Илири - најстари во Европа?

Red`Black напиша: Ilirive zaedno ss baski (baskici vo spanija ) i CElti (vo irska i nejziniot club CELTIC imeto e od toa) se najstari narodi vo Evropa

Точно е, Илирите се најстари на светот. Прво настанале тие, па го изградиле Балканскиот Полуостров. Пред тоа не постоел.

Иако за Баските човекот има право. Нивниот јазик нема никаква врска со ниеден друг јазик, што значи дека многу одамна се издвоиле како посебна јазична заедница (пред 10-11 илјади години). А за останатите: Илири, Келти, Траки, Словени, Германи, Латини, Иранци, Индијци - сите тие се индоевропски народи. Не може да се каже кој е постар.

Извини што ке те поправам и Македонскиот како што се пишува така се чита и обратно а Илирите со Албанците немаат никаква врска - Албанците се дојденци на Балканот со Османлиите од зад КавказЗа Илирите има многу убава Хрватска статија каде што тие посебно Далматинците се сметаат за изворни Илири

Red`Black напиша: Boogie напиша: Извини што ке те поправам и Македонскиот како што се пишува така се чита и обратно а Илирите со Албанците немаат никаква врска - Албанците се дојденци на Балканот со Османлиите од зад КавказЗа Илирите има многу убава Хрватска статија каде што тие посебно Далматинците се сметаат за изворни Илири Dobro taka ti mislis hervatite nemat nikakva verska so ilirite iliri su ROMUNITE a hervatite su slavi kako sto se vie i cela istocna evropa prvo makedonskiot jazik ne se cita kako sto se pisuva kazi mi kako se cita zborot vtornik i kako se pisuva pa potoa slucajot so glagolot R ima mnogu zborovi koj ne se citat kako sto se pisuva Citaj istorija i gledaj site KRALI sto bile na ilirive se slicni so iminja na albancive ima nekoj hervat so ime BARDHYL KRAL kral na dinastija od 4 vek pred nasata era TEUTA 332 pred nasata era AGRON ALBAN ARIJAN da ne pocnam sega so site iminja koj su slicni ne moze nime da sme dojdeni od kavkaz i da zemame nejzini iminja i kultura Sllavi su dojdeni tuka i sve sto videle pred sebe gi asimilira i gi preimenuvale iminja na VArda na skopje na site gradovi dali me razbiras inako nema nisto protiv tojata teza zsto znam deka vie ucite druga istorija nie druga na edna ista zemja !!!

Како прво и прво, оди провери до каде имало словенски преселби....
Каде имало воопшто, каде се населиле словените, па после збори ми за тоа дека некој од Балканов може да се декларира за чистокрвен антички :))

Red`Black напиша: @vlladimire spored tebe do kade imale ?

Словенски населби се регистрирани на Пелопонез, во Тесалија..а во Тесалија имало огромно словенско население
Словените владееле дури 200 години со Пелопонез..
Во Албанија исто така ....имало словенски преселби и тоа не малку, туку имало доста словенски преселби...доказ за тоа е дека има доста словенски топоними во Албанија....Драч е словенски топоним тој ти го посочувам за пример, за другите треба повеќе да прочитам...
Има и топоними од Кавказ...е сега незнам само дали се многу или малку...
Значи не е се така едноставно...
Смешно е сите народи од Балканов зборувам за овие народи што се околу МК, како Албанците, така и Македонците и Грците да тврдат дека се директни потомци на Античките Племиња..
Мора да се разбере дека народите на Балканот се ептен измешани..
Не ме разбирај погрешно, имало претопување со староседелците не викам не.....тоа во ред...само посочувам за словенските преселби....
Претопување имало и кај нас...и кај вас, и кај грците..


(За грците не сум сигурен зошто ќе биде регистрирана Чума кај нив во 700-тите)..



Али факт е дека Грците неможат да тврдат за Македонците дека биле Грци, кога повеќето историчари пишуваат за нив како посебен народ, како и модерните така и античките историчари...али добро тоа нема везе..
Темата е за Илирите..

Изменето од Vladimir88 - 29.Април.2008 во 01:06

Red`Black напиша: @vlladimire spored tebe do kade imale ?

До Цариград напаѓале Словените. Си чул за Тома Славјанинот? А и накај Албанија има доста словенски топоними. Затоа оној Бамир Топи даде предлог за нивна замена со албански. Е не иде тоа така...И Косово е словенски збор.

Vladimir88 напиша: Инаку еве ти нешто интересно да прочиташ.. Сл. 3. Словенски магиски (култни) метални плочки, од Велестино во Тесалиjа (избор: А — фигура на Перун?; Б, В, Г — шаман, митско животно и воин со секира — по J. Вернер); 8.- 9. век. Одговорот на ова загатка не лежи во непознаването на материjалната култура на Словените. Словенски гробови (со кремациjа, во урни) и остатоци од населби се откриени во Jужна и Средна Грциjа; колку се оди повеќе кон jуг, толку се тие поброjни. Од друга страна, големиот среднобалкански простор од Дунав на север, до Солун на jуг, досега не дал никакви ранословенски наоди. Очигледно е дека Словените од Подунавjето едноставно поминале низ тоj простор, претходно веќе опустошен, без ромеjски населби и за нив неатрактивен. Тие се населиле во медитеранскиот дел на Грциjа, со блага клима, до морето кое со векови привлекувало броени народи од север. Тука Словените можеле да контактираат со преостанатите грчки градови и да се снабдуваат со толку ценетите занаетчиски произведи, кои Византиjа ja издигнале меѓу водечките во светот. Ако ги проследиме сочуваните пишани податоци, ќе ja добиеме истата географска слика. Според Монемвасиската хроника, Пелопонез бил под 27 власта на Словените цели 218 години (од 586-805 г.). [12] Уште во 13. век Латините возувале против Езерjаните и Милингите (Миjаците) на Пелопонез. Археолошките словенски наоди од 7. до 9. век се броjни (Тиринс, Арг, Патрас, Олимпиjа и др.). [13]

Влатко, от къде я взема тая слика бре?

От тука ми се чини:

www.kroraina.com


Ама постни я целата книга, да я читат сие, не само ти:

Средновековни градови и тврдини во Македониjа - Иван Микулчиќ

Интересни работи пишува во тая книга:

Во 517 година една поголема група на "Гети" (несомнено Бугари) го крстосале Илирик од Дунав до Термопилите на jуг. [1] Некои населби на нивниот пат биле притоа ограбени, меѓу нив и Скупи чиишто жители пред тоа го напуштиле градот и побарале спас во околните збегови. [2] Археолошки гледано, Скупи во тоа време бил сосем запустен град, осиромашен и мал по обем.

Словените, населени во периферните делови на Византиското царство, живееле организирани во Склавинии. Тоа се практично етноними и топоними, за да се разликуваат од околното несловенско население. Меѓутоа, Склавиниите имале и определено политичко-административно значење. Почнуваjќи од средината на 7. век царот Констанс II и другите по него се погрижиле Склавиниите што побрзо да ги стават под cвоjа власт. По ова уследело раселувањето на Словените во пустите и пространи делови на Мала Азиjа, а на нивно место оттаму биле населувани Ромеjи-христиjани во Тракиjа, Македониjа и Хелада. Овоj процес во науката е одбележен како рехеленизациjа. Прва склавиниjа што се нашла на удар на Византиjа била онаа по долното течение на Струма, коjа го блокирала копнениот (Егнациjски) пат помеѓу Цариград и Солун. Констанс ги победил Струмjаните и наjголем дел од нив ги преселил во Анадолиjа. Jустиниjан II во 688/89 ќе ja доврши оваа постапка и на местото на Словените тука населил "Скити"-христиjани од Мала Азиjа.

Во 1204 г. Крстоносците (Латините) го освоиле Цариград и големата Империjа се распаднала во повеќе делови. Во неjзините балкански теми ќе израснат новите држави на Бугарите, Србите и Епирците. Во Jужна (Егеjска) Македониjа Латините ќе оформат одделно Латинско (Солунско) кнежевство. Новите властодршци наизменично ќе се борат околу власта во нашите краишта. Овие борби ќе го исполнат наjголемиот дел од 13. век. Jадрото на Византиjа, Мала Азиjа со новата локална престолнина Никеjа (тн. Никеjско Царство) се обидувало да ги поврати и обедини изгубените делови на поранешната Империjа: во неколку обиди успеала да ги освои и нашите краишта. Историjата на нашите краишта во 13. век, пред с?, е исторщат на освоjувања и преземања на нашите поважни градови и тврдини. Немаме намера тука да ги проследиме сите борби околу нив. Меѓутоа овие настани се наjтесно поврзани со нашата тема и за да можат читателите поцелосно да го разберат значњето на нашите крепости во ова време, ќе ja проследиме хронологиjата на поважните настани околу неколку наши главни упоришта. Просек одиграл централна улога во раниот 13. век. Во 1201 г. Византиjа успеала да го поврати. Во 1202 г. го освоиле Бугарите. Новиот управник на Просек, Ч'смен, во 1205 г. тргнал дури до Солун и го освоил неговото предградие. По смртта на Калоjан (1207 г.) од Бугариjа доага во Просек еден одметник од дворот, по име Стрез, и тука формира престолнина на независно Вардарско кнежевство. Набргу ги ocвоjyва Прилеп и Пелагониjа на запад, потоа Велес и вероjатно Cкопjе и Полозите на север. Србите кои му помогнале да се зацврсти како самостоен владетел, во 1215 г. помогнале да биде отруен. Просек и натаму игра важна улога. По смртта на Стрез, Латините од Солун го освоиле Просек. Во 1216/17 г. епирскиот деспот Теодор Ангел ги освоил Пелагониjа и Прилеп, Просек, Велес и Скопjе. По битката каj Клокотница во 1230 г. Jован Асен II од Бугариjа ja проширил своjата власт над сите спомнати градови. Во 1241 г. Епирците владеат со Пелагониjа и Прилеп. Во 1246 г. Jован Ватац од Никеjа ги освоил Просек, Велес и Скопjе, а Прилеп во 1254 г. Таму некое време ќе престojyва како царски намесник, познатиот писател Георги Акрополит. Во меѓувреме Михаил Асен II од Бугариjа ги презема Скопjе и Велес, а веќе во 1256 г. новиот никеjски цар Теодор II Ласкарис нив ги става под cвоjата власт. Во 1258 г. Епирците на измама го земаат Прилеп, а Урош I српски, Скопjе. Во следната година и двата града й се вратени на Никеjа, односно на обновената Византиска Империjа. Господарите и натаму се менувале. Во 1265 г. Константин Тих од Бугариjа го освоил Скопjе, во 1270 г. тоа е под Византиjа, а во 1282 г. кралот Милутин го приклучува Скопjе кон српската држава, во чии рамки ќе остане до доагањето на Турците во 1392 г.

Од тврдините Прилеп и Чемрен (с. Зовик) потекнуваат бронзени амулети речиси идентични меѓу себе. Изработени се на многу ниско уметничко и техничко ниво. Потекнуваат од азиските степски пространства. Претставуваат глава на митски херос (или шаман) поставена на коњ во трк (сл. 6). [16] Излиени се од бронза во вид на масивна плочка, делумно ажурирана, со ушка на горниот краj. Прабугарите ги донеле од Азиjа во Долно Подунавjе, а со ширењето на државата на Борис и Симеон, тие стигнале и во нашите краишта. Не е jасно дали некогашните сопственици на овие амулети во тврдините Прилеп и Чемрен ги носеле како воено (офицерско) обележjе, или тоа биле култни-магиски амаjлии на шамани. Датираат од доцниот 9. или 10. век. Од краjпатната тврдина во Jегуновце каj Тетово што го демнела влезот во Дервенската клисура и главниот пат од Полозите кон Скопjе, потекнува бронзен амулет-печат (жиг). Двете идентични страни на печатот се лиени одделно и со шарнир се поврзани со третиот дел — носачот. Носачот има ушка на горниот краj низ коjа била протната врвката за носење околу вратот. На внатрешните. рамни страни на печатот угравирана е претстава — фантастично животно од азиска митологиjа (сл. 6). Досега се познати неколку вакви амулети-печати од подрачjето на државата на Симеон и Самуил. Според првиот ваков наод од прабугарската престолнина Преслав, одбележани се во стручната литература како Преславски тип. [17] Ги носеле несомнено повисоките управни функционери и со нив втиснувале печат (или жиг) на определени документи и пратки