Мемоарите на Барон Де Тот 1786

дуле напиша: Vladimir88 напиша: Па еве ти една таква песна: Още преди 60 години съм слушал тия песни. Пееше ги с звучния си и внушителен глас по свадби и по селски хора, дядо Иван Караасановски 70 годишен богат с овци и коне старец от родното ми село Лазарополе, Дебърско. Първата от тая песен се пееше: Яхнал е коня славни, цар Каран, От далечна земя от Дония Обиколил земя покраина Да изберет земя да царуват 6 Обикалял девет месена, Нигде цар земя не аресал Цар е минал преко бели Дунав, Цар е дошъл до белото море, Обиколил покрай бело море и ..тук е царю земя а ресала, Там си цар превел мили народ и со народ своя мила майка, От далечна земя, от Дония Цар превел свой мил народ И с народ своя мила майка, Майка сина в лице цели вала, А цар майки ржка целивал: Добре дошла, моя стара майко, От нашата земя, от Дония. Еве ти песни Дуле Се пееле такви песни од македонците за античките македонци Пропуснал си малко од оригиналот на Исаjа Мажовски: От детинството си припомвам си още две старовремски песни, в които се говори за първия българо-македонски цар Каран и за-царица Солуна девойка . Още преди 60 години съм слушал тия песни. Пееше ги с звучния си и внушителен глас по свадби и по селски хора, дядо Иван Караасановски 70 годишен богат с овци и коне старец от родното ми село Лазарополе, Дебърско. Първата от тая песен се пееше: Яхнал е коня славни, цар Каран, От далечна земя от Дония Обиколил земя покраина Да изберет земя да царуват Обикалял девет месена, Нигде цар земя не аресал Цар е минал преко бели Дунав, Цар е дошъл до белото море, Обиколил покрай бело море и ..тук е царю земя а ресала, Там си цар превел мили народ и со народ своя мила майка, От далечна земя, от Дония Цар превел свой мил народ И с народ своя мила майка, Майка сина в лице цели вала, А цар майки ржка целивал: Добре дошла, моя стара майко, От нашата земя, от Дония. Исаjа Радев Мажовски Ама цар Каран ... може да е бугарскиот цар Кардам. Па страната Дония - може да се земите околу река Дон - оттаму Дония. па река Дон е близу до река Волга....

Ај кажи ми што збори Исаија Мажовски во спомените негови.
Ги читаше ли??
Ти битно ги игнорираш фактите дека се пееле такви песни
Кажи ми што вика Исаија Мажовски за бугарскиот и македонскиот народ..
И објасни ми за Славјаносрбите кои се декларирале за Македонци Дуле...

Дуле и дали ти знаеш што збори Исаија Мажовски во неговите спомени?

Изменето од Vladimir88 - 19.Април.2008 во 11:13

Vladimir88 напиша: Еве ајде ќе ти помогнам Да, Исаија Мажовски зборува дека Македонскиот и Бугарскиот народ биле исти(се има сретнато неколкупати и со Гроф Игњатиев) само што Македонскиот народ е ПОСТАР и од БУГАРСКИОТ.... Или Мајка Македонија, Ќерка Бугарија И он не прави разлика меѓу тие два народи.. Исти му се..

Влади, и jас не праим разлика мегьу тие два народа... и за мене са исти. Па коj е постар... не е од големо значение.

Виж што открих:


Со преселбите во Руското царство во времето на Петар I Алексеевич и на неговите наследници, балканските пра- вославни христијани биле ор- ганизирани во полкови, шан- чеви и гарнизони. Овие, пол- ковите на Ј. Албанез, И. Хор- ват, Ј. Шевиќ, Ј. Прерадович, секако и Македонскиот, Бугарскиот и др., како и "Нова Сербија" и "Славено Сербија", биле составени од: "Сербов", "Македонјан", "Болгар", "Ар- наут", односно "из греческују, сербскују, болгарскују, волоскују, македонскују нацију" итн. Според сегашните сознанија, во полкот на Ј. Шевич 74 ли- ца се декларирале "из маке- донској нациеј". За жал, сос- тавот на припадниците на "Ма кедонскиот полк" не е познат, но сите полкови биле составени од различни на- роди, односно нации. Во преписката на црно- горскиот владика Василиј Петрович со грофот Ворон- цов и царицата Елисавета Петровна, за турските пода- ници: "Албанези, Македонјане, Сербиј, Болгари, Бошнјаки" и венецијанските пода- ници "Далмати" се бара заш- тита од царицата. Според Петар Ќеппен, ис- тражувач-статистичар од сре- дината на XIX век, 81 отсто од преселниците во бугарските колонии во Бесарабија биле Бугари, а од нив 69 отсто биле дојдени од Македонија и од Румелија, главно, до 1830 година. Натаму вели дека преселниците од Македонија се викале Македонјани. Со оглед на фактот што најподвижни во соодветниот период биле Власите, а Влав со потекло од с. Арвати во Долна Преспа бил и Иван Хорват, главен организатор на преселбите од средината на XVIII век, не е исклучено повеќето од македонските преселници да биле Власи. Или можеби терминот "Ма- кедонјан" бил во употреба за македонското христијанско население во XVIII и во пр- вата половина на XIX век. Ѓеорѓије Магарашчевич, про- фесор во Будим, во својата "Кратка всемирна историја", објавена 1831 година (од стр. 24 до 27), со името "Ма кедонјани" ги претставува ан- тичките Македонци. Од изнесеното се гледа сложената балканска исто- рија, односно дека никој од сегашните балкански народи нема право да бара кон тинуи- тет со поранешните, како што вели проф. Наде Проева.

ma4edonec

makenot напиша: Абе Влади защо не постира последната страница / последния параграф, не ти харесва нещо ли?

Greek view of those Greeks:

Quote:

The source you mention is a Western one. These people had the tendency to call any adherent of the Eastern Greek Orthodox Church, a Greek. So they called the Orthodox Thtacians and Moesians, Greeks. These people were NOT Greeks, of course ! from here

the response was to this quote:

Quote:

§ 10. We shall now speak of Greca-land or Greece, which lies south of the Danube. The Proponditis, or sea called Propontis, is eastward of Constantinople; to the north of that city, an arm of the sea issues from the Euxine, and flows westwards; to the north-west the mouths of the Danube empty themselves into the south-east part of the Euxine[64]. To the south and west of these mouths are the Maesi, a Greek nation; to the west are the Traci or Thracians, and to the east the Macedonians. To the south, on the southern arm of the Egean sea, are Athens and Corinth, and to the south-west of Corinth is Achaia, near the Mediterranean. All these countries are inhabited by the Greeks. To the west of Achaia is Dalmatia, along the Mediterranean; and on the north side of that sea, to the north of Dalmatia, is Bulgaria and Istria. To the south of Istria is the Adriatic, to the west the Alps, and to the north, that desert which is between Carendan[65] and Bulgaria. source

So Bulgarians, Misians, Thracians, Macedonians and many others are Greecs cause they live in the so called Greca Land

By the way Kerr, Robert, 1755-1813 wrote this way back when West Thracia did not Existed as Theme Macedonia. Who were this Macedonians then????  As you can see, they were considered Greek along with you Bulgarians and others! That shows that there were no Greeks as Nation in those Times, you BULGARIANS ARE GREEKS AS WELL AS OTHERS FOR KERR ROBERT.

Of course Greca or Javan country was used by the Hebrew as designation for more than just the so called Greece:

Quote:

By the word “Javan” the Hebrews designate not only the Greeks but the: Macedonians, and the whole of that tract which is divided by the Hellespont, from Asia Minor as far as Illyricmn. Therefore the meaning is — the king of Greece. source

well the definition of Greece and Greek are pending.


n what was the Moldavian Principalities, let us see how Baron De Tott refers to the people and the region.

Quote:

Page 27: I mould have compared Moldavia to the Province of Burgundy, if the Grecian Principality had enjoyed the inestimable advantages which result from a moderate Government. Long ruled by their Princes, according to the faith of Treaties, these People ought still to have been free from the effects of Despotism; and so they might, had not their Princes been removable at the pleasure of the Ottoman Port.

Quote:

Page 28 …….Moldavia, as well as Walachia, at that time enjoyed a share of liberty. In the persons of their Princes they beheld, if not men of merit, at least men of illustrious Families, whom the Conqueror respected; and, in these fame Princes, the Grecian Nation loved to contemplate its ancient Masters. But all was presently confounded; the subjected Greeks beheld themselves Slaves, and emulation and distinction were loft among them: mutual contempt increased their degradation, and the grand Seignior, like themselves, soon likewise forgot all distinction of persons. The Trader was elevated to a Principality, every factious Pretender put in his claim, and these unhappy Provinces, frequently set up to sale, presently groaned beneath the most cruel vexations……….

Quote:

From Page 32 he states: I received new Compliments from the Prince on my happy arrival, and in the morning was visited by the Governor of the Town. He was mounted on a horse, richly caparisoned: a crowd of footmen, in the habits of Tchoadars, attended this Greek, whom I had known at Constantinople in a very different state. It was easy to be seen, his first care was to obtain my admiration of his present Oriental Pomp. While I was admiring the silly pride with which he swelled, Ali Aga entered and deranged every thing by his presence. His free manner of treating the Moldavian Peasants has been before remarked, but I imagined his Prerogatives and Importance would have been lessened at Yaffi.

And goes on to say:

Quote:

................there are no degrees in rank between a Turk and a Greek; the first is everything, the second nothing.

Изменето од naemnik - 21.Април.2008 во 20:41

Не ги вреѓај бе туркомонголите,немаат тие врска со татарите тие се туркомонголи по происход

дуле напиша: 22-ма македонци одат во грцка таверна со пушки (мускети) на рамо. И тоа става у Цариград. Уж са обични градежни работници. Jа да видим как го разкажува целиот епизод Александар Донски: Веќе го спомнавме францускиот барон Франсоа де Тот, кој работел во Цариград во 18 век (конкретно од 1768 до 1775 година) како главен изведувач на градбите на важни објекти каде имал ангажирано поголем број работници Македонци. Во своите "Спомени" тој запишал: "Прибрав и сместив покрај работните места 1500 Македонци...". Во продолжение тој пишува дека Македонците биле неуморни во работата и дека затоа им дал слободни ден. Потоа тој пишува како некои од нив отишле во една кафеана и почнале да пеат песни за победите на Александар Македонски, па вели: "Дваесет и двајца Македонци,секој со пушка на рамо,дојдоа тука и собрани во една крчма пееја песна за победите на Александар ". Во продолжение читаме дека еден од Македонците излегол од кафеаната и налетал на група од деведесет турски морнари. Франсоа де Тот во продолжение пишува: "Еден од моите работници ги напушти своите другари и отиде да подиши воздух, се проближил до брегот каде ги видел новоистоварените вооружени до заби. Еден од нив горд на бројноста што неговата војска му ја обезбедуваше, се приближил до Македонецот и му удрил шлаканица со сета сила. Овој без оружје за да се одмазди за својата навреда и ненавикнат на турскиот јазик, му дал само знак на шампионот кој го нападнал за да го почека бидејќи требало да се врати. Тој се вратил во крчмата, не им рекол ни збор на своите другари, си ја зел пушката без тие да го забележат и се вратил на брегот каде што Турците се уште се наоѓале. Таму го препознал својот противник и покажувајќи му го својот образ му дал знак повторно да почне. Но, Турчинот кој веќе имал пиштол в раце, испукал од непосредна близина, меѓутоа не го погодил Македонецот, а овој за час му ја ставил цевката од пушката на стомакот и пукнал, но и самиот загинал од 80 к*ршуми што ги испукале другите Турци. Ова пукање го привлекло вниманието на останатите дваесет и еден Македонец. Виделе дека недостасува еден од нивните другари. Се вооружиле и се стрчале кон брегот. Пристигнувајќи таму, го виделе својот другар спружен крај еден Турчин и без распрашување ги нападнале непријателите, убиле деветмина на самото место, а другите ги потиснале кон морето со таква брзина што еден дел избегал со чамец, а друг пливајќи. Така, овие "храбри луѓе" дошле до бродот, го пресекле јажето и се спасиле, бегајќи во морската шир. Двајца Македонци беа пратени кај мене и ме известија за ова. Тргнав веднаш кај првиот министер, каде што се јавив како тужител во врска со навредата нанесена на работниците на замоците". Во продолжение читаме дека везирот се налутил и рекол дека загинале девет муслимани, а само еден неверник и дека тоа биле многу жртви. Франсоа де Тот сепак инсистирал да се обезбеди сигурноста на работниците, на што везирот смеејќи се, му рекол: "Добро. Со Вашите 1500 Македонци вие би ја освоиле земјата. Вашиот начин да се чувате зарем не вреди повеќе од оние кои јас би можел да ви ги пружам?" ---- Влади, като читам, ич не ми се чини што става дума за македонци во совремината смисла на думата.... Тие македонци дето одат со пушка на рамо таверните и се биjат со многоброjни турски аскери, но не за свобода, а еj така си - од келешлък... Неее ова не са славофони македонци.

Мемоарите на Барон Де Тот 1786 се уште една потврда за значењето на името МАКЕДОНЕЦ во 18 век.