Вампири

Вампири...хм, еден мој другар дедо му го вика вампириште.

Веројатно тој поим денеска се користи само како асоцијација за крвопиец, оти старион навистина душата им ја вади по дома.

http://www.thirdchapter.blog.mk

http://www.poetryandbeyond.blog.com.mk

did you see the vampire?????

pagane напиша:

По страшни се човеците-вампири...Современната психологиjа разгледава овоj феномен и дели лугето на вампири и жртви на вампирите. Прашането е во психолошката хиперактивност на едните и пасивността на другите. Психовампирот одузема целата психичка енергиjа од изабраната жртва.Проблемот инаку не е во жртвата, психичкиот проблем е во вампирот, коj e беден на емоции, чувства и осечаи. Самата жртва ова не го разбира . Овие односи вампир-жртва можат да имат фатални последици. Не само психичка но и физичка гибел на жртвата.

se slozuvam so ova sto go napisa pagane

....vampiri imalo porano...!...se patuvalo so konji i docna vo nokta, posle polnok,pred prvite petli da zapeat...vrakajki se od pazar,od pecalba..i taka vidno izmoreni i iznemosteni..javajki ,so navalena glava i sonlivi... isplaseni od moznoto prisustvo na aramii....ne vampiri.....sto se ne gledale i ne im se prikazuvalo...!sega ima koli..avioni...taka da vampirite ne postojat...

...zagor e ziv,se drugo e laga.

Ова веќе еднаш го постирав на друго место ама еве уште еднаш за ваше задоволство:

Пред некоја вечер околу 00:00 дур се враќав со тролебусот покрај градски гробишта Бутел забележав една згодна цицлеста девојка како седи покрај прозорот блиску до мене. Од патниците само јас и таа бевме. Ја загледав онака, ама она забележа, засрамен се свртев, си велам ќе ја гледам во големиот ретровизор(седевме блиску кај возачот). Но во ретровизорот го видов само сопствениот одраз! Брзо го свртив погледот накај седиштето чудејќи се каде ја снема?! Неколку пати молскавично погледот ми одеше ту кон седиштето крај прозорот ту кон огледалото! Девојката беше сето време тука но во огледалото немаше одраз. Ми се насмевна од увце до увце и јасно видов како два долги, снежно бели катника јасно се наѕираат под усните како кај кучка. Се стаписав!!! Студени морници поминаа низ моето тело... Таа беше вампирка! Испаничено почнав да тропам на средна врата и да урлам „Мајсторе!! Средна отварај брзо, отварај!„ Веројатно мислејќи дека некој од патниците заборавил да се симне, мајсторот запре кратко и ги отвори сите врати. Со леопардско трчање излегов од тролејбусот, а вампирката по мене! Почнав испаничено да трчам по една патека незнаејќи што да правам.

Во еден миг здогледав црква на околу 100м од мене, „О,фала богу спас во последен час!„ Дотрчав и колку што можев посилно затропав на портите од храмот, повремено вртејќи го погледот наназад - вампирката се доближуваше се повеќе и повеќе. Во последен момент портата ја отвори еден господин на квадрат. „Оче, помагај! Ме брка вампирка!!!„ и уште еднаш се се свртев наназад но... сега немаше никој освен ноќта исполнета со звуци од штурци во далечина. Месечко полн, сјаеше со полн сјај. Малку се смирив, а свештеникот ми упати поглед полн со христијанско сочувство и ме праша: „Крстен ли си чедо мое?„ збунето одговорив дека не сум, та моите беа комуњари, а и нивните родители беа комуњари. „А пари имаш ли?„ праша одеднаш со ладна дистанца. Ги протресов џебовите најдов една 100-ка и нешто ситно метални, му ги пружив „Еве попе...„ - „Ами, шо еве попе?! Само глоговиот колец и светата водичка чинат две пресвети Богородици, а лукче треба сам да си земиш од зелено пазарче! Ај, оди си во мир...„ - ми се насолзиа очите - „Шо сеа плачиш...ем не си крстен, ем пари немаш доволно ем лук не си земал...Ајт!„ и портите од храмот се затворија.
Останав сам во ноќта. Некаде во далечина се слушна завивање на волци. Ги посматрав сенките на статуите светци збунет и осамен во дворот на црквата. Одненадеж сенката како да се помести...Не, стауата се помести! Ужас! Вампирката сеуште беше тука! Се џитна кон мене а јас фатив да бегам.

Трчајќи видов на едно пано плаката со голем наслов „ ИСУС Е ТВОЈОТ СПАС - јави се 0500ххх ххх „ и ми текна дека мобилниот ми е во џеб. Трчајќи низ ноќта со едната рака го укуцав бројот, од слушалката се чу Operator broj 13 „Помош ме брка вампирка!„ одвај изустив задишан - „Смирете се гопсподине, се ќе биде во ред! Првин треба да прифатите дека сте грешник и цврсто да поверувате во Исус оти тој умрел за вашите гревови а ние ќе ви испратиме бесплатно ДВД „ИСУС НАША СУДБИНА - ТВОЈА ИДНИНА!„ на македонски јазик и статичен превод на Новиот Завет на јазикот на етничките заедници...„ тииииит... се прекина, имав кредит 500 денари а во трчањето невидов на дното од плакатата дека пишува со ситни букви „ повик 500ден./мин+ддв „ и токму тогаш ја здогледав најблиската полицијска станица.

Облеан со пот, полуиздишан побарав да интервенираат, превземат мерки, ќотек, едно, друго... „Л.К. дајте ми...Партијска книшка имате ли од некоја на власт што е?„ - „Немам...“ одговорив, „Барем од опозиција книшка?!Мора да сте член на некоја партија за да ве заштитиме!„ рече човекот во плаво и ми ја врати л.карта. „Немам партијска, аполитичен сум! Ќе ви дадам 100-ка„, аууу, кога ме погледна строго - „Баче, за мито и корупција свесен ли си што следи? Зимај тоа 100-ката и бегај од тука дур не те пријавам (телефонски)!„. И да ме нема, пак надвор! А вампирката по мене. Упорна, како да сум едниственото прехрамбено суштество во Скопје. По неколку минути спринт на агонија забележав на исток дека небото се црвенееше како крв.

Зора е, мојот ROLEX - made in china - што го бев купил на Бит-пазар некни, покажуваше 04ч00м. Задишан застанав среде празниот булевар, застана и вампирката и луто засикта кога виде дека сонцето се спрема да ја сврти работата во моја корист, мој спас! Реши да го искористи сепак последниот момент и таман се спреми да рипне кога се зачу труба на камионот на комуналец со портокаловите светла. Неколку секунди подоцна се беше готово.

Автоматските метли и вшмукувачи ја беа собрале и сомлеле ѓаволската крвопијачка. Какво олеснување по морничавиот маратон! Се качив во првата речиси празна 7-ца, некоку патници со сонливи очи во средни години одеа на работа во фабрика, на радиото се слушаше песната од Селин Дион „A new day has come" .

Неколку дена подоцна, бев се симнал ноќе од станот да го исфрлам ѓубрето. Еден од контејнерите беше полн со лук, некој го беше фрлил, со мал залет го фрлив моето ѓубре. Таман камионот на комуналец со ѓубреџиите ги празнеше контејнерите. Возилото полека тргна понатака. Интересно, контејнерот полн лук не го испразниа, збунето го упатив погледот кон камионот што полека се одалечуваше, но сеуште ми беше во домет од неколку метри. Погледот ми падна на ретровизорот. Немаше одраз на возачот...

Жива вистина е приказната, жими Стокер, да умре Дракула ако лажам! Од преголема возбуда и стрес заборавив да спомнам додека трчав некаде помеѓу Бутел и Бит-пазар налетав и на една џамија, побарав и таму помош против зулумот што шејтанот ми го пратил. Ама на влезот пишуваше „На аџилак сме во Медина, дојдете другиот петок - Ефендија д-р.Ел-Рахман Кудуз Емин„. Страшно беше!

Изменето од Majkl - 09.Август.2008 во 13:35

Шо се смееш бе IQ? Ти да видиш вампирка во тролебусите на ЈСП-Скопје ни контрола нема да ти помогне!

Дали сте го гледале Носферату?Тоа е првиот филм со дракула изработен во 1922година кога првпат слушнав мислев дека е повеќе комичен тколку страшен но го најдов на интернет и гледав некој делови-ме изненади тоа колку е морничав

Кога неправдата станува закон,отпорот станува должност....

Внеси реплика	страница <1 5 678 9 13 >
Tweet