Разум или емоции?

Посакувам емоциите помалку да ми се мешаат во разумот.

Посакувам да се водев повеќе по разум, ама некако тешко ги контролирам емоциите... Стварно тешко...

majstorce62 напиша: RUSHKA напиша: majstorce62 напиша: RUSHKA напиша: majstorce62 напиша: Емоциите се палави,непослушни деца кои мислат дека се што лета се јаде. Разумот е родител кој ги контролира палавите деца. Ако во една куќа има само палави деца или само родители кои нем,а кого да комнтролираат таа куќа е пуста и ќе се урне од зачмаеност или од премногу палавење. Sto e so mudrosta?. ДЕТЕ НА РАЗУМОТ. Znaci kontrola na emociite.Toa e vo red, no nie sme emotivni bitija i ne treba da gi potisnuvame cuvstvata,da ne dojde posle do frustracii , neurozi i sto ti uste ne. Не реков дека треба да се потиснуваат, туку едноставно, да минуваат низ филтерот на разумот. Еднаш веќе реков дека човек без емоции е жив мртовец, како Мерсо...

E konecno se razbravme,toa e OK

zbunet напиша: ja emotivno se pustam po forumdziki i oni me otkacuvaat oti prepoznavaat vo mene labilen karakter sto lesno se zaljubuva

ako lesno se zaljubuvashe u mene 15 pati ke se zaljubeshe

maria_magdalena напиша: Посакувам емоциите помалку да ми се мешаат во разумот.

so sakas da bides MR ROBOTO??????????

anakin напиша: koj se vodi samo prema razumot vodi dosaden zivotpoln so zarumevanjevo logikata nema niso interesnoemociite go pravat covekot covekse dodeka ne treba, ne go koristete razumot ,nego samo emociitea kje primetite koga treba razumot da go upotrebiteznaci vo krajnata nuzda hahhahahah

vo krajna sila??? samo da ne e prekasno togas za nesto, zatoa treba nekogas i razumot porano da se ukluci...

Невозможно е да се изолираат емоциите од мислите. Ете јас, кој мислев дека сум рационалист и кој секогаш се раководеше според одлуките на разумот, дојдов во ситуација кога се покорив на емоциите. Меѓутоа и сега, не престанувам со рационализирање, додека чувствувам паралелно и размислувам. Овие два процеси се неразделни.