službenicima i privezaće ih sve za interese vlade, od koje će zavisiti i njihova sudbina. Mladi naraštaj sudija biće vaspitan u idejama nedopuštanja takvih zloupotreba koje bi mogle narušiti uspostavljeni red u odnosima naših podanika među sobom.

Sada Gojske sudije čine popuštanja i gledaju kroz prste svakojakim zločincima nemajući pravilnu predstavu o svome pozivu jer se sadašnji upravljači pri određivanju sudija ne staraju da im uliju osjećaj dužnosti i svijest o poslu koji se od njih iziskuje. Kao što životinja pušta svoju djecu da traže plijen, tako i Goje daju svojim podanicima lukrativna mjesta i ne misleći da im razjasne zašto je to mjesto stvoreno. Zato i propadaju njihove uprave same od sebe kroz dejstvo vlastite administracije.

Neka rezultati ovih dejstava posluže kao još jedna lekcija za našu upravu.

            Mi ćemo iskorijeniti liberalizam na svim važnim strategijskim položajima naše uprave, od kojih zavisi vaspitanje svih potčinjenih našem društvenom sistemu.

Na te položaje doći će samo oni koje mi budemo vaspitali za administrativnu upravu. Na eventualnu primjedbu da će penzionisanje starih službenika skupo stajati državnu blagaju reći ću prije svega, da će se njima prethodno naći privatna služba u zamijenu za izgubljenu, a drugo, napomenuću da će u našim rukama biti skocentrisan sav svjetski novac, te se sljedstveno naša vlada nema zašto bojati skupoće...

            Naš apsolutizam u svemu će biti dosljedan i stoga će naša velika volja u svakoj svojoj odredbi biti poštovana i bez pogovora izvršavana: ona će ignorisati svako negodovanje, svako nezadovoljstvo, iskorijenjujući svako njihovo ispoljavanje u dejstvu primjernim kaznama.

Mi ćemo ukinuti kasaciono pravo, koje će preći u našu iskljućivu nadležnost - u nadležnost upravljača, jer mi ne smijemo dopustiti da se u narodu rodi misao o tome da sudije koje smo mi postavili mogu donositi nepravilne odluke.

Ako se pak ma šta slično dogodi, mi ćemo sami kasirati odluku ali sa tako primjernom kaznom odmjerenom sudiji za nerazumijevanje svoga posla i poziva, da se slučaji više neće ponoviti... Ponavljam, da ćemo mi znati svaki korak naše administracije na koju samo i treba motriti da bi narod bio “svjestan nas” i zadovoljan nama, jer je on u pravu da traži od dobre uprave i dobrog činovnika.

            Naša će uprava imati izgled patrijahalnog očinskog staranja našeg upravljača. Naš narod i podanici vidjeće u njemu oca koji se brine o svakoj nevolji, o svakom dejstvu, o svakom uzajamnom odnosu kako podanika jednog prema drugome, tako i njih svih prema upravljaču. Tada će oni biti toliko prožeti mišlju da im je nemoguće biti bez tog staranja i rukovođenja, ako žele da žive u miru i spokojstvu, da će sa strahopoštovanjem, bliskim obožavanju, priznati samodržavlje našeg vladara, naročito kad se uvjere da ga naši namještenici ne zamjenjuju svojom vlašću, nego samo slijepo izvršavaju njegova naređenja. Oni će se radovati što smo mi sve regulisali u njihovom životu, kao što rade pametni roditelji koji hoće da vaspitaju svoju djecu i osjećaju dužnosti i poslušnosti. Ti narodi su u odnosu prema tajnama naše politike vječito nepunoljetna djeca, isto tako kao i njihove vlade.

Kao što vidite, ja zasnivam naš despotizam na pravu i dužnosti: pravo primoravanja na izvršenje dužnosti direktna je obaveza vlade koja je otac svojih podanika.

Ona ima pravo snažnoga zato, da se koristi njime za dobro upućivanja čovječanstva ka prirodno određenom stroju - poslušnosti. Sve u prirodi nalazi se u poslušnosti, ako ne ljudima, a ono okolnostima, ili svojoj prirodi, u svakom pak slučaju jačemu. Budimo dakle mi taj jači radi dobra.

Mi smo dužni bez predomišljanja žrtvovati posebne ličnosti, rušioce ustanovljenog reda, jer u primjernoj kazni zla leži velika vaspitna uloga.

Kada car izrailjski stavi na svoju sveštenu glavu krunu koju mu Evropa podnese, on će postati patrijarh svijeta.

Neophodne žrtve koje on bude prinjeo usljed njihove cjelishodnosti nikada neće dostići onu cifru žrtava koje su prinjeli u toku vijekova grandomanija i nadmetanje gojskih vlada i vladara.



            Naš car će se nalaziti u stalnom kontaktu sa narodom i govoriće mu sa tribine besjede koje će talasi glasova raznositi odmah po cijelom svijetu.


http://www.galaksija.com/protokoli.htm

Tuka ti e se' zacrtano.

Drzhete se do temata so svoite komentari i ne meshajte politika vo forumot Veroispoved.

vaseto pravo da bide procitano vaseto mislejne imajte vo predvid deka ke se ostvari samo ako se izjasnite so nekolku recenici a ne so referati koi ne kazuvaat nisto

a eve kako se koristi religijata za da se ubiva
LICATA SE ZACLENUVAAT VO RELIGIOZNI ODREDI KADE IZUCUVAAT RELIGIJA DO OPIVAJNE PA TAKA TIA POLUPIJANI NA KRAJ DOZNAVAAT DEKA SE E LAGA I DEKA NE NIKAKOV PRESTAV DA SE IZVRSI UBISTVO PA TAKA OD DECA GOSPODOVI TIE SO POMOS NA R.ODREDI   STANUVAAM BEZMILOSNI UBIJCI
   . , .

Во една книга на тема Православие и сектите прочитав дека масоните не можат да бидат примени во вселенската православна црква.

Не погледнав низ форумов, а може ли масон да биде член на Исламска верска заедница?



Изменето од Majkl - 19.Август.2008 во 00:24