Внатрешни несогласувања во исламот

Messenger напиша: svemirski, sekogash uzhuvam vo muabeti so tebe. Ti si iskren i prostodushen covek i toa go cenam kaj tebe. Skoloto vo vakvi raboti ne igra tolu mnogu uloga. Vo zboruvanjeto me potsekjash na majka mi... I taa rabotite gi kazhuva od srce, onaka kako sto gi razbira i kako sto gi chuvstvuva.

Me raduva navistina.
Kolku uste cuvstva imam sto nemozam da gi iskazam da gi opisham,da gi objasnam...
Za skoloto i za toa napisav ednas.
Ucenje vo skolo (ne da e na odmet) za mene e kako stavanje vo kompjuter podatoci. A ne e vo moznost da gi svati ni naj osnovnite cuvstva.

Od druga strana ima luge koi ucat od prirodata. Nema pogolema blagodat da go razbiras govorot na prirodata.
Nema pogolema skola od Iskustvoto.

e sega  daj kazete sto toa bea---dzamii tekinja?  po sto se razlicni od klasicnite dzamii???

vo dzennet cese vleguva samo so milosta na Allah a sebabite ili dobrote dela se samo sebeb da se vlezet vo dzenent .

A mislis deka idninata e mnogu svetla...??

So kafeavi a ti????

Togas sto se slucuva so realnosta taa e sekogas ista kako i da ja gledas???

Еднаш едно момче дошло кај својот стар чичко и му рекло: „Чичко, честитај ми. Ја завршив матурата." „Прекрасно!" рекол чичкото. „Еве ти 20 марки, купи си за награда нешто убаво. Но, кажи ми, што планираш сега?" „Сега?", одговорило момчето, „сега ќе студирам. Сакам да станам правник." „Убаво", рекол чичкото, „а потоа?" „Потоа, извесно време ќе бидам судски приправник." „Одлично", рекол чичкото, „а после?" „После, ќе сганам член на окружниот суд." „Многу добро", рекол чичкото, „а што следи потоа?" „Е па, тогаш ќе си побарам некоја девојка и ќе се оженам, ќе основам семејство." „Супер!" вели чичкото. „А после?" „Па добро, се надевам после да станам некој славен човек, претседател на окружен суд, или јавен тужител." „Одлично", вели чичкото, „а што потоа?" „Па добро чичко", младичот почнал да станува нервозен, „потоа ќе дојде време и да остарам и да се пензионирам". „Многу добро, а што следи потоа?" „Е па, добро, потоа ќе си одберам некој убав плац, ќе си направам куќичка, ќе си насадам јаготки." „Добро", вели чичкото, „а што потоа?" Младичот веќе се налутил: „После ќе дојде ред и да умрам!" „А, така", вели чичко му, „а што следи потоа?" На момчето веќе не му било забавно. Го фатил страв при помислата на смртта: „Ќе умрам, а што потоа?" „А што потоа???" прашал чичко му. „Чичко", одговорило момчето, „за ова никогаш не сум размислувал." „Како?" рекол чичкото, „ти си завршил матура и толку ли си глуп, па размислуваш само од денес до утре? Зар еден човек, кој од Бог добил разум, не размислува и за иднината? Како така?" Момчето брзо одвратило: „Чичко, што има по смртта никој не знае!" „Тоа не е точно, момче мое", рекол чичкото, „има Еден кој со сигурност знае што иде по смртта. Тоа е Исус. Тој рекол: 'Широк е патот што води во пропаст, а тесен е патот што води во вечен живот.' По смртта доаѓа Божји суд. Може да се оди во пропаст, но може и да се биде спасен."