Духовност преку смртта

Tokmu taka, zatoa se veli se so pricina, zashto i taa prichina e predizvikana od nekoja si prichina, i se taka se vrti vo krug, za da opstojuva zivotot i svetot!

Seguaro i Messenger> se ama bes se e povrzano na ovoj svet kako i dimenziite megju nego, kako i site nie, site ama site kletocni sustestva i entiteti...Se e nesto kako Cameronoviot Avatarot...Ednas eden svestenik mi beshe rekol, ali podocna go bev bil svatil toa:" se sto pravite vo zivotot se vrezuva vo vasata DNA koja e eden vid na receptor i memorizer na covekovite ediniki, i se preku nea preku toj nekinliv DNA heliks stucture se prenesuva na nasite pokolenija, zatoa ti Seguaro si ja bila prevdidela pojavata na tvoja kcerka, zatoa sto ti si nejziniot prethodnik, stvoritel, kako tvojata mamma tebe i nejzininata mamma nea i se taka do Eve; ete zatoa gi predividuvam nesta, zatoa sto bile del od nasite pretechi i ke bidat del od nash*te potomci i pokolenija..se taka sovresno doboro strukturiano i fizicki i duhovno i pshihokineticki...Ah taa zivot e ubavata rabota...Leka nojkj sopatnici i ostanati...

На пример, ќерка ми има мало бемче токму над устата баш каде што имаше и баба ми, личност која ми даваше само безрезервна љубов и никогаш во животот ништо не ми згреши.

Често се прашувам дали ова мало знакче само ја покажува безпросторната поврзаност со душите кои ги сакаме, со тоа што некогаш како внука, а сега како мајка имам можност да ја доживеам безрезервната љубов на разни начини, од разни аспекти.    

Токму така, интересна проблематика која ме фасцинира од мојата 4. година.

Интересно е што сите искуства кои досега ги имав (сеќавања во детството најверојатно на смртта од претходниот живот, сонови со починати и сл.) ме наведоа на заклучок дека не само што овој живот не е конечен крај, туку дека и починатите предци внимаваат на нас и од оној свет и ни помагаат.

Да биде овој поврзан циклус уште посовршен, две недели пред да се роди ќерка ми ја сонував точно како ќе изгледа на возраст од две години.

Се е поврзано едно со друго и починатите и новородените.

Рабани, интересно е што започнуваш со цитат од Меша Селимовиќ. Почнав да ја читам баш таа негова книга, но никако не ме завлече во однос на книги напишани оригинално од големи души дервиши како Руми, Сади, па дури и Идриес Шах.

Мое мислење е дека оние кои ги изучуваат тајните на постоењето со одредени духовни техники и те како знаат дека смртта не е крај.
Дури и некој обичен како мене комуницира со душите на блиските пред да умрат или откако ќе починат и тоа во моите соништа, баш како што тука други напишаа такви искуства.

Моето досегашно искуство со смртта е многу позитивно. Мои блиски кои имаа клиничка смрт, исто така не се плашат воопшто од умирање.

Сум ја видела благодета на драг човек кој почина и тоа ден по неговата смрт. Во собата каде што беше изложено неговото мртво тело се чувствуваше една таква среќа, блаженство кое што не е од овој свет. Се чувствуваше дека неговата душа беше упокоена.

viktorija123 напиша: Zhelbata se ragja vo svesta i go "stvara" Svetot.

1 Во почеток беше Словото, и Словото беше во Бога, и Словото беше Бог.
ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД ЈОВАН, Глава  1 

viktorija123 напиша: A se' shto kje se rodi mora i da umre...

Amin!

S'e sto ima pochetok mora da ima i kraj.

viktorija123 напиша: Ili se' shto se pojavuva i ischeznuva. Svesta, Zhivotot ostanuva - Toj e vechen.

A toa e Bog, Ednobitieto, Kolektivnata/Univrzalnata svest... edno isto, narecheno so razlichni iminja poradi razlichnoto razbiranje, veruvanje, kultura i tradicija na lugjeto.


2 Тоа беше во почетокот во Бога.

  3 С'e стана преку Него, и ништо, што стана, не стана без Него.
ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД ЈОВАН, Глава  1 

Umiranjeto na materijalnoto telo ne e ischeznuvanje na nashata svest (dusha, bitie... narechi go kako sakash), na onoj del od nas koj e vdahnat od Boga.

Umiranjeto e samo negovo osloboduvanje, nishto drugo. Toa e samo privremeno zdomeno vo materijalnata gradba narechena "nashe telo". Umot, kako del od materijalnata manifestacija, rakovoden od Egoto, samo si umisluva deka tokmu toj e Nie. I za naukata, barem za sega, s'e ushte toj e merodaven kako referenca za odreduvanje shto e "realnost", a shto ne.

Ako se sekjavash, ova podetalno go argumentirav vo komentarot za transplatacija na srceto, pa ne bi se povtoruval tuka.

Teloto, umot i Egoto ne sme JAS, toa e samo iluzija (maja) vo koja tie se zarobeni vo ova materijalna manifestacija na Kreacijata. JAS e neshto sosem drugo, toa e nashata srcevina koja e vechna i koja tokmu poradi taa vechnost e del od Ednobitieto (Vechnoto).


Prichinite za grevovite i patenjata se Egoto, umot i suetata, a ne vechnata svest. Problemot e shto Egoto i umot se tolku glasni, brblivi i umisleni deka se JAS, shto vistinskoto JAS e zaglusheno od niv i ne doagja taka lesno do izraz.   

Vistinskoto JAS go chuvstvuvame i slushame koga gi stivnuvame umot i Egoto, a toa go pravime preku molitvi ili meditiranje.


Zatoa momentite na umiranjeto so osloboduvanjeto na vechnata svest se tolku bitni vo prosvetluvanjeto na chovekot. Ovoj mig e poslednata i najdobrata shansa da se prosvetli, da se bide prozhnean od Svetlinata na Ednobitieto (Svetiot Duh). Toa mozhe da se postigne samo ako se prigotvime za takviot moment, ako go dochekame potpolno budni i svesni za negovot znachenje kako tranzicijski mig vo odeluvanjeto na svesta od materijata i so toa da dozvolime taa da pojde onamu kade shto spored svojata energetska potencija prirodno pripagja.

Dokolku toa ne go storime, kako shto vprochem se sluchuva vo 99,99% sluchai, taa kje ostane vrzana za sferite bliski na meterijalniot svet chezneejkji (imajkji zhelba) povtorno da se ovoploti vo materijalno telo smetajkji deka pripagja tokmu tamu.

Takvata dusha (svest) se pojavuva i komunicira so svesta (dushata) na ovozemnite zhivi lugje.








Изменето од Messenger - 30.Јуни.2011 во 03:02