Самоубиство

Ama ova mnogu treba da se misli, cel elaborat da se napravi, kaj imam tolku vreme . Nisto se otkazuvam....ke si cekam.....

Толку често сакам да избегам од сопствената чувствителност ... да станам рационална и практична како машина, која светот би го гледала од еден сосема објективен агол... Тоа би подразбирало и тотална рамнодушност, но и справедливост кон се околу мене, каде рациото останува непоматено од беспотребните емоционални елементи, и од кое се црпи апсолутна сурова сила, тоа е местото каде болката и тагата престануваат да постојат...

Но, секогаш нешто ја поматува таа тенденција ... секогаш, човечкото те скокотка од внатре и моќта на перцепцијата, секогаш вешто на најподмолен начин ти става на увид една друга реалност, една тажна вистина за постоењето на исконската сила и волја за живот која е заробена во едно хендикепирано тело, но со слободна, топла и мека душа, која ја има доблеста да создава поезија... Поезија полна чувства и топлина... Храбар обид да проговори за своите најтемни кошмари и грижи во стихови... Излез од натчовечките предизвици за оневозможеното тело, утеха за тоа дека утре ќе биде поедноставно од денес... Надомест за сопствениот хендикеп, за својата вродена болест со бесконечната длабочина на душата и тивкото совршенство на сопствената мисла...

Во такви моменти, соочувајќи се со таа реалност, и иако си цел и читав телесно , сваќаш колку си хендикепиран и скршен во духот. А во ист момент се восхитуваш на тој внатрешен извор на енергија и ентузијазам кои на телесно предизвиканата личност и дале волја да се натпреварува со секојдневието, да собере сила за утре, кога можеби ќе се разбуди поинаква...

И тогаш осознаваш нов дел од себе... и ја започнуваш потрагата по деловите од твојата душа... за да направиш мозаик, каде ќе ги вклопиш парченцата за да имаат барем некаква смисла... и дека не си само ти тажен, и дека не си ни најмалку несреќен...

SE SOGLASUVAM SO TEBE.STO SE ODNESUVA ZA NAJBLISKITE SEKOGAS KE IM OSTANE MISLA DALI MOZELE NESTO DA PROMENATDA NESTE IM VO KOZA.

ПРЕДУПРЕДУВАЊЕ:
АКО СТЕ РЕШИЛЕ СВОЈОТ ИЗЛИТЕН И ДОСАДЕН ЖИВОТ ДА СИ ГО ОДЗЕМЕТЕ ВО УРБАНА СРЕДИНА, СО СКОКАЊЕ ОД ПОВЕЌЕКАТНИЦА,БИ ТРЕБАЛО ДА ВНИМАВАТЕ НА НЕКОЛКУ РАБОТИ.
ПРВО: ПРЕД ДА СКОКНЕТЕ - ПОГЛЕДАЈТЕ ЛЕВО И ДЕСНО , ДАЛИ МИНУВА НЕКОЈ СЛУЧАЕН МИНУВАЧ.
ОТКАКО ЌЕ СЕ УВЕРИТЕ ДЕКА НЕМА СЛУЧАЈНИ МИНУВАЧИ- БИ МОЖЕЛЕ ДА ГО ИЗВЕДЕТЕ ВАШИОТ ПОСЛЕДЕН СКОК,НО ПРЕПОРАЧЛИВО Е ДА ПРИ СКОКАЊЕТО ДА ИЗВИКАТЕ: ЧУУВАААААЈ! - СО ШТО ЌЕ ГИ ИЗБЕГНЕТЕ НЕСАКАНИТЕ ПОСЛЕДИЦИ.
ОБРАЗЛОЖЕНИЕ: ПРИ ВАШИОТ СКОК МОЖЕ ДА СЕ СЛУЧИ ДА ПАДНЕТЕ НА НЕЧИЈА ГЛАВА И СОПСТВЕНИКОТ НА ГЛАВАТА ДА ГО УСМРТИТЕ, ПА ТАКА НАМЕСТО САМИ- НА ОНОЈ СВЕТ ДА ЗАМИНЕТЕ ВО ДРУШТВО, ШТО НЕ САМО ШТО НЕ ГО ПЛАНИРАЛО, ТУКУ И НЕ ГО ПОСАКУВАЛО ТОА.

maria_magdalena напиша: Самоубиството е само краен стадиум на една состојба на претходно умирање на духот, било препознаена или непрепознаено, манифестирано или затскриено. И затоа најважно е секогаш за сериозни да се земаат исказите на лицето што го познаваме а кое вели “Ќе се убијам“ и слично. Чудно ми е кога некој ќе рече: “Беше добра девојка, примерна, среќна...незнаеме што се случи, зошто го направи тоа“. Да, може да се работи и за некакво моментално растројство, но многу е веројатно дека на истото претходеле работи кои блиските не ги забележале, секој преокупиран со својата работа. Таков беше и случајот со еден ученик кој се самоуби пред неколку месеци. “Беше повлечен, тих...“ И тоа е знак. Зошто дете да биде повлечено и тихо, зошто наставниците и блиските не го забележале тоа и не се запрашале?

УБАВА ОПРЕДЕЛБА...И ЈАС СЕ ПРАШУВАМ - КАКВА Е ТАА БЛИСКА ОКОЛИНА ШТО ПОИМ НЕМА ШТО СЕ СЛУЧУВА СО НАЈБЛИСКИТЕ...ШТО НЕ ЗНАЕ ЗА НИВНИТЕ ПРОБЛЕМИ.ЧОВЕК ШТО НЕМА ПРОБЛЕМИ НЕ ПОСЕГА ПО СВОЈОТ ЖИВОТ.

ubavo opisano!

...e kako saka neka go svati ova, ama ke ja bacam