Дабница и масовните убиства во Пиринскиот крај

mungos80 напиша: Има една архива која се уште не е отворена,таа е царската архива и никој од историчарите нема пристап таму.Не знам до кога важи забраната ама сигурно послем неа ќе биде интересно.

Мене ми е прифатливо бугарските историчари да пишуваат за Идризово , за Голи Оток , за убиствата во Струмица на “ ванчомихајловисти “ , за настаните на Кале , Велес и слични постконфликтни аномалии во новата држава Македонија , но доколку истите , да ги наречеме историчари , не ни изнесат една бројка на ангажирани бугарски полицајци , војска , шпиуни во Пиринска при растурање на ВМРО , причини зашто В. Михајлов не одговарал за своите дела пред бугарските институции , зашто да не биде обвинет за убиства на народни бугарски пратеници , случајно Македонци и сл., е тоа неможам да го разберам , доколку истите се сметаат за научници .

Мислам дека , доколку не се смени општественото мислење во Бугарија , додека не продре потребата од вистината , и само таа , ние во ни еден друг случај нема да дознаеме колку тоа Македонци се убиени , зашто се убиени , односно , нема да ја разбереме големината на В. Михајлов , човек кој има своја улица во таа држава .

Изменето од eptendosadno - 14.Февруари.2010 во 22:54

mungos80 напиша: По наредба на Александар Протугеров од селото градево се уапсени 30 лица кој како добиток се отепани и обесени а потоа закопани во заедничка гробница. Но сите овие настани не можеле да се случаат без дозвола од дворот.односно на армиските и полициските сили во Бугарија.

Ајде вака , да предпоставиме дека Бугарија била држава со свои институции , суд , полиција и сл. , оние што му суделе и го затвориле Пере Тошев , и уште многу , многу други македонски сепаратисти, социјалисти, комунисти и.т.н.

Прашање , јавно поставено до бугарските архиви , историчари , македонските душегрижници , промоторите на вистината .

Постои ли некое полициско досие за убиставата извршени од ВМРО , некои налози за апсења издадени од институциите на Бугарија , потерници , судски пресуди , лежење во затвор и.т.н. , против организаторите на тие убиства , масовни убиства , нешто што е специфика на една нормална и правна држава ?

И ова , дали постои колективна амнестија кон истите ?

Изменето од eptendosadno - 14.Февруари.2010 во 11:53

Да видиме кој беа членовите на телото задолжено за масакрот

Ванко Ганчев „Аспарух„
Михаил Скендеров „Серафим„
Јордан Ѓурков„Еделвајс„
Горги Жоро Натев „Љулински„

Овие лица биле сместени во Митрополијата а злоделата биле вршени во куќата на Арнаудов,џелати беа од фамилијата Дринковци од селото Кочан од Неврокопско,Ибраим,Балијата,Аѓилата,Дебрето,Џ`сура,сите од село Кочани Тодор Чаков од село Мосомиште.
За да ги прикријаат злоделата свирела музика за да не се слуша лелекот а телата завршиа во печка и во јама со вар.

Арсение Јовков во горна Џумаја
Владислав Ковачев и Димо Хаџи Димов во Софија
Методи Алексиев во Петрич
Чудомир Кантарџиев во Пловдив
Георги Скрижовски во Свиленград
Александар Бујнов во Шумен
Петар Чаулев во Милано
Тодор Паница во Виена

и уште околу 300 души за кој добрва ќе дознаваме.
Овие се од 1924 година

Изменето од mungos80 - 14.Февруари.2010 во 00:27

Читаш Глобус?

За Величко Велjанов веке имавме дискусиjа.Овде се двоицата со Крсто Лазаров, кумановскиот воjвода, се гледаат убаво униформите на ВМРО со капите-"крумовки", кусите манлихери, на прикладот со бугарскиот грб.


И двоицата се борци против српската вооружена пропаганда во северна Македониja.Уапсен од србите после поразот на Бугариjа во Првата светска воjна, успева да избега во Бугариjа(а каде?) и се приклучува кон Александровата ВМРО.После 1941 се мести во Скопиjе, каде умира во 1943.
И што сега, убиец на Стамболиски, и?

Затоа ти кажав да побараш за Петричкиот инцидент, да видиш како без да има право на воjска се заштитува тоа, кое "не било држава"...


Изменето од lav4eto - 13.Февруари.2010 во 23:51

Не забораваj да споменеш од линкот коj си дал (освем границите) и за суштноста на националната цел:

"Со конгресните распрашувања, во селото Брежани започнува идејно процес на анализа и оценување на резултатите од македонското ослободително движење во периодот 1908 -1924 година Процес, кој наоѓа израз во преутврдувањето, запознавање и особено во барањето на нови патишта за постигнување на посакуваниот општобугарски национален идеал - ослободувањето на национално потиснатите Бугари и нивното обединување со слободната Татковина. Значаен Ориентир затоа во декларацијата е односот спрема Петричко - единствениот дел од Македонија, во кој нема национален гнет."

Знаеш за Петричкиот инцидент?
Не бараj во македонски извори, нема го таму.