Слобода

La liberté est la faculté d'agir selon sa volonté sans être entravé par le pouvoir d'autrui.

seka напиша: sloboda e sposobnost po sebe da odlucis, bez mokta/vlast od drug na tebe deluva ... taka nekoako e vo prevod... marija... ODLICNA "pogovorka"

moira напиша: Кога веке сме кај слободата и санкциите кои би произлегле, а ти како што можам да забележам не се согласуваш дека слободата подразбира и свесно превземање на некаква си одговорност и евентуални санкции, и секако според твоето поимање на слободата, баш ме интересира што мислиш доколку еве... јас и ти седиме во некој кафич, пиеме кафе, муабетиме, онака необавезно и опуштено и јас одненадеж станувам и ти врзувам шамар!...го правам тоа баш онака, не предизвикана од ништо, туку така ми доаѓа во моментот, си земам за слобода и ..... Дали воопшто имам право тоа да го направам? Дали овој чин претставува слобода? Дали поради моето демонстрирање на слобода не треба да очекувам санкции? И дали со санкциите ке ми се ускрати мојата слобода?

Mila, jas sum dzentlmen,
ne bi ti vratil,
nikogas ne bi udril zensko,
bez razlika sto ona nema poim
zosto mi zalepila samarcina!!!!!!

No za sporedba,
jas gledam vo ubava zena i komentiram,
toa e normalno i prirodno,

ti iz cista mira mi lepis samarcina
dali e toa normalno i prirodno????
A da ne ne e i tvojot primer bas soodveten??

Jas bi rekol deka ti slobodata ja sfakas vo poetska smisla,

jas sum malku poveke realen,

No neli sekoj ima sloboda na svoj nacin
da ja praktukuva svojata sloboda,
a normalno,
toa da se reflektira na drugite!!!!

Ako mi opne samar, ja natrtuvam na masa i ic ne ja pazam

Јас повторно ке те потсетам на двата концепти кои ги поставив како дијаметрално спротивни, на Сартровиот и на Фуковиот концепт, а кои се рефлектираат и во твојот пост.

Зошто да не можеш да бидеш целосно, апсолутно слободен доколку си свесен и за санкциите кои би произлегле од твојата слобода...?

Да, потребна е храброст за да можеш да ја почувствуваш слободата, но зарем секое возвишено нешто кон кое тежнееме е лесно остварливо?

Зарем не е потребна и жртва за да се достигне нешто што ни импонира и кон кое секоја единка тежнее?

Не е лесен патот да се изоди, но мислам дека вреди задоволството кое би го почувствувале кога ке ја постигнеме целта-апсолутната слобода. Кога говорам за ова, секако не мислам на слобода од физички аспект.

И не се согласувам дека не постои апсолутна слобода. Тешко е да се достигне тоа ниво, но сепак е возможно и постои.

И повторно не се согласувам со тебе кога велиш дека со тоа што јас ке ти плеснам шамар ти ја ускратувам слободата...грешиш....

Зошто мислиш дека ти ја ускратувам слободата?
Зарем и јас на тој начин не демонстрирам слобода...иако е малку банален и болен начинот на којшто тоа го правам, но не е брутален, затоа што ако постои бруталност, тоа веке не е слобода....

Во врска со етичките и моралните норми кои се поставени како параметри според кои треба да се движиме и однесуваме, не мислам дека не ограничуваат за да се чувствуваме целосно слободни.

Но, кога сме веке кај природното, зарем постои нешто поприродно од слободата...?

А за нормалното...тоа е веке нешто сосема друго и друга тема, и зависи од кој агол ги гледаш нештата.

Што е тоа нормално?

И кој ја одредува границата помеѓу нормалното и ненормалното?

Sloboda e da mozes da pravis sto ke ti tekne i pritoa da nemas ni troska griza na sovestt za storenoto,nitu pak da bides obvinuvan od nekogo.No retko koj od nas uziva vo slobodata,zosto nesto te sprecuva vo toa bilo da se raboti za covecki ili za psihicki faktor.

moira напиша: Јас повторно ке те потсетам на двата концепти кои ги поставив како дијаметрално спротивни, на Сартровиот и на Фуковиот концепт, а кои се рефлектираат и во твојот пост. Зошто да не можеш да бидеш целосно, апсолутно слободен доколку си свесен и за санкциите кои би произлегле од твојата слобода...? Да, потребна е храброст за да можеш да ја почувствуваш слободата, но зарем секое возвишено нешто кон кое тежнееме е лесно остварливо? Зарем не е потребна и жртва за да се достигне нешто што ни импонира и кон кое секоја единка тежнее? Не е лесен патот да се изоди, но мислам дека вреди задоволството кое би го почувствувале кога ке ја постигнеме целта-апсолутната слобода. Кога говорам за ова, секако не мислам на слобода од физички аспект. И не се согласувам дека не постои апсолутна слобода. Тешко е да се достигне тоа ниво, но сепак е возможно и постои. И повторно не се согласувам со тебе кога велиш дека со тоа што јас ке ти плеснам шамар ти ја ускратувам слободата...грешиш.... Зошто мислиш дека ти ја ускратувам слободата? Зарем и јас на тој начин не демонстрирам слобода...иако е малку банален и болен начинот на којшто тоа го правам, но не е брутален, затоа што ако постои бруталност, тоа веке не е слобода.... Во врска со етичките и моралните норми кои се поставени како параметри според кои треба да се движиме и однесуваме, не мислам дека не ограничуваат за да се чувствуваме целосно слободни. Но, кога сме веке кај природното, зарем постои нешто поприродно од слободата...? А за нормалното...тоа е веке нешто сосема друго и друга тема, и зависи од кој агол ги гледаш нештата. Што е тоа нормално? И кој ја одредува границата помеѓу нормалното и ненормалното?