РАКОМЕТ - новости

РЕПРЕЗЕНТАТИВЦИТЕ ВЧЕРА ВО ЦЕНТАРОТ НА ВНИМАНИЕТО

30.000 евра награда од УО

Машката сениорска селекција и два дена по остварувањето на големиот успех беше во центарот на вниманието. Вчера репрезентативците беа примени во МОК од страна на претседателот Васил Тупурковски, а потоа беа и на средба со членовите на УО на РФМ. На оваа средба беше соопштена и наградата која ќе ја добијат за пласманот, па ракометарите ќе добијат вкупно 30.000 евра за остварениот пласман на Светското првенство.

Покрај оваа награда тие имаат ветено уште 20.000 евра од Агенцијата за млади и спорт, така што добиваат една солидна сума за оствареното. Сепак, од она што можеше да се види наградата е во втор план бидејќи во прв план беше бранењето на дресот со националниот грб и тоа беше остварено на вистински начин. Се играше со срце и тоа беше потврдено на најдобриот можен начин, со пласман на Мундијалот.

На средбата со Костовски му беше врачен дрес за спомен од оваа селекција за оствареното.

"Сакам и понатаму да продолжиме вака заедно да чекориме кон успехот. Потврдивме дека тимот ни е на прво место. Сите бевте едно и направивте одличен резултат, а во иднина сакам да продолжиме во ист стил и да бележиме одлични резултати бидејќи ова е одлична генерација", рече Костовски при вчерашното обраќање кон ракометарите честитајќи им го големиот успех.


На Олимпијада во 2012 година

На вчерашниот прием во МОК Кире Лазаров даде интересна изјава во име на сите ракометари.

"За Пекинг не успеавме, но сега се враќаме на големите натпреварувања, па тоа е и шанса за нови добри резултати. Воедно тоа е шанса и за место на ОИ или во квалификациите за Олимпијадата, па можам да кажам дека ќе имате шанса да н$ видите на Олимписките игри во Лондон во 2012 година", рече Лазаров.

Славењето трае, следува ждрепката

Сениорите се уште се главна тема во спортската јавност во земјава и сите погледи се свртени кон нашите најдобри ракометари кои в сабота ќе ги дознаат противниците за Мундијалот.

Неколку дена по големиот успех и победата над Исланд по која се пласиравме на Светското првенство во Хрватска, Македонија не престанува да зборува за големиот момент и да ги слави своите херои. Приеми од сите страни, многу честитки, пофалби... Едноставно во последните денови секој се чувствува горд затоа што е Македонец.

И повторно спортот го обедини овој народ. Уште еднаш тоа е ракометот. Македонија покажа дека знае како да се радува на големите резултати. Македонија знае како треба да ги слави оние коишто со срце играат на теренот од првата до последната минута. Од првиот до последниот заслужија пофалби, заслужија честитки од сите страни.

Деновиве сите зборуваат само за победата над Исланд и пласманот на Светското првенство. Така ќе биде сигурно уште долго бидејќи дури десет години го чекавме денот кој се случи на 15 јуни. Го чекавме моментот кога нашите репрезентативци ќе се симнат од авионот и голем број фанови ќе ги дочекаат со голем аплауз.

И се случи тоа. Сите заедно покажавме дека знаеме како да се радуваме. Знаеме како да го прославиме секој убав момент. Така било секогаш кога се случувало нешто големо во оваа земја, а така почна и оваа прослава од неделата по мечот со Исланд. Се работеше само за бараж, но како што го кажа тоа најискусниот во репрезентацијата, единствениот ракометар кој игра во националниот состав уште од првата средба на самостојна Македонија, Стевче Алушевски, овој резултат е рамен на освоен медал од некое големо натпреварување.

За кусо време паднаа дури три учесника на Олимписките игри. Бразил, Египет, Исланд... список на земји коишто летово ќе бидат дел од натпреварите во Пекинг и секако факти коишто значат многу пред с$ во поглед на остварениот резултат. Нашите ракометари се свесни за она што го направија бидејќи покажаа дека сите оние коишто многупати досега немаа доверба во нив сега можат само да им подадат рака и да им честитаат.

Можеби чекавме долго на оваа генерација да созрее и да стигне до местото коешто секако & припаѓа, а тоа е секако учество на големите натпреварувања. Сепак, најважно е да се успее во она за коешто се мечтае, во она за коешто постојано се вложува и се работи секојдневно.

Денес сите велат дека знаеле дека Македонија ќе се пласира на првенството. Тоа е добро бидејќи секоја поддршка е значајна. Важно е да се биде со нашите репрезентативци иако до пред само неколку денови повеќе се сомневаа дека овие ракометари можат да го минат Исланд. Сега и тие песимисти со поинаков поглед ќе ги следат настапите на македонската сениорска селекција бидејќи веќе никој не говори дека ние не можеме туку сега сите ќе зборуваат дека Македонија има квалитет и има сили да им парира и на оние најдобрите коишто се со највисок ранкинг.

Но, не можеме долго да живееме со славењето на резултатите. Ќе се навраќаме секогаш во минатото и ќе ги спомнуваме сите големи моменти. Меѓутоа мораме да одиме напред.

"Оној кој постојано се навраќа во минатото, тој не верува во иднината", рече во една своја изјава капитенот Кире Лазаров.

И сосема е во право. Секој голем успех не крева с$ повисоко и повисоко. Меѓутоа, мораме да мислиме на она што претстои и добро да се подготвиме за настаните кои ќе следуваат.

Ние постојано во нашата репрезентација имаме одлични ракометари, но недостигаше само едно, а тоа е пласман на завршницата. Сега го сторивме и тоа, а веќе в сабота ќе се одржи ждрепката, па ќе се дознаат петте противници против коишто ќе играме во првата фаза на Мундијалот.

Македонија е во ист шешир со Шпанија, Словачка и Египет, што значи дека овие противници сигурно ги избегнуваме. Оваа генерација има сериозна задача, а тоа е да успее да го надмине она 18. место коешто во 1999 година беше остварено на првенството во Египет.

ПЛАСМАНОТ НА СП МНОГУ ГО КРЕНА НАШИОТ РЕЈТИНГ

Две понуди за контролни средби

Македонската репрезентација станува интересна за спарингување со многу други селекции и одигрување контролни средби. Веќе пристигнаа две покани за контроли, што ќе бидат секако добредојдени во периодот кога ќе се подготвуваме за учеството на Светското првенство.

Првата е од Австрија за крајот на октомври. Засега се работи за двомеч со оваа селекција, но с$ уште е рано за прецизирање, па постои можност и за организација на турнир со учество на уште две селекции.

Во Франција дефинитивно се работи за турнир. Би требало да се одржи на почетокот на јануари следната година меѓу новогодишните и божиќните празници. Она што е сигурно дека турнирот би бил со најмалку четири тима, но во опција се и шест селекции. Што и како ќе се случува, ќе се знае во следниот период. Голема е веројатноста дека ќе има и други понуди бидејќи сега на машката сениорска селекција на Македонија се гледа сосема поинаку.

ГОРАН ЃОРГОНОСКИ

Почит кон знамето, химната и тимот или надвор!

"Јас уште по првиот натпревар овде постојано мислев само на една работа: Да ја оправдаме на Исланд играта од Скопје, да го одбраниме резултатот по секоја цена. Ако таму загубевме, с$ ќе се сведеше на случајност, на нивно потценување, на судии и не знам што.

Одигравме многу стабилно и зрело во Рејкјавик и што е многу важно и што е ако можам да кажам новитет во играњето, неколкупати се враќавме од минус четири гола.

Мислам дека секој за првпат се почувствува навистина важен и горд што е во репрезентацијата. Сега мислите ми се насочени кон Хрватска. И ние и сојузот преземавме голема обрврска кон овој народ, кој се надеваме го направивме горд за момент.

Тоа што се случи за време на интонирањето на химната, пеењето на цел глас и подигањето на целата национална свест е тоа што и требаше на оваа репрезентација. Отсега па натаму, секој играч кој ќе се приклучи ќе добие привилегија да игра во репрезентацијата ќе мора да се однесува кон знамето, химната и тимот како што доликува. Во спротивно, ќе биде исфрлен како 'страно' тело!

Друга работа е што Исланд беше простудиран до најситни детали, секој, буквално секој знаеше што му е задачата на теренот. Сега доаѓаат квалификациите за ЕП и нормално, светското првенство. Доаѓаат многу брзо, затоа треба ова да го заборавиме што побрзо и да се фатиме за работа. Треба да се обезбедат максимални услови за подготовки и с$ што ќе треба", изјави Горан Ѓоргоноски.

МАКЕДОНСКИТЕ КЛУБОВИ НЕМААТ ЕВРОПСКИ АМБИЦИИ

МРК Вардар во Челенџ куп!

БАРАЖ КВАЛИФИКАЦИИТЕ ОД ПЕРОТО НА СЕЛЕКТОРОТ НА РЕПРЕЗЕНТАЦИЈАТА НА ШВАЈЦАРИЈА

Сјај сонце македонско!

Македонија четврт пат на Исланд, според мене и тоа што го зборував уште од Трондхајм (СП Норвешка), мислев дека во најамала рака има право на надеж. Исланд не е непобедлив и ако СИТЕ, но буквално сите околу тимот се ангажираат повеќе од кога и да е во минатото, шанса постои и реална е!

За "Македонски спорт"
Драган Ѓукиќ
селектор на Швајцарија


Пишував во февруари за "Македонски спорт" од далечната Норвешка. Многумина не веруваа дека е можно, но во спортот само теренот покажува кој е вистински, а кој е од "хартија". Македонија има причини да слави, да се гордее, да верува.. а тоа е најважно. Правото на надеж никој не може да го одземе! Тоа што е најголема победа, покрај пласманот по долги девет години чекање е новиот замаец во овој убав спорт. Долго време ракометот е најдобриот македонски извозен артикл. Факт е дека кога сите ќе застанат зад еден проект успехот е речиси сигурен. Организација (РФМ), војниците за пишан збор (новинарите), публиката во преубавата "Борист Трајковски", клубовите кои за миг ги забораваат сопствените "војни" и играчите. Играчите обединети како никогаш до сега и решени да успеат, постари и попаметни за сите оние "гладни" години. Стручен штаб на челот со "бркатиот" Илија, твордоглаво верувајќи и туркајќи го до крај својот концепт, концепт за успех. Историјата ја пишуваат победниците, а победниците овој пат се сите!

Тим кој го има еден Кире како лидер, не само убоит шутер добро познат на сите најдобри голмани на денешницата туку и како асистент, водач во најтешките моменти. Еден Борко, позади, последната, огромната и често непремостливата пречка за топката да стигне до мрежата, борци какви што се Ванчо, Филип, Мојсо. Искуството на Аљуш, Раде.. Тое е тим кој ќе има што да каже на следната планетарна смотра и од срце се надевам дека ќе сјае со полн сјај и на Јадранот.

Добро одбрани противници, сериозни подготовки и поддршка од сите структури е рецепт кој не смее да се погреши. И јас сум сигурен дека момците во жолто-црвено ќе ги гледаме и во втората фаза од шампионатот. Напишано, да биде и проверено! Посакував следното СП да биде еден нов турнир на Авној затоа што сите екипи на бившата ни татковина имаа шанси да се најдат таму. Но, не беа доволно паметни, подготвени, гладни. Па така "само" три екипи ќе заиграат со своите амбиции.

Баражот е зад нас, времето за славење е тука. Но, и времето за нови европски квалификации доаѓа уште утре. Октомври е блиску, таму чекаат нови искушенија. Таму е скандинавското лоби Норвешка, Естонија и Исланд, желно за одмазда. Се надевам дека лекцијата е научена и дека нема да се враќаме во одделенијата кои веќе ги минавме. Дотогаш, да уживаме во ракометот на Олимписките игри и да ги славиме овие момци, кои се вистински херои на квалификациите.

Србија - Чешка, целосно изедначен двомеч. Решаваа нијанси (повеќе голови во гости) и фактот што реваншот се играше во Ниш. Публиката ги носеше на своите крила играчите и придонесе некои очигледни и од порано познати проблеми во играта на "орлите" да бидат надминати и да одат на големо натпреварување. За некои поголеми амбиции во Хрватска ќе треба подобра организација, нови идеи, сили. Првиот чекор е направен, комплексот Чешка е архивиран, на ред е следниот и момците на Јовица Цветковиќ треба да покажат дали се подготвени да го направат.

Словенија - Словачка. Со елиминацијата на Исланд, едно од најголемите изненадувања. Но, само за површните познавачи на ракометните случувања во Европа. Состојбата во најсилните словенечки клубови (Голд Клуб, Целје), историјата на судирите внатре во сите структури во и околу сојузот, екипи, промена на тренер кој имаше план и (по мене) прилично добро работеше... само се некои од причините кои надлежните во "дежелата" ќе мора добро да ги анализираат ако сакаат да се вратат макар близу до ракометните сили, каде до вчера и тие беа. Лекцијата е скапа, се надевам и научена.

Ц. Гора - Романија. Типична приказна за нашиот менталитет. Пласманот на ЕП и ракометната еуфорија не е искористена за ракометот да се избори за подобра организација. Подобри и сериозни услови и се случи тоа што обично тогаш се случува. Опуштеност, импровизација и "лесно ќе биде", носат до тоа две релативно силни репрезентации (и женската) и некои фантастични играчи (Бојана Поповиќ, Ален Муратовиќ) да не играат во Хрватска и Македонија. Најавите за создавањето на нови ракометни центри (Подгорица, Будва) можеби се најави дека нешто се менува, но нека ни го покаже тоа времето.

БиХ - Унгарија. Втор дел од приказната за "сите нас". Во тој момент кога ќе сфатиме дека и победата, поразот и понекогаш (за жал) и неправдата се дел од спортот и дека ни треба за "толку" да бидеме подобри од ривалот, ќе бидеме подготвени не само да се појавуваме туку (како Хрватска) да бидеме таму каде што се решава и за медалите. Мене лично жал ми е што работата на еден добар тренер, (Демировиќ) и неговите момци (Тахировиќ, Стојановиќ, Торомановиќ) е фрлена под нога.

С$ освен победата на Русија над "браќата" Белоруси или на Шпанија над Грција или Норвешка над Украина или, пак, на Полска над Швајцарија ќе беше повеќе отколку изненадување. Така што, само попатен коментар дека Шпанија без Рутенка и Штербик не е екипа за голем дострел иако се добар тим. Дека моите момци (Швајцарија) на последниот меч на кој ги предводев покажаа одлична 3:2:1, која е за жал се помалку играна, дека со големо срце и контранапади може и еден тим каков што е денеска Полска да остане 13 минути без постигнат гол.