Се сакате ли себе си????

Ne se sakam ic, a me sakaat...slaknato neli ?

Самокритикта не е добра работа, не треба да се самокритикуваме туку треба да бидеме реални што правиме... Самокритика не е баш најдобро нешто. Порано не се сакав воопшто заради некои одредени ствари, се осеќав секогаш виновна заради таа самокритика, еден дел од мене се ставаше над другиот дел и си земаше за дозвола да си поигрува со него. Во случајов разумот се стави во позиција над моите емоции и се што даваше беа само критики, глупо е ова глупо е она, и чувствата не беа убави... Сега повеќе не се критикувам, сега емоциите и разумот се другарчиња и со размислување одат напред, ниеден дел не се става на повисоко место и да диктира дали тоа е ок, се е склоп на договор. Инаку да, се сакам себеси... конечно се засакав

Bravo  ...se gleda deka sekogas kazuvas kako treba da kazes i deka si mnogu umna 

Ovaj period bas ne se sakam!Znaci MIROT so mene e premnogu varijabilen!Edno leto zracese od mene samodoverba,bukvalno se obozavav!Sega mesto toa obozavam da si prepisuvam neuspeh i vnatresniot glas mi komentira protiv mene so ostri kritiki!Go spodeliv ova cuvstvuvanje so konkretni slucai so edna osoba na koja mu veruvam i nekoj procent sum podobrena(ama nedovolen)!I spienjeto mi e razlicno od porano,vo sonistata samo greski pravam i koga ke se razbudam disam dlaboko i so olesnuvanje!Edno 2meseci sum PROTIV SEBE!

Mamma не треба да се условуваш со таква љубов... Сакај се без разлика на се

MNOGU si se sakam