Емоции или амбиции ?

.........ne deka ne sum ambiciozna..............sum.......... no do nekoja granica..............no sekogas vo zivotot sum im davala prednost na emociite...............sto neznaci deka sum vo pravo...................i stalno sum gresela.........no toa e takva emotivna licnost sum i zato ke si stradam stalno............a mozebi i ne.............

Во секоја амбиција ми се провлекуваат и емоциите,тоа не е секогаш добро, но што да правам, така сум скроена...

Изменето од Monuska - 09.Мај.2008 во 14:34

jas voopsto ne sum ambiciozna....taka da emociite sekogas mi se na prvo mesto....

Prasanjeto poveke go razbiram kako izbor pomegju ljubov ili kariera, vo slucajot bi izbrala ljubov. Sto ne znaci deka ambiciite i emociite ne bi mozele da odat zaedno. Profesionalniot i licniot zivot po pravilo treba da bidat odvoeni, a sepak prednost da se dade na privatniot. Zosto na krajot od karierata koga ke se vratis vo prazniot stan ili koga ke ti zdodee od prolaznite vrski ke svatis deka si propustil mnogu vo zivotot.

vazni mi se emociite...no i ambiciite iako ne mi se nekoi mn visoki i neostvarlivi...........mene koga vo emotivniot zivot ne mi se vo red,na nisto drugo ne mozam ni da mislam ni da pravam............a ima tolku mnogu raboti koi bi sakala da gi ostvaram..........iako mozebi grubo kazano no moite emocii mi se nekako precka za da se ostvaram sebesi.............znaci iako ne mi e milo emociite mi se povazni

Изменето од realna - 14.Мај.2008 во 00:26

емоции или амбиции...
на моиве години нема да речам емоции...некој спомна погоре дека помеѓу љубов и кариера би избрала љубов т.е емоции...но јас би рекла амбиции...бидејки емоциите можам да ги потиснам..можам и амбициите..но сум премногу амбициозна и сепак си ја гледам кариерата (сега за сега)...

двете де...
т.е.
емоциите доаѓаат Со амбициите