Критики позитивни/негативни на личните тв

anakin напиша: како ќе земешнекогаш бајките и легендите се убави, некогаш не

Бајките и легендите функционираат по други правила и законитости ( не се извлекувај и не се срами за едно пиво)

majstorce62 напиша: Земја-воздух Уста полна земја И крвави колена, Издраскани дланки И неколку модрици на гордоста. Колку чини да се подигнеш од правта? Една лага И една вистина. Една лага и една вистина - оваа комбинација ме буни малку како материјал за помагало на кое треба да се потпреме за да се кренеме од правта... Мислам дека тој што паднал толку ниско во нечии очи, ни кран не може да го крене од „правта“... Инаку, показателите на губењето на достоинствот се многу убаво сугерирани... Јас би го оставил прашањето реторичко и не би ја разводнувал компресијата со нудење одговор... Поздрав, поетесо...

Мислам дека поезијата не мора да биде материјал за психоанализа. На песната треба да и биде дозволено да заживее свој живот и да го добие својето конечно значење во срцето и поимањето на читателот.

Во секој случај, ме забавуваат твоите толкувања, но се надевам дека тие нема да создадат предрасуди кај останатите посетители на оваа тема.




Изменето од filmadzijka - 27.Јули.2008 во 17:12

Ne steknav mislenje deka majstorce prisiluva na bilo sto, ako e za toa mene trebase da mi najde milion mani, no poentata e deka kade ke pocuvstvuva kvalitet se obiduva da go podobri so sugeriranja. Zosto mene me ne dira, oti znae deka od mene nema fajde. Mozebi nacinot na koj se iskazuva e pod vlijanie na okolnostite na izrazuvanje vo koi se naoga, no toa ne e nesto sto bi trebalo da se zeme za zlo. Nema profit ni arogancija sto bi se vmesala vo virtuelnite sugeriranja t.e. da bidam poplasticen majstorce ne umee da bide ramnodusen na kvalitet i se obiduva da vnese zivost so tolkuvanje sto ke predizvika emocii za da ne ostane kako mrtvi bukvi sto ke bidat nabrgu zaboraveni


Изменето од zbunet - 27.Јули.2008 во 19:12

Quentin напиша: Филмич, потполно те поддржувам. Мајсторче знае да забега и премногу да интервенира во доменот на веќе кажаното, демек тоа мора да се поклопува со неговите сфаќања и неговиот светоглед. Понекогаш чувствувам дека сака да поентира оти има одреден калап по кој се пишува поезијата и сите треба да го следиме тој калап, со конвексни и конкавни правила. Пишувај го тоа што го чувствуваш. Со задоволство те читам. Поздрав

Квентин, според ова што го пишуваш, значи, треба да се пишува онака како на тебе ти се допаѓа... Ако на тебе не ти се допаѓа, тгаш тоа бе вреди ниту за скршена пара... Види вака, во литературата нема авторитетни мислења - има мислења кои се потпираат на теоријата на литературата и законитостите според кои таа фунционира и мислења, паушални, дилетантски, неосновани, извадени од ракавот на некое нарцисче... Јас се придржувам до првите, за тебе не знам...

Мајсторче лутиче ,

Не се работи за тоа дека треба само на г`з да се паѓа со патетично воодушевување или солзи од допирот на туѓата тага, туку од ширината на сфаќањето во кое ќе има место и за поинаков поглед на работите. А што ако сум сакала да кажам нешто друго? Сигурен ли си дека совршено ги разбираш сите околу себе?

Симболиката не беше духовен пад и ерозија на достоинството, туку свесна жртва во име на нешто повредно од неколку фрактури без разлика дали се на фемур или миокард. Но, не е уметност во животот да не паднеш, ами кога ќе паднеш да собереш сила да станеш и да одиш понатаму...а за да го сториш тоа не ти треба чудо... ти треба да се „симнеш на земи“ и да прифатиш дека низ ливадата има и цвеќиња но и кравји лепешки, да прифатиш дека уште многу пати ќе паднеш на слични финти, на вистини и „претстави“... но патот пред тебе е твојата лична легенда, твојата мисија, а целта ... целта е да го изодиш тој пат, па макар и кривејќи.

А дека имало вишок стихови ... хехе, ме потсети на филмот „Амадеус“. Кога Царот му вели на Моцарт, „а бе убаво е, не дека не е, ама ... има вишок ноти.“

и за крај. знам дека се налути, токму затоа што многу ме ценеше, ... и тоа го сметам за комплимент. лутењето

abe terajte si kako shto vi odgovara na vas,koj moze da ti kaze kako ke pishuvash...gluposti....bilo vredno ne bilo vredno,trebalo vaka trebalo taka....

Quentin напиша: Јас се придржувам до оние чисто слободните, одлепени од било какво правило, теорија и законитости. Читам она што сакам да го читам, го оценувам според моите сфаќања и терам понатаму. Ако си забележал, не сакам многу да ги коментирам ниту своите, ниту туѓите дела. Уживањето си го оставам за себе и на песната што навистина ме погодила и се враќам безброј пати. Такви се многу твои дела, дела на филмаџика, на збунет...итн, итн. Така чувствувам јас. Не сум многу зборлив и оценувачки настроен.

Ете, пак се декларираш како авторитет, (Читам она што сакам да го читам, го оценувам според моите сфаќања и терам понатаму.)а авторитетно е само мислењето врз нормите на теоријата на литературата...Метафори можеш да изградиш не број и тоа не е спорно, но сите се градат според принципот на пренесување на особина од еден предмет (означител) на друг (означеник) кои и неморат,(дури и треба да се спротивни) да бидат сродни, но мора да се задржи логичноста... Е сега, ако некој мислио дека метафората може да биде лишена од од таа логичност, тогаш секој ќе си вели јас сакав да кажам...А кого го интересира што некој сакал да каже, сите го читаме тоа што тој го кажал, а се восхитуваме на начинот на кој го кажал... Значи, не се работи за тоа што сакаш да кажеш туку што кажуваш...