Биологија

Хибернација е состојба кога при ниска надворешна температура се намалува енергетскиот метаболизам како и телесната температура на животните при што тие престануваат да се движат,да се хранат а им престануваат и сите други активности меѓутоа тие остануваат во живот.Некогаш температурата кај поикилотермните животни паѓа до 0 ۫C.Ваквата состојба е позната како анабиоза.Меѓу цицачите пред се меѓу глодачите ,има такви кои во текот на зимата паѓаат во т.н зимски сон.Пред да паднат во летаргија овие животни се обезбедуваат со резервна храна(масти и гликогенски резерви) кои ги користат како ендогена исхрана така што на тој начин тие ја преживуваат зимата Бројот на отчукувања на срцето и дишењето се намалува, а температурата опаѓа. Во оваа состојба, на животните им треба многу малку храна. Сите потребни материи ги добиваат од мастите во своето тело, и не треба да јадат ништо друго во текот на целата зима!Меѓутоа има и такви животни кои во текот на зимата се будат се хранат и потоа повторно паѓаат во зимски сон.

За појава на зимскиот сон има повеке причини помеѓу кои можат да се спомнат најважните како:
-ниската температура на надворешната средина
-слабо развиената физичка терморегулација (крзно , влакна) и
-сезоната(есен-зима)

Зимскиот сон покажува сличности со спиењето меѓутоа тоа значајно се разликува и тие разлики се состојат од следново:
     -неактивност
     -напуштање на хомеотермната состојба
     -намалена телесна температура
При паѓање во зимски сон последна се исклучува активноста на хипоталамусот во однос на другите делови од мозокот и значајно се зголемува присуството на серотонин.
Овде можат да се забележа успорени бранови на ЕЕГ меѓутоа нема типичен РЕМ сон.

Постојат 2 вида на зимски сон:природен и вешта чки зимски сон.Експериментално вештачкиот зимски сон се добива кога животното се доведува во хипотермија.Постои разлика помеѓу природниот и вештачкиот зимски сон по тоа што тие кои се во природен зимски сон се многу почуствителни од тие во вештачки зимски сон.
Меѓу најпознатите и најдобро проучените презиму вачи е текуницата потоа мрмотот,ежот,хрчкот, лилја кот, мечката,верверичка и др.

Ладнокрвните животни мораат да хибернираат таму каде што надворешната температура се спушта под точка на смрзнување. Еднакво на хибернација за време на лето е естивација.

НЕКОИ ПРЕЗИМУВАЧИ

Во умерената зона сонливците хибернираат во ладниот период, сон кој трае околу 6 месеци. Поради оваа особина го добиле своето име.
   Верверичките живеат во дупки на дрвјата или копаат дупки во почвата со многу тунели,отвори и различни соби наречени комори.Тие ја собираат храната ја носат во засолништата и во текот на зимскиот сон тие се будат на секои 10-14 дена и имаат “закуска ”. Возрасните мажјаци паѓаат во хибернација кон крајот на јуни а возрасните женки тоа го прават кон крајот на јули.Младите остануваат преку летото меѓутоа во есенските месеци кога веќе ќе нема храна и тие паѓаат во хибернација.Повторното излегување од хибернација е во март или април т.е во почетокот на пролетта.
   Во есента големи групи на лилјаци бараат засолништа за во зима.При хибернацијата тие висат наопаку и ги повлекуваат своите крилја и опашки до телото за да тоа може да се задржи топло.Лилјаците хибернираат од октомври до април и се будат еднаш месечно во среде ноќ.
   Жабите хибернираат на дното на потоците и езерата каде што водата не замрзнува.Шумските жаби пак наоѓаат засолништа под лисја и нечистотии.од хибернација се будат на почетокот на пролетта.
   Се претпоставува дека повеќето мечки од северните региони хибернираат преку зимата. Иако многу видови ја поминуваат зимата во длабок сон, сепак тоа не е вистинска хибернација. За време на вистинска хибернација, температурата на телото паѓа на ниво приближно на надворешната температура и ритамот на срцето е драматично намален, но животните повремено се будат за да јадат од складираната храна, и да извршат физиолошки потреби (уринирање и дефекација). За разлика од овие животни, телесната температура на мечките паѓа само неколку степени под нормалната и ритамот на срцето е многу малку намален. Тие не сте будат за време на оваа „хибернација“, што значи дека не јадат, не пијат, не уринираат и не вршат дефекација за време на целиот овој период, и не ја напуштаат пештерата. Сепак се случува мечките да се разбудат од зимскиот сон, доколку се нападнати или во случај кога мајката раѓа младенчиња.Повлекувањето на мечките гризли во своите дувла најчесто е после првата снежна бура. Во регионите каде што живеат, тоа се случува во октомври. Мечките одбираат заштитени пештери или дупки во кои ќе ја поминат зимата. Пресметано е дека овие животни поминуваат половина од животот во состојба на псеудо-хибернација. Псеудо-хибернација е состојба во која гризлито не е во длабок сон, туку лесно може да се разбуди доколку има некаква опасност.
   Дивите поларни мечки иако го маат истиот хормон за хибернација како и останатите мечки тие не ја преспиваат зимата освен бремените женки.

ЗНАЧЕЊЕ НА ХИБЕРНАЦИЈАТА
Во услови кога е потешко да се најде храна во текот на зимата,паѓањето во зимски сон значи и можност за преживување.

Нервните клетки, т.е. невроните се основните единици во градбата на нервниот систем. За разлика од другите клетки во телото, невроните се карактеризираат со надразливост, осетливост и спроводливост. Овие карактеристики се во согласност со нивната специфична функција.
Најголем дел од човечките неврони се создаваат одприлика во првити три месеци од интраматеричниот живот.По раѓањето,невроните не се делат и ако некој нерв е изгубен од некоја причина тој не се заменува со друг,што е главна причина за релативно ограниченот закрепнување од сериозни мозочни и 'рбетни повреди.

Секој неврон се состои од:

    * Тело на нервната клетка или neurocit
    * Дендрити
    * Нервни влакна или аксони (neurit-и)
    * Шванова клетка,која лачи миелинска обвивка
    * Везикули
    * Неврофибрили
    * Нислови телца
    * Пигментни гранули.

Човековиот мозок содржи 10 на 11-та неврони и 10 пати повеќе глија клетки.

Многу комплицирано ова е Зајцеф,мене ми требаше поедноставно но во меѓувреме се снајдов,сепак фала што пиша на темава.

Форумџии ај некој ако знае добра страница посветена на Човечката Анатомија да пушти линкче тука?

Не мора да е во детали,само основни работи ми требаат.
Пример некој орган,градба,функција и слично.

На Вики има ама Македонската Вики е многу сиромашна во однос на ова,некоја друга страна специјализирана ако постои.

DDarko напиша: Evenstar напиша: DDarko напиша: Грав е едногодишно растение од фамилијата Fabaceae, со големо видово разнообразие, од кои околу 15 се култивирани. Најраспространет е обичниот грав (лат. Phaseolus vulgaris), кој се дели на два подвида: висок (веткач) и низок (легач). Според формата на семето, постојат пет вида: sphericus, elipticus, oblongus, compresus, subcompresus. Потекнува од Јужна Америка. Во светот се одгледува на околу 230.000.000 хектари. Кај нас е застапен на 4.500 - 5.000 хектари во чист посев и на 8.000 - 9.000 хектари во здружен посев. Топлољубиво растение, оптималната температура за одгледување е 20 – 22 степени целзиусови. Се одгледува главно заради зрелото зрно (семето), кое има висока хранлива вредност: белковини (26%); масти (2%); јаглени хидрати (52%); минерални материи (2,5%); витамини (B1, B2, С, Е, К, PP) и аминокиселини. Значи не ти препорачувам само да го засадеш, но и да јадеш многу еве ја неговата хранлива вредност со плави букви...Само не ми е јасно зошто пишува аминокиселини кога горе пишува белковини, а тие се разложуваат на аминокиселини. Кога пишува белковини со тоа обично се потенцира вкупната вредност на протеини во производот, а кога потенцираат аминокиселини, тогаш тоа значи дека содржи некои есенцијални аминокиселини кои човекот мора да ги внесе преку исхраната затоа што организмот не може да ги синтетизира... човекот внесува протеини преку исхраната, а тие во организмот се разложуваат до аминокиселини - како најпрости соединенија од кои меѓу другото се создаваат нови протеини или други биомолекули. Есенцијални аминокиселини Изолеуцин Леуцин Лизин Метионин Фенилаланин Треонин Триптофан Валин Неесенцијални аминокиселини Аланин Аспарагин Цистеин* Глутаминска киселина Глутамин* Глицин* Пролин* Серин* Тирозин* Аргинин* Хистидин* *овие се есенцијални само во одредени случаи Инаку, есенцијалните аминокиселини се важни пред се затоа што некои од нив претставуваат прек*рсори за добивање на одредени соединенија, т.е се метаболички меѓупроизводи со чија помош се добива крајниот производ без кој организмот не би можел да функционира, на пример невротрансмитери (гама-аминобутерна киселина), порфирин (хемот во хемоглобинот), нуклеотиди... Баш сега пред да седнам на форум го учев ова за есенцијалните и неесенцијалните аминокиселини и метаболизамот на протеините.

Мора да има некоја грешка во горе наведените есенцијални амино киселини. Постојат 22 аминокиселини од кој само 7 се есенцијални, а другите не.
Есенцијални аминокиселини се: лизин, леуцин, аргинин, фенилаланин, триптофан, хиланин, метионин.

ВАЖНА напиша: Хехе да Астрономијата е многу интересна наука па и биологијата исто но сега зависи за кого како...тебе ти е интересна мене не баш...но сепак ќе учествувам во темава можеби ќе ми стане интересноЧленовите имаат постирано многу интересни податоци па...

Посебно интересно е тоа за месојадните растенија, мора да си најдам едно такво.

ВАЖНА напиша: ВАЖНА напиша: Ја мразев биологијата и во основно и во средно! Така да Дарче... Сеуште си стојам на истово мислење...но ајде за Дарче еден пост Најголем број од бактериите се едноклеточни организми. Тоа се микроорганизми од кои најмалите видови имаат дијаметар помал од 1 микрометар. Бактериите се многу ситни организми составени само од една клетка, која е поедноставна и значително поинаква од растителните и животинските клетки. Тие живеат и се размножуваат таму каде што можат да најдат извор на енергија за живот. Некои живеат во или на друго живо суштество, било да се штетни (предизвикуваат болести) или корисни, на пример, заштитуваат од некои штетни бактерии. Повеќето од бактериите, меѓутоа, живеат во или на угинати растенија или животни и нивнито дејство предизвикува распаѓање (гниење). Кај бактериите отсуствуваат пластиди и митохондрии. Кај нив е присутен дифузно распределен јадрен материјал нуклеоид. Цитоплазмата е ограничена со клеточен ѕид, кој, во поглед на биохемискиот состав, се разликува од клеточниот ѕид на другите растенија. Тој се состои од амино киселини, липиди, протеини и трансформиран шеќер. Според ова, може да се каже дека претставува жива творба, за разлика од целулозниот ѕид кај клетките на другите растенија. Во состав на бактерискиот клеточен ѕид влегува и муреинот, хемиско соединение со доста сложен состав кое содржи мукопептиди. Под клеточниот ѕид се наоѓа клеточната мембрана. Некои бактерии имаат однадвор еден лигав слој, наречен капсула, кој има заштитна улога. Исто така, одредени видови поседуваат флагелуми (камшичиња), кои служат за движење. Според формата на клетката, бактериите се делат на: Топчести (коки) Стапчести (бацили) Спирални (спирили и спирохети). Освен овие форми, има и многу други т.н. преодни форми. Такви се на пример: Кокобацили Вибриони Стрептококи Стафилококи итн. Во поглед на исхраната, имаме автотрофни и хетеротрофни бактерии. Дел од автотрофните содржат бактериохлорофил и можат да вршат фотосинтеза (фотосинтетски бактерии), а дел кои не содржат фотосинтетски пигменти, ја користат хемиската енергија за синтеза на органски соединенија, во процесот хемосинтеза (хемосинтетски бактерии). Хетеротрофните бактерии се исхрануваат сапрофитски или паразитски. Сапрофитите се хранат со органски материи од изумрени организми, при што ги разложуваат до неоргански материи, потребни за процесот фотосинтеза кај растенијата. Сапрофитските бактерии (уште наречени и редуценти) се главните алки во синџирот на кружење на материите во природата. Паразитските бактерии паразитираат на растенијата, животните и човекот, предизвикувајќи притоа најразлични заболувања. Наречени се уште и патогени бактерии (како на пример хеликобактер). Некои бактерии (како Ешерихија коли) се составен дел од организмот на човекот, животните и растенијата, без кои тој не може да функционира. Бактериите се размножуваат бесполово (со проста делба, а некои со спори) и полово. Спорите служат и за заштита на бактериите при неповолни животни услови, а при поволни се развиваат во нови единки, и тоа за многу брзо време (за само 20 минути, односно за само од 24 часа од една единка се создава популација од 636 милиони бактерии). Меѓутоа, сончевата светлина, температурата и некои други фактори (како ограничена количина на храна) влијаат за намалување на нивната бројност. Половото размножување кај бактериите се одвива само во многу поволни услови, по пат на конјугација. Бактериите се распространети насекаде околу нас и на/во нас. Огромен број нивни единки ја населуваат целата Земја. Живеат во водена средина, во почва, во воздух, како и на сите предмети.

Благодарам за учеството на темата.
Ќе направиме од тебе биолог ВАЖНА, биологијата не е толку тешка наука.
Само пред тоа треба од мене астроном да се направи.