ЗБУНЕТОВА ТЕМА

...ne mi e tesko na race da te nosam...zdivot go gubam samo zaradi pogledot moj nemiren niz tebe sto seta...od moi usni zedtta ja gasis ne gledajki kon izvorite mnogumuna od koi pijat...velis zagadeni se...sekoj ja pika muckata i gi pogani ...ne sum zamoren, ubavo mi e na race da te nosam, ni kalta ne se lepi za moite stapala od samata lesnotija so koja sme obvieni...velis ne znaese deka se e mozno samo ako se saka...bez rok na traenje i bez reklama sto budi alcnost...velis deka so denovi te nosam, a jas voopsto ne zabelezav...nitu glad pocuvstvuvav, nitu zed, a sonot go ziveam so polna svest...velis deka kratko sme zaedno, no se setiv na minatite zivoti minati so tebe...sekogas bese prekrasno...niednas nemase utka...so lesnotija sovrseno gi minavme zivotite...pocna da go cuvstvuvas mojot pogled kako dopir sto minuva niz tvojata koza...site setila se zdruzija da te doprat...site stanaa edno...duri i mislite...prestana zamorot...nesebicna, bezrezervna i bezuslovna ljubov...mozes i da zacnes preku mojata misla il pogled...do tamu dojdovme...uste zivoti se pred nas...uste zivoti treba da stvorime... vremeto samo za nas zastana...vremeto imalo svest i ni se obraka...veli deka sme edno i bezuslovno...zatoa ne sum zamoren...lesno e sega... 

      

zbunet напиша: ...molcis milo, molcam i jas...gledame nekade vo nekoi nasi zamisleni dalecini, ona sto bese vcera, kako denes da ne vazi...denes ne e toj den od vcera...denes ne e dobro...denes...nasite svetovi se odvoeni...vo razlicni galaksii so milijardi svetlosni godini odvoeni...ne znaevme deka coveckoto ke proraboti i kaj nas otkako se otkrivme i stanavme ranlivi...ocnicite prorabotea za vkusen zalak nebraneta dusa...zagrizavme eden vo drug kinejki parcinja rzejki i slavejki go zivotinskoto vo nas...nasiot zivot pocna da istekuva...stanavme kako i site drugi, alcni, podli i nemerlivo zli...go nema veke onoj detski i naiven pogled so siroko otvoreni oci dodeka se vpivame kako sungeri...se zavrsuva...jas ke si odam so deteto vo mene da si igram topka...ti igraj si so nozevi i zapalki, ti si vozrasna sto znae sto e brend...jas brgu se valkam, ne mi treba brend, nitu mi e vazno sto nekoj me zagleduva i ocekuva zaradi nekoi kukavici sto mu se poklonuvaat i jas da mu pruzam pocituvanje...ne milo, vitezot seuste e silen vo mene...sto se bori za cest, no ne ocekuva cest...i cesta e igra sto me smee...nasite svetovi se dvojat...na svetlinata sto zraci od tebe se poveke i treba da stigne do mene...ke pominat godini dodeka razbereme koj sto sakal da kaze sporeduvajki se so nekoi drugi...dozdovnite kapki ispisuvaat nesto na prozorskoto staklo...ke mi treba vreme da razberam...mnogu vreme...

...aj dosta stiskash..mislam gushkash...penkaloto.. ede tastaturata v raka i pocni da pishuvash.... shto ke citam jas utre sabajle... dodeka pijam kafe.......

zbunet напиша: ...se tetrevam milo...nozete mi se tresat... krvaram...ne e vazno...samo sakam da me dovrsis kako edno umetnicko delo sto nikogas nema da ja vidi svetlosta na denot, a nitu drugi oci sto ke se obidat da ukradat od boite sto nesebicno mi gi podeli. Samo dokrajci me...dobro pocna i na dobar pat si da me pretvoris vo apstrakcija...osnovata ja imam...laden e obrazot sto go dopiras... kako da mi se amputirani cuvstvata...samo nesto najdlaboko vo mene urla po tebe kako dete na koe mu ja odzemaat majkata, a nadvor e vojna i zversko iskezeni faci uzivaat vo gletkata na razrusenosta i bedata. Volkot sozalivo me gleda dodeka vetrot go busavi...se misli dali da mi go raskine vratot...sepak zaedno izrasnavme...se povlece vo nejasnosta koga gi slusna tvoite cekori...neboto si i igra prikazuvajki ja pretstavata na prirodnite zakoni...mora da se pocituvaat...kako sto moras da pustis voda od kazance. Samo dovrsi me...neizvesnosta e samo uste edno ostro parce vo mojot grb, a potem se vrakam kako isprana maica vo fioka...ne bela...nema da mozam nikogas da bidam bela maica...samo sina...bojata na vpregata i koja nema nikakva slicnost so neboto i slobodata i koja pticite ja izbegnuvaat....kade ima plavi maici tamu nema gulab so grance vo klunot. Tvoite cekori se se poblisku...samo dovrsi me...ne mora da se potpises...

.......

...tvoite cekori prestanaa kaj mojata glava so liceto kon zemja vkusuvajki go prasliviot baknez na majkata zemja...veterot me busavi i niz kozata mi prostrui naezenost kade nabrgu se stvorija milion bocki kako na mlad kaktus...veterot ja nema taa mok, toa e tvojata meka dlanka koja si igra so mojata kosa...sekoe dvizenje nosi po deset baknezi...duri i vrvovite od tvoite prsti ja znaat magijata...tvojot zdiv mi ja pali kozata vcrvuvajki ja do vzestuvanje...moeto telo e ludo po tebe...site muskuli se pridvizuvaat i zategaat kako na tigar pred skok, sebe si se gledam vo treto lice se dodeka ne isceznav zaedno so prigusenoto rzenje koe izleguva od moeto suvo grlo i ispukani usni.
Za mig se najde pod mene barajki si gi ocite megusebno vo koi ke potoneme  i zaboravime deka nesto drugo voopsto moze da postoi...nasmevkata eci dodeka grcevito i pobesneto ja gasam zedtta od tvoite usni...od tvoite solzi...moite race nema da te ispustat, pa duri i da molis za troska pauza...
Sega e vreme za hrana...zabite alcno svetkaat...pocnuvam so usinjata...struja ti odi do petici i se vitkas kako zmija...zaludni se prekori...gladot nadvladea...ne ni razbiram sto govoris, samo gi pratam zvukot i vozdiskite koi se kako dogovoreni so veterot i srceto koe mi se zakanuva deka ke izleze od mene i ke srasne so tvojata dusa...somnezot i kolebanjeto se razbegaa kako klocnati kucinja laejki bespomosno...